Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα αργοπεθαίνει και είναι θέμα χρόνου ο τελειωτικός του θάνατος. Στα σωριασμένα ερείπια έχουν ταφεί τα όνειρα εκατομμυρρίων νέων, ενώ έχει θρυμματισθεί το βιοτικό επίπεδο εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων. Την ίδια ώρα, οι αυτοαποκαλούμενοι ευρωσοσιαλιστές ή εκσυγχρονιστές έχουν το απύθμενο θράσος να διαβεβαιώσουν τον λαό ότι η ακολουθητέα πολιτική τους αποτελεί μονόδρομο για τη σωτηρία της χώρας.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η δημοσιονομική μαύρη τρύπα στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη και τόσο βαθιά, που κανένα μνημόνιο οικονομικής βοήθειας δεν είναι ικανό να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Αυτό το γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό οι παροικούντες το Σύνταγμα και το Κολωνάκι, χωρίς ωστόσο να έχουν εκπονήσει εναλλακτικές λύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο. Τουναντίον, με την απεχθή μέθοδο του «μαστίγιου και του καρρότου» επιχειρούν να παραπλανήσουν γι' άλλη μια φορά τον λαό, καλώντας τον σε νέες αιματηρές θυσίες.
Όταν τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικοί, με πρώτους τους σημερινούς κυβερνώντες, τους κοροϊδεύουν ασύστολα, βγήκαν στους δρόμους και σαν ορμητικά φθινοπωρινά ποτάμια προσπάθησαν να καταπνίξουν τις στραγγαλιστικές κυβερνητικές επιλογές. Οι σκηνές αρχαίας τραγωδίας που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας πιστοποιούν απλώς τον θάνατο του σύγχρονου ελληνικού κοινωνικού κράτους. Το καίριο ερώτημα που αναφύεται τώρα είναι: Μπορεί η Ελλάδα να βγει από τον βυθό στον οποίο την έσυρε η μακρόχρονη συμμαχία των αισχρών πολιτικάντηδων και των στυγνών οικονομικών κερδοσκόπων; Θα μπορέσει ο ελληνικός λαός, με τα πετσοκομμένα εισοδήματα και τα εκατομμύρια ανέργους, να σταθεί όρθιος, να αναποδογυρίσει το σαθρό κατεστημένο και να ρίξει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας τους απάτριδες, που τα τελευταία 30 χρόνια έπιναν το αίμα του εν ονόματι της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας;
Το στοίχημα της επόμενης μέρας, των αιματηρών κινητοποιήσεων της Αθήνας και του σφαγιαστικού πολυνομοσχεδίου, που εγκρίθηκε οριακά από τη Βουλή των Ελλήνων, αναμφίβολα θα κρίνει την πορεία της χώρας στα επόμενα 50 χρόνια. Για να κερδηθεί και να ξαναβρεί η χώρα την εθνική της αξιοπρέπεια και τον κοινωνικοοικονομικό προσανατολισμό της, θα πρέπει να απαλλαγεί από τους δήμιους, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους φορείς του πολιτικού και κοινωνικοοικονομικού κατεστημένου, που για δεκατίες λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας μέσω ενός καλοστημένου μηχανισμού διαπλοκής, διαφθοράς και φοροδιαφυγής.
Ολέθρια κυπριακή πορεία
Δυστυχώς, το «ελληνικό πρότυπο» πολιτικής και οικονομικής βαρβαρότητας άρχισε να εισχωρεί βαθιά στις δομές της κυπριακής πολιτείας και κοινωνίας, απειλώντας σοβαρά το κοινωνικό κράτος με κατάρρευση. Η πολιτική αναξιοπιστία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η ανισοπολιτεία και η κλεπτοκρατία, που υπόσκαπτουν αργά αλλά σταθερά τον ιστό της χώρας για πολλά χρόνια, έφθασαν τον τελευταίο καιρό στην κορύφωσή τους. Η πολύνεκρη έκρηξη της 11ης Ιουλίου 2011 και η οικονομική κατρακύλα που επήλθε εξαιτίας της ανικανότητας και της ανευθυνότητας των κυβερνώντων, απλώς αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου, το οποίο άρχισε να λιώνει και να συμπαρασύρει στην άβυσσο την καθημερινή ζωή των πολιτών, με πρώτα θύματα τους εργαζόμενους.
Δυστυχώς, τα απεχθή φαινόμενα που ρυμούλκησαν την Ελλάδα στο χάος, ζουν και βασιλεύουν στη σημερινή Κύπρο και είναι αμφίβολο κατά πόσο θα γίνει κατορθωτή η εξάλειψή τους μέσα στην επικρατούσα πολιτική ζούγκλα, στην κυριαρχούσα κοινωνική αποσύνθεση και στην ανθοφορούσα θεσμική ασυδοσία, η οποία αποθεώθηκε με την ασέβεια που επέδειξε ο πρώτος πολίτης της χώρας στο πόρισμα Πολυβίου, τον οποίο ο ίδιος διόρισε για διερεύνηση της σύγχρονης τραγωδίας της Κύπρου.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η δημοσιονομική μαύρη τρύπα στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη και τόσο βαθιά, που κανένα μνημόνιο οικονομικής βοήθειας δεν είναι ικανό να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Αυτό το γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό οι παροικούντες το Σύνταγμα και το Κολωνάκι, χωρίς ωστόσο να έχουν εκπονήσει εναλλακτικές λύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο. Τουναντίον, με την απεχθή μέθοδο του «μαστίγιου και του καρρότου» επιχειρούν να παραπλανήσουν γι' άλλη μια φορά τον λαό, καλώντας τον σε νέες αιματηρές θυσίες.
