Οι παγκόσμιες ανακατατάξεις που ξεκίνησαν με την πτώση του τείχους του Βερολίνου, αρχίζουν πια να παίρνουν μορφή και σχήμα. Τριάντα χρόνια μετά φαίνεται πλέον αρκετά καθαρά τι επιδιώκουν κάποια ισχυρά κέντρα τουλάχιστον στον Δυτικό κόσμο: «Αφού νικήθηκαν οι ιδεολογίες και τα συστήματα διακυβέρνησης όπως η κληρονομική μοναρχία, ο φασισμός, πρόσφατα ο κουμμουνισμός, τώρα ήρθε η ώρα να νικηθεί και το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ αλλά και η Δημοκρατία με τη μορφή που ξέραμε μέχρι σήμερα». Ο διεθνισμός, που πήγαζε κυρίως από την ΕΣΣΔ με φάρο την κουμουνιστική ιδεολογία, μετά την κατάρρευσή της, ξαφνικά άρχισε να προωθείται από τον μεγάλο αντίπαλο της, τις ΗΠΑ με αιχμή του δόρατος την «παγκοσμιοποίηση». Η «παγκοσμιοποίηση» είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό, αυτής της περιόδου, που εκπορεύθηκε από τις ΗΠΑ και η οποία άρχισε να καλπάζει μετά την πτώση του τείχους μέχρι το 2008, όπου τότε γύρισε μπούμερανγκ από εκεί που ξεκίνησε. Κύριοι εκπρόσωποι της ήταν, το σύστημα Κλίντον και στην συνέχεια Ομπάμα.
«Παγκοσμιοποίηση ή διεθνοποίηση» είναι η αυτονόμηση όλων εκείνων των παραμέτρων οι οποίες επεδίωκαν να έχουν σύνορα μέσα σε ένα κράτος - προστάτη. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο σύμπλεγμα φαινομένων και σχέσεων. Επιγραμματικά η παγκοσμιοποίηση βασίζεται:
- στον ρόλο της μετανάστευσης ανθρώπων και την δημιουργία μιας παγκόσμιας κουλτούρας.
- στο διεθνές εμπόριο.
- στις γρήγορες μετακινήσεις κεφαλαίων και την ολοκλήρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Για να επιτευχθούν όλα αυτά απαιτείται ο περιορισμός ή κατάργηση του Έθνους-Κράτους και των συνόρων του όπως αυτά διαμορφώθηκαν τον 19ο αιώνα και επηρεάσθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα το υποκαταστήσει, τι ταυτότητα θα έχουν οι υπήκοοι του και με τι διαδικασίες θα λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Πρώτη φάση: Η αποβιομηχανοποίηση ήταν πρώτη φάση της παγκοσμιοποίησης που έγινε αντιληπτή από τους λαούς της Δύσης πολύ αργά, με την κρίση του 2008 και την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Οι Δυτικοί οικονομολόγοι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 διέδιδαν και δίδασκαν με έμφαση τον μύθο: «Τώρα πια δεν είναι ανάγκη για τον Δυτικό κόσμο να έχει εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες στα εδάφη του γιατί δεν τον συμφέρει, αυτά θα πρέπει να μετεγκατασταθούν σε υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας αλλά και του τρίτου κόσμου όπου υπάρχει φτηνό εργατικό δυναμικό και η Δύση θα κρατήσει την Γνώση και τις Υπηρεσίες». Αποτέλεσμα ήταν οι περισσότερες χώρες του Δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου και στο όνομα της παγκοσμιοποίησης να χάσουν και τα εργοστάσια και την παραγωγή και μαζί με αυτά τις θέσεις εργασίας χωρίς επιστροφή. Όσον αφορά στον μύθο ότι θα κρατηθεί στην Δύση η Γνώση, η Τεχνολογία και οι Υπηρεσίες, ουδέν ψευδέστερον αυτού, βλέπουμε τα επιτεύγματα της Κίνας, Ινδίας, Ν.