07/02/2019

Διαχείριση κρίσεων: Επισημάνσεις

Ο εχθρός αντιμετωπίζει διαφορετικά από εμάς την διαχείριση κρίσεων. Μπορεί να αποδέχεται μια διπλωματική μεσολαβητική διαδικασία, αλλά δεν αισθάνεται δεσμευμένος στην αποφυγή στρατιωτικής δράσεως. Εάν διαβλέπει βάσιμη ελπίδα ότι δι’ αυτής θα αποκτήσει το πλεονέκτημα, δεν διστάζει να ενεργήσει στρατιωτικώς. Απεναντίας, η δική μας αντίληψη φαίνεται να θεωρεί ότι από την στιγμή που διεξάγεται μέσω τρίτων μια “διαπραγμάτευση”, αμφότερες οι πλευρές έχουν δεσμευθεί σε κάποιες άγραφες “αρχές – κανόνες”. Όταν λοιπόν ο εχθρός επιδείξει κακοπιστία και τις παραβιάσει, αναπτύσσοντας παραλλήλως και στρατιωτική δράση, χάνουμε την ισορροπία μας και κλονιζόμαστε σε βαθμό αποδοχής της υποταγής.

Και τα δύο ζητήματα, αυτό της διαχειρίσεως των ΜΜΕ και των στρατιωτικών χειρισμών, αποτελούν ενδιαφέροντα πεδία εξασκήσεως. Το πρώτο για τους στρατιωτικούς και το δεύτερο για τους πολιτικούς. Ενώ όμως σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ, μετά τα Ίμια έγιναν κάποιες ενέργειες για τον θετικό “χειρισμό” των ΜΜΕ, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, παραμένει εντελώς ανεκπαίδευτο στους στρατιωτικούς χειρισμούς μιας κρίσεως, αγνοώντας ακόμη και βασικά πράγματα, όπως οι “κανόνες εμπλοκής”. Προς αυτή την κατεύθυνση, το ΓΕΕΘΑ πρέπει να ενεργήσει, εισηγούμενο κι επιβάλλοντας την καθιέρωση “παίγνιων κρίσεως” με συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας. Είναι προτιμότερο να περνά ο ΥΕΘΑ τουλάχιστον, 48 ώρες κλεισμένος στο ΕΘΚΕΠΙΧ “παίζοντας” ένα σενάριο κρίσεως δίπλα στην στρατιωτική ηγεσία, παρά να φωτογραφίζεται με τα κυάλια σε ένα παρατηρητήριο ή μια φρεγάτα, παρακολουθώντας τον ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ. 
 

No comments :

Post a Comment