27/10/2012

ΡΩΣΙΑ: Η εξαγορά της βρετανορωσικής ΤΝΚ-ΒΡ από τη Rosneft αποτελεί βασικό κομμάτι του παζλ για την επανακρατικοποίηση του ενεργειακού πλούτου.

Την τελευταία πινελιά στο σχέδιό του να ανακτήσει το κράτος τον έλεγχο του πετρελαίου εκτοπίζοντας τους τελευταίους εναπομείναντες ολιγάρχες έβαλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν όταν έδωσε το πράσινο φως για την εξαγορά της βρετανορωσικής πετρελαϊκής κοινοπραξίας ΤΝΚ-ΒΡ από τον όμιλο Rosneft. Η συγκεκριμένη σύμπραξη θα φέρει υπό κρατικό έλεγχο το 50% της πετρελαϊκής παραγωγής της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των Gazprom Neft και Slavneft, κάτι που ο Πούτιν επεδίωκε εδώ και καιρό, ήδη από το 2000. Οπως έχει δηλώσει ο Ρώσος πρόεδρος, στόχος ήταν να διορθώσει τη «γεωπολιτική καταστροφή» που επέφερε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και να αξιοποιήσει τους ενεργειακούς πόρους της χώρας για να προωθήσει διεθνώς τα ρωσικά συμφέροντα. Είναι γεγονός ότι με τα φορολογικά έσοδα από τις κρατικές εταιρείες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο, η ρωσική κυβέρνηση έχει καταφέρει να υλοποιήσει πολλές από τις προεκλογικές της υποσχέσεις. Η ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών, ύψους 55 δισ. δολαρίων, θα καταστήσει την κρατική επιχείρηση πετρελαίου κυρίαρχο τόσο στη ρωσική όσο και στην παγκόσμια αγορά. Η Rosneft θα παράγει πλέον τα 500 εκατ. βαρέλια πετρέ­λαιο από τα 600 εκατ. που αντλούνται σε ρωσικό έδαφος ετησίως. Τα κοιτάσματα που θα έχει στη διάθεσή της θα είναι τεράστια, στη Σιβηρία, την Κεντρική και τη Νότια Ρωσία, όπως επίσης και στη Μέση Ανατολή.

Η εξαγορά του συνόλου των μετοχών της ΤΝΚ-ΒΡ από τη Rosneft θα καταστήσει τη νέα εταιρεία τον μεγαλύτερο πετρελαϊκό κολοσσό στον κόσμο και θα αποφέρει κέρδη στη ρωσική κρατική εταιρεία ύψους 3-5 δισ. δολαρίων. Η παραγωγή του νέου κολοσσού θα ξεπερνά τα 4,1 εκατ. βαρέλια την ημέρα, με αποτέλεσμα να βρεθεί πολύ πιο μπροστά από τους αντιπάλους της σε παγκόσμιο επίπεδο, την Petrochina και την Exxon Mobil. Η μόνη που βρίσκεται πολύ μακριά στην κορυφή είναι η σαουδαραβική Aramco με 10 εκατ. βαρέλια την ημέρα, όμως η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Το συνολικό κόστος για την απόκτηση της βρετανορωσικής κοινοπραξίας θα ανέλθει στα 55 δισ. δολάρια, εκ των οποίων η ΒΡ θα λάβει 27 δισ. σε μετρητά και μετοχές και τα υπόλοιπα 28 δισ. θα εισπραχθούν από τους πέντε ολιγάρχες της AAR που κατέχουν το 50% της ΤΝΚ-ΒΡ. Με την ολοκλήρωση της εξαγοράς η ΒΡ θα αυξήσει το μερίδιό της στη Rosneft στο 20% και θα αποκτήσει δύο από τις εννέα θέσεις του διοικητικού συμβουλίου, γεγονός που θα εδραιώσει τη θέση της βρετανικής εταιρείας στη ρωσική αγορά. Ταυτόχρονα και η ρωσική κρατική επιχείρηση αποκτά έναν ισχυρό σύμμαχο στη Δύση. Αναμένεται, δε, ότι μόλις ολοκληρωθεί ο διακανονισμός της ΒΡ με τις αμερικανικές Αρχές για το πρόστιμο που θα καταβάλει εξαιτίας της μόλυνσης στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, ο νέος όμιλος θα στραφεί ενεργά στην εξερεύνηση του ορυκτού πλούτου της Αρκτικής.