Κορέας αλλά και της Τουρκίας. Εκτός των επιπτώσεων στις οικονομίες των χωρών, δημιούργησε και την άνοδο των οπαδών της «αντι-παγκοσμιοποίησης» με επιστέγασμα την εκλογή Τράμπ του κύριου εκπροσώπου της παγκοσμίως. Είναι φανερό ότι και τα πανίσχυρα υπερεθνικά κέντρα από τα οποία εκπορεύεται η παγκοσμιοποίηση αλλά και οι αντίπαλοί της συγκρούονται πρώτα στις ΗΠΑ. Οι λυσσαλέες επιθέσεις που δέχεται ο Τράμπ είναι αποτέλεσμα του πολέμου που δέχεται από τα κέντρα της νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας στον κόσμο
Δεύτερη φάση: Η δεύτερη φάση της παγκοσμιοποίησης έχει ήδη ξεκινήσει με την μετανάστευση πληθυσμών προς την Ευρώπη, Β. Αμερική, Αυστραλία. Από τη χώρα μας, πύλη εισόδου της Ευρώπης, από το 2015 μέχρι σήμερα πέρασαν πάνω από 1.070.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Για τους πρόσφυγες που διώκονται ή διαφεύγουν από εμπόλεμες περιοχές είναι ανθρωπιστική υποχρέωσή μας να τους δεχθούμε και να τους περιθάλψουμε.
Πρέπει όμως να θέσουμε κάποια ίσως αφελή ερωτήματα που αδυνατούμε να βρούμε απάντηση και έχουν σχέση με τις μεταναστευτικές ροές (όχι τις προσφυγικές) προς την χώρα μας και την Ευρώπη.
- Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα τους μετανάστες από το Πακιστάν (όπου η μετανάστευση τους στην Ευρώπη είναι πολιτική του Πακιστανικού κράτους),τους Αλγερινούς και Μαροκινούς που τους μεταφέρει η Turkish Airlines με εισιτήριο 50 ευρώ από τις χώρες τους στην Κωνσταντινούπολη για να περάσουν στην συνέχεια στην χώρα μας.
- Ποια κέντρα ευνόησαν το ξέσπασμα της Αραβικής άνοιξης που έκαψε την Β. Αφρική και Μ. Ανατολή, άφησε την Λιβύη και τη Συρία μετά από 8 χρόνια σχεδόν δύο κράτη διαλυμένα και δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για μετακίνηση μεταναστευτικών ροών από την Αφρική μέσω Λιβύης προς Ιταλία και από την Συρία-Τουρκία μέσω Ελλάδας προς την Ευρώπη;
- Πώς είναι δυνατό να μην έχει εξουδετερωθεί μετά από τόσα χρόνια το Ισλαμικό Κράτος, μια μη κρατική οντότητα, στο έδαφος της Συρίας;
- Ποιοι χρηματοδοτούν τις αναρίθμητες ΜΚΟ; Δεν αναφερόμαστε σε αυτές που είναι χρόνια γνωστές και πράγματι προσφέρουν έργο, αλλά σε αυτές που φαίνεται ότι έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια, διαθέτουν πλοία που περιπολούν στη Μεσόγειο και με το πρόσχημα της διάσωσης κλείνουν το μάτι στους μετανάστες, ενθαρρύνοντας τις μεταναστευτικές ροές, λέγοντας τους, ελάτε θα σας περιμένουμε να σας μεταφέρουμε εμείς στην Ευρώπη (έχουν δει το φως της δημοσιότητας και περιπτώσεις συνεννοήσεως διακινητών με ΜΚΟ).
- Γιατί τα δισεκατομμύρια που διατίθενται για την υποδοχή μεταναστών δεν κατευθύνονται στις χώρες από τις οποίες προέρχονται για την ανάπτυξη του τόπου τους την δημιουργία θέσεων εργασίας, την παραγωγή πλούτου και τελικά την βελτίωση της ζωής αντί να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης κατά την μετακίνησή τους.
