Λιμνάζουν επωφελείς συμβάσεις από ΑΩ – Δεν έχουν καταπέσει εγγυητικές €290 εκατ. υπέρ του Δημοσίου!

Ερώτηση προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Παναγιωτόπουλο κατέθεσε ο βουλευτής της ΝΔ και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, Γιάννης Μιχελάκης για τη μη υλοποίηση των συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων (ΑΩ) που έχει ως αποτέλεσμα να πλήττεται καίρια η ελληνική αμυντική βιομηχανία, να στερούνται πολύτιμα υλικά από τις Ένοπλες Δυνάμεις και κατ’ επέκταση να επηρεάζεται αρνητικά η Εθνική μας Άμυνα. Αναλυτικά η ερώτηση:

«Είναι γνωστό ότι οι συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων, εκτός από τα προφανή οφέλη που εξασφαλίζουν για την εθνική μας άμυνα, ενισχύουν καθοριστικά τον κύκλο εργασιών της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, λειτουργούν ως βασική πηγή τεχνογνωσίας και αποτελούν σημαντικό παράγοντα ενίσχυσης των ελληνικών εξαγωγών. Ωστόσο αποτελεί κοινό μυστικό ότι στο παρελθόν οι εν λόγω συμβάσεις εξελίσσονταν κατά κανόνα σε χαμένη ευκαιρία για το ελληνικό δημόσιο, εξαιτίας κρουσμάτων υπερβολικής γραφειοκρατίας, προκλητικής αδιαφορίας και οφθαλμοφανούς κακοδιαχείρισης. Όμως σήμερα η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας καθιστά επιτακτική ανάγκη την αξιοποίηση από την πλευρά της κυβέρνησης κάθε ευκαιρίας για ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής. Ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η υπουργική απόφαση που προβλέπεται στο άρθρο 87 του Ν 3883/2010 (ΦΕΚ Α` 167, 24-9-2010), η οποία θεσπίζει τη δυνατότητα αναβίωσης συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας και προμηθευτών αμυντικού υλικού. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο προκαλεί δικαιολογημένη έκπληξη και εύλογη απορία το γεγονός ότι δυόμιση χρόνια μετά την ψήφιση του Ν 3883/2010 δεν έχει ακόμη εκδοθεί η ανωτέρω υπουργική απόφαση, ενώ είναι προφανές ότι αυτή μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην τόνωση της παραγωγής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας με ευεργετικά αποτελέσματα για το σύνολο της εθνικής μας οικονομίας.

Πιο συγκεκριμένα, η έκδοση της επίμαχης υπουργικής απόφασης προβλέπεται στις παραγράφους 1-3 του άρθρου 87 του Ν 3883/2010 (ΦΕΚ Α` 167, 24-9-2010) όπου ορίζεται ότι :
1) «Συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων που είχαν συναφθεί μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και προμηθευτών αμυντικού υλικού και οι οποίες έληξαν, συνολικά ή εν μέρει ανεκτέλεστες, με αποτέλεσμα την επιβολή ποινικών ρητρών σε βάρος των αντισυμβαλλομένων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας μπορούν να αναβιώσουν μέσα σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών από την έκδοση της υπουργικής απόφασης της επόμενης παραγράφου εφόσον ο αντισυμβαλλόμενος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δηλώσει εγγράφως προς αυτό ότι επιθυμεί την υπαγωγή του στην παρούσα ρύθμιση αντί της καταβολής ποινικών ρητρών».
2) «Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας που εκδίδεται μετά από διαβούλευση με τους συλλογικούς φορείς της αμυντικής βιομηχανίας και γνώμη της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής, η οποία διατυπώνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Κανονισμό της Βουλής, ρυθμίζονται τα ειδικότερα θέματα που αναφέρονται στο περιεχόμενο και τον τρόπο εκτέλεσης των νέων συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων, καταρτίζεται πρότυπη σύμβαση, θεσπίζονται οι αναγκαίες εγγυήσεις διαφάνειας, εισάγονται διαδικασίες ελέγχου των σχετικών δικαιολογητικών, δειγματοληπτικού αρχικά και σε περίπτωση εντοπισμού παράβασης γενικευμένου χαρακτήρα, και προβλέπεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια».
3) Η διάρκεια των νέων αυτών συμβάσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει την 31η Δεκεμβρίου 2014…».

