ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΤΟ "ΠΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΗΜΑ" ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ F-35 KAI ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ UAV. ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΩΣ "ΑΠΑΝΤΗΣΗ" ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΔΩ: https://isxys.blogspot.com/2017/09/f-35.html. ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΠΩΣ ΤΟ F-35 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ UAV ΑΛΛΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ. ΝΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΦΤΗΝΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ.
ΠΑΛΙ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ UAV, ΟΠΩΣ ΤΟ nEUROn. ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ (ΒΑΡΙΑ) ΔΙΕΤΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑΙ, Ο ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ "ΚΟΥΒΑΣ" (F-35), ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ UAV ή ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΜΗΝΟΣ(Η) MICRO-UAV. ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΙΣ !!!
Το 2010 ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υπέγραψαν στις 2 Νοεμβρίου αυτό που ονομάστηκε Lancaster House Agreements. Μέσα σε αυτά που συμφωνήθηκαν ήταν η συνέχιση των εργασιών στις μελέτες που είχαν γίνει στα πρωτότυπα nEUROn και Taranis. Θεωρητικά το πρόγραμμα nEUROn έχει λήξει, αλλά οι εργασίες και οι μελέτες συνεχίζονται -μάλλον αργά αλλά ας πούμε- κανονικά. Στα πλαίσια αυτά έγινε και η πρόσφατη επίδειξη του nEUROn στην γαλλίδα υπουργό άμυνας. To αεροσκάφος που χρησιμοποιεί τις σχεδιαστικές γραμμές του Β-2 κι όχι του F-35/F-22 δείχνει σαν μια νέα επιθετική ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα μπορούσε να είναι κάτι το ελπιδοφόρο. Μια ευρωπαϊκή απάντηση στην τεχνολογική υπεροχή του F-35; Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι, το nEUROn δεν είναι ένα πρόγραμμα που θα οδηγήσει σε ένα αεροσκάφος παραγωγής, αλλά κάτι άλλο, περισσότερο πρώιμο. Είναι ένα πρόγραμμα επίδειξης τεχνολογίας, ότι ήταν ας πούμε το ΕΑΡ για το Eurofighter, που κάποια στιγμή πρέπει να μεσουσιωθεί σε ένα πρόγραμμα πραγματικού UCAV.
To nEUROn έχει μερικά πολύ ενδιαφέρονται χαρακτηριστικά σαν πρόγραμμα. Καταρχάς αποσκοπεί στην δημιουργία ενός κορυφαίου UCAV, με ικανότητες βαθειάς διείσδυσης και κρούσης, που θα μπορούσε να διασυνδεθεί με μαχητικά 4ης και 5ης γενιάς. Τι σημαίνει αυτό; πως θα μπορεί να εκτελεί αποστολές δικτυοκεντρικά με μαχητικά Rafale ή Gripen (ή F-16V/ F-35 αν προτιμάτε), όντας περισσότερο προωθημένο (ή εκτεθειμένο) προς τον εχθρό σε σχέση με αυτά, προσφέροντας πληροφόρηση 100 ή 200 (ή περισσότερο) χιλιόμετρα μπροστά από τα αεροσκάφη, στοχοποιώντας ή πλήττοντας στόχους εδάφους. Σε μια μελλοντική σύγκρουση, όπου μαχητικά 5ης γενιάς θα συγκρούονται μεταξύ τους (F-35 vs F-35 ή F-35 vs J-20 κοκ) οι πιλότοι θα αντιμετωπίζουν συνθήκες που επικρατούσαν στον Β’ ΠΠ. Τα αεροσκάφη θα έχουν ραντάρ, που όμως δεν θα μπορούν να εντοπίσουν το ένα το άλλο παρά μόνο σε πολύ μικρές αποστάσεις. Απλά στην περίπτωση αυτή, αντί για τα καλύτερα μάτια θα παίζει ρόλο το καλύτερο IRST σύστημα, αλλα και νέα ισχυρότερα ραντάρ (GaN;), και το βασικότερο, οι καλύτερες τακτικές.
Σε περίπτωση αναμέτρησης μαχητικών 5ης γενίας vs 4/4,5/4,5+ γενιάς η πλάστιγγα θα γέρνει δραματικά υπέρ των πρώτων. Σε «καθαρές» αναμετρήσεις, τα αεροσκάφη 5ης γενιάς θα βλέπουν πρώτα τον αντίπαλο, θα στοχοποιούν πρώτα, θα βάλουν πρώτα, end of story. Όταν όμως τα μαχητικά 5ης γενιάς στοχοποιούν/βάλλουν θα προσφέρουν ένα παράθυρο εντοπισμού τους από τα μαχητικά 4ης γενιάς και άλλα μέσα (επίγεια ραντάρ, ΑΣΕΠΕ) ενώ θα υπάρχουν και οι κλασικές μέθοδοι (νέα ισχυρά ραντάρ GaN, IRST). Εκεί λοιπόν πιθανολογείται πως προωθημένα UCAV τύπου -ας πούμε- nEUROn (ή καλύτερα η εξέλιξή τους) θα μπορούν να εντοπίζουν τα αεροσκάφη 5ης γενιάς, θα μπορούν να προσφέρουν παραμέτρους βολής σε δικά τους όπλα ή των αεροσκαφών 4,5 γενιάς και να βάλουν κατά αεροσκαφών 5ης γενιάς. Περίπλοκο, αλλά υλοποιήσιμο θεωρητικά σενάριο. Φυσικά ένα UCAV δεν θα προορίζεται να αερομαχεί ενάντια σε επανδρωμένα μαχητικά, αλλά την αερομαχία θα αποφεύγουν και τα ίδια τα επανδρωμένα μαχητικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ένα UCAV δεν θα μπορεί να εντοπίζει παθητικά (IRST) ή ενεργητικά (AESA) ένα μαχητικό F-35 και να εξαπολύει εναντίον του έναν MICA IIR. Κι αυτό πετώντας στο ύψος που το «βολεύει» επιχειρησιακα.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα του πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο αεροσκάφος. Ας υποθέσουμε πως ελληνικά μαχητικά 4,5 γενιάς πετούν πάνω από την ηπειρωτική χώρα ή μέχρι την Σκύρο, και ελληνικά «nEUROn» πάνω από τα νησιά του Αιγαίου ή πάνω από τα μικρασιατικά παράλια, ενώ τουρκικά F-35 ή TF-X πλησιάζουν από την τουρκική ενδοχώρα. Ενώ τα F-35 παραμένουν ανεντόπιστα, τα ελληνικά μαχητικά έχουν εγκλωβιστεί. Τα τουρκικά μαχητικά ανοίγουν τις θυρίδες οπλισμού, ενώ κάποια ήδη έχουν εντοπιστεί ηλεκτροοπτικά από τα nEUROn που πετούν ψηλότερα. Το ελληνικό δίκτυο αεράμυνας έχει πλέον τις θέσεις των τουρκικών μαχητικών. Τα nEUROn μπορούν να προσφέρουν παραμέτρους βολής στα ελληνικά μαχητικά τα οποία βάλουν με στοιχεία που φτάνουν συνεχώς από τα Link16, ενώ ταυτόχρονα αποχωρούν προς ηπειρωτική Ελλάδα αποφεύγοντας τους τουρκικούς ΑΙΜ-120. Οι ελληνικοί πύραυλοι δεχόμενοι στοιχεία από nEUROn κι όποιο άλλο μέσο προκαλούν υψηλές απώλειες στα F-35/TF-X αφήνοντας ακάλυπτα τα F-16 που ακολουθούν. Τα τελευταία δέχονται τα πυρά της άθικτης ελληνικής αεράμυνας καθώς και πυραύλους από τα ελληνικά μαχητικά 4,5+ γενιάς που επιστρέφουν δριμύτερα για τον 2ο γύρο… Τα nEUROn ταυτόχρονα αδειάζουν τα έξυπνα όπλα τους στις δυνάμεις που προσπαθούν να κάνουν απόβαση στα ελληνικά νησιά ή στα τουρκικά αεροδρόμια, λίγο πριν τα φτάσουν στους ίδιους στόχους και τα JSOW των ελληνικών μαχητικών…
Το παραπάνω σενάριο αν και πολύ ενδιαφέρον, πρέπει να ομολογήσουμε πως σε αυτή την φάση δυστυχώς είναι πολύ μακρυά από την άμεση πραγματικότητα.
Καταρχάς το nEUROn δεν είναι ένα υπαρκτό UCAV -το λέμε και το ξαναλέμε- αλλά ένα αεροσκάφος επίδειξης τεχνολογίας. Ο διάδοχός του, σύμφωνα με τις Lancaster House agreements είναι το μελλοντικό Future Combat Air System (FCAS) ή αν προτιμάτε το système de combat aérien futur (SCAF). To FCAS/SCAF είναι λοιπόν το πιθανό παράγωγο του nEUROn.
Κατά δεύτερον, απέχουμε πάρα πολύ και για πολλούς λόγους από την δημιουργία ενός πανίσχυρου δικτυοκεντρικού συστήματος αεράμυνας. Κατά τρίτον, όλα αυτά που αναφέρουμε ίσως να είναι εφικτά, αλλά μη δοκιμασμένα ή -ακόμη χειρότερα- εφαρμοσμένα κάπου αλλού. Το κομμάτι που κατασκευάζει η ΕΑΒ για το nEUROn. Σημειώνουμε πως το nEUROn είναι μια ευρωπαϊκή παραγωγή, με μεγάλη συμμετοχικότητα. Έτσι στην κοινοπραξία συμμετέχουν αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες, ανάμεσα σε αυτές η ΕΑΒ.
Αντιγράφουμε λοιπόν από την επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας για το nEUROn: «Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία συμμετέχει στην κοινοπραξία που αναπτύσσει το νέο ευρωπαϊκό μαχητικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος nEUROn, ανάμεσα στις ηγέτιδες δυνάμεις του κλάδου της αεροναυπηγικής Dassault Aviation, η Aermacchi, Saab, EADS-CASA και RUAG… Το 10% περίπου του πρωτότυπου αυτού αεροσκάφους σχεδιάστηκε, μελετήθηκε, αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από τους Μηχανικούς της Διεύθυνσης Μελετών, Έρευνας, Σχεδίασης και Ανάπτυξης Αεροδιαστημικών Συστημάτων, και από τις Διευθύνσεις Αεροκατασκευών και Ηλεκτρονικών της ΕΑΒ… Στο πλαίσιο της ισότιμης συμμετοχής της ΕΑΒ στο Πρόγραμμα, η εταιρεία μας ολοκλήρωσε με επιτυχία τη σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή σημαντικού μέρους του αεροσκάφους με τεχνολογίες αιχμής. Συγκεκριμένα:
Βλέπουμε λοιπόν ότι η ΕΑΒ είναι πολύ «μέσα» στο nEUROn, και μάλιστα όχι σαν ένας κατασκευαστής «φασόν», αλλά με ένα σημαντικό κομμάτι της ανάπτυξης του αεροσκάφους. Ωραία όλα αυτά, και μεταξύ μας θέλαμε καιρό να τα γράψουμε προκειμένου να γίνει γνωστό μέσα από την ιστοσελίδα μας (γιατί στο περιοδικό τα γράφουμε συνέχεια) πως η ΕΑΒ αν είχε την σωστή στήριξη θα έκανε θαύματα. Δεν την έχει όμως. Μέχρι εδώ όλα καλά λοιπόν. Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα; Η απάντηση είναι απλή. Η συμμετοχή μας στο nEUROn δεν μας βάζει «αυτόματα» στο FCAS/SCAF. Χρειάζεται άμεσα η με κάποιο τρόπο εμπλοκή μας στο πρόγραμμα FCAS/SCAF. Αν δεν εμπλακούμε εκεί, η συμμετοχή της ΕΑΒ στο nEUROn θα είναι απλά μια καλή «εμπειρία», κάτι που θα γράφουμε στις εταιρικές παρουσιάσεις της ΕΑΒ στο εξωτερικό. Πρέπει να τονίσουμε το εξής, γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε. Η αγορά ενός αριθμού UCAV της κατηγορίας nEUROn, Taranis, FCAS/SCAF, X-45, X-47B θα δώσει πρωτόγνωρες δυνατότητες στην Πολεμική Αεροπορία, αλλά δεν θα την υποκαταστήσει. Εννοούμε, πως η εμπλοκή της ΕΑΒ στο FCAS/SCAF και η πιθανή αγορά του από την ΠΑ (αν η τελευταία κρινει ότι την