Εφημερίδα Αντιφωνητής
Πόσες προκλήσεις θα δεχτούμε ακόμη σαν λαός, εξαιτίας της φοβικότητας κάποιων Ελληνόφωνων νεο-πατριωτών που ισχυρίζονται πως μας σώζουν; Τό ἐρώτημα ΔΕΝ εἶναι ρητορικό καί ἀπευθύνεται στόν ὑπουργό (καί τούς λειτουργούς) τῆς Δικαιοσύνης.
- Μπορεῖ ἕνας Ἕλληνας πολίτης νά γιορτάζει μέ τήν ἀνωτέρω ἀφίσα τή νίκη τοῦ Κεμάλ τό 1922 καί τόν ὄλεθρο τοῦ ἔθνους μας στήν Μικρασία;
- Δικαιοῦται νά γράφει, ὅπως ὁ Ἰλχάν Ταχσίν (30-8-12):“Ἐκφράζουμε ὡς οἰκογένεια τῆς ἐφημερίδας Μπιρλίκ τίς πιό ἐγκάρδιες εὐχές καί συγκινημένοι συγχαίρουμε τό Τουρκικό Ἔθνος γιά τή Γιορτή τῆς Νίκης τῆς 30ης Αὐγούστου πού κερδήθηκε ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ μεγάλου Μουσταφά Κεμάλ Ἀτατούρκ μέ τούς συμπολεμιστές του καί... τούς ἅγιους μάρτυρές μας πού κατέγραψαν ἕναν θρῦλο”;
Κι ἄν ναί, τί ἐμποδίζει κάποιον ἀπό τό νά ὀργανώσει καί μία ἑορταστική ἐκδήλωση στή Θράκη γιά τήν κατάληψη τῆς Σμύρνης, ἀνήμερα τοῦ ἐθνικοῦ μας μνημόσυνου; Τό νά δηλώνει κανείς Τοῦρκος σημαίνει ὅτι δικαιοῦται καί νά συμπεριφέρεται σάν νά μήν ζεῖ στήν Ἑλλάδα ἀλλά στήν Τουρκία; Ἐδῶ μιλᾶμε γιά τόν ὁρισμό τοῦ ἀδικήματος προσβολῆς μνήμης καί πρόκλησης διχόνοιας–ἤ ὄχι; Ἔχουμε ξεπεράσει κάθε ὅριο ἐθνικῆς ἀναξιοπρέπειας καί κρατικῆς ἀνυποληψίας.
- Βγαίνει ὁ Τζενγκίζ Ὀμέρ καί δηλώνει ἀνοιχτά (“Μιλέτ”, 29-8-12) ὅτι δουλεύει γιά τόν ἐκτουρκισμό τῶν Πομάκων καί καλεῖ συχνότερα Τούρκους ἀξιωματούχους πού διευκολύνουν το ἔργο του, καί ἐξορκίζει τούς Πομάκους πού “ἀγαποῦν τήν μητέρα πατρίδα τους Τουρκία πιό πολύ κι ἀπό τούς Τούρκους (…) νά μήν στείλουν τά παιδιά τους στά ἑλληνικά νηπιαγωγεῖα” καί νά ἀγνοήσουν “τίς κενές ἀπειλές τῆς διοίκησης”.
- Τήν ἑπομένη ὁ Φερούχ Ὀζκάν στήν ἱστοσελίδα του (yunturk.org.tr) ὑμνεῖ τήν ἀνεξάρτητη δημοκρατία τῆς Δ. Θράκης τοῦ 1913.
Τί ἄλλο θέλουμε;;;!!!
Η ανυποληψία, ο φιλοτουρκισμός, ο ωχαδερφισμός και η απόλυτη πολιτική εθνική μειοδοσία, αποτυπώνονται επί σειράς δεκαετιών στην Θράκη, η οποία μεταβάλλεται με αργό αλλά και σταθερά αυξανόμενο ρυθμό σε μία γεωγραφική περιοχή που τελεί υπό αμφισβήτηση η Ελληνικότητά της, στην οποία η Τουρκία άτυπα συναποφασίζει μέσα από τα εκλεκτά της ανθυποπρακτορίδια που έχει τοποθετήσει στην Ελληνική Βουλή. Δυστυχώς, οι κραυγές των κατοίκων της Θράκης δεν συγκινούντα ευαίσθητα ώτα των κυρίων και των κυριών του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Δυστυχώς η Θράκη εγκαταλείπεται και από αυτή την Ελληνική κυβέρνηση και βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστια διλήμματα. Οι φίλα προσκείμενοι στο νεο-οθωμανισμό πολιτικοί της χώρας φαίνεται πως έχουν προγράψει την Θράκη. Το ερώτημα που σήμερα πλανάται σε όσους αντιλαμβάνονται την επόμενη ημέρα, μία ημέρα εθνικής ντροπής, είναι σαφές: Τι πρέπει να γίνει, έστω και σε αυτή την ύστατη στιγμή;
Ποιοί και πως θα τολμήσουν να τοποθετηθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνεται από τον Ελληνισμό για τον Ελληνισμό της Θράκης; Ποιοί θα στηρίξουν έμπρακτα εκείνους που θα αρνηθούν τους εαυτούς τους, για να αγωνιστούν για όσα οι πολιτικοί των Αθηνών έχουν εγκαταλείψει ή έχουν ήδη σιωπηλά παραδώσει;Οι επόμενες ημέρες θα δώσουν την ευκαιρία σε όλους μας να μετρηθούμε στον πήχη της ιστορίας... και αυτό θα γίνει στο όνομα της γης που πατούμε, στο όνομα της ιστορίας που μας βαραίνει και με τη βοήθεια και στο όνομα του Θεού που μας στηρίζει...
