Η κατανάλωση αυξάνει, η παραγωγή μειώνεται...

Τα δημητριακά αποτελούν έναν πολύ σημαντικό, αν όχι τον κύριο, παράγοντα που οδηγεί τις αναταραχές στις χώρες όπου ο μεγάλος όγκος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πριν λίγες μέρες, στις 7 Απριλίου του 2011, ο FAO έδωσε τα συγκεντρωτικά δεδομένα της παραγωγής και κατανάλωσης των δημητριακών από το 2001 έως και την πρόβλεψή για το 2011. Τα στοιχεία είναι αρκούντως ανησυχητικά.

Στο διάγραμμα(α) που έφτιαξα με τα στοιχεία αυτά απεικονίζεται η παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση των δημητριακών. Παρατηρούμε τα εξής:

- Η παγκόσμια παραγωγή των δημητριακών έπεσε το 2010 και η πρόβλεψη και για το 2011 είναι επίσης πτωτική.

- Η συνολική κατανάλωση από το 2001 αυξάνει περίπου κατά 1,92% κάθε χρόνο. Σε διάστημα 10 χρόνων η αύξηση είναι 20,2%.

Το 2011 προβλέπεται μεγαλύτερη κατανάλωση απ' ότι παραγωγή. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα:

- Την μείωση των παγκόσμιων αποθεμάτων δημητριακών.

- Την διατήρηση της τιμής των δημητριακών στα ίδια επίπεδα, αν όχι ακόμα και την αύξησή της.

Οι κύριοι εξαγωγείς σιταριού είναι η Αργεντινή, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η ΕΕ και οι ΗΠΑ. Η Αργεντινή μάλιστα υπέγραψε πρόσφατα μια συμφωνία αρκετών δις με την Κίνα για εξαγωγή σιτηρών. Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο ωφελούνται οι χώρες εξαγωγείς από τις υψηλές τιμές. Ειδικά η Αργεντινή εξάγει και πετρέλαιο, οπότε ωφελείται πολλαπλώς. Τα στοιχεία αυτά εξηγούν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που εμφανίζει η συγκεκριμένη χώρα το 2010 και το 2011 παρά τον αποκλεισμό της από τις αγορές λόγω της στάσης πληρωμών που κήρυξε κάποια χρόνια πριν. Άσχετα πάντως από το ποιος ωφελείται, η σταθερή αύξησης της κατανάλωσης των δημητριακών μπορεί να οδηγήσει τα επόμενα χρόνια σε υψηλά ελλείμματα παραγωγής καθώς θα αναπτύσσονται χώρες υψηλού πληθυσμιακού βάρους όπως η Κίνα και η Ινδία (συνολικά περίπου 2,3δις). Δεν είμαι αισιόδοξος κατά πόσο μπορούμε να δούμε σύντομα μια πτώση των τιμών όσο διατηρείται το συγκεκριμένο παραγωγικό μοντέλο και όσο η γεωργία στηρίζεται στο διαρκώς εξαντλούμενο πετρέλαιο. Θα πρέπει η ανθρωπότητα να σκεφτεί τι θα κάνει με την ενέργεια και τα τρόφιμα πριν να είναι πολύ αργά. Άλλωστε όπως φαίνεται και από το γράφημα, η αύξηση της κατανάλωσης είναι σταθερή και ανεξάρτητη από την αύξηση της τιμής των δημητριακών.

Επομένως η τιμή δεν μπορεί να λειτουργήσει ως αναστολέας της κατανάλωσης. Άλλωστε πρόκειται για κάλυψη των βιοτικών αναγκών της ανθρωπότητας και όσο και να ανέβει η τιμή, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει.

- Διαβάστε ακόμα εδώ για την ξηρασία που απειλεί τις καλλιέργειες σίτου στην Κίνα.
- Διαβάστε επίσης εδώ πως το πετρέλαιο οδηγεί τις τιμές των τροφίμων και είναι η αιτία για τις εξεγέρσεις.

ΠΗΓΗ: ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