Όταν μας λένε να μην γράφουμε «κατοχικός στρατός» επειδή ενοχλούνται οι Τουρκοκύπριοι, πιστεύουν ότι θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον κατοχικό στρατό όπως τον βλέπουν οι Τουρκοκύπριοι; Ως απελευθερωτή; Όταν οι Ελληνοκύπριοι - μέλη της επιτροπής γλωσσαρίου συμφώνησαν να μην γράφουμε «παράνομο καθεστώς» αλλά «τουρκοκυπριακή διοίκηση», πιστεύουν ότι συνεισφέρουν στην ειρήνη και ότι αυτό είναι «νέα σκέψη»; Δηλαδή, μας συνιστούν να αποδεχτούμε εμείς πρώτοι απ΄ όλο τον κόσμο (δεύτεροι μετά την Τουρκία) ότι δεν είναι παράνομο καθεστώς; Και ότι οι Τουρκοκύπριοι πραγματικά διοικούν τα κατεχόμενα όταν ακόμα και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέδωσε την πλήρη ευθύνη για τη διοίκηση των κατεχομένων στην Τουρκία;
Εκτός από αστείοι είναι και επικίνδυνοι. Διότι, με το πρόσχημα των ευγενέστερων ιδανικών, της ειρήνης και της ελευθερίας, παρεμβαίνουν ακόμα και σε ζητήματα πολιτικής, τα οποία χειρίζεται η πολιτική ηγεσία και έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην αντιμετώπιση της κατοχής και την προσπάθεια για βιώσιμη λύση. Συμφώνησαν οι δικοί μας αστείοι φωστήρες ότι δεν πρέπει να γράφουμε «εγκλωβισμένοι» αλλά «Ε/κ ή και Μαρωνίτες που ζουν στο βόρειο μέρος της Κύπρου», να μην γράφουμε «κλεμμένες περιουσίες» αλλά «Ε/κ περιουσίες στον βορρά ή επηρεαζόμενες περιουσίες», να μην γράφουμε «ελεύθερες περιοχές», αλλά «το νότιο μέρος της Κύπρου», να μην γράφουμε «έποικοι», αλλά «Τούρκοι πρόσφυγες» ή «Τούρκοι που διαμένουν στο βόρειο τμήμα της Κύπρου». Απίστευτες ιδέες, απίστευτοι όροι, μακριά από κάθε αλήθεια.
Μία προς μία και με κάθε καλή θέληση αν διαβάσει ένας λογικός άνθρωπος τις λέξεις και τις έννοιες που περιλαμβάνονται στο «γλωσσάριο για τη δημοσιογραφία» το πρώτο συμπέρασμα που βγάζει είναι πόσο αστείοι είναι οι άνθρωποι που το ετοίμασαν. Και πόσο θράσος πρέπει να διαθέτουν όταν παριστάνοντας τους ειδικούς εμπειρογνώμονες υποδεικνύουν στους υπόλοιπους το παράθυρο, που ανοίγει δήθεν η δημοσιογραφία «σε νέα σκέψη». Η νέα σκέψη, όπως οι ίδιοι βάφτισαν το γλωσσάρι τους, είναι ο νέος δούρειος ίππος, η αλλοτρίωση. Καθοδηγούμενη και επιχορηγούμενη από ξένα ινστιτούτα, από τους σύγχρονους μαικήνες και τις αυλές διαφόρων ιδρυμάτων, που υπηρετούν στρατευμένα τη νέα τάξη, που μπορεί να εξαγοράζει συνειδήσεις, μπορεί να εξαγοράζει ολόκληρα κράτη, αλλά δεν μπορεί να εξαγοράσει έναν ελεύθερο άνθρωπο. Γι΄ αυτό, εξάλλου, και αν σκοπός αυτού του γλωσσαρίου είναι να ενισχύσει τις προσπάθειες της ειρήνης, ακριβώς το αντίθετο επιτυγχάνει. Κάνει ακόμα βαθύτερες τις διαφορές. Υπερτονίζει τις εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις και δημιουργεί συνθήκες ακόμα πιο έντονης συγκρουσιακής ατμόσφαιρας. Ουδέποτε στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε συνεργασία των κατακτητών και των κατακτημένων χωρίς πρώτα να διασφαλιστεί η ελευθερία και η δικαιοσύνη.
