Αν και οι αποστολές Α/Α μπορούν να εκτελεστούν μόνο από ικανά μαχητικά αεροσκάφη, οι αποστολές κρούσης μπορούν να εκτελεστούν και από άλλα μέσα, όπως για παράδειγμα οι πύραυλοι πλεύσης αλλά και οι βαλλιστικοί πύραυλοι. Ο κίνδυνος προληπτικού πρώτου πλήγματος εκ μέρους της Τουρκίας δεν έχει εκλείψει, συνεχίζεται κανονικά, και μάλιστα, λίαν συντόμως θα είναι ακόμη μεγαλύτερος. Η Τουρκία διατηρεί ένα μεγάλο αριθμό τακτικών βαλλιστικών συστημάτων, που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο ελληνικές στρατιωτικές υποδομές μεγάλης αξίας. Πύραυλοι Yildirim, BORA, SOM από αεροσκάφη, μπορούν να κορέσουν την ελληνική αεράμυνα και να δημιουργήσουν ανεπανόρθωτες ζημιές στα αεροδρόμια και τα λιμάνια μας. Αν η Ελλάδα προμηθευτεί τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους με μεγάλη ακρίβεια (μικρό CEP, Circular Error Probability), τότε θα μπορεί σε κρίσιμες στιγμές να καθηλώνει τις εχθρικές δυνάμεις ακόμη και με την ιδέα της εξαπόλυσης των πυραύλων.Το θέμα είναι πως η ΠΑ και οι Ένοπλες Δυνάμεις οφείλουν να έχουν την δυνατότητα να ανταποδώσουν, ενώ το ιδανικό θα είναι να έχουν πάντα την ισχύ για ένα ισχυρό πλήγμα, μην επιτρέποντας έτσι στη φίλη και γείτονα Τουρκία να ξεκινήσει μια στρατιωτική επιχείρηση. Μόνο οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις αποτρέπουν τον αντίπαλο να διεκδικήσει από σένα ότι δεν του ανήκει.
Το ερώτημα είναι αν αξίζει η πιθανή δαπάνη/επένδυση για μαχητικά F-35, να πάει σε προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους. Θα μπορούσαμε τις υπηρεσίες κρούσης του F-35 να τις αποκτήσουμε μέσω της απόκτησης ικανού αριθμού τακτικών βαλλιστικών όπλων, όπως το ATACMS, DeepStrike ή ακόμη και το ισραηλινό LORA; Υπάρχουν πλέον όπλα με ακτίνα δράσης στα όρια της συνθήκης, δηλαδή τα 500 χιλιόμετρα. Βέβαια, οι Iskander έχουν κατηγορηθεί πως έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια, αλλά εμείς θα δούμε τι μπορεί να επιτύχει η Ελλάδα μέσω μιας στοχευμένης αγοράς βαλλιστικών όπλων. Αλλά και τα πλεονεκτήματα που έχουν αυτά τα συστήματα, όπως και τα μειονεκτήματα, σε σχέση με μια πιθανή αγορά F-35…
Καταρχάς ας δούμε το κόστος. Οι ATACMS μπορούν να εκτοξευτούν από τα οχήματα Μ270Α1 που έχει ήδη σε υπηρεσία ο Ελληνικός Στρατός. Θυμίζουμε πως το 2014 ο ΕΣ είχε ζητήσει 40 επιπλέον εκτοξευτές, και το “θέμα” είχε προχωρήσει αρκετά. Το 2015 η προμήθεια των εκτοξευτών, από τα αποθέματα του Αμερικανικού Στρατού εγκαταλήφθηκε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως υπάρχουν σημαντικοί αριθμοί Μ270 σε αποθήκευση, και σχετικά εύκολα και με πολύ μικρό κόστος μπορούμε να τους αποκτήσουμε. Πρέπει να τονίσουμε πως οι DeepStrike μπορούν επίσης να αξιοποιήσουν τους εκτοξευτές Μ270 (μπορούν να φέρουν 4 DeepStrike), ενώ έχουν την ικανότητα να χτυπήσουν στόχους σε αποστάσεις που φτάνουν τα 499 χιλιόμετρα. Οι LORA, που κατασκευάζονται στο Ισραήλ, δεν μπορούν να κάνουν χρήση των Μ270, αλλά αντίθετα, μπορούν να μεταφέρονται από οποιοδήποτε ισχυρό τροχοφόρο τράκτορα. Η εμβέλειά τους φτάνει τα 400 χιλιόμετρα ενώ το CEP θεωρείται πως είναι μόλις 10 μέτρα.
