Ένα κείμενο κόλαφο για την εσωτερική και εξωτερική πολιτική του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν δημοσίευσε το γνωστό βρετανικό κέντρο γεωπολιτικών και στρατιωτικών ερευνών RUSI. Το ότι είναι βρετανικό κέντρο, έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία. Το κείμενο με τίτλο «Το Σκουλήκι είναι μέσα στο φρούτο. Ένας ανερχόμενος στρατηγικός εχθρός μέσα στο ΝΑΤΟ», υπογράφει ο Γάλλος Αντιναύαρχος (ε.α) Patrick Chevallereau, ο οποίος την περίοδο 2015-2018 υπηρέτησε στην Πρεσβεία της Γαλλίας στο Λονδίνο ως Ακόλουθος Άμυνας, ενώ την περίοδο 2011-2013 κατείχε την θέση του Συμβούλου του Γάλλου Προέδρου για Ναυτικά ζητήματα. Στο άρθρο με τον ιδιαίτερα προκλητικό για την Τουρκία τίτλο, ο Γάλλος Αντιναύαρχος αναλύει την πολιτική της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟ αλλά και την στρατηγική που ο Ερντογάν ακολουθεί στην Μ. Ανατολή και την Μεσόγειο υπονομεύοντας την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Ασφάλεια.
Η ανάλυση του Γάλλου Αντιναύαρχου ξεκινά με το περίφημο πλέον περιστατικό της στοχοποίησης της γαλλικής φρεγάτας Courbet (F712) κλάσης La Fayette από πολεμικά πλοία του Τουρκικού Ναυτικού στην Κεντρική Μεσόγειο κατά την διάρκεια της συμμετοχής του γαλλικού πλοίου στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ Sea Guardian. Σύμφωνα με τον Γάλλο Αντιναύαρχο το περιστατικό αυτό αποτελεί ακόμη μια ένδειξη της σύγκρουσης της φιλόδοξης Νέο-Οθωμανικής Τουρκίας με τα θεμελιώδη συμφέροντα ασφαλείας πολλών ευρωπαϊκών χωρών.
[Υπενθυμίζεται ότι το γαλλικό πλοίο επιχείρησε να πραγματοποιήσει έλεγχο στο εμπορικό πλοίο με σημαία Τανζανίας, Cirkin στο πλαίσιο των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ΝΑΤΟική αποστολή δηλαδή αντιμετώπιση τρομοκρατίας και επίγνωσης ναυτικής καταστάσεως. Το εμπορικό πλοίο συνοδευόταν από τουρκικές φρεγάτες οι οποίες έστρεψαν κατά της γαλλικής φρεγάτας τα ραντάρ του Συστήματος Ελέγχου Πυρός του πυροβόλου τους, πράξη άκρως εχθρική που όπως φαίνεται οι Γάλλοι δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν.]
Συνεχίζοντας ο Patrick Chevallereau επισημαίνει το διχασμό που έχει επιτύχει να επιφέρει η Τουρκία μέσα στο ΝΑΤΟ αφού όταν η Γαλλία ζήτησε την στήριξη των χωρών μελών κατά της επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας στο γαλλικό πλοίο καμία από τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες με εξαίρεση την Σλοβακία δεν στήριξε το γαλλικό αίτημα διότι η Τουρκία για πολλά χρόνια δεν εγκρίνει τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην Βαλτική και στην Πολωνία.
Η συμπεριφοράς της Τουρκίας πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην συνοχή της Συμμαχίας αφού η Σοβιετική απειλή που έφερνε κοντά τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει πια και κάθε κράτος μέλος του ΝΑΤΟ εκτιμά με διαφορετική βαρύτητα την Ρωσική στρατιωτική απειλή επιλέγοντας την εθνική του στάση απέναντι σε αυτή παρα μια ομόφωνη κοινή συμμαχική. Επιπλέον η καταστροφική πολιτική του Προέδρου Τραμπ έχει πλήξει την συνοχή της Συμμαχίας αφού οι ΗΠΑ δεν αποτελούν πλέον την κυρίαρχη συνδετική δύναμη που κρατούσε την Συμμαχία ενωμένη και έτοιμη για να αντιμετωπίσει της Σοβιετική/Ρωσική απειλή.