Κωνσταντίνος
Πόσες προκλήσεις θα δεχτούμε ακόμη σαν λαός, εξαιτίας της φοβικότητας κάποιων Ελληνόφωνων νεο-πατριωτών που ισχυρίζονται πως μας σώζουν; Τό ἐρώτημα ΔΕΝ εἶναι ρητορικό καί ἀπευθύνεται στόν ὑπουργό (καί τούς λειτουργούς) τῆς Δικαιοσύνης.
- Μπορεῖ ἕνας Ἕλληνας πολίτης νά γιορτάζει μέ τήν ἀνωτέρω ἀφίσα τή νίκη τοῦ Κεμάλ τό 1922 καί τόν ὄλεθρο τοῦ ἔθνους μας στήν Μικρασία;
- Δικαιοῦται νά γράφει, ὅπως ὁ Ἰλχάν Ταχσίν (30-8-12):“Ἐκφράζουμε ὡς οἰκογένεια τῆς ἐφημερίδας Μπιρλίκ τίς πιό ἐγκάρδιες εὐχές καί συγκινημένοι συγχαίρουμε τό Τουρκικό Ἔθνος γιά τή Γιορτή τῆς Νίκης τῆς 30ης Αὐγούστου πού κερδήθηκε ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ μεγάλου Μουσταφά Κεμάλ Ἀτατούρκ μέ τούς συμπολεμιστές του καί... τούς ἅγιους μάρτυρές μας πού κατέγραψαν ἕναν θρῦλο”;
Κι ἄν ναί, τί ἐμποδίζει κάποιον ἀπό τό νά ὀργανώσει καί μία ἑορταστική ἐκδήλωση στή Θράκη γιά τήν κατάληψη τῆς Σμύρνης, ἀνήμερα τοῦ ἐθνικοῦ μας μνημόσυνου; Τό νά δηλώνει κανείς Τοῦρκος σημαίνει ὅτι δικαιοῦται καί νά συμπεριφέρεται σάν νά μήν ζεῖ στήν Ἑλλάδα ἀλλά στήν Τουρκία; Ἐδῶ μιλᾶμε γιά τόν ὁρισμό τοῦ ἀδικήματος προσβολῆς μνήμης καί πρόκλησης διχόνοιας–ἤ ὄχι; Ἔχουμε ξεπεράσει κάθε ὅριο ἐθνικῆς ἀναξιοπρέπειας καί κρατικῆς ἀνυποληψίας.
- Βγαίνει ὁ Τζενγκίζ Ὀμέρ καί δηλώνει ἀνοιχτά (“Μιλέτ”, 29-8-12) ὅτι δουλεύει γιά τόν ἐκτουρκισμό τῶν Πομάκων καί καλεῖ συχνότερα Τούρκους ἀξιωματούχους πού διευκολύνουν το ἔργο του, καί ἐξορκίζει τούς Πομάκους πού “ἀγαποῦν τήν μητέρα πατρίδα τους Τουρκία πιό πολύ κι ἀπό τούς Τούρκους (…) νά μήν στείλουν τά παιδιά τους στά ἑλληνικά νηπιαγωγεῖα” καί νά ἀγνοήσουν “τίς κενές ἀπειλές τῆς διοίκησης”.
- Τήν ἑπομένη ὁ Φερούχ Ὀζκάν στήν ἱστοσελίδα του (yunturk.org.tr) ὑμνεῖ τήν ἀνεξάρτητη δημοκρατία τῆς Δ. Θράκης τοῦ 1913.
Τί ἄλλο θέλουμε;;;!!!
Η ανυποληψία, ο φιλοτουρκισμός, ο ωχαδερφισμός και η απόλυτη πολιτική εθνική μειοδοσία, αποτυπώνονται επί σειράς δεκαετιών στην Θράκη, η οποία μεταβάλλεται με αργό αλλά και σταθερά αυξανόμενο ρυθμό σε μία γεωγραφική περιοχή που τελεί υπό αμφισβήτηση η Ελληνικότητά της, στην οποία η Τουρκία άτυπα συναποφασίζει μέσα από τα εκλεκτά της ανθυποπρακτορίδια που έχει τοποθετήσει στην Ελληνική Βουλή. Δυστυχώς, οι κραυγές των κατοίκων της Θράκης δεν συγκινούντα ευαίσθητα ώτα των κυρίων και των κυριών του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Δυστυχώς η Θράκη εγκαταλείπεται και από αυτή την Ελληνική κυβέρνηση και βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστια διλήμματα. Οι φίλα προσκείμενοι στο νεο-οθωμανισμό πολιτικοί της χώρας φαίνεται πως έχουν προγράψει την Θράκη. Το ερώτημα που σήμερα πλανάται σε όσους αντιλαμβάνονται την επόμενη ημέρα, μία ημέρα εθνικής ντροπής, είναι σαφές: Τι πρέπει να γίνει, έστω και σε αυτή την ύστατη στιγμή;
Ποιοί και πως θα τολμήσουν να τοποθετηθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνεται από τον Ελληνισμό για τον Ελληνισμό της Θράκης; Ποιοί θα στηρίξουν έμπρακτα εκείνους που θα αρνηθούν τους εαυτούς τους, για να αγωνιστούν για όσα οι πολιτικοί των Αθηνών έχουν εγκαταλείψει ή έχουν ήδη σιωπηλά παραδώσει;Οι επόμενες ημέρες θα δώσουν την ευκαιρία σε όλους μας να μετρηθούμε στον πήχη της ιστορίας... και αυτό θα γίνει στο όνομα της γης που πατούμε, στο όνομα της ιστορίας που μας βαραίνει και με τη βοήθεια και στο όνομα του Θεού που μας στηρίζει...
Κωνσταντίνος
No comments :
Post a Comment