Δεν είναι μόνο ζήτημα ελευθερίας της έκφρασης, που η δημοσιογραφία έχει ιερό καθήκον να προασπίζεται, ούτε μόνο προκλητική παρέμβαση στη χρήση της γλώσσας, μιας γλώσσας μοναδικής στην απόδοση εικόνων και εννοιών απόλυτης ακρίβειας, είναι και μια αφύσικη απόπειρα διαστρέβλωσης μιας πραγματικότητας που βάναυσα βιώνει ο κυπριακός λαός (εννοώ, τον έναν κυπριακό λαό). Την πραγματικότητα της κατοχής. Σχεδόν όλα όσα περιέχονται στο γλωσσάρι είναι αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας, που μόνο αν αναιρεθεί μπορεί να προσαρμοστούν και οι φράσεις μας ώστε να μην είναι ενοχλητικές. Αυτό θα γίνει φυσιολογικά μετά από τη λύση, όχι προηγουμένως. Όσο συνεχίζεται η κατοχή η «νέα σκέψη» που μας προτείνουν δεν είναι τίποτε άλλο από αυτοκτονία.
Υ.Γ. Υποκριτικά το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών δηλώνει ότι δεν συμμετείχε στην ετοιμασία του γλωσσαρίου, παρότι ο Χρίστος Χριστοφίδης που συμμετείχε είναι μέλος του και είχε την ευλογία του. Αλλά, όταν παίρνει θέση για οτιδήποτε αφορά τους δημοσιογράφους και υπερασπίζεται τη δημοσιογραφική ελευθερία έναντι οποιασδήποτε επίθεσης οφείλει να πάρει καθαρή θέση και τώρα. Υπέρ ή κατά; Εγκρίνει ή απορρίπτει; Σέβεται τους 170 δημοσιογράφους που κατήγγειλαν ήδη με επιστολή το γλωσσάρι ή δεν τους σέβεται; Δεν μπορεί η οργάνωση των δημοσιογράφων να κρύβεται. Η πιο σοφή επιλογή του διοικητικού συμβουλίου είναι να καλέσει τους δημοσιογράφους σε δημοψήφισμα. Να πάρουν συλλογική απόφαση. Για να μην λέει ο καθένας ό,τι εξυπνάδα εξυπηρετεί τις προσωπικές πολιτικές επιλογές του.
http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/552693/parte-ena-ypogossario-na-sas-perasei-i-katochi
ΣΧΕΤΙΚΟ: Αλλάζουν την ιστορία της Κύπρου με ...λεξικό
Εκτός από αστείοι είναι και επικίνδυνοι. Διότι, με το πρόσχημα των ευγενέστερων ιδανικών, της ειρήνης και της ελευθερίας, παρεμβαίνουν ακόμα και σε ζητήματα πολιτικής, τα οποία χειρίζεται η πολιτική ηγεσία και έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην αντιμετώπιση της κατοχής και την προσπάθεια για βιώσιμη λύση. Συμφώνησαν οι δικοί μας αστείοι φωστήρες ότι δεν πρέπει να γράφουμε «εγκλωβισμένοι» αλλά «Ε/κ ή και Μαρωνίτες που ζουν στο βόρειο μέρος της Κύπρου», να μην γράφουμε «κλεμμένες περιουσίες» αλλά «Ε/κ περιουσίες στον βορρά ή επηρεαζόμενες περιουσίες», να μην γράφουμε «ελεύθερες περιοχές», αλλά «το νότιο μέρος της Κύπρου», να μην γράφουμε «έποικοι», αλλά «Τούρκοι πρόσφυγες» ή «Τούρκοι που διαμένουν στο βόρειο τμήμα της Κύπρου». Απίστευτες ιδέες, απίστευτοι όροι, μακριά από κάθε αλήθεια.
