Ο γνωστός και μη εξαιρετέος σιωνιστής Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, αρχιτέκτονας της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο και μέτοχος της γνωστής φατρίας των εμπόρων των εθνών με το όνομα Νέα Τάξη Πραγμάτων, μίλησε τις προάλλες με θρασύτατη ευφράδεια για τα σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Είπε πράγματα υποτιμητικά για τη Ρωσία και την Κίνα στοχοποιώντας την διεθνή παρουσία τους, αλλά αναφέρθηκε και σε μια μεγάλη αλήθεια που εξηγεί με καθαρό τρόπο τον οικονομικό πόλεμο που δέχεται η Πατρίδα μας. Εξήγηση που έχει να κάνει με την σημασία των τροφίμων και της ενέργειας στη ζωή ενός κράτους.
Αυτός λοιπόν ο μέγας ανθέλληνας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ίδιο πάντα απεχθές ύφος ακόμη και τώρα στα βαθιά γεράματα είπε ότι αν θέλεις να αντιμετωπίσεις ένα λαό, έλεγξέ του την διακίνηση των τροφίμων. Κι αν θέλεις να αντιμετωπίσεις ένα έθνος, έλεγξέ του τις διαθέσιμες πηγές ενέργειας. Το σκεπτικό του Κίσινγκερ είναι χαρακτηριστικό των ενεργειών των ΗΠΑ στις διάφορες δήθεν ανθρωπιστικές και «δημοκρατικές» της παρεμβάσεις στις χώρες εκείνες που θέλει να υποτάξει καταστρέφοντας την ανεξαρτησία τους. Είτε στρατιωτικά όπως στις ισλαμικές χώρες είτε πολιτικοοικονομικά όπως στην περίπτωση τη δική μας, ο διεθνιστικός νεοταξισμός επιδιώκει την υποταγή ή την εξαθλίωση του στόχου.
Το στρατήγημα του ευφυούς και αθλίου ανδρός ωστόσο δεν είναι ούτε πρωτοφανές ούτε ανεξήγητο. Ένας λαός που διαθέτει μεν επαρκείς πόρους για να τραφεί, να θερμανθεί και να εξοπλιστεί αλλά έχει απολέσει τη διαχείριση αυτών και πολύ περισσότερο αν έχει πουλήσει αυτούς στον εχθρό του εξαγοράζοντας ψεύτικη και δανεική ζωή, είναι σίγουρο ότι θα υποχρεωθεί είτε από κακούς ηγέτες είτε από καθαρή ανάγκη επιβίωσης να εισάγει τις ίδιες πηγές από αλλού. Ποτέ όμως δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τα δικά του εφόδια αφού οι επιχειρούμενοι εκβιασμοί του προμηθευτή και δεσμώτη του θα εξαναγκάζει την εν ομηρεία τελούσα εθνική κοινότητα σε σωρεία υποχωρήσεων υπέρ της μεγάλης δυνάμεως.
Αλλά για να καταστεί ένα Έθνος μεγάλη δύναμη δεν αρκεί να κατέχει πόρους τροφοδοσίας. Γιατί αυτούς αν δεν τους έχει ή αν οι διαθέσιμες ποσότητες δεν επαρκούν, μπορεί να τους αναζητήσει δια του πειθαναγκασμού και της εισβολής σε περιοχές πλούτου δια μέσου των οικονομικών μηχανισμών, της διεισδυτικής διπλωματίας και των ισχυρών ενόπλων δυνάμεων. Στην περίπτωση αυτή βέβαια υπάρχει μεγάλο ρίσκο στο εγχείρημα διότι αν δεν υπάρξει οικονομικό ή πολιτισμικό αντιστάθμισμα προς το αδύναμο έθνος, αυτό θα λειτουργήσει με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και θα απειλήσει τον εισβολέα. Ένα πραγματικά δυνατό Έθνος με προοπτική διατήρησης της θέσεώς του στο παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι πρέπει να αξιοποιήσει και να περιφρουρήσει την φυσική προίκα που του έδωσε ο Θεός σε βαθμό απόλυτο.