Εμβέλειες της τάξης των 500 χιλιομέτρων είναι σαφές πως δεν επαρκούν για την κρούση στρατηγικών υποδομών της γειτονικής χώρας, βιομηχανικών ή στρατιωτικών. Δηλαδή, στόχοι στρατιωτικού ενδιαφέροντος στα βάθη της Μικράς Ασίας θα παραμείνουν απρόσβλητοι, ενώ τα F-35 θεωρητικά θα είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν οποιοδήποτε στόχο οπουδήποτε. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε πως οι βαλλιστικοί πύραυλοι μπορούν να δώσουν “μαζικότητα” σε ένα πρώτο ή εκδικητικό πλήγμα, ενώ η ανάσχεσή τους είναι τόσο δύσκολη ή προβληματική όσο και η αναχαίτιση αεροσκαφών 5ης γενιάς όπως το F-35. Αν και οι τουρκικοί S-400 έχουν τεράστια ακτίνα δράσης, εντούτοις αυτό δεν σημαίνει πως έχουν και αντίστοιχη σε ότι αφορά την κατάρριψη βαλλιστικών πυραύλων. Συνεπώς, θα χρειαστούν περισσότερα συστήματα για την κάλυψη του μετώπου.
Επιστρέφοντας στους βαλλιστικούς πυραύλους, θα δούμε πως οι δυο βασικότερες βάσεις της ΤΗΚ κοντά στα μικρασιατικά παράλια είναι οριακά εντός της ακτίνας δράσης τους. Η δε ικανότητα που έχουν ATACMS, DeepStrike και LORA για κατεύθυνση τελικού σταδίου (IR/EO λίγο πριν την κρούση), μπορούν να πραγματικά να βγάλουν εκτός μάχης την τουρκική αεροπορία και τα πλέον επίφοβα αεροδρόμια. Το πρόβλημα της χαμηλής ακτίνας δράσης δεν μπορεί να λυθεί (μέχρι 500 χιλιόμετρα), καθώς αυτό επιβάλλεται. Αλλά σίγουρα μπορούν να υπάρξουν πολύ πιο “ανορθόδοξες” λύσεις, όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση πυραύλων LORA σε πλοία. Έτσι, λίγα σημεία της επικράτειας θα είναι απροσπέλαστα από τα βαλλιστικά όπλα. Το σίγουρο είναι πως οι εκτοξευτές δεν θα μπορέσουν να καταστραφούν σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης, καθώς σε διάστημα ελάχιστων λεπτών, οι εκτοξευτές μπορούν να μετακινηθούν κατά το δοκούν, σε σημεία είτε προκαθορισμένα είτε τελείως τυχαία. Και από εκεί να πλήξουν στόχους. Λογικά η τοποθέτησή τους μπορεί να γίνει στην Ανατολική Θράκη ή αλλού. Μια ενισχυμένη θέση με αρκετή προστασία είναι η Σκύρος, αλλα όχι μόνο. Σε περιόδους κλιμάκωσης οι εκτοξευτές μπορούν να μεταφερθούν σε λίγες ώρες σε επιλεγμένα νησιάμ, με τη βοήθεια είτε με C-130 είτε Zubr. Και μόνο μια τέτοια μετακίνηση θα είναι ένα σαφές μήνυμα πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχτεί οιαδήποτε πρόκληση.