ενδιαφέρει) δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος ή τον εκσυγχρονισμό των F-16. Προφανώς και στο μέλλον θα χρειαστούμε ΝΜΑ, εκσυγχρονισμένα F-16 και FCAS/SCAF (ή κάτι αντίστοιχο). Το nEUROn απασχολεί ήδη τους αναγνώστες του περιοδκού μας, γιαυτό και κάναμε την σημερινή προσέγγιση, που επιγραμματικά μπορεί να κλείσει στο συμπέρασμα της ανάγκης εισόδου της χώρας μας στο FCAS/SCAF. Αυτό λέει και στο κλείσιμό της η ΕΑΒ, μπαίνουν οι προϋποθέσεις για μια ισότιμη συμμετοχή της ΕΑΒ σε ένα οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα σχεδίασης&παραγωγής ενός επανδρωμένου ή μη αεροσκάφους καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα παρουσιασθεί διεθνώς… Σημειώνουμε πως ενώ η αγαπητή γειτονική μας χώρα και η αεροπορική της βιομηχανία ΤΑΙ έχουν επεκταθεί σε οτιδήποτε «αεροπορικό», δεν έχουν προσεγγίσει ακόμη το θέμα UCAV κατηγορίας nEUROn. Αυτό μας δίνει (;) ένα μικρό θεωρητικό προβάδισμα, αν και η στενή σχέση που έχει με την BAe Systems της επιτρέπει ανά πάσα στιγμή την είσοδό της στο Taranis. Αν λοιπόν σαν χώρα θέλουμε να κάνουμε ρελάνς στην -πραγματικά- εμπνευσμένη είσοδο της Τουρκίας στο F-35 (μέσω του διεθνούς consortium), ας προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα του nEUROn. H ύπαρξη της ΕΑΒ, που μπορεί με πολύ μικρότερο κόστος (από ότι να παράγονταν στην Ευρώπη) να παράγει FCAS/SCAF για όλη την Ευρώπη, είναι ένα ατού για την Ελλάδα.
Πολλές φορές αναγνώστες της σελίδας ή του περιοδικού μας κάνουν την ερώτηση «αν μπορούν τα εκσυγχρονισμένα F-16 να αντιμετωπίσουν τα F-35», μερικοί (όχι ίσως τόσο «φίλοι») το κάνουν μάλιστα «κουνώντας το δάκτυλο» παπαγαλίζοντας ώψιμες «αναλύσεις» υπέρ του F-35. Το F-35 δεν μπορεί ούτε το ίδιο να αντιμετωπίσει το F-35, αντιλαμβάνεται κανείς τι μπορεί να κάνει το κάθε F-16 Block 70. Το κάθε όμως εκσυγχρονισμένο F-16, το κάθε μελλοντικό F-35 (ή Rafale, Typhoon, Gripen, F-15 Silent Eagle, Su-35) θα μπουν σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας, και θα πάρει την θέση του σε αυτό που ονομάζεται Πολεμική Αεροπορία. Αεροπορία δεν κάνεις με αγορά μιας 20άδας F-35 που σήμερα θα κόστιζαν τουλάχιστον 3,5 δις. Πολεμική Αεροπορία χτίζεις σε βάθος πολλών ετών, δεκαετιών. Μια λάθος προμήθεια μπορεί να οδηγήσει την ΠΑ ενός κράτους υπό χρεωκοπία, σε διάλυση. Όλα τα παραπάνω παραπάνω είναι ένα μικρό κομμάτι από αυτό που ονομάζουμε αντιμετώπιση των F-35. Η αντιμετώπιση αεροσκαφών σαν το F-35 αύριο και του TF-X μεθαύριο πρέπει να είναι μακρυά από πυροτεχνήματα του στυλ «ας πουλήσουμε το νεφρό μας για να πάρουμε κανα F-35». Το F-35 όπως γράψαμε και στην αρχή είναι μια «αποκάλυψη». Η ύπαρξη μιας ισχυρής αεροπορίας προϋποθέτει μακροχρόνια σχεδιασμό και αποφυγή «πυροσβεστικών» λύσεων. Το F-35 ή το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, οποίο κι αν είναι αυτό είναι ανεξάρτητο από την λύση στο πρόβλημα που λέγεται «τουρκικά F-35». Σε αυτό το θέμα θα επανέλθουμε πολλές φορές μέσα από την ιστοσελίδα ή το περιοδικό.