Ο άνθρωπος-κλειδί σε αυτό το εγχείρημα ήταν ο στενός συνεργάτης του Ρώσου προέδρου, Ιγκόρ Σέτσιν, ο οποίος επί χρόνια είχε παραμείνει στην αφάνεια. Μάλιστα οι ρωσικές εφημερίδες παραπονιούνταν ότι δεν έχουν καν φωτογραφία του στα αρχεία τους. Πλέον ο Σέτσιν είναι ο διευθύνων σύμβουλος του ενεργειακού κολοσσού Rosneft, διορισμένος από τον Πούτιν λίγες μόλις ημέρες μετά την εκλογική του νίκη. Προτού αναλάβει τα καθήκοντά του, ως αναπληρωτής πρωθυπουργός, είχε φροντίσει να συνάψει σημαντικές συμφωνίες με την Exxon Mobil, την ιταλική Eni και τη νορβηγική Statoil, για την εξερεύνηση των τεράστιων κοιτασμάτων που έχει στην κατοχή της η Rosneft σε υποθαλάσσιες ζώνες και την παροχή τεχνογνωσίας για την άντληση πετρελαίου από δύσκολες γεωγραφικά περιοχές, όπως η Σιβηρία.

Ο επικεφαλής της ομάδας των «Κροίσων» Βίκτορ Βέκσελμπεργκ βρέθηκε εκτός του ενεργειακού κλάδου. Θα τον αποζημιώσει όμως το γεγονός ότι πλέον είναι ο πλουσιότερος Ρώσος.  Οι 4 "φίλοι" Μιχαήλ Φρίντμαν, Αλεξέι Κουσμίτσεφ, Λεν Μπάβατνικ και Τζέρμαν Καν, αν και ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν με τη Rosneft, επειδή είναι φειδωλή στα μερίσματα που δίνει, γνωρίζουν ότι πλέον η συνύπαρξη με το κράτος θα είναι δύσκολη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Rosneft είχε επιχειρήσει να συνεργαστεί με την ΒΡ, η οποία με τη σειρά της ήθελε επειγόντως να απαλλαγεί από τους εταίρους της: πέντε Ρώσους ολιγάρχες που είχαν σχηματίσει κοινοπραξία ονόματι ΑΑR και που διατηρούσαν το 50% της ΤΝΚ-ΒΡ. Οι ολιγάρχες, Βίκτορ Βέκσελμπεργκ, Μιχαήλ Φρίντμαν, Τζέρμαν Καν, Λεν Μπάβατνικ και Αλεξέι Κουσμίτσεφ, είχαν συχνά σταθεί εμπόδιο στην πολιτική της ΒΡ, αποτρέποντας τις γεωτρήσεις στην Αρκτική, με αποτέλεσμα η βρετανική εταιρεία να θέλει να λύσει τα «δεσμά» αυτού του «γάμου» που κράτησε 14 χρόνια. Επισήμως ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν με τη Rosneft επειδή είναι φειδωλή στα μερίσματα που δίνει. Οπως αναφέρει όμως ο διεθνής οικονομικός Τύπος, για τους πέντε «Κροίσους» μια συνύπαρξη με τον Σέτσιν και το κράτος θα έμοιαζε με εφιάλτη, καθώς δεν θα μπορούσαν να επιβάλλονται με την ευκολία που το έπρατταν απέναντι στους ξένους επενδυτές της ΒΡ. Πάντως, δεν μπορεί να πει κανείς ότι βγαίνουν χαμένοι από τη συμφωνία, καθώς θα λάβουν 28 δισ. δολάρια για το 50% της κοινοπραξίας, ενώ μπορούν να συνεχίσουν ανεμπόδιστοι τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε άλλους τομείς της οικονομίας. Ωστόσο, το Κρεμλίνο φροντίζει προς το παρόν να τους κρατά σε αναμμένα κάρβουνα, ανακοινώνοντας ότι το σκέλος της συμφωνίας που αφορά την AAR δεν είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί στο χρονοδιάγραμμα της εξαγοράς της ΒΡ και ότι μπορεί να ολοκληρωθεί ανεξάρτητα και σε διαφορετική χρονική στιγμή.

Τμήμα ειδήσεων defencenet

No comments :

Post a Comment