Το κόστος των DeepStrike ανέρχεται σε περίπου 800.000 δολάρια έκαστος, με τον ATACMS να φτάνει το περίπου 1 εκ. δολάρια. Οι LORA με την σειρά τους δεν έχουν επίσημη τιμή, αλλά λογικά θα έχουν χαμηλότερο κόστος και από τους δυο αμερικανικούς. Μια αγορά LORA θα ήταν μια ακόμη σύσφιξη στις ήδη στενές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών, ενώ θα μπορούσε να συνοδευτεί και από άλλα έξυπνα όπλα. Αν υπολογίσουμε πως ένα μέσο κόστος ενός F-35A μαζί με εκπαίδευση και υποδομές θα φτάσει τουλάχιστον τα 200 εκ. δολάρια, σημαίνει πως αντί της αγοράς ενός αεροσκάφους, θα μπορούσαμε να εξαπολύσουμε 200 τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους από 50 ή και 100 διαφορετικές θέσεις. Φυσικά μετά την εκτόξευση και των 200, δεν θα είχαμε άλλα όπλα. Αλλά θα είχαμε μια ΠΑ με μαχητικά F-16V, που θα συνέχιζε, ΑΝ χρειαζόταν τον αγώνα, εναντίον σε έναν αντίπαλο που θα είχε συντριβεί μετά από τον βομβαρδισμό με 1000 όπλα βαλλιστικής τροχιάς. Οι τουρκικές βάσεις που είναι επίφοβες για τον αγώνα στο Αιγαίο, Μπαντιρμά και Μπαλίκεσιρ θα μπορούσαν να έχουν βγει εκτός μάχης, μαζί με όλες τις αεροπορικές μονάδες που θα βρίσκονταν εκεί.
Τώρα, σε περίπτωση διασποράς των τουρκικών αεροσκαφών, ο χρόνος που χρειάζεται για να φτάσει ένα βαλλιστικό όπλο σε περίπου 400 χιλιόμετρα δεν ξεπερνά τα 10 λεπτά, χρόνος πολύ μικρός για να μπορέσουν να ανεφοδιαστούν αεροσκάφη και να επιστρέψουν στο πεδίο. Συνεπώς, η ΠΑ θα μπορεί να εντοπίζει τους χώρους διασποράς και να τους καταστρέφει πολύ γρηγορότερα από ότι θα χρειάζονταν με κάποια επιδρομής F-16V. Φυσικά το F-35 θα μπορούσε να συνεχίσει τον αγώνα για πολλές μέρες, καθώς όλα θα εξαρτώνταν από τα διαθέσιμα όπλα του. Τα τελευταία, που επίσης έχουν κόστος, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό (δεν θα αγοράζαμε F-35 για να ρίχνουν iron bombs), μετά τις πρώτες μέρες του αγώνα που θα έπαιζαν το ρόλο της καταστροφής της εχθρικής αεράμυνας, θα συνέδραμαν τα F-16V σε beast mode, μεταφέροντας φορτίο και εξωτερικά.
Πριν κλείσουμε, πρέπει να τονίσουμε για μια ακόμη φορά τη δυνατότητα βαλλιστικών πυραύλων να εκτελούν αποστολές απαγόρευσης ναυσιπλοϊας. Μπορεί κάποιος να φανταστεί τι θα συμβεί αν αποκτηθούν πύραυλοι ATACMS ή DeepStrike με δυνατότητα πλήγματος σε πλοία; μαζί με αντιπλοϊκούς πυραύλους όπως οι Exocet MM40 Block3c, μπορούν πραγματικά να αποκλείσουν το Αιγαίο μια και καλή, αποδεσμεύοντας το Στόλο για επιχειρήσεις στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο.
Προσοχή, η ΠΑ θα συνεχίσει να εξοπλίζεται κανονικά, και τα ποσά θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στον εκσυγχρονισμό των F-16C/D Block 50 σε Block 70, σε προηγμένα stand off όπλα, στο δίκτυο αεράμυνας, και σε άλλους τομείς, που μάλλον θα μείνουν “ακάλυπτοι” αν επενδύσουμε “τα ρέστα μας” σε F-35. Και το σημαντικότερο. Πιθανή επένδυση σε βαλλιστικούς πυραύλους μπορεί να γίνει σταδιακά, με παράλληλη εμπλοκή της ελληνικής βιομηχανίας.Σημειώνουμε πως πιθανή αγορά του πυραυλικού συστήματος εμβέλειας σχεδόν 500 χιλιομέτρων από την Ελλάδα, θα μπορούσε να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Αιγαίο, αναγκάζοντας τη Τουρκία να μεταφέρει κρίσιμες μονάδες στα μετόπισθεν. Τοποθετημένο σε καίριο σημείο, μπορεί να πλήξει όλους τους σημαντικούς στρατιωτικούς στόχους, αλλά και σημαντικές υποδομές στη δυτική, κεντρική και νοτιοανατολική Τουρκία (όπως για παράδειγμα τις θέσεις εγκατάστασης των τουρκικών S-400 και σημαντικά αεροδρόμια). Τονίζουμε πως ο βασικός φορέας των ATACMS αλλά και των DeepStrike υπηρετούν στον Ελληνικό Στρατό. Μια βασική διαφορά με τον ATACMS είναι η μεταφορά 4 βλημάτων αντί 2 από τον εκτοξευτή Μ270.
