Πολιτική σημαίνει διεκδίκηση

Πέρα και πάνω από τα έθνη-κράτη υπάρχουν συμφέροντα, τα οποία ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, επηρεάζουν και πολλές φορές κατευθύνουν πολιτικούς μέσω των περιφερειακών τους οργάνων. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο, στο οποίο κινούνται οι όποιες διεκδικήσεις κρατών σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο. Επομένως οι κυβερνώντες οφείλουν να είναι σε θέση, αφού προβλέψουν στον δυνατό μεγαλύτερο βαθμό τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών, να προωθούν εθνικές διεκδικήσεις που να συνάδουν με τις διεθνείς επιδιώξεις. Τι πιο ρεαλιστικό! Το διοικείν εστί προβλέπειν. Στην πολιτική μπορούν να επιτευχθούν πολλά. Όταν, όμως, ένα κράτος δεν διεκδικεί τίποτα, δεν παίρνει και τίποτα. Τι έχουν διεκδικήσει οι Έλληνες πολιτικοί μέχρι στιγμής, εκτός από τους «επαίνους» των Δυτικών; Τι έχει διεκδικήσει η χώρα σε γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο; Τίποτα! Γειτονικά κράτη μας κλέβουν ιστορία και την προβάλλουν στο εξωτερικό ως δική τους, αμφισβητώντας ευθέως την εδαφική μας ακεραιότητα. Το γαλάζιο Αιγαίο των Ελλήνων έγινε γκρι και η περηφάνια μας πληγώθηκε ακόμα περισσότερο με το πέρασμα των βαρβάρων του ΔΝΤ στην χώρα μας, που θα μπορούσε να ήταν προσωρινό.Ποια είναι η απάντησή μας; Πως αμυνόμαστε διπλωματικά; Γιατί δεν αντεπιτιθέμεθα πολιτιστικά, παραπέμποντας στις πέτρες που βρίσκονται σε όλες τις γείτονες χώρες και «μιλούν» ελληνικά, την μόνη γλώσσα που γνωρίζουν; Είναι πικρή η γεύση που μας έχουν αφήσει πολιτικοί και διανοούμενοι στην Ελλάδα τόσα χρόνια. Τώρα που οι «μεγάλοι» είναι απασχολημένοι στο να λύσουν τα μεταξύ τους προβλήματα, είναι ευκαιρία για την χώρα, να κινηθεί πολυδιάστατα και μαζί με την Κύπρο να αποτελέσουν παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή με πολλά κέρδη για τον Ελληνισμό.

Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr