Οι περισσότερες βελτιώσεις μέχρι τώρα έχουν γίνει μέσω της καλλιέργειας ποικιλιών που παράγουν περισσότερους κόκκων σιταριού, μα θα ήταν δυνατή επίσης η αύξηση της απόδοσης μέσω της παραγωγής φυτών με μεγαλύτερους κόκκους. Όταν επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο, ωστόσο, συνοδεύεται από μείωση των αριθμών.
Επιστήμονες στο University of York έλυσαν αυτό το πρόβλημα τροποποιώντας απευθείας την ανάπτυξη του νεαρού, αναπτυσσόμενου σιταριού μέσω της αύξησης της ποσότητας μιας πρωτεΐνης η οποία ελέγχει τους ρυθμούς ανάπτυξης σε φυτά.Αυτό οδήγησε σε φυτά τα οποία παράγουν σιτάρι μέχρι και 12% μεγαλύτερο από τις συμβατικές ποικιλίες.
«Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Οι προσπάθειες να αυξηθεί η απόδοση της παραγωγής σιτηρών αποτρέπονταν από την προφανή “ανταλλαγή” μεταξύ μεγέθους και αριθμού κόκκων. Αποφασίσαμε να παρακάμψουμε αυτό το πολύπλοκο σύστημα ελέγχου ενισχύοντας το φυσικό σύστημα ανάπτυξης που ελέγχει το μέγεθος των ιστών των φυτών. Το κάναμε αυτό αυξάνοντας τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης (expansin) που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ανάπτυξης στα φυτά. Στοχεύσαμε αυτή την τροποποίηση έτσι ώστε να περιορίζεται στην ανάπτυξη του κόκκου σιταριού και είμαστε ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματα», είπε ο καθηγητής Σάιμον ΜακΚουΐν-Μέισον, του University of York.
Σε πειράματα που έγιναν στη Χιλή από το Universidad Austral de Chile διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε μείωση του αριθμού των κόκκων, οδηγώντας σε αύξηση της απόδοσης.
ΑΜΠΕ
Επιστήμονες στο University of York έλυσαν αυτό το πρόβλημα τροποποιώντας απευθείας την ανάπτυξη του νεαρού, αναπτυσσόμενου σιταριού μέσω της αύξησης της ποσότητας μιας πρωτεΐνης η οποία ελέγχει τους ρυθμούς ανάπτυξης σε φυτά.Αυτό οδήγησε σε φυτά τα οποία παράγουν σιτάρι μέχρι και 12% μεγαλύτερο από τις συμβατικές ποικιλίες.
«Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Οι προσπάθειες να αυξηθεί η απόδοση της παραγωγής σιτηρών αποτρέπονταν από την προφανή “ανταλλαγή” μεταξύ μεγέθους και αριθμού κόκκων. Αποφασίσαμε να παρακάμψουμε αυτό το πολύπλοκο σύστημα ελέγχου ενισχύοντας το φυσικό σύστημα ανάπτυξης που ελέγχει το μέγεθος των ιστών των φυτών. Το κάναμε αυτό αυξάνοντας τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης (expansin) που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ανάπτυξης στα φυτά. Στοχεύσαμε αυτή την τροποποίηση έτσι ώστε να περιορίζεται στην ανάπτυξη του κόκκου σιταριού και είμαστε ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματα», είπε ο καθηγητής Σάιμον ΜακΚουΐν-Μέισον, του University of York.
Σε πειράματα που έγιναν στη Χιλή από το Universidad Austral de Chile διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε μείωση του αριθμού των κόκκων, οδηγώντας σε αύξηση της απόδοσης.
ΑΜΠΕ
Ωραία όλα αυτά στα εργαστήρια, αλλά στην πράξη μάλλον θα ατυχήσει.
ReplyDeleteΌλα τα τροποποιημένα φυτά έχουν μειωμένες αντιστάσεις σε προσβολές εντόμων, ιών και βακτηρίων.
Περισσότεροι κόκκοι σημαίνει περισσότερο φαγητό για έντομα κ.λ.π.
Η εντατικοποίηση της γεωργίας και οι μονοκαλλιέργειες κορύφωσαν τις προσβολές και τις ασθένειες στα φυτά και μετά δώστε φυτοφάρμακα, δώστε λιπάσματα και πάρτε καρκίνους...
Α.Α.
ΑΚΡΙΒΩΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ . ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΤΑ (ΣΟΓΙΑ) ΕΞΕΤΕΘΗΣΑΝ ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΥΒΡΙΔΙΑ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΖΙΖΑΝΙΩΝ , ΑΡΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Delete