Με βάση την προαναφερθείσα νομοθετική διάταξη η έκπληξη και η απορία για τη μη έκδοση μιας τόσο συμφέρουσας για την εγχώρια παραγωγή αμυντικού υλικού υπουργικής απόφασης γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, καθώς η δεσμευτική προθεσμία υλοποίησης των νέων συμβάσεων, που θα προκύψουν από την αναβίωση των ληγμένων ανεκτέλεστων συμβάσεων, λήγει στα τέλη του 2014, γεγονός που με τα σημερινά χρονικά δεδομένα απειλεί ευθέως – εάν δεν καθιστά ίσως και απαγορευτική – την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι το ύψος των συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων που έχουν λήξει υπολογίζεται στο ποσό των 2,9 δισ. ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει να κατέχουν εγγυητικές επιστολές, που αντιστοιχούν στο 10% του ανωτέρω ποσού – δηλαδή ύψους 290.000.000 εκ ευρώ – οι οποίες θα έπρεπε να έχουν ήδη καταπέσει υπέρ του ελληνικού δημοσίου. Αυτό δε που συνιστά ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση είναι το γεγονός ότι όχι μόνο οι αντισυμβαλλόμενες εταιρείες του ελληνικού δημοσίου έχουν ήδη επί σειρά ετών αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη από τις συμφωνίες προμήθειας εξοπλιστικών προγραμμάτων προς τη χώρα μας, αλλά και το ότι πολλές εξ αυτών των συμβάσεων ελέγχονται από την ελληνική δικαιοσύνη.

Επειδή την ώρα που γίνεται τόσο μεγάλος αγώνας για την προσέλκυση επενδύσεων είναι αδιανόητο να απεμπολούμε την ευκαιρία εισροής σημαντικών κεφαλαίων από ξένες εταιρείες, οι οποίες έχουν ρητά δεσμευτεί έναντι της χώρας μας δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων,
Επειδή η μη υλοποίηση των συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων πλήττει καίρια την ελληνική αμυντική βιομηχανία, στερεί πολύτιμο υλικό από τις ένοπλες δυνάμεις και κατ’ επέκταση επηρεάζει αρνητικά την εθνική μας άμυνα,
Επειδή η επαπειλούμενη συρρίκνωση της αμυντικής μας βιομηχανίας απειλεί τη βιωσιμότητα πολλών υγιών ελληνικών εταιρειών και θέτει σε άμεσο κίνδυνο εκατοντάδες θέσεις εργασίας,

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε κ. Υπουργέ :
- Πότε θα εκδοθεί αυτή η τόσο κρίσιμη για τα συμφέροντα της χώρας μας υπουργική απόφαση ;
- Ποια είναι σήμερα η ακριβής κατάσταση των ανεκτέλεστων συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων και σε ποιο ύψος ανέρχονται οι εγγυητικές που έχουν λήξει ;
- Ποιο είναι το πιστωτικό υπόλοιπο των ενεργών συμβάσεων και ποια η εξέλιξη των συμβατικών υποχρεώσεων προς τη χώρα μας που απορρέουν από αυτές;
- Γιατί παραμένουν παγωμένα σε εγγυήσεις κονδύλια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και δεν αξιοποιούνται για τη διάσωση της χειμαζόμενης εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας ;
- Προτίθεσθε να τροποποιήσετε το χρονοδιάγραμμα της παρ. 3 του άρθρου 87 του Ν 3883/2010, το οποίο εξαιτίας της υπερβολικής καθυστέρησης έκδοσης της επίμαχης υπουργικής απόφασης καθιστά σχεδόν απαγορευτική την επίτευξη του σκοπού του νομοθέτη;»

http://strategyreports.wordpress.com/2013/03/07/mix-aw/