Το πρόγραμμα FCAS/SCAF θα απαιτήσει για την δημιουργία επιχειρησιακού πρωτοτύπου ένα ποσό περίπου 2 δις ευρώ (2,145 δις για να είμαστε ακριβείς). Αυτό το ποσό αν συγκριθεί με τα 460 εκ που απαίτησε το nEUROn, τα 210 εκ του Taranis και τα 10.6 δις του προγράμματος του Rafale δεν είναι μεγάλο. Η Ελλάδα θα μπορούσε να «μπει» με ένα 10% ή 215 εκ. ευρώ, καταβλητέα σε βάθος χρόνου. Τα οφέλη είναι πολλά. Αλλά ποιος σκέφτηκε ποτέ μακροπρόθεσμα σε αυτή την χώρα για να σκεφτεί και τώρα;
https://www.ptisidiastima.com/neuron-vs-f-35-the-greek-option/
ΠΑΛΙ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ UAV, ΟΠΩΣ ΤΟ nEUROn. ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ (ΒΑΡΙΑ) ΔΙΕΤΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑΙ, Ο ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ "ΚΟΥΒΑΣ" (F-35), ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ UAV ή ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΜΗΝΟΣ(Η) MICRO-UAV. ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΙΣ !!!
Το 2010 ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υπέγραψαν στις 2 Νοεμβρίου αυτό που ονομάστηκε Lancaster House Agreements. Μέσα σε αυτά που συμφωνήθηκαν ήταν η συνέχιση των εργασιών στις μελέτες που είχαν γίνει στα πρωτότυπα nEUROn και Taranis. Θεωρητικά το πρόγραμμα nEUROn έχει λήξει, αλλά οι εργασίες και οι μελέτες συνεχίζονται -μάλλον αργά αλλά ας πούμε- κανονικά. Στα πλαίσια αυτά έγινε και η πρόσφατη επίδειξη του nEUROn στην γαλλίδα υπουργό άμυνας. To αεροσκάφος που χρησιμοποιεί τις σχεδιαστικές γραμμές του Β-2 κι όχι του F-35/F-22 δείχνει σαν μια νέα επιθετική ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα μπορούσε να είναι κάτι το ελπιδοφόρο. Μια ευρωπαϊκή απάντηση στην τεχνολογική υπεροχή του F-35; Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι, το nEUROn δεν είναι ένα πρόγραμμα που θα οδηγήσει σε ένα αεροσκάφος παραγωγής, αλλά κάτι άλλο, περισσότερο πρώιμο. Είναι ένα πρόγραμμα επίδειξης τεχνολογίας, ότι ήταν ας πούμε το ΕΑΡ για το Eurofighter, που κάποια στιγμή πρέπει να μεσουσιωθεί σε ένα πρόγραμμα πραγματικού UCAV.
To nEUROn έχει μερικά πολύ ενδιαφέρονται χαρακτηριστικά σαν πρόγραμμα. Καταρχάς αποσκοπεί στην δημιουργία ενός κορυφαίου UCAV, με ικανότητες βαθειάς διείσδυσης και κρούσης, που θα μπορούσε να διασυνδεθεί με μαχητικά 4ης και 5ης γενιάς. Τι σημαίνει αυτό; πως θα μπορεί να εκτελεί αποστολές δικτυοκεντρικά με μαχητικά Rafale ή Gripen (ή F-16V/ F-35 αν προτιμάτε), όντας περισσότερο προωθημένο (ή εκτεθειμένο) προς τον εχθρό σε σχέση με αυτά, προσφέροντας πληροφόρηση 100 ή 200 (ή περισσότερο) χιλιόμετρα μπροστά από τα αεροσκάφη, στοχοποιώντας ή πλήττοντας στόχους εδάφους. Σε μια μελλοντική σύγκρουση, όπου μαχητικά 5ης γενιάς θα συγκρούονται μεταξύ τους (F-35 vs F-35 ή F-35 vs J-20 κοκ) οι πιλότοι θα αντιμετωπίζουν συνθήκες που επικρατούσαν στον Β’ ΠΠ. Τα αεροσκάφη θα έχουν ραντάρ, που όμως δεν θα μπορούν να εντοπίσουν το ένα το άλλο παρά μόνο σε πολύ μικρές αποστάσεις. Απλά στην περίπτωση αυτή, αντί για τα καλύτερα μάτια θα παίζει ρόλο το καλύτερο IRST σύστημα, αλλα και νέα ισχυρότερα ραντάρ (GaN;), και το βασικότερο, οι καλύτερες τακτικές.
