Το ποσοστό της αποχής στις πρόσφατες εκλογές ανήλθε στο 30%, ενώ σε κάποιες περιοχές άγγιξε το 40%. Το αποτέλεσμα αυτό εκπέμπει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα εάν αναγνωστεί σωστά και τύχει στο μέλλον της κατάλληλης αξιοποίησης. Το κεντρικό μήνυμα της αποχής, είναι πως το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος απαξιώνει το σύστημα. Βαθύτερη αιτία αυτής της απαξίωσης είναι η αναγνώριση της απώλειας της λαϊκής κυριαρχίας στα πλαίσια της εικονικής δημοκρατίας που επικαλύπτει την ολιγαρχία των κομματικών μηχανισμών.
Ο πολίτης που αρνείται να συμμετέχει στο στημένο εκλογικό παιχνίδι του συστήματος, εκδηλώνει μια αυθόρμητη αντίδραση στην ακύρωση των δικαιωμάτων του πολίτου και του ανθρώπου, που υπέστη από τους τυραννικούς, υπερφίαλους κομματικούς μηχανισμούς. Αυτή η αυθόρμητη αντίδραση δεν ενοχλεί άμεσα το σύστημα. Όμως αποτελεί μια αδρανή μάζα που εάν δεχθεί τις ζωογόνες ιδέες μιας ριζικής αλλαγής και τύχει της ορθής καθοδήγησης, εύκολα μπορεί να μετεξελιχθεί σε μια εκρηκτική επαναστατική δύναμη.
Ας σημειωθεί πως η απόρριψη του συστήματος δεν επικεντρώνεται μόνο στην επιφάνεια των μεθόδων του και των μαριονέτων που το υπηρετούν, αλλά εισχωρεί στην καρδιά του συστήματος, στη σαπίλα των ιδεολογιών του και των αξιών του. Ιδεολογίες που άλλοτε κινούσαν τις μάζες και αναδείκνυαν «χαρισματικούς» ηγέτες διάφορους αγύρτες και προδότες, τώρα κείτονται στα σκουπίδια νεκρές. Η μόνη ζωντανή ιδεολογία, η φέρουσα το στοιχείο της αιωνιότητος, είναι η ιδεολογία του εθνικισμού και κοινωνισμού. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι στυγεροί δεσμοφύλακες της κοινωνίας και του έθνους. Ξέρουν πολύ καλά ότι η "εθνικιστικοποίηση" του λαού συντελείται καθημερινά με χίλιους τρόπους. Ξέρουν πως όσοι φεύγουν από τις στάνες των κομμάτων τους, μια μέρα θα δεχθούν τη φλόγα της εθνικοκοινωνικής επανάστασης.
Αυτό σημαίνει πως η καταπολέμηση της αποχής εκ μέρους του συστήματος θα είναι η καταπολέμηση του εθνικοκοινωνισμού. Γιατί αν σβήσουν την επαναστατική φλόγα τότε η αποχή μετατρέπεται σε νεκρή ύλη που δεν απειλεί το σύστημα. Το σύστημα θα ετοιμάσει σφοδρή επίθεση κατά του εθνικοκοινωνισμού, κυρίως όταν στην εξουσία του ανέλθουν οι δεξιο-εθνικοφρονίστικες δυνάμεις. Είναι αυτές οι δυνάμεις που κτυπούν σήμερα τον εθνικοκοινωνισμό μέσα από προκεχωρημένα φυλάκια παραεκκλησιαστικών ακροδεξιών συνάξεων. Από τους σχηματισμούς αυτούς που στέλλει το σύστημα εναντίον μας, πρέπει πρωτίστως να προστατευθούμε.
Η νίκη κατά της εκκλησιαστικο-ακροδεξιάς επίθεσης είναι πολύ σημαντική για το μέλλον του ελληνικού εθνικοκοινωνισμού. Μέσα από μικρές νικηφόρες μάχες θα έρθει η μέρα που θα πραγματοποιήσουμε την ολοκληρωτική επίθεση κατά του συστήματος, κατά των αξιών του, των δομών του, των πεποιθήσεων του, των θεσμών του. Να σημειώσουμε τέλος πως μια επιτυχία του εθνικοκοινωνισμού στη Κύπρο θα έχει ακαριαία επίδραση στην Ελλάδα. Στη Κύπρο σήμερα κτυπά η καρδιά του ελληνισμού. Εδώ θα δοθεί ο μεγάλος αγώνας, ενάντια σε κατακτητές, ενάντια σε προδότες αγγλοτουρκοπροσκυνημένους, ενάντια σε εκμεταλλευτές της εργασίας του λαού.
No comments :
Post a Comment