Η νέα πολιτική της Τουρκίας στην Λιβύη όπου η κυβέρνηση Ερντογάν στηρίζει τον Σάρατζ και τους φανατικούς ισλαμιστές του έχει διαμορφώσει μια νέα εικόνα για την Τουρκία μίας δύναμης ιμπεριαλιστικής η πολιτική της οποία συγκρούεται με τα συμφέροντα ασφαλείας της Ευρώπης. Μια σειρά γεγονότων, όπως η σκόπευση της γαλλικής φρεγάτας από τα τουρκικά πολεμικά πλοία, η παραλαβή από ΝΑΤΟική χώρα των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 Triumf, η απειλή της Άγκυρας να ανοίξει τα σύνορά της και να πλημμυρίσει την Ευρώπη με εκατομμύρια μετανάστες, καθώς και η στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας των καλύτερων συμμάχων της Δύσης κατά του Ισλαμικού Κράτους το 2019 μετά από την έγκριση του Προέδρου Τράμπ είναι μερικά από τα πρόσφατα παραδείγματα της νέας μη φιλικής προς τη Δύση αν όχι προβοκατόρικης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Σε όλα αυτά τα πεπραγμένα της Τουρκίας θα πρέπει να προσθέσουμε την παρενόχληση του ερευνητικού πλοίου της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ από το Τουρκικό Ναυτικό το 2018 εντός της ΑΟΖ της Κύπρου, την αποστολή τουρκικού ερευνητικού πλοίου στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις τουρκικές διεκδικήσεις στην ελληνικότατη νήσο Γαύδο μόνο και μόνο για να στηριχτούν τα σχέδια του Ερντογάν να επεκτείνει την ΑΟΖ της Τουρκίας νότια της Κρήτης και φυσικά τα παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο για τις ΑΟΖ των δύο χωρών στην Αν Μεσόγειο νότια ανατολικά της Κρήτης με το οποίο Τρίπολη και Άγκυρα «μοιράστηκαν» την Αν Μεσόγειο.
Προσπαθώντας να γίνει πιο ξεκάθαρος ο Γάλλος Αντιναύαρχος επισημαίνει ότι η επανεμφάνιση των ακραίων φανατικών ισλαμιστών στην Β. Συρία την οποία ελέγχει η Τουρκία σε συνδυασμό με την αποστολή χιλιάδων ισλαμισμών μισθοφόρων από την Τουρκία στη Λιβύη, συνιστούν ανησυχητικά σενάρια για την Γαλλία και για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα για την Γαλλία η παρουσία των ισλαμιστών μισθοφόρων στην Λιβύη θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νέο κίνδυνο αύξησης της αστάθειας στην περιοχή του Σαχέλ όπου τα γαλλικά στρατεύματα μάχονται τους ακραίους ισλαμιστές από τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι και σήμερα.
Στα παραπάνω ο Γάλλος Αντιναύαρχος προσθέτει και το αντιδημοκρατικό προφίλ του Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας τους με τις φυλακίσεις δημοσιογράφων, δικαστών, δικηγόρων και στρατιωτικών και αναρωτιέται κάτι απλό που οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες εκφράζουν δημόσια εδώ και πολλά χρόνια: Ποιο είναι το μήνυμα που ο Ερντογάν θέλει να περάσει στο ΝΑΤΟ; Ποιο είναι το κρίσιμο σημείο ρήξης Τουρκίας-ΝΑΤΟ, όταν τα πλήγματα που η πολιτική της Τουρκίας επιφέρει στα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ευρώπης υπερισχύσουν των συμφερόντων που στηρίζουν την παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι απλή διότι η κάθε χώρα μέλος έχει τα δικά της συμφέροντα όμως το ΝΑΤΟ τίθεται σε νέες προκλήσεις και κινδύνους.
