Ένα ακόμα συμβόλαιο στον ενεργειακό τομέα στο Ιράκ, έρχεται να γκρεμίσει τον βολικό μύθο ου οικοδομήθηκε στη βάση ότι η αμερικανική «δραστηριότητα» που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, σκοπό είχε να υφαρπάξει τον πετρελαϊκό πλούτο της χώρας. Εάν κάποια χώρα μπορεί να θεωρεί τον εαυτό της χαμένο σε αυτό τον τομέα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες… Στην τελευταία –χθεσινή για την ακρίβεια– εξέλιξη, η Royal Dutch Shell υπέγραψε το μεγαλύτερο συμβόλαιο μέχρι στιγμής για το 2011, το οποίο προβλέπει την αξιοποίηση κοιτάσματος φυσικού αερίου στα νότια της χώρας (πληροφορίες αναφέρουν την περιοχή της Βασόρας), μια συμφωνία που θα ισχύει για τα επόμενα 25 χρόνια. Όπως αποκαλύφθηκε, η συμφωνία υπεγράφη στις 12 Ιουλίου στο υπουργείο Πετρελαίου του Ιράκ, παρόντος του υπουργού Αμπντούλ Καρίμ Λουαϊμπί. Συνεταίρος της προσπάθειας της Shell θα είναι η ιαπωνική Mitsubishi.
Πλέον, απομένει η εξασφάλιση της έγκρισης του υπουργικού συμβουλίου με σκοπό να τεθεί σε εφαρμογή το συμβόλαιο. Ο επικεφαλής της Shell για τις περιοχές της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αντιπρόεδρος της εταιρίας, Μουνίρ Μπουαζίζ, απέφυγε να αποκαλύψει το ακριβές ύψος της συμφωνίας, λέγοντας όμως ότι θα είναι πιθανότατα το υψηλότερο συμβόλαιο που θα έχει υπογραφεί για το 2011. Εικασίες των διεθνών ΜΜΕ, οι οποίες βασίζονται σε εκτιμήσεις και κάποιες πληροφορίες, αναφέρουν ως πιθανό ύψος του συμβολαίου τα 12-17 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο ίδιος αξιωματούχος δήλωσε ότι η συμφωνία θα συνεισφέρει τα μέγιστα στην αντιμετώπιση του ελλείμματος στην ενεργειακή τροφοδοσία που αντιμετωπίζει η χώρα.
Να επισημανθεί ωστόσο, ότι το Ιράκ δεν έχει κατορθώσει να ψηφίσει ακόμη έναν πετρελαϊκό νόμο, κυρίως λόγω των αντιδράσεων που εγείρονται από την κουρδική μειονότητα που ζει στο Βόρειο Ιράκ. Προτάσεις που αναφέρονται καλούν για την ανασύσταση της Εθνικής Εταιρίας Πετρελαίου η οποία είχε ιδρυθεί το 1960, ωστόσο, συγχωνεύθηκε με το υπουργείο Πετρελαίου το 1987. Το υπουργείο, όπως είναι φυσικό αντιδρά, με το –εύλογο, καταρχήν– επιχείρημα ότι οι αρμοδιότητες θα επικαλύπτονται προκαλώντας δυσκινησία στον όλο μηχανισμό λήψεως αποφάσεων. Το επιχείρημα ακούγεται λογικό και είναι, όμως θα πρέπει κανείς να συνυπολογίσει ότι οι έχοντες την εξουσία σήμερα, έχουν κάθε κίνητρο να αποτρέψουν τη μοιρασιά της με άλλους…
No comments :
Post a Comment