https://www.ptisidiastima.com/atacms-deepstrike-lora-for-greece-instead-of-f35/
ΣΧΕΤΙΚΟ: Τρίτη επιτυχημένη δοκιμή για τον διάδοχο του ATACMS, (PrSM)
Το ερώτημα είναι αν αξίζει η πιθανή δαπάνη/επένδυση για μαχητικά F-35, να πάει σε προηγμένους βαλλιστικούς πυραύλους. Θα μπορούσαμε τις υπηρεσίες κρούσης του F-35 να τις αποκτήσουμε μέσω της απόκτησης ικανού αριθμού τακτικών βαλλιστικών όπλων, όπως το ATACMS, DeepStrike ή ακόμη και το ισραηλινό LORA; Υπάρχουν πλέον όπλα με ακτίνα δράσης στα όρια της συνθήκης, δηλαδή τα 500 χιλιόμετρα. Βέβαια, οι Iskander έχουν κατηγορηθεί πως έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια, αλλά εμείς θα δούμε τι μπορεί να επιτύχει η Ελλάδα μέσω μιας στοχευμένης αγοράς βαλλιστικών όπλων. Αλλά και τα πλεονεκτήματα που έχουν αυτά τα συστήματα, όπως και τα μειονεκτήματα, σε σχέση με μια πιθανή αγορά F-35…
Καταρχάς ας δούμε το κόστος. Οι ATACMS μπορούν να εκτοξευτούν από τα οχήματα Μ270Α1 που έχει ήδη σε υπηρεσία ο Ελληνικός Στρατός. Θυμίζουμε πως το 2014 ο ΕΣ είχε ζητήσει 40 επιπλέον εκτοξευτές, και το “θέμα” είχε προχωρήσει αρκετά. Το 2015 η προμήθεια των εκτοξευτών, από τα αποθέματα του Αμερικανικού Στρατού εγκαταλήφθηκε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως υπάρχουν σημαντικοί αριθμοί Μ270 σε αποθήκευση, και σχετικά εύκολα και με πολύ μικρό κόστος μπορούμε να τους αποκτήσουμε. Πρέπει να τονίσουμε πως οι DeepStrike μπορούν επίσης να αξιοποιήσουν τους εκτοξευτές Μ270 (μπορούν να φέρουν 4 DeepStrike), ενώ έχουν την ικανότητα να χτυπήσουν στόχους σε αποστάσεις που φτάνουν τα 499 χιλιόμετρα. Οι LORA, που κατασκευάζονται στο Ισραήλ, δεν μπορούν να κάνουν χρήση των Μ270, αλλά αντίθετα, μπορούν να μεταφέρονται από οποιοδήποτε ισχυρό τροχοφόρο τράκτορα. Η εμβέλειά τους φτάνει τα 400 χιλιόμετρα ενώ το CEP θεωρείται πως είναι μόλις 10 μέτρα.
