Ένας απόστρατος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού, βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ που έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις τμημάτων αναγνώρισης, γνωστών με την συντετμημένη ονομασία "Recondo" στα μετόπισθεν των Βιετκόνγκ, κλήθηκε τo 2005, να συντάξει μελέτη με θέμα τη χρήση των μονάδων αναγνώρισης μακράς ακτίνας δράσης στις επιχειρήσεις, με αφορμή τα συμπεράσματα από την επιχείρηση "Ιρακινή Ελευθερία" (Iraqi Freedom). Η συγκεκριμένη μελέτη αποτέλεσε ένα από τα 10 θέματα της συνολικής ανασκόπησης των επιχειρήσεων κατά της διεθνούς τρομοκρατίας που ανέλαβε να πραγματοποιήσει το Ινστιτούτο Επιχειρησιακών μελετών του αμερικανικού στρατού, στο Φορτ Λεβενγουόρθ. Τα συμπεράσματα της μελέτης, αποδεικνύουν ακόμη μια φορά την αξία των περιπόλων αναγνώρισης στα μετόπισθεν του εχθρού. Ό,τι βλέπει και αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, δεν αναπληρώνεται ακόμη και από το καλύτερο μηχάνημα.
Τα κύρια σημεία προσοχής που επισημαίνει και επιβεβαιώνει ο μελετητής είναι:
- Το δόγμα τακτικής χρησιμοποίησης των μονάδων αναγνώρισης δεν πρέπει να παραμείνει προσανατολισμένο στενά σε γραμμικό πεδίο μάχης. Οι πολυδιάστατες σύγχρονες επιχειρήσεις απαιτούν την ύπαρξη τμημάτων αναγνώρισης σε πολλούς τομείς δραστηριοτήτων, από την συμμετοχή τους σε ειρηνευτικές αποστολές, μέχρι ακόμη στον εντοπισμό λαθρεμπόρων ναρκωτικών, διακίνησης παράνομου οπλισμού και λαθρομεταναστών σε μεθόριους κρατών. Τα τμήματα αναγνώρισης θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εμπλέκονται σε ειδικές επιχειρήσεις όλων των τύπων.
- Η οργάνωση των μονάδων αναγνώρισης πρέπει να επιτρέπει την ευελιξία και την ταχεία προσαρμογή στα σύγχρονα θέατρα επιχειρήσεων. Πρέπει όμως η βάση να στηρίζεται σε μικρά στοιχεία διοικήσεως και ελέγχου, σε τμήματα επικοινωνιών παγκοσμίου εμβέλειας και σε τμήματα αναγνώρισης επιπέδου διμοιρίας των έξι έως οκτώ περιπόλων των 6 ανδρών. Θα πρέπει να βρίσκονται κάτω από ενιαία διοίκηση. (Υπόψη ότι οι Αμερικανοί αυτές τις μονάδες τις διαθέτουν ως τώρα σε τάγματα πληροφοριών και τις έχουν κατανεμημένες σε μεραρχίες και σώματα στρατού. Τις θεωρούν επίλεκτο πεζικό. Τώρα με την ανάπτυξη της διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων, ίσως κάτι ν' αλλάξει)
- H εκπαίδευση αυτών των μονάδων απαιτεί ειδικό πρόγραμμα και ειδικά σχολεία. Ιδιαίτερα σχολεία περιπολαρχών. Η επιχειρησιακή τους εκπαίδευση πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα είδη διεισδύσεως (από ξηρά, θάλασσα και αέρα), τεχνικές περιπόλων, αλλά το κυριότερο, πολύ καλή εξειδίκευση στις επικοινωνίες.