- Ποια ισχυρά κέντρα προώθησαν στο Μαρόκο για επικύρωση το Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Μετανάστευση.
Το Έθνος-Κράτος δέχεται πλέον επιθέσεις όχι μόνο από τους διεθνιστές πρώην κουμμουνιστές διακατεχόμενοι από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος όπως η παρούσα Ελληνική κυβέρνηση, η οποία απεχθάνεται κάθε τι το εθνικό αλλά και από πανίσχυρα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Μέκκας του καπιταλισμού που έχουν την δύναμη να επηρεάζουν και να κατευθύνουν κυβερνήσεις και πολιτικές. Με άλλα λόγια το Έθνος Κράτος περικυκλώνεται και από πρώην κουμουνιστές και από καπιταλιστές. Το Έθνος-Κράτος και ιδιαίτερα το δικό μας νέο Ελληνικό είναι καρπός του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία διακήρυξε την «Αρχή των Εθνοτήτων», πίστευε στην ελευθερία του ατόμου και στην αυτοδιάθεση των λαών που έχουν κοινή προέλευση, γλώσσα, θρησκεία, έθιμα και έδωσε το δικαίωμα στους Έλληνες να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό και να φτιάξουν το δικό τους εθνικό κράτος. Τα ευρωπαϊκά κράτη και επί του προκειμένου το δικό μας υφίσταται γιατί κάποιοι τότε αγωνίστηκαν για την δημιουργία ενός Ελληνικού Εθνικού Κράτους. Εάν αυτοί οι Εθνιστές ή Εθνικιστές (δεν ξέρω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω γιατί οι λέξεις έχουν συγκεκριμένη φόρτιση) δεν δημιουργούσαν το Εθνικό μας Κράτος για να στεγάσουν το υπόδουλο Έθνος μας τότε οι σημερινοί κυβερνόντες διεθνιστές που απεχθάνονται ότι περιλαμβάνει τις λέξεις Έθνος, Ελλάδα και τα παράγωγά τους δεν θα είχαν ούτε κράτος ούτε λαό να κυβερνήσουν.
Όσον αφορά στο Παγκόσμιο Σύμφωνο Μετανάστευσης (μη δεσμευτικό ακόμη) αυτό στην ουσία προβλέπει την νομιμοποίηση της μετανάστευσης (δεν ξεχωρίζει νόμιμη ή παράνομη), καταλύει την εσωτερική νομοθεσία των κρατών και την δυνατότητα να χειρίζονται το θέμα σύμφωνα με την δική τους βούληση, καταργεί τα σύνορα αγνοώντας τους πολίτες τους και τους οποίους κανένας δεν τους έλαβε υπόψη (στην Ευρώπη 78% των πολιτών επιθυμεί αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων). Αυτή είναι η έννοια του νέου είδους Δημοκρατίας, αγνοείται η βούληση των λαών των κρατών και για αυτούς θα αποφασίζει κάποιο άλλο υπερεθνικό κέντρο με άγνωστα κριτήρια. Νομίζω ότι δεν είναι αφελής κάποιος να πιστεύει ότι θα υπάρξουν μεταναστευτικές ροές από τον Δυτικό κόσμο και κυρίως από την Ευρώπη προς την Ασία και την Αφρική. Το Σύμφωνο Μετανάστευσης έχει στόχο τα Έθνη–Κράτη της Ευρώπης και κυρίως τα αδύνατα σε μια περίοδο που προσπαθούν να συνέλθουν από τους κραδασμούς του 2015 και τα προβλήματα που δημιούργησαν οι μεταναστευτικές ροές.