Όταν τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικοί, με πρώτους τους σημερινούς κυβερνώντες, τους κοροϊδεύουν ασύστολα, βγήκαν στους δρόμους και σαν ορμητικά φθινοπωρινά ποτάμια προσπάθησαν να καταπνίξουν τις στραγγαλιστικές κυβερνητικές επιλογές. Οι σκηνές αρχαίας τραγωδίας που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας πιστοποιούν απλώς τον θάνατο του σύγχρονου ελληνικού κοινωνικού κράτους. Το καίριο ερώτημα που αναφύεται τώρα είναι: Μπορεί η Ελλάδα να βγει από τον βυθό στον οποίο την έσυρε η μακρόχρονη συμμαχία των αισχρών πολιτικάντηδων και των στυγνών οικονομικών κερδοσκόπων; Θα μπορέσει ο ελληνικός λαός, με τα πετσοκομμένα εισοδήματα και τα εκατομμύρια ανέργους, να σταθεί όρθιος, να αναποδογυρίσει το σαθρό κατεστημένο και να ρίξει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας τους απάτριδες, που τα τελευταία 30 χρόνια έπιναν το αίμα του εν ονόματι της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας;
Το στοίχημα της επόμενης μέρας, των αιματηρών κινητοποιήσεων της Αθήνας και του σφαγιαστικού πολυνομοσχεδίου, που εγκρίθηκε οριακά από τη Βουλή των Ελλήνων, αναμφίβολα θα κρίνει την πορεία της χώρας στα επόμενα 50 χρόνια. Για να κερδηθεί και να ξαναβρεί η χώρα την εθνική της αξιοπρέπεια και τον κοινωνικοοικονομικό προσανατολισμό της, θα πρέπει να απαλλαγεί από τους δήμιους, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους φορείς του πολιτικού και κοινωνικοοικονομικού κατεστημένου, που για δεκατίες λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας μέσω ενός καλοστημένου μηχανισμού διαπλοκής, διαφθοράς και φοροδιαφυγής.
Ολέθρια κυπριακή πορεία
Δυστυχώς, το «ελληνικό πρότυπο» πολιτικής και οικονομικής βαρβαρότητας άρχισε να εισχωρεί βαθιά στις δομές της κυπριακής πολιτείας και κοινωνίας, απειλώντας σοβαρά το κοινωνικό κράτος με κατάρρευση. Η πολιτική αναξιοπιστία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η ανισοπολιτεία και η κλεπτοκρατία, που υπόσκαπτουν αργά αλλά σταθερά τον ιστό της χώρας για πολλά χρόνια, έφθασαν τον τελευταίο καιρό στην κορύφωσή τους. Η πολύνεκρη έκρηξη της 11ης Ιουλίου 2011 και η οικονομική κατρακύλα που επήλθε εξαιτίας της ανικανότητας και της ανευθυνότητας των κυβερνώντων, απλώς αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου, το οποίο άρχισε να λιώνει και να συμπαρασύρει στην άβυσσο την καθημερινή ζωή των πολιτών, με πρώτα θύματα τους εργαζόμενους.
Δυστυχώς, τα απεχθή φαινόμενα που ρυμούλκησαν την Ελλάδα στο χάος, ζουν και βασιλεύουν στη σημερινή Κύπρο και είναι αμφίβολο κατά πόσο θα γίνει κατορθωτή η εξάλειψή τους μέσα στην επικρατούσα πολιτική ζούγκλα, στην κυριαρχούσα κοινωνική αποσύνθεση και στην ανθοφορούσα θεσμική ασυδοσία, η οποία αποθεώθηκε με την ασέβεια που επέδειξε ο πρώτος πολίτης της χώρας στο πόρισμα Πολυβίου, τον οποίο ο ίδιος διόρισε για διερεύνηση της σύγχρονης τραγωδίας της Κύπρου.
Το λυπηρό της όλης υπόθεσης είναι ότι στο βάθος της σήραγγας δεν φαίνεται ακτίδα φωτός, καθώς:
1. Η κυβέρνηση της θλιβερής μειοψηφίας αρνείται πεισματικά να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή, με την οποία βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία, με ορατό τον κίνδυνο εμφύλιου σπαραγμού.
2. Η αδυναμία οικονομικής εξυγίανσης και το επερχόμενο στύψιμο των μη προνομιούχων, προμηνύει εργατική αναταραχή και κοινωνική θύελλα με απρόβλεπτες επιπτώσεις.
Το πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό τοπίο λοιπόν είναι γκρίζο και εύκολα θα προσλάβει μαύρο χρώμα, αν οι πολιτικοί ταγοί παραμείνουν προσκολλημένοι στις ολέθριες πρακτικές τους, που στραγγαλίζουν πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά τη χώρα, σε μια κομβική γεωστρατηγική συγκυρία. Για να προληφθούν ή καλύτερα να αποτραπούν στην Κύπρο φαινόμενα «ελληνικής κατάρρευσης», καλούμε τους πολιτικούς ηγέτες να σκεφθούν εθνικά, εξαντλώντας τα πολιτικά τους πυρομαχικά όχι εναντίον αλλήλων, αλλά σε μια ειλικρινή συλλογική προσπάθεια για επανίδρυση του αγκυλωμένου κράτους, ανασυγκρότηση των θεσμών, οικονομική ανόρθωση της χώρας και εδραίωση ισχυρού κράτους πρόνοιας, ευνομίας και ισοπολιτείας.
Η ιστορία και οι πολίτες θα τους κρίνουν από τα έργα, το βίο και την πολιτεία της επόμενης μέρας.
Ξενής Ξενοφώντος
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/432110
No comments :
Post a Comment