- Το υλικό τους και ο εξοπλισμός τους πρέπει να είναι ελαφρύς, ανθεκτικός σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και αξιόπιστος. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει πλέον την εκτέλεση πολλών ταυτόχρονων ενεργειών στο πεδίο της μάχης. Βασικά πρέπει να υφίσταται ειδική αποθήκη υλικών και οπλισμού (ΕΙΔΑΥΛ) από την οποία θα επιλέγονται τα κατάλληλα υλικά ανάλογα με την φύση της αποστολής. Τα ελαφριά πολυβόλα τύπου ΜΙΝΙΜΙ και τα τυφέκια ελευθέρου σκοπευτού θα πρέπει να περιλαμβάνονται στην ΕΙΔΑΥΛ. Η διαθεσιμότητα κατάλληλων μέσων μεταφοράς προσδίδει ευκινησία και αυξάνει την ακτίνα δράσης τους.
- Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίδεται στους μικρούς ηγήτορες. Εκ της φύσεως της αποστολής τους, οι περίπολοι αναγνώρισης δρουν ανεξάρτητα και απομονωμένα. Οι περιπολάρχες πρέπει να είναι άτομα με μεγάλη αυτοπεποίθηση, θέληση ενθουσιασμό και τόλμη. Θα πρέπει να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους άνδρες τους και αυτό συνεπάγεται ότι θα πρέπει να είναι άριστα εκπαιδευμένοι μέσα από μια σειρά σχολείων με κύριο το σχολείο περιπολαρχών.
- Το προσωπικό που επιλέγεται να υπηρετήσει σε μονάδες αναγνώρισης, πρέπει να είναι εθελοντές και να διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα με κύριο το ομαδικό πνεύμα και την καρτερία.
Μπορείτε, όσοι έχετε ευχέρεια στ' αγγλικά και θέλετε, να διαβάσετε την μελέτη, πιέζοντας εδώ! Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε τον ενδιαφέροντα στρατιωτικό τους κανονισμό που βγήκε το 2009 μετά από τη μελέτη, πιέζοντας τον σύνδεσμο "Long range Surveillance Unit Operations".
Παρακάτω στο βίντεο, γίνεται μια ιστορική αναδρομή για την οργάνωση και τη δραστηριότητα των Recondo, (Reconnaissance doughboys) (παιδιών της αναγνώρισης) στο Βιετνάμ. Και κάτι ακόμα! Είδατε πόσο καλά εκμεταλλεύονται τη γνώση και την πείρα των "παλιών"; Τους χρησιμοποιούν σαν μέντορες, σαν μελετητές και σαν ομιλητές. Δεν αφήνεται τίποτα να πάει χαμένο! Σαφώς και κάτι ξέρουν που το κάνουν.
ΠΗΓΗ: http://victoryinstitute.net/2012/01/21/eyes-behind-the-lines-us-army-long-range-reconnaissance-and-surveillance-units/
ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ: http://www.defencenet.gr/defence/media/peripolos.pdf
Ανιχνευτής
http://tolmwnnika.blogspot.gr/2012/07/blog-post_17.html
Τα κύρια σημεία προσοχής που επισημαίνει και επιβεβαιώνει ο μελετητής είναι:
- Το δόγμα τακτικής χρησιμοποίησης των μονάδων αναγνώρισης δεν πρέπει να παραμείνει προσανατολισμένο στενά σε γραμμικό πεδίο μάχης. Οι πολυδιάστατες σύγχρονες επιχειρήσεις απαιτούν την ύπαρξη τμημάτων αναγνώρισης σε πολλούς τομείς δραστηριοτήτων, από την συμμετοχή τους σε ειρηνευτικές αποστολές, μέχρι ακόμη στον εντοπισμό λαθρεμπόρων ναρκωτικών, διακίνησης παράνομου οπλισμού και λαθρομεταναστών σε μεθόριους κρατών. Τα τμήματα αναγνώρισης θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εμπλέκονται σε ειδικές επιχειρήσεις όλων των τύπων.