Την απάντηση στους σχεδιασμούς για μαζική μετανάστευση προς την Ευρώπη έδωσε ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπτέλ Φατάχ αλ Σίσι σε ερώτηση που του έγινε, στο Παγκόσμιο Φόρουμ Νεολαίας, ποια είναι η άποψή του για όσους θέλουν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη είπε: «Αντί να ρωτάτε γιατί η Ευρώπη μας κλείνει την πόρτα, πρέπει να ρωτήσετε γιατί οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν δεν ενδιαφέρονται να κάνουν την χώρα τους καλύτερη. Το ίδιο ισχύει για το Πακιστάν, την Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη, την Υεμένη και την Σομαλία...Να παραμείνετε στις χώρες σας και να επιδιώξετε εκεί την αλλαγή για την βελτίωση της ζωής σας».
Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον, ένα μόνο είναι σίγουρο, τη Δύση που ξέραμε από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα να την ξεχάσουμε, ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια.
Παναγιώτης Παστουσέας.
[Αντιναύαρχος ε.α - επίτιμος Υπαρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού]
«Παγκοσμιοποίηση ή διεθνοποίηση» είναι η αυτονόμηση όλων εκείνων των παραμέτρων οι οποίες επεδίωκαν να έχουν σύνορα μέσα σε ένα κράτος - προστάτη. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο σύμπλεγμα φαινομένων και σχέσεων. Επιγραμματικά η παγκοσμιοποίηση βασίζεται:
- στον ρόλο της μετανάστευσης ανθρώπων και την δημιουργία μιας παγκόσμιας κουλτούρας.
- στο διεθνές εμπόριο.
- στις γρήγορες μετακινήσεις κεφαλαίων και την ολοκλήρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Για να επιτευχθούν όλα αυτά απαιτείται ο περιορισμός ή κατάργηση του Έθνους-Κράτους και των συνόρων του όπως αυτά διαμορφώθηκαν τον 19ο αιώνα και επηρεάσθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα το υποκαταστήσει, τι ταυτότητα θα έχουν οι υπήκοοι του και με τι διαδικασίες θα λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Πρώτη φάση: Η αποβιομηχανοποίηση ήταν πρώτη φάση της παγκοσμιοποίησης που έγινε αντιληπτή από τους λαούς της Δύσης πολύ αργά, με την κρίση του 2008 και την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Οι Δυτικοί οικονομολόγοι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 διέδιδαν και δίδασκαν με έμφαση τον μύθο: «Τώρα πια δεν είναι ανάγκη για τον Δυτικό κόσμο να έχει εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες στα εδάφη του γιατί δεν τον συμφέρει, αυτά θα πρέπει να μετεγκατασταθούν σε υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας αλλά και του τρίτου κόσμου όπου υπάρχει φτηνό εργατικό δυναμικό και η Δύση θα κρατήσει την Γνώση και τις Υπηρεσίες». Αποτέλεσμα ήταν οι περισσότερες χώρες του Δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου και στο όνομα της παγκοσμιοποίησης να χάσουν και τα εργοστάσια και την παραγωγή και μαζί με αυτά τις θέσεις εργασίας χωρίς επιστροφή. Όσον αφορά στον μύθο ότι θα κρατηθεί στην Δύση η Γνώση, η Τεχνολογία και οι Υπηρεσίες, ουδέν ψευδέστερον αυτού, βλέπουμε τα επιτεύγματα της Κίνας, Ινδίας, Ν.Κορέας αλλά και της Τουρκίας. Εκτός των επιπτώσεων στις οικονομίες των χωρών, δημιούργησε και την άνοδο των οπαδών της «αντι-παγκοσμιοποίησης» με επιστέγασμα την εκλογή Τράμπ του κύριου εκπροσώπου της παγκοσμίως. Είναι φανερό ότι και τα πανίσχυρα υπερεθνικά κέντρα από τα οποία εκπορεύεται η παγκοσμιοποίηση αλλά και οι αντίπαλοί της συγκρούονται πρώτα στις ΗΠΑ. Οι λυσσαλέες επιθέσεις που δέχεται ο Τράμπ είναι αποτέλεσμα του πολέμου που δέχεται από τα κέντρα της νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας στον κόσμο
Δεύτερη φάση: Η δεύτερη φάση της παγκοσμιοποίησης έχει ήδη ξεκινήσει με την μετανάστευση πληθυσμών προς την Ευρώπη, Β. Αμερική, Αυστραλία. Από τη χώρα μας, πύλη εισόδου της Ευρώπης, από το 2015 μέχρι σήμερα πέρασαν πάνω από 1.070.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Για τους πρόσφυγες που διώκονται ή διαφεύγουν από εμπόλεμες περιοχές είναι ανθρωπιστική υποχρέωσή μας να τους δεχθούμε και να τους περιθάλψουμε.
