Το θέατρο του παραλόγου που έπαιξε και εξακολουθεί να παίζει ακόμη το πολιτικό σύστημα και ο κοινοβουλευτισμός δεν έχει προηγούμενο. Προσπαθούν να διασωθούν και η υποκρισία ότι θέλουν να σώσουν την Ελλάδα και τον λαό, τους κάνει ακόμη περισσότερο μη αποδεκτούς από τους Έλληνες. Ο βίος, της πλέον αποτυχημένης και επικίνδυνης κυβέρνησης τελείωσε. Και τελείωσε αφού χρεοκόπησε την πατρίδα και κατέστησε τους υπερήφανους Έλληνες, πάμφτωχους, ζήτουλες και περίγελο όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μία κυβέρνηση η οποία έφερε την μεγαλύτερη καταστροφή στην πατρίδα μας από συστάσεως του Νεοελληνικού κράτους. Μία καταστροφή η οποία συντελέσθηκε δίχως πόλεμο. Μία καταστροφή μεγαλύτερη αυτής του 1922, και ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν η οποία ακολούθησε μετά τον πόλεμο του 1940, και αμέσως μετά τον συμμοριτοπόλεμο, όταν ο ερυθρός μπολσεβικισμός ξεθεμελίωνε τα πάντα στην πατρίδα μας. Και αυτή η καταστροφή να θεωρηθεί από τον κ. Γ. Παπανδρέου, την κυβέρνηση του, αλλά και το κόμμα του, το οποίο του έδινε ψήφο εμπιστοσύνης, πατριωτικό καθήκον.
Από την προηγούμενη εβδομάδα είχε πλέον διαπιστωθεί ότι πλησίαζε το τέλος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Είχε πλέον διαφανεί, ότι η κυβέρνησης αυτή δεν είχε ζωή για να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο. Μία κοινοβουλευτική ομάδα και ένα κόμμα ΠΑΣΟΚ, με νύχια και με δόντια προσπαθούσαν όλον αυτόν τον καιρό να κρατήσουν στην εξουσία τον Γ. Παπανδρέου, γνωρίζοντας, ότι με το τέλος Παπανδρέου ως πρωθυπουργού, τελειώνει και το δικό τους πολιτικό μέλλον. Γι' αυτόν τον λόγο τα πλέον προβεβλημένα στελέχη, οι δελφίνοι, προσπαθούσαν να διασωθούν με τρόικες, συσπειρώσεις, δηλώσεις, και μανιφέστα.. Προσπαθούσαν να κρατήσουν στην εξουσία έναν πρωθυπουργό, ο οποίος διέσυρε την χώρα στο εξωτερικό, όσο κανείς άλλος τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αναχρονιστικές δυνάμεις εντός του ΠΑΣΟΚ, σαν στόχο είχαν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και με την κομματική τους εμπάθεια προσπαθούσαν να κρατήσουν ζωντανό ένα πρωθυπουργό, δίχως να έχει καμία πλέον αξιοπιστία, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό. Και όλα αυτά, ενώ γνώριζαν πολύ καλά και οι ίδιοι, πόσο επιζήμια ήταν για την πατρίδα η παραμονή του στην εξουσία.
Ενώ όλα τα μέσα επικοινωνίας του πλανήτη έκαναν λόγο περί ενός "επικινδύνου" και "ψυχικά διαταραγμένου" πρωθυπουργού, ο κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, σε δηλώσεις του έλεγε, ότι: <<η Ιστορία θα δικαιώσει τον Γ. Παπανδρέου>>. Καταλαβαίνουμε τον κ. Παπαϊωάννου καθώς και τους υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι στην τελευταία συνεδρίαση της βουλής για να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, του έπλεκαν το εγκώμιο και το γλείψιμο πήγαινε σύννεφο. Γνώριζαν πολύ καλά ότι πλέον δεν έχουν πολιτικό μέλλον και η συμμετοχή τους στο ψηφοδέλτιο της επικρατείας θα ήταν για όλους αυτούς σανίδα σωτηρίας.