Οι σημερινές δυνάμεις είναι κυριολεκτικά δημιουργήματα του σωλήνα δια χειρός του «περιούσιου» νεοταξισμού. Στηρίζονται στο βρώμικο χρήμα και τα όπλα αφού οι επίγειοι παράδεισοι έχουν καταληφθεί από δοτά πολιτικά συστήματα. Στην χορεία των επίγειων παραδείσων ανήκει και η Ελλάς. Πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε ότι για να αποκτήσουμε τη λευτεριά μας λόγω της πλούσιας φύσης μας, πρέπει να καταστήσουμε την Πατρίδα μας αληθινά κραταιή και Μεγάλη Δύναμη. Και για να γίνουμε Μεγάλη δύναμη, πρέπει να αποδιώξουμε τους φυτευτούς ηγετίσκους και να εξασφαλίσουμε τον αποκλειστικό έλεγχο και τη χρήση της τροφοδοσίας. Τότε θα αντιληφτούμε ότι η μικρή Ελλάδα που μας λέγανε οι προδότες πολιτικάντηδες είναι ένα τεράστιο ψέμα. Ψέμα όμοιο σε διαστάσεις σαν το χρέος της Ελλάδος στους τοκογλύφους.
Αυτό λοιπόν που έχουμε να κάνουμε είναι να στηριχθούμε στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη των τροφίμων που μας δίνει η ελληνική γη και στην εξόρυξη του γεωφυσικού μας πλούτου με δικά μας μέσα και νέες συμφέρουσες συμμαχίες. Να μηδενίσουμε τις εισαγωγικές ανάγκες σ’ αυτούς τους τομείς αφού μ’ αυτόν τον τρόπο θα μηδενίσουμε τους εκβιασμούς του εξωτερικού πολιτικού περιβάλλοντος. Η ελληνική γη θα μας θρέψει, θα μας ζεστάνει και θα μας δώσει οπλικά συστήματα που και μόνον η ύπαρξή τους θα κρατήσει μακριά τα λυκόρνεα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Από εκεί και ύστερα άμα χορτάσει ο λαός και θωρακιστεί ο στρατός, το εθνικό εισόδημα θα αυξηθεί και ο πρωτογενής τομέας θα σηκώσει στα πόδια του τον δευτερογενή του εργοστασίου και τον τριτογενή του εμπορίου.
Για τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό ο στόχος της εθνικοποίησης των πρώτων υλών είναι άμεση προτεραιότητα και πολιτική επιλογή αδιαπραγμάτευτη. Τούτες τις ώρες που δεχόμαστε τον πιο βρώμικο πόλεμο, η δική μας πρόταση είναι ο απεγκλωβισμός από τις οικονομικές εξαρτήσεις, η φυγή προς τα εμπρός και ο πλήρης αυτοέλεγχος της εθνικής και πολιτικής μας ζωής. Δεν παραχωρούμε τίποτα στον εχθρό πλην των πολιτικών του πρακτόρων ως πεσκέσι. Θέλουμε μονάχα την Μεγάλη Ελλάδα Μας. Αυτή είναι η τροφός μας κι αυτή θα μας τρανώσει.
Αυτός λοιπόν ο μέγας ανθέλληνας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ίδιο πάντα απεχθές ύφος ακόμη και τώρα στα βαθιά γεράματα είπε ότι αν θέλεις να αντιμετωπίσεις ένα λαό, έλεγξέ του την διακίνηση των τροφίμων. Κι αν θέλεις να αντιμετωπίσεις ένα έθνος, έλεγξέ του τις διαθέσιμες πηγές ενέργειας. Το σκεπτικό του Κίσινγκερ είναι χαρακτηριστικό των ενεργειών των ΗΠΑ στις διάφορες δήθεν ανθρωπιστικές και «δημοκρατικές» της παρεμβάσεις στις χώρες εκείνες που θέλει να υποτάξει καταστρέφοντας την ανεξαρτησία τους. Είτε στρατιωτικά όπως στις ισλαμικές χώρες είτε πολιτικοοικονομικά όπως στην περίπτωση τη δική μας, ο διεθνιστικός νεοταξισμός επιδιώκει την υποταγή ή την εξαθλίωση του στόχου.
Το στρατήγημα του ευφυούς και αθλίου ανδρός ωστόσο δεν είναι ούτε πρωτοφανές ούτε ανεξήγητο. Ένας λαός που διαθέτει μεν επαρκείς πόρους για να τραφεί, να θερμανθεί και να εξοπλιστεί αλλά έχει απολέσει τη διαχείριση αυτών και πολύ περισσότερο αν έχει πουλήσει αυτούς στον εχθρό του εξαγοράζοντας ψεύτικη και δανεική ζωή, είναι σίγουρο ότι θα υποχρεωθεί είτε από κακούς ηγέτες είτε από καθαρή ανάγκη επιβίωσης να εισάγει τις ίδιες πηγές από αλλού. Ποτέ όμως δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τα δικά του εφόδια αφού οι επιχειρούμενοι εκβιασμοί του προμηθευτή και δεσμώτη του θα εξαναγκάζει την εν ομηρεία τελούσα εθνική κοινότητα σε σωρεία υποχωρήσεων υπέρ της μεγάλης δυνάμεως.