- Η οργάνωση των μονάδων αναγνώρισης πρέπει να επιτρέπει την ευελιξία και την ταχεία προσαρμογή στα σύγχρονα θέατρα επιχειρήσεων. Πρέπει όμως η βάση να στηρίζεται σε μικρά στοιχεία διοικήσεως και ελέγχου, σε τμήματα επικοινωνιών παγκοσμίου εμβέλειας και σε τμήματα αναγνώρισης επιπέδου διμοιρίας των έξι έως οκτώ περιπόλων των 6 ανδρών. Θα πρέπει να βρίσκονται κάτω από ενιαία διοίκηση. (Υπόψη ότι οι Αμερικανοί αυτές τις μονάδες τις διαθέτουν ως τώρα σε τάγματα πληροφοριών και τις έχουν κατανεμημένες σε μεραρχίες και σώματα στρατού. Τις θεωρούν επίλεκτο πεζικό. Τώρα με την ανάπτυξη της διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων, ίσως κάτι ν' αλλάξει)
- H εκπαίδευση αυτών των μονάδων απαιτεί ειδικό πρόγραμμα και ειδικά σχολεία. Ιδιαίτερα σχολεία περιπολαρχών. Η επιχειρησιακή τους εκπαίδευση πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα είδη διεισδύσεως (από ξηρά, θάλασσα και αέρα), τεχνικές περιπόλων, αλλά το κυριότερο, πολύ καλή εξειδίκευση στις επικοινωνίες.
- Το υλικό τους και ο εξοπλισμός τους πρέπει να είναι ελαφρύς, ανθεκτικός σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και αξιόπιστος. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει πλέον την εκτέλεση πολλών ταυτόχρονων ενεργειών στο πεδίο της μάχης. Βασικά πρέπει να υφίσταται ειδική αποθήκη υλικών και οπλισμού (ΕΙΔΑΥΛ) από την οποία θα επιλέγονται τα κατάλληλα υλικά ανάλογα με την φύση της αποστολής. Τα ελαφριά πολυβόλα τύπου ΜΙΝΙΜΙ και τα τυφέκια ελευθέρου σκοπευτού θα πρέπει να περιλαμβάνονται στην ΕΙΔΑΥΛ. Η διαθεσιμότητα κατάλληλων μέσων μεταφοράς προσδίδει ευκινησία και αυξάνει την ακτίνα δράσης τους.
- Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίδεται στους μικρούς ηγήτορες. Εκ της φύσεως της αποστολής τους, οι περίπολοι αναγνώρισης δρουν ανεξάρτητα και απομονωμένα. Οι περιπολάρχες πρέπει να είναι άτομα με μεγάλη αυτοπεποίθηση, θέληση ενθουσιασμό και τόλμη. Θα πρέπει να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους άνδρες τους και αυτό συνεπάγεται ότι θα πρέπει να είναι άριστα εκπαιδευμένοι μέσα από μια σειρά σχολείων με κύριο το σχολείο περιπολαρχών.
- Το προσωπικό που επιλέγεται να υπηρετήσει σε μονάδες αναγνώρισης, πρέπει να είναι εθελοντές και να διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα με κύριο το ομαδικό πνεύμα και την καρτερία.
Μπορείτε, όσοι έχετε ευχέρεια στ' αγγλικά και θέλετε, να διαβάσετε την μελέτη, πιέζοντας εδώ! Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε τον ενδιαφέροντα στρατιωτικό τους κανονισμό που βγήκε το 2009 μετά από τη μελέτη, πιέζοντας τον σύνδεσμο "Long range Surveillance Unit Operations".
Παρακάτω στο βίντεο, γίνεται μια ιστορική αναδρομή για την οργάνωση και τη δραστηριότητα των Recondo, (Reconnaissance doughboys) (παιδιών της αναγνώρισης) στο Βιετνάμ. Και κάτι ακόμα! Είδατε πόσο καλά εκμεταλλεύονται τη γνώση και την πείρα των "παλιών"; Τους χρησιμοποιούν σαν μέντορες, σαν μελετητές και σαν ομιλητές. Δεν αφήνεται τίποτα να πάει χαμένο! Σαφώς και κάτι ξέρουν που το κάνουν.
ΠΗΓΗ: http://victoryinstitute.net/2012/01/21/eyes-behind-the-lines-us-army-long-range-reconnaissance-and-surveillance-units/
ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ: http://www.defencenet.gr/defence/media/peripolos.pdf
Ανιχνευτής
http://tolmwnnika.blogspot.gr/2012/07/blog-post_17.html
No comments :
Post a Comment