Αναφορικά με το έγκλημα στη ναυτική βάση Βασιλικού, έχουμε τα εξής δεδομένα:
Πρώτο δεδομένο: η πολιτική απόφαση να τοποθετηθούν τα κοντέινερ με το εκρηκτικό υλικό στη ναυτική βάση Βασιλικού.
Δεύτερο δεδομένο: η διαβεβαίωση του υπουργού αμύνης κ. Παπακώστα ως εκφραστού της κυβερνήσεως , πως το περιεχόμενο των κοντέινερ είναι αδρανές υλικό εντελώς ακίνδυνο που θα μπορούσε να τοποθετηθεί ακόμα και σε κατοικημένες περιοχές.
Τρίτο δεδομένο: η έκρηξη με τα τραγικά αποτελέσματα της.
Πρώτο δεδομένο: η πολιτική απόφαση να τοποθετηθούν τα κοντέινερ με το εκρηκτικό υλικό στη ναυτική βάση Βασιλικού.
Δεύτερο δεδομένο: η διαβεβαίωση του υπουργού αμύνης κ. Παπακώστα ως εκφραστού της κυβερνήσεως , πως το περιεχόμενο των κοντέινερ είναι αδρανές υλικό εντελώς ακίνδυνο που θα μπορούσε να τοποθετηθεί ακόμα και σε κατοικημένες περιοχές.
Τρίτο δεδομένο: η έκρηξη με τα τραγικά αποτελέσματα της.
Το πρώτο δεδομένο της πολιτικής απόφασης θα έπρεπε λογικά να ακολουθεί της ενδελεχούς έρευνας περί της επικινδυνότητος ή μη του περιεχομένου των κοντέινερ. Τούτο όμως αίρεται από το τρίτο δεδομένο δηλαδή από το αποτέλεσμα.
Άρα δεν έγινε πραγματογνωμοσύνη του υλικού ή έγινε πλημμελώς. Στο σημείο αυτό υπάρχει αμφιβολία κατά πόσο έγινε έρευνα και από ποίους. Διότι αν έγινε έρευνα από ειδικούς που αποφάνθηκαν περί της μη επικινδυνότητος του περιεχομένου των κοντέινερ, τότε πρέπει να πουν στο λαό από ποιους ειδικούς έγινε αυτή η έρευνα. Στη περίπτωση της πλημμελούς έρευνας έχουμε παγίδευση της πολιτικής ηγεσίας που δεν είναι ειδική επί τέτοιων θεμάτων. Οπότε υπάρχουν ποινικές ευθύνες εις βάρος των ειδικών. Εάν όμως δεν έγινε έρευνα ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αλλά πρόχειρη και υποτυπώδης εν γνώσει των πολιτικών υπευθύνων τότε η ποινική ευθύνη μεταβαίνει στη πολιτική ηγεσία.
Μια Τρίτη υπόθεση είναι να έγινε ορθή εκτίμηση του υλικού και να επισημάνθηκε προς τη πολιτική ηγεσία η επικινδυνότητα του αλλά να αγνοήθηκε. Θα όφειλαν όμως σε αυτή τη περίπτωση να καταγγείλουν οι ειδικοί προς το λαό τα συμβαίνοντα, πράγμα το οποίο δεν έγινε οπότε δεν απαλλάσσονται της ποινικής ευθύνης.
Σε όλες τις περιπτώσεις εντοπίζεται συνυπευθυνότητα ειδικών και πολιτικής ηγεσίας. Η συνυπευθυνότητα αυτή περιορίζεται εις μεν τους ειδικούς σε ποινική ευθύνη εις δε τους πολιτικούς σε ποινική άμα και πολιτική. Σε αυτό το ενδεχόμενο ποινικής ευθύνης είναι εκτεθειμένοι και οι καθ’ υλην αρμόδιοι υπουργοί και ο ίδιος ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Εκ των πραγμάτων αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να είχαν συλληφθεί και να είχαν τεθεί υπό περιορισμό ώστε να διευκολυνθεί το ανακριτικό έργο της δικαιοσύνης.
Αντι αυτού άλλα συμβαίνουν. Οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι στο έγκλημα διόρισαν τους ανθρώπους που θα διεξάγουν την έρευνα εξακολουθώντας να κυβερνούν τη χώρα. Η πράξη αυτή έγινε αποδεκτή από την δικαστική εξουσία. Όποτε έχουμε συμπαιγνία δικαστικής και πολιτικής αρχής. Αυτή η συμπαιγνία περιγράφεται με μια λέξη: ΤΥΡΑΝΝΙΑ.
No comments :
Post a Comment