Την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί κανείς να την κατηγορήσει για πολλά πράγματα εκτός από ένα: Την συνέπεια και την επιμονή την οποία δείχνει στην εφαρμογή της νεοταξικής ιδεολογίας του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Το ..."λεφτά υπάρχουν" δεν είναι παρά ένα πολιτικάντικο τέχνασμα που όλα τα κόμματα εξουσίας κατά καιρούς χρησιμοποιούν. Το αποτέλεσμα αυτού, το ξεπούλημα δηλαδή της εθνικής κυριαρχίας και περιουσίας, ήταν κατά την γνώμη μας μια προεπιλεγμένη απόφαση την οποία θα εφάρμοζε όποια κυβέρνηση και αν ήταν στην εξουσία, ανεξαρτήτως χρώματος. Απλά επιλέχθηκε αυτή του ΠΑΣΟΚ ως καλύτερος διαχειριστής του ξεπουλήματος και κυρίως ως καλύτερος διαχειριστής των αναμενόμενων λαϊκών αντιδράσεων.
Όμως το βαθύ και παγκοσμιοποιητικό ΠΑΣΟΚ είχε και άλλες, σημαντικότερες μακροπρόθεσμα εντολές στην ατζέντα του. Να θυμηθούμε εδώ τον νόμο που δίνει ιθαγένεια στους μετανάστες, τις υποχρεωτικές μεταμοσχεύσεις, τον επερχόμενο διαχωρισμό εκκλησίας κράτους, την ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα (άσχετο αν τις διεργασίες τις είχε ξεκινήσει η δεξιά ΝΔ). Για να φτάσουμε τώρα στην αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και στον νέο αυστηρότερο αντιρατσιστικό νόμο. Η μόνη προεκλογική υπόσχεση που δεν κράτησε ήταν η κατάργηση του κουκουλονόμου, για ευνόητους λόγους μιας και οι αντιδράσεις στην σημερινή πραγματικότητα είναι πολλές και προερχόμενες από διαφορετικούς χώρους.
Ας δούμε όμως αυτό το περίφημο σχέδιο νόμου για τον αντιρατσισμό και την εχθροπάθεια. Πριν πούμε το οτιδήποτε άλλο, οφείλουμε να διευκρινήσουμε ότι αυτό ακόμη παραμένει στα συρταρια του υπουργείου ως σχέδιο νόμου και προωθείται από την κυβέρνηση για ψήφιση στην Βουλή. Δεν έχει γίνει νόμος του κράτους, άσχετο εάν τις τελευταίες ημέρες είτε από κακή πληροφόρηση, είτε από βλακεία, είτε από μανία καταδίωξης, είτε από σκοπιμότητα αρκετοί το παρουσίαζαν ως τετελεσμένο γεγονός. Και καλούσαν όσους αντιδρούν στην μετανάστευση θα προσέχουν το τι λένε και τι κάνουν. Ίσως να μην είναι και καθόλου τυχαία η χρονική συγκυρία της συγκεκριμένης παραφιλολογίας μιας και με τις τόσες λαϊκες αντιδράσεις και την καλπάζουσα αλλοδαπή εγκληματικότητα, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η κυβέρνηση θα ήταν να ανοίξει ένα καινούριο μέτωπο. Γι' αυτό και μέσω των ψιθύρων και της παραπληροφόρησης προσπαθεί να διασπείρει τον φόβο.
Πράγματι το σχέδιο αυτό νόμου, προβλέπει αυστηρότερες ποινές φυλάκισης σε σύγκριση με τον ήδη υπάρχοντα αντιρατσιστικό νόμο και καινοτομεί προτείνοντας χρηματικά πρόστιμα που στην δύσκολη οικονομική συγκυρία αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα. Μία άλλη σημαντική παράμετρος που φέρνει είναι η συλλογική ευθύνη νομικών προσώπων (κομμάτων, συλλόγων, οργανώσεων) καθώς και η απλή καταδίκη ενός μέλους μιας τέτοιας συλλογικότητας μπορεί να επιφέρει την καταδίκη του συνόλου των μελών αυτής. Δίνει επίσης το δικαίωμα παράστασης πολιτικού ενάγοντα σε πρόσωπα και φορείς που δεν θίγονται άμεσα απλά με το πρόσχημα του ενδιαφέροντος στην αντιμετώπιση ενός γενικόλογου ρατσισμού θα μπορούν να μηνύουν και να φέρουν στο δικαστήριο τον οποιοδήποτε. Ειδικά αυτή η παράμετρος έχει γίνει για να αντιμετωπίσει την ατέλεια που υπήρχε στον υπάρχοντα νόμο και την οποία με επιτυχία είχαμε ξεπεράσει μέχρι τώρα στα πολλά δικαστήρια που είχαμε ως εφημερίδα.
Προβλέπεται ακόμη η ποινικοποίηση της άρνησης του ολοκαυτώματος, αλλά και η προσβολή της γενετήσιας συμπεριφοράς δηλαδή της ομοφυλοφιλίας. Τέλος γίνεται ειδική μνεία και αναφορά στα εγκλήματα μίσους, τα οποία διαπράττονται μέσω του διαδικτύου, μιας και οι κρατούντες έχουν καταλάβει ότι αυτό παραμένει ένας από τους τελευταίους προμαχώνες ελεύθερης έκφρασης και γι' αυτό θέλουν να τον καταργήσουν.
Όταν στις αρχές του χρόνου δόθηκε στην δημοσιότητα το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, ακόμη και από την πλευρά μέρους της αριστεράς, η οποία εξεγέρθηκε κατά της ανελευθερίας που προέβλεπε. Γι' αυτό και πάντα σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τελευταία, έγιναν ορισμένες αλλαγές στο αρχικό κείμενο. Αλλαγές της πλάκας βέβαια, μιας και ο αρμόδιος υπουργός δικαιοσύνης έκανε μια αόριστη δήλωση ότι θα προστατευθεί η ελευθερία γνώμης και του Τύπου, χωρίς όμως να μας εξηγει το πώς. Απαλείφθηκε επίσης ο πράγματι ευρηματικός όρος "εχθροπάθεια" και αντικαταστάθηκε με το πιο πεζό "μίσος". Έτσι για να έχουμε να λέμε ότι η κυβέρνηση ακούει τον παλμό της κοινωνίας.
Η πραγματικότητα όμως παραμένει. Οι γειτονιές της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας, βιώνουν την γκετοποίηση, την εγκληματικότητα και ο λαός μας είναι αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εθνικής και πολιτισμικής αλλοίωσης. Παραμένει ακόμα και η άρνηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση άσχετα αν σκοπίμως στις έρευνες των τελευταίων μηνών δεν περιλαμβάνεται σχετική ερώτηση. Όλοι όσοι αντιδρούμε στο τεράστιο αυτό εθνικό και κοινωνικό πρόβλημα που είναι η μετανάστευση οφείλουμε να μείνουμε πιστοί στην "εθνοπαθειά" μας και με πάθος να πολεμήσουμε το "μίσος" τους απέναντι στην Ελληνικότητα. Οφείλουμε να το κάνουμε αυτό όμως με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και κυρίως χωρίς φοβίες για την γνώμη μας και υστερίες για κάποια ενδεχόμενη επίπτωση που μπορεί να έχουμε.
Δ. Ζαφειρόπουλος
No comments :
Post a Comment