Τώρα που παρήλθαν λίγα 24ωρα από την καταδίκη μας στο δικαστήριο της Χάγης, ας σημειώσουμε πέντε (5) αλήθειες σχετικά με μας και τα Σκόπια:
1. Η ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια -στην οποία βασίστηκε εξ ολοκλήρου η καταδικαστική για τη χώρα μας απόφαση της Χάγης- έχει εκπνεύσει από το Σεπτέμβριο του 2002. Η συμφωνία του 1995, που είχαν υπογράψει ο Ανδρέας Παπανδρέου ως πρωθυπουργός και ο Κάρολος Παπούλιας ως υπουργός Εξωτερικών, θεωρείται ως ακόμη ισχύουσα επειδή κανένα από τα δύο μέρη δεν την έχει καταγγείλει. Η Ελλάδα ζημιώνεται καθημερινά από αυτή τη συμφωνία και, ξεχνώντας τον παραλογισμό ότι δεν το έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, κάθε ελληνική κυβέρνηση που δε θέλει να κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία θα όφειλε να την καταγγείλει αύριο το πρωί. Πόσο μάλλον, δεδομένου ότι το σχετικό άρθρο προβλέπει ότι η συμφωνία παύει να ισχύει έναν ολόκληρο χρόνο μετά την καταγγελία της. (Αντ' αυτού, βέβαια, εμείς τους γλύφουμε δι' επιστολών του πρωθυπουργού...).
2. Η συμφωνία προβλέπει ότι η Ελλάδα θα υποστηρίζει τα Σκόπια στα αιτήματά τους να ενταχθούν σε κάθε διεθνή οργανισμό όπου η χώρα μας είναι μέλος! Δεδομένου ότι κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, δεδομένου ότι δεν το πράξαμε στο Βουκουρέστι, όταν τα Σκόπια κατέθεσαν αίτηση να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, για ποιο λόγο η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν την κατήγγειλε την επομένη; Ερώτημα που ισχύει, βέβαια, και για τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν.
3. Το δικαστήριο της Χάγης -που έχει γράψει ιστορία με την τακτική «εξυπηρετήσεων» που έχει κατά καιρούς ακολουθήσει- μας καταδίκασε γιατί στο Βουκουρέστι ασκήσαμε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, παρά τα αντιθέτως οριζόμενα στην ενδιάμεση συμφωνία. Παρέβλεψε, όμως, μια «μικρή» λεπτομέρεια: Επισήμως, η Ελλάδα ποτέ δεν άσκησε βέτο. Απλά απείλησε ότι θα ασκήσει, με συνέπεια το αίτημα των Σκοπίων να μην ενταχθεί καν στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου. Αρα, βέτο δεν υπάρχει. Πού ακούστηκε δικαστήριο να σε καταδικάζει για κάτι που ουδέποτε έπραξες, αλλά απλά απείλησες να πράξεις, αν το θέμα ερχόταν προς συζήτηση.
4. Η Ελλάδα είχε εξαιρετικά ισχυρή νομική θέση στην όλη υπόθεση. Επέλεξε, όμως, να συμπεριφερθεί λες και ήταν ένοχη. Επέλεξε να μην «πολεμήσει», φοβούμενη -προφανώς- μην τυχόν και… κερδίσει. Γιατί; Διότι έχει γίνει συνήθεια στους κυβερνώντες να «κατεβάζουν τα παντελόνια» μην τυχόν και δυσαρεστήσουν τους ξένους πατρόνες τους. Να ξεπουλάνε τα εθνικά μας θέματα, για να τους ρίξουν κάνα ψίχουλο εύνοιας οι προστάτες τους στην αλλοδαπή. (Δεν είδατε τον Γιώργο, που ξεσπάθωσε κατά Μέρκελ και Σαρκοζί, μόνο τώρα που δεν είναι πρωθυπουργός;).
5. Η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ των ποτών τα Σκόπια με κανένα όνομα που θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία. Ας τα αναγνωρίσει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης. Εμείς θα επιμείνουμε στην ιστορική αλήθεια. Μην ακούτε κανέναν που επικαλείται τον Αρμαγεδδώνα που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει, αν πάμε κόντρα στις μεγάλες δυνάμεις. Τίποτε δε θα συμβεί, όπως τίποτε δε συνέβη με το όχι των Κυπρίων στο σχέδιο Ανάν. Και τότε μας είχαν απειλήσει, μας είχαν εκβιάσει, είχαν μιλήσει για διεθνή απομόνωση, σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς. Τίποτε από αυτά δε συνέβη. Ετσι και τώρα. Στην Ιστορία πρέπει να έχεις υπομονή. Δεν είναι σήμερα ευνοϊκές για μας οι συνθήκες για να λύσουμε το Σκοπιανό. Ας περιμένουμε. Δέκα, είκοσι, 100 χρόνια. Μέχρι να έρθει η δική μας ώρα. Δε χάνουμε τίποτα.
No comments :
Post a Comment