Αυτό όμως που έχει τεράστιο ενδιαφέρον είναι η άποψη του Γάλλου Αντιναυάρχου για την στάση της χώρας του σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ δεν πράξει τα δέοντα για να συνετίσει την Τουρκία. Πιο συγκεκριμένα όπως επισημαίνει ο Αντιναύαρχος (ε.α) Patrick Chevallereau εάν η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ έχει ως αποτέλεσμα την αποτελεσματική προστασία των απειλητικών δράσεων της Άγκυρας στην Μ. Ανατολή την Μεσόγειο και την Β. Αφρική από συγκεκριμένες στέρεες συνέπειες αυτό δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την Γαλλία ένα μήνυμα που το Παρίσι έχει ήδη μεταφέρει στο ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.Και συνεχίζει ο Αντιναύαρχος (ε.α) Patrick Chevallereau σημειώνοντας ότι θα ήταν λάθος να υποεκτιμηθεί το μέγεθος της απογοήτευσης και του εκνευρισμού της Γαλλίας για τα παραπάνω, ενώ κανένας δεν θα πρέπει να αγνοήσει το γεγονός ότι η Γαλλία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος χρηματοδότης της Συμμαχίας και όπως αναφέρουν στρατιωτικοί αναλυτές η δεύτερη πιο αξιόπιστη στρατιωτικά δύναμη στο ΝΑΤΟ.
Και ο νοών νοείτω…
https://www.defence-point.gr/news/
Στο γεγονός ότι η όλο και πιο διεκδικητική, φιλόδοξη και απολυταρχική, Τουρκία έχει γίνει "ο ελέφαντας στο δωμάτιο" για το ΝΑΤΟ, αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times. Σύμφωνα με τον γνωστό αρθρογράφο Στίβεν Ερλάγκερ "το ζήτημα αυτό αναφέρουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες, αλλά είναι ένα θέμα που λίγοι θέλουν να συζητήσουν". Η Τουρκία η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, είναι πολύ μεγάλη, ισχυρή και στρατηγικά σημαντική – είναι το σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης και Ασίας – για να καταστεί δυνατή μια ανοιχτή αντιπαράθεση μαζί της, εξηγούν αξιωματούχοι της Συμμαχίας. Ωστόσο, πρεσβευτές του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι η Τουρκία είναι πλέον μια ανοιχτή πρόκληση στις δημοκρατικές αξίες και στη συλλογική άμυνα της βορειοατλαντικης συμμαχιας. Αυτό γιατί έρχεται όλο και περισσότερο σε αντίθεση με τους δυτικούς συμμάχους της σχετικά με τη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ, τη Ρωσία καθώς και τους ενεργειακούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα η μεταστροφή προς το "δίκαιο του ισχυρού" ύστερα από 17 χρόνια με ηγέτη τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι κάτι που επίσης έχει θορυβήσει άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.
Παρόλα αυτά, η Τουρκία μοιάζει να αποκτά το ελεύθερο των κινήσεων, υποστηρίζουν αναλυτές, καθώς ο δρόμος μένει ανοιχτός για εκείνη λόγω μιας έλλειψης συνεκτικής πολιτικής στην ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, την οποία οξύνει ακόμα περισσότερο η περιφρόνηση του προέδρου Τραμπ για το ΝΑΤΟ και ο θαυμασμός του για τον Ερντογάν. Αυτές οι στρατηγικές διαφορές λειτουργούν πολλαπλασιαστικά.Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η υποστήριξη της Τουρκίας προς διάφορες ένοπλες ομάδες στη Συρία, η αγορά ενός εξελιγμένου ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος παρά τις έντονες ενστάσεις των ΗΠΑ, η παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, οι επιθετικές γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, "δαιμονοποίηση" του Ισραήλ. Οι αναλυτές στρέφουν τα βέλη τους και προς τον γενικό γραμματέα, Γενς Στόλτενμπεργκ, καθήκον του οποίου είναι να κρατάει την συμμαχία των 30 χωρών ενωμένη αλλά φαίνεται να δείχνει υπερβολική ανεκτικότητα τόσο στην αμερικανική όσο και στην τουρκική "αρνητική" συμπεριφορά.