Εμβέλειες της τάξης των 500 χιλιομέτρων είναι σαφές πως δεν επαρκούν για την κρούση στρατηγικών υποδομών της γειτονικής χώρας, βιομηχανικών ή στρατιωτικών. Δηλαδή, στόχοι στρατιωτικού ενδιαφέροντος στα βάθη της Μικράς Ασίας θα παραμείνουν απρόσβλητοι, ενώ τα F-35 θεωρητικά θα είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν οποιοδήποτε στόχο οπουδήποτε. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε πως οι βαλλιστικοί πύραυλοι μπορούν να δώσουν “μαζικότητα” σε ένα πρώτο ή εκδικητικό πλήγμα, ενώ η ανάσχεσή τους είναι τόσο δύσκολη ή προβληματική όσο και η αναχαίτιση αεροσκαφών 5ης γενιάς όπως το F-35. Αν και οι τουρκικοί S-400 έχουν τεράστια ακτίνα δράσης, εντούτοις αυτό δεν σημαίνει πως έχουν και αντίστοιχη σε ότι αφορά την κατάρριψη βαλλιστικών πυραύλων. Συνεπώς, θα χρειαστούν περισσότερα συστήματα για την κάλυψη του μετώπου.
Επιστρέφοντας στους βαλλιστικούς πυραύλους, θα δούμε πως οι δυο βασικότερες βάσεις της ΤΗΚ κοντά στα μικρασιατικά παράλια είναι οριακά εντός της ακτίνας δράσης τους. Η δε ικανότητα που έχουν ATACMS, DeepStrike και LORA για κατεύθυνση τελικού σταδίου (IR/EO λίγο πριν την κρούση), μπορούν να πραγματικά να βγάλουν εκτός μάχης την τουρκική αεροπορία και τα πλέον επίφοβα αεροδρόμια. Το πρόβλημα της χαμηλής ακτίνας δράσης δεν μπορεί να λυθεί (μέχρι 500 χιλιόμετρα), καθώς αυτό επιβάλλεται. Αλλά σίγουρα μπορούν να υπάρξουν πολύ πιο “ανορθόδοξες” λύσεις, όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση πυραύλων LORA σε πλοία. Έτσι, λίγα σημεία της επικράτειας θα είναι απροσπέλαστα από τα βαλλιστικά όπλα. Το σίγουρο είναι πως οι εκτοξευτές δεν θα μπορέσουν να καταστραφούν σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης, καθώς σε διάστημα ελάχιστων λεπτών, οι εκτοξευτές μπορούν να μετακινηθούν κατά το δοκούν, σε σημεία είτε προκαθορισμένα είτε τελείως τυχαία. Και από εκεί να πλήξουν στόχους. Λογικά η τοποθέτησή τους μπορεί να γίνει στην Ανατολική Θράκη ή αλλού. Μια ενισχυμένη θέση με αρκετή προστασία είναι η Σκύρος, αλλα όχι μόνο. Σε περιόδους κλιμάκωσης οι εκτοξευτές μπορούν να μεταφερθούν σε λίγες ώρες σε επιλεγμένα νησιάμ, με τη βοήθεια είτε με C-130 είτε Zubr. Και μόνο μια τέτοια μετακίνηση θα είναι ένα σαφές μήνυμα πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχτεί οιαδήποτε πρόκληση.
Το κόστος των DeepStrike ανέρχεται σε περίπου 800.000 δολάρια έκαστος, με τον ATACMS να φτάνει το περίπου 1 εκ. δολάρια. Οι LORA με την σειρά τους δεν έχουν επίσημη τιμή, αλλά λογικά θα έχουν χαμηλότερο κόστος και από τους δυο αμερικανικούς. Μια αγορά LORA θα ήταν μια ακόμη σύσφιξη στις ήδη στενές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών, ενώ θα μπορούσε να συνοδευτεί και από άλλα έξυπνα όπλα. Αν υπολογίσουμε πως ένα μέσο κόστος ενός F-35A μαζί με εκπαίδευση και υποδομές θα φτάσει τουλάχιστον τα 200 εκ. δολάρια, σημαίνει πως αντί της αγοράς ενός αεροσκάφους, θα μπορούσαμε να εξαπολύσουμε 200 τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους από 50 ή και 100 διαφορετικές θέσεις. Φυσικά μετά την εκτόξευση και των 200, δεν θα είχαμε άλλα όπλα. Αλλά θα είχαμε μια ΠΑ με μαχητικά F-16V, που θα συνέχιζε, ΑΝ χρειαζόταν τον αγώνα, εναντίον σε έναν αντίπαλο που θα είχε συντριβεί μετά από τον βομβαρδισμό με 1000 όπλα βαλλιστικής τροχιάς. Οι τουρκικές βάσεις που είναι επίφοβες για τον αγώνα στο Αιγαίο, Μπαντιρμά και Μπαλίκεσιρ θα μπορούσαν να έχουν βγει εκτός μάχης, μαζί με όλες τις αεροπορικές μονάδες που θα βρίσκονταν εκεί.