Μία προς μία και με κάθε καλή θέληση αν διαβάσει ένας λογικός άνθρωπος τις λέξεις και τις έννοιες που περιλαμβάνονται στο «γλωσσάριο για τη δημοσιογραφία» το πρώτο συμπέρασμα που βγάζει είναι πόσο αστείοι είναι οι άνθρωποι που το ετοίμασαν. Και πόσο θράσος πρέπει να διαθέτουν όταν παριστάνοντας τους ειδικούς εμπειρογνώμονες υποδεικνύουν στους υπόλοιπους το παράθυρο, που ανοίγει δήθεν η δημοσιογραφία «σε νέα σκέψη». Η νέα σκέψη, όπως οι ίδιοι βάφτισαν το γλωσσάρι τους, είναι ο νέος δούρειος ίππος, η αλλοτρίωση. Καθοδηγούμενη και επιχορηγούμενη από ξένα ινστιτούτα, από τους σύγχρονους μαικήνες και τις αυλές διαφόρων ιδρυμάτων, που υπηρετούν στρατευμένα τη νέα τάξη, που μπορεί να εξαγοράζει συνειδήσεις, μπορεί να εξαγοράζει ολόκληρα κράτη, αλλά δεν μπορεί να εξαγοράσει έναν ελεύθερο άνθρωπο. Γι΄ αυτό, εξάλλου, και αν σκοπός αυτού του γλωσσαρίου είναι να ενισχύσει τις προσπάθειες της ειρήνης, ακριβώς το αντίθετο επιτυγχάνει. Κάνει ακόμα βαθύτερες τις διαφορές. Υπερτονίζει τις εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις και δημιουργεί συνθήκες ακόμα πιο έντονης συγκρουσιακής ατμόσφαιρας. Ουδέποτε στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε συνεργασία των κατακτητών και των κατακτημένων χωρίς πρώτα να διασφαλιστεί η ελευθερία και η δικαιοσύνη.
Δεν είναι μόνο ζήτημα ελευθερίας της έκφρασης, που η δημοσιογραφία έχει ιερό καθήκον να προασπίζεται, ούτε μόνο προκλητική παρέμβαση στη χρήση της γλώσσας, μιας γλώσσας μοναδικής στην απόδοση εικόνων και εννοιών απόλυτης ακρίβειας, είναι και μια αφύσικη απόπειρα διαστρέβλωσης μιας πραγματικότητας που βάναυσα βιώνει ο κυπριακός λαός (εννοώ, τον έναν κυπριακό λαό). Την πραγματικότητα της κατοχής. Σχεδόν όλα όσα περιέχονται στο γλωσσάρι είναι αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας, που μόνο αν αναιρεθεί μπορεί να προσαρμοστούν και οι φράσεις μας ώστε να μην είναι ενοχλητικές. Αυτό θα γίνει φυσιολογικά μετά από τη λύση, όχι προηγουμένως. Όσο συνεχίζεται η κατοχή η «νέα σκέψη» που μας προτείνουν δεν είναι τίποτε άλλο από αυτοκτονία.
Υ.Γ. Υποκριτικά το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών δηλώνει ότι δεν συμμετείχε στην ετοιμασία του γλωσσαρίου, παρότι ο Χρίστος Χριστοφίδης που συμμετείχε είναι μέλος του και είχε την ευλογία του. Αλλά, όταν παίρνει θέση για οτιδήποτε αφορά τους δημοσιογράφους και υπερασπίζεται τη δημοσιογραφική ελευθερία έναντι οποιασδήποτε επίθεσης οφείλει να πάρει καθαρή θέση και τώρα. Υπέρ ή κατά; Εγκρίνει ή απορρίπτει; Σέβεται τους 170 δημοσιογράφους που κατήγγειλαν ήδη με επιστολή το γλωσσάρι ή δεν τους σέβεται; Δεν μπορεί η οργάνωση των δημοσιογράφων να κρύβεται. Η πιο σοφή επιλογή του διοικητικού συμβουλίου είναι να καλέσει τους δημοσιογράφους σε δημοψήφισμα. Να πάρουν συλλογική απόφαση. Για να μην λέει ο καθένας ό,τι εξυπνάδα εξυπηρετεί τις προσωπικές πολιτικές επιλογές του.
http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/552693/parte-ena-ypogossario-na-sas-perasei-i-katochi
ΣΧΕΤΙΚΟ: Αλλάζουν την ιστορία της Κύπρου με ...λεξικό
No comments :
Post a Comment