Η τελευταία σοβαρή συζήτηση μεταξύ πρεσβευτών του ΝΑΤΟ σχετικά με την πολιτική της Τουρκίας, έγινε αργά στα τέλη του προηγούμενου έτους, παρά την αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος, S-400. Το ΝΑΤΟ λειτουργεί στη βάση της συναίνεσης κι έτσι οι αντιρρήσεις που εκφράζονται από την Τουρκία μπορούν να φρενάρουν οποιαδήποτε πολιτική. Η Τουρκία έχει σταθεί εμπόδιο σε συνεργασίες με χώρες τις οποίες βρίσκεται σε αντίθεση, όπως το Ισραήλ, η Αρμενία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Συγκεκριμένα, για πολλούς μήνες η Τουρκία εμπόδιζε ένα σχέδιο του ΝΑΤΟ για την άμυνα της Πολωνίας και των βαλτικών χωρών, οι οποίες συνορεύουν με τη Ρωσία. Η Τουρκία επιθυμούσε, επίσης, το ΝΑΤΟ να χαρακτηριστούν διάφορες ένοπλες κουρδικές ομάδες, οι οποίες έχουν πολεμήσει για την ανεξαρτησία τους, ως "τρομοκρατικές", κάτι που δεν κάνει το ΝΑΤΟ ως οργανισμός. Εξάλλου κάποιες από αυτές τις οργανώσεις ήταν οι καλύτεροι σύμμαχοι της Ουάσινγκτον στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ύστερα υπάρχει το ζήτημα των s400 το οποίο έδινε πρόσβαση σε Ρώσους μηχανικούς σε ένα σύστημα αεροπορικής άμυνας μέλους του ΝΑΤΟ, δίνοντάς τους πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τις δυνάμεις της συμμαχίας, ενώ απειλεί παράλληλα να μειώσει την ικανότητα του ακριβού μαχητικού πέμπτης γενιάς, του F-35. Η υπόθεση είναι ότι ο Ερντογάν, ο οποίος έχει γίνει πολύ πιο ύποπτος από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 εναντίον του, θέλει να μπορεί να καταρρίψει αμερικανικά και ισραηλινά αεροπλάνα όπως αυτά που χρησιμοποίησε η δική του πολεμική αεροπορία στην απόπειρα πραξικοπήματος. "Κάθε φορά που συζητάμε για τη Ρωσία" στο ΝΑΤΟ, "όλοι σκέφτονται το S-400 και κανείς δεν λέει τίποτα", λέει ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης, ο οποίος μίλησε με την προϋπόθεση της ανωνυμίας για να συζητήσει ένα ευαίσθητο θέμα. "Είναι μια σημαντική παραβίαση της αεροπορικής άμυνας του ΝΑΤΟ και δεν συζητείται καν."
Παράλληλα, η Τουρκία έχει πλέον περισσότερα από 10.000 στρατεύματα στη Βόρεια Συρία, καθώς και στη Λιβύη, όπου η στρατιωτική της υποστήριξη σε μια "αποτυχημένη" κυβέρνηση την βοήθησε να πάρει ως αντάλλαγμα μερίδιο από τους πλούσιους ενεργειακούς πόρους της Λιβύης. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποστολή να ενισχύσει το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, αυτό δεν ισχύει και για το ΝΑΤΟ. Παράλληλα, τον Ιούνιο τρία τουρκικά πολεμικά πλοία ήρθαν αντιμέτωπα με γαλλική φρεγάτα κοντά στη Λιβύη. Η Τουρκία ανέφερε ότι το πλοίο μετέφερε βοήθεια και όχι όπλα και έχει αρνηθεί ότι παρενόχλησε τη γαλλική φρεγάτα. Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ ανέφεραν ότι η στρατιωτική επιτροπή της συμμαχίας ερευνά το ζήτημα και ότι οι αποδείξεις δεν είναι τόσο ξεκάθαρες όσο ισχυρίζεται η γαλλική πλευρά. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είδε τη συγκεκριμένη σύγκρουση ως αφορμή για να υποστηρίξει άλλη μια φορά την άποψη ότι το ΝΑΤΟ είναι "εγκεφαλικά νεκρό" καθώς μοιάζει ανίκανο να επιβληθεί στην Τουρκία ή να δράσει συντονισμένα.