Τώρα, σε περίπτωση διασποράς των τουρκικών αεροσκαφών, ο χρόνος που χρειάζεται για να φτάσει ένα βαλλιστικό όπλο σε περίπου 400 χιλιόμετρα δεν ξεπερνά τα 10 λεπτά, χρόνος πολύ μικρός για να μπορέσουν να ανεφοδιαστούν αεροσκάφη και να επιστρέψουν στο πεδίο. Συνεπώς, η ΠΑ θα μπορεί να εντοπίζει τους χώρους διασποράς και να τους καταστρέφει πολύ γρηγορότερα από ότι θα χρειάζονταν με κάποια επιδρομής F-16V. Φυσικά το F-35 θα μπορούσε να συνεχίσει τον αγώνα για πολλές μέρες, καθώς όλα θα εξαρτώνταν από τα διαθέσιμα όπλα του. Τα τελευταία, που επίσης έχουν κόστος, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό (δεν θα αγοράζαμε F-35 για να ρίχνουν iron bombs), μετά τις πρώτες μέρες του αγώνα που θα έπαιζαν το ρόλο της καταστροφής της εχθρικής αεράμυνας, θα συνέδραμαν τα F-16V σε beast mode, μεταφέροντας φορτίο και εξωτερικά.
Πριν κλείσουμε, πρέπει να τονίσουμε για μια ακόμη φορά τη δυνατότητα βαλλιστικών πυραύλων να εκτελούν αποστολές απαγόρευσης ναυσιπλοϊας. Μπορεί κάποιος να φανταστεί τι θα συμβεί αν αποκτηθούν πύραυλοι ATACMS ή DeepStrike με δυνατότητα πλήγματος σε πλοία; μαζί με αντιπλοϊκούς πυραύλους όπως οι Exocet MM40 Block3c, μπορούν πραγματικά να αποκλείσουν το Αιγαίο μια και καλή, αποδεσμεύοντας το Στόλο για επιχειρήσεις στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο.
Προσοχή, η ΠΑ θα συνεχίσει να εξοπλίζεται κανονικά, και τα ποσά θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στον εκσυγχρονισμό των F-16C/D Block 50 σε Block 70, σε προηγμένα stand off όπλα, στο δίκτυο αεράμυνας, και σε άλλους τομείς, που μάλλον θα μείνουν “ακάλυπτοι” αν επενδύσουμε “τα ρέστα μας” σε F-35. Και το σημαντικότερο. Πιθανή επένδυση σε βαλλιστικούς πυραύλους μπορεί να γίνει σταδιακά, με παράλληλη εμπλοκή της ελληνικής βιομηχανίας.Σημειώνουμε πως πιθανή αγορά του πυραυλικού συστήματος εμβέλειας σχεδόν 500 χιλιομέτρων από την Ελλάδα, θα μπορούσε να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Αιγαίο, αναγκάζοντας τη Τουρκία να μεταφέρει κρίσιμες μονάδες στα μετόπισθεν. Τοποθετημένο σε καίριο σημείο, μπορεί να πλήξει όλους τους σημαντικούς στρατιωτικούς στόχους, αλλά και σημαντικές υποδομές στη δυτική, κεντρική και νοτιοανατολική Τουρκία (όπως για παράδειγμα τις θέσεις εγκατάστασης των τουρκικών S-400 και σημαντικά αεροδρόμια). Τονίζουμε πως ο βασικός φορέας των ATACMS αλλά και των DeepStrike υπηρετούν στον Ελληνικό Στρατό. Μια βασική διαφορά με τον ATACMS είναι η μεταφορά 4 βλημάτων αντί 2 από τον εκτοξευτή Μ270.
https://www.ptisidiastima.com/atacms-deepstrike-lora-for-greece-instead-of-f35/
ΣΧΕΤΙΚΟ: Τρίτη επιτυχημένη δοκιμή για τον διάδοχο του ATACMS, (PrSM)
No comments :
Post a Comment