Πρέπει όμως να θέσουμε κάποια ίσως αφελή ερωτήματα που αδυνατούμε να βρούμε απάντηση και έχουν σχέση με τις μεταναστευτικές ροές (όχι τις προσφυγικές) προς την χώρα μας και την Ευρώπη.
- Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα τους μετανάστες από το Πακιστάν (όπου η μετανάστευση τους στην Ευρώπη είναι πολιτική του Πακιστανικού κράτους),τους Αλγερινούς και Μαροκινούς που τους μεταφέρει η Turkish Airlines με εισιτήριο 50 ευρώ από τις χώρες τους στην Κωνσταντινούπολη για να περάσουν στην συνέχεια στην χώρα μας.
- Ποια κέντρα ευνόησαν το ξέσπασμα της Αραβικής άνοιξης που έκαψε την Β. Αφρική και Μ. Ανατολή, άφησε την Λιβύη και τη Συρία μετά από 8 χρόνια σχεδόν δύο κράτη διαλυμένα και δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για μετακίνηση μεταναστευτικών ροών από την Αφρική μέσω Λιβύης προς Ιταλία και από την Συρία-Τουρκία μέσω Ελλάδας προς την Ευρώπη;
- Πώς είναι δυνατό να μην έχει εξουδετερωθεί μετά από τόσα χρόνια το Ισλαμικό Κράτος, μια μη κρατική οντότητα, στο έδαφος της Συρίας;
- Ποιοι χρηματοδοτούν τις αναρίθμητες ΜΚΟ; Δεν αναφερόμαστε σε αυτές που είναι χρόνια γνωστές και πράγματι προσφέρουν έργο, αλλά σε αυτές που φαίνεται ότι έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια, διαθέτουν πλοία που περιπολούν στη Μεσόγειο και με το πρόσχημα της διάσωσης κλείνουν το μάτι στους μετανάστες, ενθαρρύνοντας τις μεταναστευτικές ροές, λέγοντας τους, ελάτε θα σας περιμένουμε να σας μεταφέρουμε εμείς στην Ευρώπη (έχουν δει το φως της δημοσιότητας και περιπτώσεις συνεννοήσεως διακινητών με ΜΚΟ).
- Γιατί τα δισεκατομμύρια που διατίθενται για την υποδοχή μεταναστών δεν κατευθύνονται στις χώρες από τις οποίες προέρχονται για την ανάπτυξη του τόπου τους την δημιουργία θέσεων εργασίας, την παραγωγή πλούτου και τελικά την βελτίωση της ζωής αντί να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης κατά την μετακίνησή τους.
- Ποια ισχυρά κέντρα προώθησαν στο Μαρόκο για επικύρωση το Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Μετανάστευση.