Το άρθρο αναφέρεται και στην κατάσταση στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. Ειδικότερα, γίνεται λόγος για την απαίτηση της Τουρκίας να λάβει μερίδιο από τα ευρήματα φυσικού αερίου το 2015 στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που οδήγησε σε συμφωνίες και συμμαχίες μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου.
https://www.liberal.gr/world/
Η ανάλυση του Γάλλου Αντιναύαρχου ξεκινά με το περίφημο πλέον περιστατικό της στοχοποίησης της γαλλικής φρεγάτας Courbet (F712) κλάσης La Fayette από πολεμικά πλοία του Τουρκικού Ναυτικού στην Κεντρική Μεσόγειο κατά την διάρκεια της συμμετοχής του γαλλικού πλοίου στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ Sea Guardian. Σύμφωνα με τον Γάλλο Αντιναύαρχο το περιστατικό αυτό αποτελεί ακόμη μια ένδειξη της σύγκρουσης της φιλόδοξης Νέο-Οθωμανικής Τουρκίας με τα θεμελιώδη συμφέροντα ασφαλείας πολλών ευρωπαϊκών χωρών.
[Υπενθυμίζεται ότι το γαλλικό πλοίο επιχείρησε να πραγματοποιήσει έλεγχο στο εμπορικό πλοίο με σημαία Τανζανίας, Cirkin στο πλαίσιο των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ΝΑΤΟική αποστολή δηλαδή αντιμετώπιση τρομοκρατίας και επίγνωσης ναυτικής καταστάσεως. Το εμπορικό πλοίο συνοδευόταν από τουρκικές φρεγάτες οι οποίες έστρεψαν κατά της γαλλικής φρεγάτας τα ραντάρ του Συστήματος Ελέγχου Πυρός του πυροβόλου τους, πράξη άκρως εχθρική που όπως φαίνεται οι Γάλλοι δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν.]
Συνεχίζοντας ο Patrick Chevallereau επισημαίνει το διχασμό που έχει επιτύχει να επιφέρει η Τουρκία μέσα στο ΝΑΤΟ αφού όταν η Γαλλία ζήτησε την στήριξη των χωρών μελών κατά της επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας στο γαλλικό πλοίο καμία από τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες με εξαίρεση την Σλοβακία δεν στήριξε το γαλλικό αίτημα διότι η Τουρκία για πολλά χρόνια δεν εγκρίνει τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην Βαλτική και στην Πολωνία.
Η συμπεριφοράς της Τουρκίας πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην συνοχή της Συμμαχίας αφού η Σοβιετική απειλή που έφερνε κοντά τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει πια και κάθε κράτος μέλος του ΝΑΤΟ εκτιμά με διαφορετική βαρύτητα την Ρωσική στρατιωτική απειλή επιλέγοντας την εθνική του στάση απέναντι σε αυτή παρα μια ομόφωνη κοινή συμμαχική. Επιπλέον η καταστροφική πολιτική του Προέδρου Τραμπ έχει πλήξει την συνοχή της Συμμαχίας αφού οι ΗΠΑ δεν αποτελούν πλέον την κυρίαρχη συνδετική δύναμη που κρατούσε την Συμμαχία ενωμένη και έτοιμη για να αντιμετωπίσει της Σοβιετική/Ρωσική απειλή.