Ευτυχώς η ανίκανη και ανάλγητη κυβέρνηση της συμφοράς, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, φεύγει, αφήνοντας όμως πίσω της συντρίμμια. Αφήνει μία πατρίδα και έναν λαό να αναζητά ελπίδα σωτηρίας. Ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση φεύγοντας, άφησε τόσο μεγάλη δυστυχία σε τόσο πολύ κόσμο. Λεηλάτησε εισοδήματα, επέβαλε σωρεία άμεσων και έμμεσων φόρων, διέλυσε οικογένειες, γέμισε την πατρίδα με λαθρομετανάστες, και οι κακοποιοί καθημερινά στήνουν πάρτι κλέβοντας, σφάζοντας και βιάζοντας τους Έλληνες οι οποίοι δεν μπορούν να προστατευτούν ούτε μέσα στα σπίτια τους. Ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση φεύγοντας άφησε ρεκόρ ανεργίας όση η κυβέρνηση Παπανδρέου και είναι η πρώτη κυβέρνηση οποία εφεύρε τον κεφαλικό φόρο για πρώτη φορά μετά την τουρκοκρατία.
Εισπράττει μέσω της ΔΕΗ ότι έχει απομείνει από μισθούς και συντάξεις κάτω από την απειλή ότι θα κόψει το ρεύμα. Μία κυβέρνηση η οποία χάιδευε τους φοροκλέπτες και τους προστάτευε και αντί να εισπράξει τους βεβαιωμένους φόρους που είναι δισεκατομμύρια αυτή τους έκρυβε και για να μαζέψει έσοδα έκοβε από τον λαό μισθούς και συντάξεις και μάλιστα των ασθενέστερων εισοδηματικά κοινωνικών τάξεων. Δεν προστάτευσε τους μικρομεσαίους και τα μικρά καταστήματα από το παραεμπόριο και μειώνοντας την αγοραστική δύναμη του καταναλωτικού κοινού τα έκλεισε. Και όλα αυτά τα χαράτσια προκειμένου να μην πειράξει το βαθύ κράτος ΠΑΣΟΚ διότι σε αυτό προσδοκούσε όποτε θα ξαναγίνονταν εκλογές, να επανεκλεγούν. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο και αυτός ήταν η ανικανότητα του Γ. Παπανδρέου και των υπουργών του.
Όμως ο λαός πλέον γνωρίζει ότι μαζί με το ΠΑΣΟΚ, ήλθε η ώρα να πληρώσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Ο λαός δεν θέλει άλλα παιγνίδια από τους πολιτικούς. Ο λαός θέλει νέους πολιτικούς τους οποίους να μην έχει αλλοτριώσει ο κοινοβουλευτισμός. Ο λαός θέλει νέους ανθρώπους με πατριωτικό προσανατολισμό και όρεξη να εργασθούν για το καλό της πατρίδας και το λαό. Το πολιτικό σύστημα έχει υποχρέωση να επιτρέψει να αναδειχθούν όλοι αυτοί οι ικανοί οι οποίοι με γνώμονα την πατρίδα, την θρησκεία την, οικογένεια, θέλουν να εργασθούν για τον λαό και υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Το επαναλαμβάνουμε το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον με μπαλώματα να προχωρήσει. Οφείλει να δώσει την ευκαιρία σε νέες πατριωτικές δυνάμεις τις οποίες θέλει να αναδείξει ο λαός αλλά το πολιτικό σύστημα ακόμη αντιστέκεται. Ας επιτρέψει λοιπόν το πολιτικό σύστημα να αναδειχθούν αυτές οι νέες πολιτικές δυνάμεις, διαφορετικά ο Ελληνικός λαός είναι έτοιμος να το καταργήσει.
Νίκος Παπαγεωργίου
http://www.elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9543
No comments :
Post a Comment