Οι φιλελεύθεροι και κάθε είδους δημοκράτες ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι γεννιούνται «ίσοι» μεταξύ τους, δηλ. κάτι σαν όμοια λευκά χαρτιά, στα οποία μεταγενέστερα ο διαφορετικός κοινωνικός περίγυρος ζωγραφίζει διαφορετικούς πίνακες. Αυτό φυσικά, είναι συκοφαντία και όπως κάθε συκοφαντία αυτή είναι κακόσκοπη. Οι άνθρωποι γεννιούνται όχι ίσοι, αλλά διαφορετικοί, με διαφορετική συλλογή δυνατοτήτων και γνωρισμάτων, με διαφορετικό γονότυπο, με διαφορετικό αστρολογικό διαβατήριο και με διαφορετικό προορισμό.
Δεν πρέπει να σκέφτεστε ότι αυτοί που φωνάζουν σαν παπαγαλάκια για την ιουδαϊκή «ισότητα» πιστεύουν σε αυτό το σύνθημα. Οι "δημοκράτες" και οι "φιλελεύθεροι" δεν είναι ηλίθιοι. Ξέρουν ότι εκ φύσεως οι άνθρωποι διαφέρουν σε όλα. Το ξέρουν πολύ καλά. Αυτό το σύνθημα το λένε για να ανατρέψουν με τα χέρια των μαζανθρώπων την παραδοσιακή ελίτ, δηλ. τους άξιους της κοινωνίας. Όταν αυτά τα όντα βρίσκονται στο στενό κομματικό τους κύκλο, τότε αυτό το σύνθημα για την «ισότητα» το πετάνε στα σκουπίδια. Τα κόμματά τους λειτουργούν με τη μέθοδο της ισχυρής ιεραρχικής πυραμίδας μασονικού τύπου. Πού είναι η ισότητά τους; Γιατί στην κοινωνία επιβάλλουν την «ισότητα» και «δημοκρατία» ενώ στο κόμμα τους την αξιοκρατία;
Για να μεταμορφωθεί ένα Έθνος σε πληθυσμό πρέπει να αποεθνικοποιηθεί η κοινωνία και να φτιαχτεί ένα μεγάλο κοπάδι με «ισότητα». Να έχει από πάνω του την αντιλαϊκή και αντεθνική μασονική πυραμίδα/κυβέρνηση. Και βέβαια, ισχύει το αντίθετο. Για να μεταμορφωθεί ο πληθυσμός σε Έθνος πρέπει οι κυβερνώντες να έχουν εθνικά αισθήματα και εθνικές οργανωτικές αρχές.
Ο στόχος των υπερεθνικών οργανισμών, των «Μ»ΚΟ και όλων των πολιτικών κομμάτων, οι οποίες έχουν διεθνιστικές ιδεολογικές αρχές (φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, κάθε είδος πρασινο/κίτρινοι), είναι να μην αφήσουν ποτέ στους άξιους του Έθνους (κυβερνώντες, διανόηση και δημοσιογραφία) να αισθανθούν συγγένεια με τον λαό και να ευφορούνται από εθνικό αίσθημα και υπερηφάνεια. Μόλις τέτοιοι υποψήφιοι γίνονται αντιληπτοί, σε διάφορα επίπεδα κοινωνικής ζωής, οι φιλελεύθεροι δημοκράτες ουρλιάζουν για φασισμό και ναζισμό, παίζοντας, με αυτό τον τρόπο, με τα αθώα ένστικτα του αποβλακωμένου πληθυσμού. Και αυτομάτως ο πληθυσμός επιλέγει τους πολυεθνικιστές, δηλ. τους υποδουλωτές.
Οι δημοκράτες προπαγανδίζουν την ιδέα της «ισότητας», αλλά στην πραγματικότητα όχι μόνο εφαρμόζεται η αρχή της ανισότητας, αλλά πραγματοποιείται και η διάκριση εις βάρος των καλύτερων και η δοξασία των χειρότερων. Οι ..."δημοκρατικές" κοινωνίες τα ..."αναποδογυρίζουν" όλα. Διαβολικά παιχνίδια των ισχυρών της γης. Χρησιμοποιώντας το ψεύτικο σύνθημα περί ισότητας προστατεύεται το σιδερένιο και δικτατορικό δουλοκτητικό σύστημα. Οι δημοκρατικές αλυσίδες δεν φορέθηκαν στα χέρια και τα πόδια των Ευρωπαϊκών Εθνών, αλλά εισαχθήκανε στα κεφάλια των ανθρώπων. Δείτε την πνευματική παρακμή και τον δημογραφικό μαρασμό της Ευρώπης και σκεφτείτε μόνοι σας για τα ...«καλά» της Δημοκρατίας.
Δεν πρέπει να σκέφτεστε ότι αυτοί που φωνάζουν σαν παπαγαλάκια για την ιουδαϊκή «ισότητα» πιστεύουν σε αυτό το σύνθημα. Οι "δημοκράτες" και οι "φιλελεύθεροι" δεν είναι ηλίθιοι. Ξέρουν ότι εκ φύσεως οι άνθρωποι διαφέρουν σε όλα. Το ξέρουν πολύ καλά. Αυτό το σύνθημα το λένε για να ανατρέψουν με τα χέρια των μαζανθρώπων την παραδοσιακή ελίτ, δηλ. τους άξιους της κοινωνίας. Όταν αυτά τα όντα βρίσκονται στο στενό κομματικό τους κύκλο, τότε αυτό το σύνθημα για την «ισότητα» το πετάνε στα σκουπίδια. Τα κόμματά τους λειτουργούν με τη μέθοδο της ισχυρής ιεραρχικής πυραμίδας μασονικού τύπου. Πού είναι η ισότητά τους; Γιατί στην κοινωνία επιβάλλουν την «ισότητα» και «δημοκρατία» ενώ στο κόμμα τους την αξιοκρατία;
Για να μεταμορφωθεί ένα Έθνος σε πληθυσμό πρέπει να αποεθνικοποιηθεί η κοινωνία και να φτιαχτεί ένα μεγάλο κοπάδι με «ισότητα». Να έχει από πάνω του την αντιλαϊκή και αντεθνική μασονική πυραμίδα/κυβέρνηση. Και βέβαια, ισχύει το αντίθετο. Για να μεταμορφωθεί ο πληθυσμός σε Έθνος πρέπει οι κυβερνώντες να έχουν εθνικά αισθήματα και εθνικές οργανωτικές αρχές.
Ο στόχος των υπερεθνικών οργανισμών, των «Μ»ΚΟ και όλων των πολιτικών κομμάτων, οι οποίες έχουν διεθνιστικές ιδεολογικές αρχές (φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, κάθε είδος πρασινο/κίτρινοι), είναι να μην αφήσουν ποτέ στους άξιους του Έθνους (κυβερνώντες, διανόηση και δημοσιογραφία) να αισθανθούν συγγένεια με τον λαό και να ευφορούνται από εθνικό αίσθημα και υπερηφάνεια. Μόλις τέτοιοι υποψήφιοι γίνονται αντιληπτοί, σε διάφορα επίπεδα κοινωνικής ζωής, οι φιλελεύθεροι δημοκράτες ουρλιάζουν για φασισμό και ναζισμό, παίζοντας, με αυτό τον τρόπο, με τα αθώα ένστικτα του αποβλακωμένου πληθυσμού. Και αυτομάτως ο πληθυσμός επιλέγει τους πολυεθνικιστές, δηλ. τους υποδουλωτές.
Οι δημοκράτες προπαγανδίζουν την ιδέα της «ισότητας», αλλά στην πραγματικότητα όχι μόνο εφαρμόζεται η αρχή της ανισότητας, αλλά πραγματοποιείται και η διάκριση εις βάρος των καλύτερων και η δοξασία των χειρότερων. Οι ..."δημοκρατικές" κοινωνίες τα ..."αναποδογυρίζουν" όλα. Διαβολικά παιχνίδια των ισχυρών της γης. Χρησιμοποιώντας το ψεύτικο σύνθημα περί ισότητας προστατεύεται το σιδερένιο και δικτατορικό δουλοκτητικό σύστημα. Οι δημοκρατικές αλυσίδες δεν φορέθηκαν στα χέρια και τα πόδια των Ευρωπαϊκών Εθνών, αλλά εισαχθήκανε στα κεφάλια των ανθρώπων. Δείτε την πνευματική παρακμή και τον δημογραφικό μαρασμό της Ευρώπης και σκεφτείτε μόνοι σας για τα ...«καλά» της Δημοκρατίας.
Οι σκλάβοι του αρχαίου κόσμου ήταν πιο ελεύθεροι παρά οι σύγχρονοι δούλοι. Ο σκλαβωμένος στο μυαλό άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται την σκλαβιά του, δεν την προσέχει και ζει σαν ένα ζόμπι. Να επαναπρογραμματιστεί ένα τέτοιο ον είναι πολύ δύσκολο έργο.
ΓΕΝ.ΕΛ.
No comments :
Post a Comment