Αλλά για να καταστεί ένα Έθνος μεγάλη δύναμη δεν αρκεί να κατέχει πόρους τροφοδοσίας. Γιατί αυτούς αν δεν τους έχει ή αν οι διαθέσιμες ποσότητες δεν επαρκούν, μπορεί να τους αναζητήσει δια του πειθαναγκασμού και της εισβολής σε περιοχές πλούτου δια μέσου των οικονομικών μηχανισμών, της διεισδυτικής διπλωματίας και των ισχυρών ενόπλων δυνάμεων. Στην περίπτωση αυτή βέβαια υπάρχει μεγάλο ρίσκο στο εγχείρημα διότι αν δεν υπάρξει οικονομικό ή πολιτισμικό αντιστάθμισμα προς το αδύναμο έθνος, αυτό θα λειτουργήσει με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και θα απειλήσει τον εισβολέα. Ένα πραγματικά δυνατό Έθνος με προοπτική διατήρησης της θέσεώς του στο παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι πρέπει να αξιοποιήσει και να περιφρουρήσει την φυσική προίκα που του έδωσε ο Θεός σε βαθμό απόλυτο.
Οι σημερινές δυνάμεις είναι κυριολεκτικά δημιουργήματα του σωλήνα δια χειρός του «περιούσιου» νεοταξισμού. Στηρίζονται στο βρώμικο χρήμα και τα όπλα αφού οι επίγειοι παράδεισοι έχουν καταληφθεί από δοτά πολιτικά συστήματα. Στην χορεία των επίγειων παραδείσων ανήκει και η Ελλάς. Πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε ότι για να αποκτήσουμε τη λευτεριά μας λόγω της πλούσιας φύσης μας, πρέπει να καταστήσουμε την Πατρίδα μας αληθινά κραταιή και Μεγάλη Δύναμη. Και για να γίνουμε Μεγάλη δύναμη, πρέπει να αποδιώξουμε τους φυτευτούς ηγετίσκους και να εξασφαλίσουμε τον αποκλειστικό έλεγχο και τη χρήση της τροφοδοσίας. Τότε θα αντιληφτούμε ότι η μικρή Ελλάδα που μας λέγανε οι προδότες πολιτικάντηδες είναι ένα τεράστιο ψέμα. Ψέμα όμοιο σε διαστάσεις σαν το χρέος της Ελλάδος στους τοκογλύφους.
Αυτό λοιπόν που έχουμε να κάνουμε είναι να στηριχθούμε στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη των τροφίμων που μας δίνει η ελληνική γη και στην εξόρυξη του γεωφυσικού μας πλούτου με δικά μας μέσα και νέες συμφέρουσες συμμαχίες. Να μηδενίσουμε τις εισαγωγικές ανάγκες σ’ αυτούς τους τομείς αφού μ’ αυτόν τον τρόπο θα μηδενίσουμε τους εκβιασμούς του εξωτερικού πολιτικού περιβάλλοντος. Η ελληνική γη θα μας θρέψει, θα μας ζεστάνει και θα μας δώσει οπλικά συστήματα που και μόνον η ύπαρξή τους θα κρατήσει μακριά τα λυκόρνεα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Από εκεί και ύστερα άμα χορτάσει ο λαός και θωρακιστεί ο στρατός, το εθνικό εισόδημα θα αυξηθεί και ο πρωτογενής τομέας θα σηκώσει στα πόδια του τον δευτερογενή του εργοστασίου και τον τριτογενή του εμπορίου.
Για τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό ο στόχος της εθνικοποίησης των πρώτων υλών είναι άμεση προτεραιότητα και πολιτική επιλογή αδιαπραγμάτευτη. Τούτες τις ώρες που δεχόμαστε τον πιο βρώμικο πόλεμο, η δική μας πρόταση είναι ο απεγκλωβισμός από τις οικονομικές εξαρτήσεις, η φυγή προς τα εμπρός και ο πλήρης αυτοέλεγχος της εθνικής και πολιτικής μας ζωής. Δεν παραχωρούμε τίποτα στον εχθρό πλην των πολιτικών του πρακτόρων ως πεσκέσι. Θέλουμε μονάχα την Μεγάλη Ελλάδα Μας. Αυτή είναι η τροφός μας κι αυτή θα μας τρανώσει.
No comments :
Post a Comment