Η.Β: Το φαινόμενο της «λευκής φυγής» Οικογένειες εγκαταλείπουν μαζικά τις αστικές περιοχές, οι οποίες παραδίδονται στις «μειονότητες»

Μα, που πήγε η περιβόητη «ενσωμάτωση»; Το παραμύθι της "πολυπολιτισμικότητας" αποβλέπει στην "εθνοκάθαρση" των ντόπιων πληθυσμών

Η Βρετανία «αυτο-διαχωρίζεται» καθώς οι οικογένειες των λευκών εγκαταλείπουν τις αστικές περιοχές για την ύπαιθρο και τα προάστια. Η τάση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ένα «εθνικό γκρεμό», κατά τον οποίο το ποσοστό των νοικοκυριών που προέρχονται από μειονότητες είναι πολύ διαφορετικό σε περιοχές μόλις λίγα μίλια πιο πέρα. Ορισμένες συνοικίες του Λονδίνου – όπως το Enfield, το Waltham Forest και το Redbridge – ζουν την πτώση του λευκού βρετανικού πληθυσμού σε ποσοστά που δείχνουν έως και το ένα τέταρτο να έχει φύγει την τελευταία δεκαετία. Το ίδιο ισχύει και για τις αστικές περιοχές γύρω από την πρωτεύουσα, όπως το Λούτον, το Reading και το Bedfordshire.  Εν τω μεταξύ, ο βρετανικός λευκός πληθυσμός σε πολλές προαστιακές και αγροτικές περιοχές έχει διπλασιαστεί, σύμφωνα με έρευνα που έγινε από το Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, σε συνδυασμό με το think tank ‘Demos’.

«Μεταξύ 2001 και 2011, το ποσοστό των λευκών Βρετανών στο Λονδίνο μειώθηκε από 58 σε 45 τοις εκατό», είπε ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Birkbeck, Eric Kaufmann. «Το μερίδιο των εθνοτικών μειονοτήτων έχει φτάσει στο 40 τοις εκατό του συνόλου, μια αύξηση της τάξης του 39 τοις εκατό. «Αυτό έχει δημιουργήσει έκπληξη ... Αναλυτές έλεγαν ότι το Λονδίνο δεν θα γίνει "πλειοψηφία των μειονοτήτων" όσον αφορά τον πληθυσμό, στα χρόνια που έρχονται, αλλά τα τελευταία στοιχεία της απογραφής δείχνουν το αντίθετο. " Εύπορες λευκές οικογένειες από διαφορετικές πτέρυγες του Λονδίνου στρέφονται σε περιοχές στα εξωτερικά προάστια που η «διαφορετικότητα» (πολυφυλετικότητα) δεν είναι τόσο έντονη. Στο ακραίο παράδειγμα του Barking και του Dagenham, η έρευνα δείχνει, ότι το ένα τρίτο του λευκού βρετανικού πληθυσμού αναχώρησε από το 2001 έως και το 2011. Δεδομένου ότι πολλοί δεν διαθέτουν τους πόρους για να μετακινηθούν, δείχνει ότι μια πλειοψηφία ντόπιων Βρετανών λευκών αν μπορούσε να φύγει θα το είχε κάνει. Το φαινόμενο έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο μέχρι τώρα, επειδή τα βρετανικά αστικά κέντρα τείνουν να έχουν ένα αρκετά ευρύ φυλετικό μείγμα που είναι ορατό στους δρόμους, στα καταστήματα και τα εστιατόρια και σε πολλούς χώρους εργασίας.

Ο καθηγητής Kaufmann πρόσθεσε: «Ενώ η αποφυγή των εθνικών μειονοτήτων από τους λευκούς είναι η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τις εναλλακτικές εξηγήσεις. Οι περισσότερες περιοχές που είναι πολυφυλετικές είναι αστικές και φτωχές. «Οι λευκοί μπορεί να φεύγουν για καλύτερα σχολεία, φθηνότερα σπίτια, πιο φρέσκο ​​αέρα, ή επειδή είναι πιο πιθανό να είναι συνταξιούχοι, πλουσιότεροι ή καλύτερα μορφωμένοι. Μόνο μια στατιστική προσέγγιση που ελέγχει αυτούς τους παράγοντες μπορεί να μας πει αν οι εθνικές προτιμήσεις είναι το κλειδί». Ο πληθυσμός των μειονοτήτων στο Λονδίνο έχει αυξηθεί κατά μια ποσοστιαία μονάδα κατά έτος από το 1991. Ο καθηγητής Kaufmann παρομοίασε την κατάσταση αυτή με εκείνη στις ΗΠΑ - όπου οι λευκοί Αμερικανοί αφήνουν ή αποφεύγουν γειτονιές που υπάρχει «πλειοψηφία μειονοτήτων» και αναζητούν περιοχές που είναι πάνω από το 70 τοις εκατό λευκοί. Και πρόσθεσε: «Το αν η Βρετανία θα ακολουθήσει τα βήματα της Αμερικής είναι ένα αναπάντητο ερώτημα: Πολύ θα εξαρτηθεί από τις προτιμήσεις των λευκών Βρετανών της εργατικής τάξης και αν είναι σε θέση να τις πραγματοποιήσουν».



ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή