Συνάντηση ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλου με αντιπροσωπεία της εταιρείας Trans Adriatic Pipeline (ΤΑP).
Η επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά για απομάκρυνση από το σχεδόν νεκρό σχέδιο του αγωγού φυσικού αερίου ITGI (Τουρκία–Ελλάδα–Ιταλία) και προσέγγιση του ανταγωνιστικού TAP (Ελλάδα–Αλβανία–Ιταλία) διορθώνει ένα πασιφανές λάθος των Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου, επαναφέροντας τη χώρα στο πεδίο της πραγματικής οικονομικής διπλωματίας. Η κυβερνητική προσπάθεια, αν αποδώσει, θα μεταφραστεί σε επένδυση 1,5 δισ. ευρώ το 2015, με τη δημιουργία 2.000 άμεσων και 10.000 έμμεσων θέσεων εργασίας. Η εμμονή στον ITGI (εν μέρει δικαιολογημένη λόγω της πολυετούς προεργασίας) ήταν, από το φθινόπωρο του 2011, αντιπαραγωγική, καθώς οι «μεγάλοι παίκτες» κινούνταν προς διαφορετική κατεύθυνση: η βρετανική BP, η νορβηγική Statoil, η αζέρικη SOCAR και η γαλλική Total, που θα τροφοδοτήσουν τους αγωγούς από την Κασπία (κοιτάσματα Shah Deniz II), είχαν ρίξει το βάρος τους υπέρ του TAP, συμπαρασύροντας τις αντίστοιχες κυβερνήσεις. Η ελληνική πλευρά ματαίως ήλπιζε να συγκρατήσει την ορμή των πρωταγωνιστών της διεθνούς αγοράς ενέργειας. Ωστόσο η νέα πολιτική βούληση της Αθήνας, που υλοποιείται μέσω του υπουργού Εξωτερικών Δημ. Αβραμόπουλου και του (γνώστη του κλάδου) υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Μ. Παπαγεωργίου, έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια έως τις τελικές αποφάσεις στο πρώτο τρίμηνο ή στα μέσα του 2013.
Αν η χώρα μας ηττήθηκε στην προσπάθειά της να προσελκύσει μια μεγάλη επένδυση στο ελληνικό έδαφος με τον ITGI, όπου τα συγκρουόμενα συμφέροντα ήταν ίσως ελέγξιμα, θα πρέπει τώρα να υπερβάλει εαυτόν, ώστε να φέρει επιτυχές αποτέλεσμα με τον TAP, καθώς οι αντιπαραθέσεις είναι μεγαλύτερες.
- Το πρώτο πρόβλημα αφορά την υπόμνηση της κοινοπραξίας Shah Deniz II ότι, αντίθετα με παλαιότερες εκτιμήσεις, δεν θα διοχετεύσει το φυσικό αέριο σε πολλούς αγωγούς, αλλά μόνον σε έναν. Η επιλογή θα γίνει μεταξύ του TAP, που εκτιμάται ως οικονομικά αποδοτικότερος, και του Nabucco West (Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Αυστρία) που διαθέτει μεγαλύτερη και επιβεβαιωμένη στήριξη από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις.
- Το δεύτερο ζήτημα εντοπίζεται στην υπογραφή διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας–Ιταλίας–Αλβανίας. Τα Τίρανα δεν δείχνουν σημάδια συνεργασίας και εικάζεται ότι θα απαιτήσουν πολλά ανταλλάγματα, καθώς κινούνται με την αλαζονεία ότι, ούτως ή άλλως, ο TAP θα διέλθει από το έδαφός τους.
- Το τρίτο ερώτημα συνδέεται, εμμέσως πλην σαφώς, με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Αγκυρα έχει ήδη υπογράψει συμφωνία με το πανίσχυρο Αζερμπαϊτζάν για τον αγωγό TANAP, ο οποίος σχεδιάστηκε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορεί να διασυνδεθεί ή με τον TAP ή με τον Nabucco West, προσφέροντας (σε κάθε περίπτωση!) σίγουρα κέρδη στην κυβέρνηση Ερντογάν.
- Η τέταρτη πρόκληση συνδέεται με την Κομισιόν που φέρεται να κλίνει προς το Nabucco West, με κάποια στελέχη της έτοιμα να επηρεάσουν διάφορες χώρες και εταιρίες προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η ελληνική διπλωματική προσπάθεια θα είναι τιτάνια, αλλά μόνον με τέτοιου μεγέθους επιτυχίες οι κυβερνήσεις καταφέρνουν να μείνουν στην Ιστορία.
Aλέξανδρος Τάρκας / Δημοκρατία
http://strategyreports.wordpress.com/2012/09/06/
Η επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά για απομάκρυνση από το σχεδόν νεκρό σχέδιο του αγωγού φυσικού αερίου ITGI (Τουρκία–Ελλάδα–Ιταλία) και προσέγγιση του ανταγωνιστικού TAP (Ελλάδα–Αλβανία–Ιταλία) διορθώνει ένα πασιφανές λάθος των Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου, επαναφέροντας τη χώρα στο πεδίο της πραγματικής οικονομικής διπλωματίας. Η κυβερνητική προσπάθεια, αν αποδώσει, θα μεταφραστεί σε επένδυση 1,5 δισ. ευρώ το 2015, με τη δημιουργία 2.000 άμεσων και 10.000 έμμεσων θέσεων εργασίας. Η εμμονή στον ITGI (εν μέρει δικαιολογημένη λόγω της πολυετούς προεργασίας) ήταν, από το φθινόπωρο του 2011, αντιπαραγωγική, καθώς οι «μεγάλοι παίκτες» κινούνταν προς διαφορετική κατεύθυνση: η βρετανική BP, η νορβηγική Statoil, η αζέρικη SOCAR και η γαλλική Total, που θα τροφοδοτήσουν τους αγωγούς από την Κασπία (κοιτάσματα Shah Deniz II), είχαν ρίξει το βάρος τους υπέρ του TAP, συμπαρασύροντας τις αντίστοιχες κυβερνήσεις. Η ελληνική πλευρά ματαίως ήλπιζε να συγκρατήσει την ορμή των πρωταγωνιστών της διεθνούς αγοράς ενέργειας. Ωστόσο η νέα πολιτική βούληση της Αθήνας, που υλοποιείται μέσω του υπουργού Εξωτερικών Δημ. Αβραμόπουλου και του (γνώστη του κλάδου) υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Μ. Παπαγεωργίου, έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια έως τις τελικές αποφάσεις στο πρώτο τρίμηνο ή στα μέσα του 2013.
Αν η χώρα μας ηττήθηκε στην προσπάθειά της να προσελκύσει μια μεγάλη επένδυση στο ελληνικό έδαφος με τον ITGI, όπου τα συγκρουόμενα συμφέροντα ήταν ίσως ελέγξιμα, θα πρέπει τώρα να υπερβάλει εαυτόν, ώστε να φέρει επιτυχές αποτέλεσμα με τον TAP, καθώς οι αντιπαραθέσεις είναι μεγαλύτερες.
- Το πρώτο πρόβλημα αφορά την υπόμνηση της κοινοπραξίας Shah Deniz II ότι, αντίθετα με παλαιότερες εκτιμήσεις, δεν θα διοχετεύσει το φυσικό αέριο σε πολλούς αγωγούς, αλλά μόνον σε έναν. Η επιλογή θα γίνει μεταξύ του TAP, που εκτιμάται ως οικονομικά αποδοτικότερος, και του Nabucco West (Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Αυστρία) που διαθέτει μεγαλύτερη και επιβεβαιωμένη στήριξη από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις.
- Το δεύτερο ζήτημα εντοπίζεται στην υπογραφή διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας–Ιταλίας–Αλβανίας. Τα Τίρανα δεν δείχνουν σημάδια συνεργασίας και εικάζεται ότι θα απαιτήσουν πολλά ανταλλάγματα, καθώς κινούνται με την αλαζονεία ότι, ούτως ή άλλως, ο TAP θα διέλθει από το έδαφός τους.
- Το τρίτο ερώτημα συνδέεται, εμμέσως πλην σαφώς, με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Αγκυρα έχει ήδη υπογράψει συμφωνία με το πανίσχυρο Αζερμπαϊτζάν για τον αγωγό TANAP, ο οποίος σχεδιάστηκε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορεί να διασυνδεθεί ή με τον TAP ή με τον Nabucco West, προσφέροντας (σε κάθε περίπτωση!) σίγουρα κέρδη στην κυβέρνηση Ερντογάν.
- Η τέταρτη πρόκληση συνδέεται με την Κομισιόν που φέρεται να κλίνει προς το Nabucco West, με κάποια στελέχη της έτοιμα να επηρεάσουν διάφορες χώρες και εταιρίες προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η ελληνική διπλωματική προσπάθεια θα είναι τιτάνια, αλλά μόνον με τέτοιου μεγέθους επιτυχίες οι κυβερνήσεις καταφέρνουν να μείνουν στην Ιστορία.
Aλέξανδρος Τάρκας / Δημοκρατία
http://strategyreports.wordpress.com/2012/09/06/
No comments :
Post a Comment