Η νέα πολιτική της Τουρκίας στην Λιβύη όπου η κυβέρνηση Ερντογάν στηρίζει τον Σάρατζ και τους φανατικούς ισλαμιστές του έχει διαμορφώσει μια νέα εικόνα για την Τουρκία μίας δύναμης ιμπεριαλιστικής η πολιτική της οποία συγκρούεται με τα συμφέροντα ασφαλείας της Ευρώπης. Μια σειρά γεγονότων, όπως η σκόπευση της γαλλικής φρεγάτας από τα τουρκικά πολεμικά πλοία, η παραλαβή από ΝΑΤΟική χώρα των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 Triumf, η απειλή της Άγκυρας να ανοίξει τα σύνορά της και να πλημμυρίσει την Ευρώπη με εκατομμύρια μετανάστες, καθώς και η στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας των καλύτερων συμμάχων της Δύσης κατά του Ισλαμικού Κράτους το 2019 μετά από την έγκριση του Προέδρου Τράμπ είναι μερικά από τα πρόσφατα παραδείγματα της νέας μη φιλικής προς τη Δύση αν όχι προβοκατόρικης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Σε όλα αυτά τα πεπραγμένα της Τουρκίας θα πρέπει να προσθέσουμε την παρενόχληση του ερευνητικού πλοίου της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ από το Τουρκικό Ναυτικό το 2018 εντός της ΑΟΖ της Κύπρου, την αποστολή τουρκικού ερευνητικού πλοίου στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις τουρκικές διεκδικήσεις στην ελληνικότατη νήσο Γαύδο μόνο και μόνο για να στηριχτούν τα σχέδια του Ερντογάν να επεκτείνει την ΑΟΖ της Τουρκίας νότια της Κρήτης και φυσικά τα παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο για τις ΑΟΖ των δύο χωρών στην Αν Μεσόγειο νότια ανατολικά της Κρήτης με το οποίο Τρίπολη και Άγκυρα «μοιράστηκαν» την Αν Μεσόγειο.
Προσπαθώντας να γίνει πιο ξεκάθαρος ο Γάλλος Αντιναύαρχος επισημαίνει ότι η επανεμφάνιση των ακραίων φανατικών ισλαμιστών στην Β. Συρία την οποία ελέγχει η Τουρκία σε συνδυασμό με την αποστολή χιλιάδων ισλαμισμών μισθοφόρων από την Τουρκία στη Λιβύη, συνιστούν ανησυχητικά σενάρια για την Γαλλία και για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα για την Γαλλία η παρουσία των ισλαμιστών μισθοφόρων στην Λιβύη θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νέο κίνδυνο αύξησης της αστάθειας στην περιοχή του Σαχέλ όπου τα γαλλικά στρατεύματα μάχονται τους ακραίους ισλαμιστές από τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι και σήμερα.
Στα παραπάνω ο Γάλλος Αντιναύαρχος προσθέτει και το αντιδημοκρατικό προφίλ του Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας τους με τις φυλακίσεις δημοσιογράφων, δικαστών, δικηγόρων και στρατιωτικών και αναρωτιέται κάτι απλό που οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες εκφράζουν δημόσια εδώ και πολλά χρόνια: Ποιο είναι το μήνυμα που ο Ερντογάν θέλει να περάσει στο ΝΑΤΟ; Ποιο είναι το κρίσιμο σημείο ρήξης Τουρκίας-ΝΑΤΟ, όταν τα πλήγματα που η πολιτική της Τουρκίας επιφέρει στα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ευρώπης υπερισχύσουν των συμφερόντων που στηρίζουν την παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ; Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι απλή διότι η κάθε χώρα μέλος έχει τα δικά της συμφέροντα όμως το ΝΑΤΟ τίθεται σε νέες προκλήσεις και κινδύνους.
Αυτό όμως που έχει τεράστιο ενδιαφέρον είναι η άποψη του Γάλλου Αντιναυάρχου για την στάση της χώρας του σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ δεν πράξει τα δέοντα για να συνετίσει την Τουρκία. Πιο συγκεκριμένα όπως επισημαίνει ο Αντιναύαρχος (ε.α) Patrick Chevallereau εάν η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ έχει ως αποτέλεσμα την αποτελεσματική προστασία των απειλητικών δράσεων της Άγκυρας στην Μ. Ανατολή την Μεσόγειο και την Β. Αφρική από συγκεκριμένες στέρεες συνέπειες αυτό δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την Γαλλία ένα μήνυμα που το Παρίσι έχει ήδη μεταφέρει στο ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.Και συνεχίζει ο Αντιναύαρχος (ε.α) Patrick Chevallereau σημειώνοντας ότι θα ήταν λάθος να υποεκτιμηθεί το μέγεθος της απογοήτευσης και του εκνευρισμού της Γαλλίας για τα παραπάνω, ενώ κανένας δεν θα πρέπει να αγνοήσει το γεγονός ότι η Γαλλία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος χρηματοδότης της Συμμαχίας και όπως αναφέρουν στρατιωτικοί αναλυτές η δεύτερη πιο αξιόπιστη στρατιωτικά δύναμη στο ΝΑΤΟ.