Το Έθνος-Κράτος δέχεται πλέον επιθέσεις όχι μόνο από τους διεθνιστές πρώην κουμμουνιστές διακατεχόμενοι από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος όπως η παρούσα Ελληνική κυβέρνηση, η οποία απεχθάνεται κάθε τι το εθνικό αλλά και από πανίσχυρα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Μέκκας του καπιταλισμού που έχουν την δύναμη να επηρεάζουν και να κατευθύνουν κυβερνήσεις και πολιτικές. Με άλλα λόγια το Έθνος Κράτος περικυκλώνεται και από πρώην κουμουνιστές και από καπιταλιστές. Το Έθνος-Κράτος και ιδιαίτερα το δικό μας νέο Ελληνικό είναι καρπός του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία διακήρυξε την «Αρχή των Εθνοτήτων», πίστευε στην ελευθερία του ατόμου και στην αυτοδιάθεση των λαών που έχουν κοινή προέλευση, γλώσσα, θρησκεία, έθιμα και έδωσε το δικαίωμα στους Έλληνες να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό και να φτιάξουν το δικό τους εθνικό κράτος. Τα ευρωπαϊκά κράτη και επί του προκειμένου το δικό μας υφίσταται γιατί κάποιοι τότε αγωνίστηκαν για την δημιουργία ενός Ελληνικού Εθνικού Κράτους. Εάν αυτοί οι Εθνιστές ή Εθνικιστές (δεν ξέρω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω γιατί οι λέξεις έχουν συγκεκριμένη φόρτιση) δεν δημιουργούσαν το Εθνικό μας Κράτος για να στεγάσουν το υπόδουλο Έθνος μας τότε οι σημερινοί κυβερνόντες διεθνιστές που απεχθάνονται ότι περιλαμβάνει τις λέξεις Έθνος, Ελλάδα και τα παράγωγά τους δεν θα είχαν ούτε κράτος ούτε λαό να κυβερνήσουν.
Όσον αφορά στο Παγκόσμιο Σύμφωνο Μετανάστευσης (μη δεσμευτικό ακόμη) αυτό στην ουσία προβλέπει την νομιμοποίηση της μετανάστευσης (δεν ξεχωρίζει νόμιμη ή παράνομη), καταλύει την εσωτερική νομοθεσία των κρατών και την δυνατότητα να χειρίζονται το θέμα σύμφωνα με την δική τους βούληση, καταργεί τα σύνορα αγνοώντας τους πολίτες τους και τους οποίους κανένας δεν τους έλαβε υπόψη (στην Ευρώπη 78% των πολιτών επιθυμεί αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων). Αυτή είναι η έννοια του νέου είδους Δημοκρατίας, αγνοείται η βούληση των λαών των κρατών και για αυτούς θα αποφασίζει κάποιο άλλο υπερεθνικό κέντρο με άγνωστα κριτήρια. Νομίζω ότι δεν είναι αφελής κάποιος να πιστεύει ότι θα υπάρξουν μεταναστευτικές ροές από τον Δυτικό κόσμο και κυρίως από την Ευρώπη προς την Ασία και την Αφρική. Το Σύμφωνο Μετανάστευσης έχει στόχο τα Έθνη–Κράτη της Ευρώπης και κυρίως τα αδύνατα σε μια περίοδο που προσπαθούν να συνέλθουν από τους κραδασμούς του 2015 και τα προβλήματα που δημιούργησαν οι μεταναστευτικές ροές.
Την απάντηση στους σχεδιασμούς για μαζική μετανάστευση προς την Ευρώπη έδωσε ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπτέλ Φατάχ αλ Σίσι σε ερώτηση που του έγινε, στο Παγκόσμιο Φόρουμ Νεολαίας, ποια είναι η άποψή του για όσους θέλουν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη είπε: «Αντί να ρωτάτε γιατί η Ευρώπη μας κλείνει την πόρτα, πρέπει να ρωτήσετε γιατί οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν δεν ενδιαφέρονται να κάνουν την χώρα τους καλύτερη. Το ίδιο ισχύει για το Πακιστάν, την Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη, την Υεμένη και την Σομαλία...Να παραμείνετε στις χώρες σας και να επιδιώξετε εκεί την αλλαγή για την βελτίωση της ζωής σας».
Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον, ένα μόνο είναι σίγουρο, τη Δύση που ξέραμε από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα να την ξεχάσουμε, ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια.
Παναγιώτης Παστουσέας.
[Αντιναύαρχος ε.α - επίτιμος Υπαρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού]
No comments :
Post a Comment