Σε περίπτωση αναμέτρησης μαχητικών 5ης γενίας vs 4/4,5/4,5+ γενιάς η πλάστιγγα θα γέρνει δραματικά υπέρ των πρώτων. Σε «καθαρές» αναμετρήσεις, τα αεροσκάφη 5ης γενιάς θα βλέπουν πρώτα τον αντίπαλο, θα στοχοποιούν πρώτα, θα βάλουν πρώτα, end of story. Όταν όμως τα μαχητικά 5ης γενιάς στοχοποιούν/βάλλουν θα προσφέρουν ένα παράθυρο εντοπισμού τους από τα μαχητικά 4ης γενιάς και άλλα μέσα (επίγεια ραντάρ, ΑΣΕΠΕ) ενώ θα υπάρχουν και οι κλασικές μέθοδοι (νέα ισχυρά ραντάρ GaN, IRST). Εκεί λοιπόν πιθανολογείται πως προωθημένα UCAV τύπου -ας πούμε- nEUROn (ή καλύτερα η εξέλιξή τους) θα μπορούν να εντοπίζουν τα αεροσκάφη 5ης γενιάς, θα μπορούν να προσφέρουν παραμέτρους βολής σε δικά τους όπλα ή των αεροσκαφών 4,5 γενιάς και να βάλουν κατά αεροσκαφών 5ης γενιάς. Περίπλοκο, αλλά υλοποιήσιμο θεωρητικά σενάριο. Φυσικά ένα UCAV δεν θα προορίζεται να αερομαχεί ενάντια σε επανδρωμένα μαχητικά, αλλά την αερομαχία θα αποφεύγουν και τα ίδια τα επανδρωμένα μαχητικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ένα UCAV δεν θα μπορεί να εντοπίζει παθητικά (IRST) ή ενεργητικά (AESA) ένα μαχητικό F-35 και να εξαπολύει εναντίον του έναν MICA IIR. Κι αυτό πετώντας στο ύψος που το «βολεύει» επιχειρησιακα.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα του πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο αεροσκάφος. Ας υποθέσουμε πως ελληνικά μαχητικά 4,5 γενιάς πετούν πάνω από την ηπειρωτική χώρα ή μέχρι την Σκύρο, και ελληνικά «nEUROn» πάνω από τα νησιά του Αιγαίου ή πάνω από τα μικρασιατικά παράλια, ενώ τουρκικά F-35 ή TF-X πλησιάζουν από την τουρκική ενδοχώρα. Ενώ τα F-35 παραμένουν ανεντόπιστα, τα ελληνικά μαχητικά έχουν εγκλωβιστεί. Τα τουρκικά μαχητικά ανοίγουν τις θυρίδες οπλισμού, ενώ κάποια ήδη έχουν εντοπιστεί ηλεκτροοπτικά από τα nEUROn που πετούν ψηλότερα. Το ελληνικό δίκτυο αεράμυνας έχει πλέον τις θέσεις των τουρκικών μαχητικών. Τα nEUROn μπορούν να προσφέρουν παραμέτρους βολής στα ελληνικά μαχητικά τα οποία βάλουν με στοιχεία που φτάνουν συνεχώς από τα Link16, ενώ ταυτόχρονα αποχωρούν προς ηπειρωτική Ελλάδα αποφεύγοντας τους τουρκικούς ΑΙΜ-120. Οι ελληνικοί πύραυλοι δεχόμενοι στοιχεία από nEUROn κι όποιο άλλο μέσο προκαλούν υψηλές απώλειες στα F-35/TF-X αφήνοντας ακάλυπτα τα F-16 που ακολουθούν. Τα τελευταία δέχονται τα πυρά της άθικτης ελληνικής αεράμυνας καθώς και πυραύλους από τα ελληνικά μαχητικά 4,5+ γενιάς που επιστρέφουν δριμύτερα για τον 2ο γύρο… Τα nEUROn ταυτόχρονα αδειάζουν τα έξυπνα όπλα τους στις δυνάμεις που προσπαθούν να κάνουν απόβαση στα ελληνικά νησιά ή στα τουρκικά αεροδρόμια, λίγο πριν τα φτάσουν στους ίδιους στόχους και τα JSOW των ελληνικών μαχητικών…
Το παραπάνω σενάριο αν και πολύ ενδιαφέρον, πρέπει να ομολογήσουμε πως σε αυτή την φάση δυστυχώς είναι πολύ μακρυά από την άμεση πραγματικότητα.