Και ο νοών νοείτω…
https://www.defence-point.gr/news/
Στο γεγονός ότι η όλο και πιο διεκδικητική, φιλόδοξη και απολυταρχική, Τουρκία έχει γίνει "ο ελέφαντας στο δωμάτιο" για το ΝΑΤΟ, αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times. Σύμφωνα με τον γνωστό αρθρογράφο Στίβεν Ερλάγκερ "το ζήτημα αυτό αναφέρουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες, αλλά είναι ένα θέμα που λίγοι θέλουν να συζητήσουν". Η Τουρκία η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, είναι πολύ μεγάλη, ισχυρή και στρατηγικά σημαντική – είναι το σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης και Ασίας – για να καταστεί δυνατή μια ανοιχτή αντιπαράθεση μαζί της, εξηγούν αξιωματούχοι της Συμμαχίας. Ωστόσο, πρεσβευτές του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι η Τουρκία είναι πλέον μια ανοιχτή πρόκληση στις δημοκρατικές αξίες και στη συλλογική άμυνα της βορειοατλαντικης συμμαχιας. Αυτό γιατί έρχεται όλο και περισσότερο σε αντίθεση με τους δυτικούς συμμάχους της σχετικά με τη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ, τη Ρωσία καθώς και τους ενεργειακούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα η μεταστροφή προς το "δίκαιο του ισχυρού" ύστερα από 17 χρόνια με ηγέτη τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι κάτι που επίσης έχει θορυβήσει άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.
Παρόλα αυτά, η Τουρκία μοιάζει να αποκτά το ελεύθερο των κινήσεων, υποστηρίζουν αναλυτές, καθώς ο δρόμος μένει ανοιχτός για εκείνη λόγω μιας έλλειψης συνεκτικής πολιτικής στην ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, την οποία οξύνει ακόμα περισσότερο η περιφρόνηση του προέδρου Τραμπ για το ΝΑΤΟ και ο θαυμασμός του για τον Ερντογάν. Αυτές οι στρατηγικές διαφορές λειτουργούν πολλαπλασιαστικά.Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η υποστήριξη της Τουρκίας προς διάφορες ένοπλες ομάδες στη Συρία, η αγορά ενός εξελιγμένου ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος παρά τις έντονες ενστάσεις των ΗΠΑ, η παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, οι επιθετικές γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, "δαιμονοποίηση" του Ισραήλ. Οι αναλυτές στρέφουν τα βέλη τους και προς τον γενικό γραμματέα, Γενς Στόλτενμπεργκ, καθήκον του οποίου είναι να κρατάει την συμμαχία των 30 χωρών ενωμένη αλλά φαίνεται να δείχνει υπερβολική ανεκτικότητα τόσο στην αμερικανική όσο και στην τουρκική "αρνητική" συμπεριφορά.
Η τελευταία σοβαρή συζήτηση μεταξύ πρεσβευτών του ΝΑΤΟ σχετικά με την πολιτική της Τουρκίας, έγινε αργά στα τέλη του προηγούμενου έτους, παρά την αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος, S-400. Το ΝΑΤΟ λειτουργεί στη βάση της συναίνεσης κι έτσι οι αντιρρήσεις που εκφράζονται από την Τουρκία μπορούν να φρενάρουν οποιαδήποτε πολιτική. Η Τουρκία έχει σταθεί εμπόδιο σε συνεργασίες με χώρες τις οποίες βρίσκεται σε αντίθεση, όπως το Ισραήλ, η Αρμενία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Συγκεκριμένα, για πολλούς μήνες η Τουρκία εμπόδιζε ένα σχέδιο του ΝΑΤΟ για την άμυνα της Πολωνίας και των βαλτικών χωρών, οι οποίες συνορεύουν με τη Ρωσία. Η Τουρκία επιθυμούσε, επίσης, το ΝΑΤΟ να χαρακτηριστούν διάφορες ένοπλες κουρδικές ομάδες, οι οποίες έχουν πολεμήσει για την ανεξαρτησία τους, ως "τρομοκρατικές", κάτι που δεν κάνει το ΝΑΤΟ ως οργανισμός. Εξάλλου κάποιες από αυτές τις οργανώσεις ήταν οι καλύτεροι σύμμαχοι της Ουάσινγκτον στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Ύστερα υπάρχει το ζήτημα των s400 το οποίο έδινε πρόσβαση σε Ρώσους μηχανικούς σε ένα σύστημα αεροπορικής άμυνας μέλους του ΝΑΤΟ, δίνοντάς τους πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τις δυνάμεις της συμμαχίας, ενώ απειλεί παράλληλα να μειώσει την ικανότητα του ακριβού μαχητικού πέμπτης γενιάς, του F-35. Η υπόθεση είναι ότι ο Ερντογάν, ο οποίος έχει γίνει πολύ πιο ύποπτος από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 εναντίον του, θέλει να μπορεί να καταρρίψει αμερικανικά και ισραηλινά αεροπλάνα όπως αυτά που χρησιμοποίησε η δική του πολεμική αεροπορία στην απόπειρα πραξικοπήματος. "Κάθε φορά που συζητάμε για τη Ρωσία" στο ΝΑΤΟ, "όλοι σκέφτονται το S-400 και κανείς δεν λέει τίποτα", λέει ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης, ο οποίος μίλησε με την προϋπόθεση της ανωνυμίας για να συζητήσει ένα ευαίσθητο θέμα. "Είναι μια σημαντική παραβίαση της αεροπορικής άμυνας του ΝΑΤΟ και δεν συζητείται καν."
Παράλληλα, η Τουρκία έχει πλέον περισσότερα από 10.000 στρατεύματα στη Βόρεια Συρία, καθώς και στη Λιβύη, όπου η στρατιωτική της υποστήριξη σε μια "αποτυχημένη" κυβέρνηση την βοήθησε να πάρει ως αντάλλαγμα μερίδιο από τους πλούσιους ενεργειακούς πόρους της Λιβύης. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποστολή να ενισχύσει το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, αυτό δεν ισχύει και για το ΝΑΤΟ. Παράλληλα, τον Ιούνιο τρία τουρκικά πολεμικά πλοία ήρθαν αντιμέτωπα με γαλλική φρεγάτα κοντά στη Λιβύη. Η Τουρκία ανέφερε ότι το πλοίο μετέφερε βοήθεια και όχι όπλα και έχει αρνηθεί ότι παρενόχλησε τη γαλλική φρεγάτα. Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ ανέφεραν ότι η στρατιωτική επιτροπή της συμμαχίας ερευνά το ζήτημα και ότι οι αποδείξεις δεν είναι τόσο ξεκάθαρες όσο ισχυρίζεται η γαλλική πλευρά. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είδε τη συγκεκριμένη σύγκρουση ως αφορμή για να υποστηρίξει άλλη μια φορά την άποψη ότι το ΝΑΤΟ είναι "εγκεφαλικά νεκρό" καθώς μοιάζει ανίκανο να επιβληθεί στην Τουρκία ή να δράσει συντονισμένα.
Το άρθρο αναφέρεται και στην κατάσταση στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. Ειδικότερα, γίνεται λόγος για την απαίτηση της Τουρκίας να λάβει μερίδιο από τα ευρήματα φυσικού αερίου το 2015 στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που οδήγησε σε συμφωνίες και συμμαχίες μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου.
https://www.liberal.gr/world/
No comments :
Post a Comment