Καταρχάς το nEUROn δεν είναι ένα υπαρκτό UCAV -το λέμε και το ξαναλέμε- αλλά ένα αεροσκάφος επίδειξης τεχνολογίας. Ο διάδοχός του, σύμφωνα με τις Lancaster House agreements είναι το μελλοντικό Future Combat Air System (FCAS) ή αν προτιμάτε το système de combat aérien futur (SCAF). To FCAS/SCAF είναι λοιπόν το πιθανό παράγωγο του nEUROn.
Κατά δεύτερον, απέχουμε πάρα πολύ και για πολλούς λόγους από την δημιουργία ενός πανίσχυρου δικτυοκεντρικού συστήματος αεράμυνας. Κατά τρίτον, όλα αυτά που αναφέρουμε ίσως να είναι εφικτά, αλλά μη δοκιμασμένα ή -ακόμη χειρότερα- εφαρμοσμένα κάπου αλλού. Το κομμάτι που κατασκευάζει η ΕΑΒ για το nEUROn. Σημειώνουμε πως το nEUROn είναι μια ευρωπαϊκή παραγωγή, με μεγάλη συμμετοχικότητα. Έτσι στην κοινοπραξία συμμετέχουν αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες, ανάμεσα σε αυτές η ΕΑΒ.
Αντιγράφουμε λοιπόν από την επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας για το nEUROn: «Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία συμμετέχει στην κοινοπραξία που αναπτύσσει το νέο ευρωπαϊκό μαχητικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος nEUROn, ανάμεσα στις ηγέτιδες δυνάμεις του κλάδου της αεροναυπηγικής Dassault Aviation, η Aermacchi, Saab, EADS-CASA και RUAG… Το 10% περίπου του πρωτότυπου αυτού αεροσκάφους σχεδιάστηκε, μελετήθηκε, αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από τους Μηχανικούς της Διεύθυνσης Μελετών, Έρευνας, Σχεδίασης και Ανάπτυξης Αεροδιαστημικών Συστημάτων, και από τις Διευθύνσεις Αεροκατασκευών και Ηλεκτρονικών της ΕΑΒ… Στο πλαίσιο της ισότιμης συμμετοχής της ΕΑΒ στο Πρόγραμμα, η εταιρεία μας ολοκλήρωσε με επιτυχία τη σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή σημαντικού μέρους του αεροσκάφους με τεχνολογίες αιχμής. Συγκεκριμένα:
- του Συστήματος Εξαγωγής Καυσαερίων (Exhaust Assembly) που αποτελεί κρίσιμο σημείο εντοπισμού του ίχνους του αεροσκάφους (stealth)
- του οπισθίου μέρους της ατράκτου που περιβάλλει το Σύστημα Εξαγωγής Καυσαερίων (Aft Fuselage) καθώς και
- του πίνακα λειτουργικού ελέγχου των ηλεκτρονικών συστημάτων του αεροσκάφους για έλεγχο τόσο πριν από την εγκατάσταση των Ηλεκτρονικών συστημάτων στο αεροσκάφος, όσο και για έλεγχο πριν από την πτήση (VMS Avionics Test Rig).
Βλέπουμε λοιπόν ότι η ΕΑΒ είναι πολύ «μέσα» στο nEUROn, και μάλιστα όχι σαν ένας κατασκευαστής «φασόν», αλλά με ένα σημαντικό κομμάτι της ανάπτυξης του αεροσκάφους. Ωραία όλα αυτά, και μεταξύ μας θέλαμε καιρό να τα γράψουμε προκειμένου να γίνει γνωστό μέσα από την ιστοσελίδα μας (γιατί στο περιοδικό τα γράφουμε συνέχεια) πως η ΕΑΒ αν είχε την σωστή στήριξη θα έκανε θαύματα. Δεν την έχει όμως. Μέχρι εδώ όλα καλά λοιπόν. Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα; Η απάντηση είναι απλή. Η συμμετοχή μας στο nEUROn δεν μας βάζει «αυτόματα» στο FCAS/SCAF. Χρειάζεται άμεσα η με κάποιο τρόπο εμπλοκή μας στο πρόγραμμα FCAS/SCAF. Αν δεν εμπλακούμε εκεί, η συμμετοχή της ΕΑΒ στο nEUROn θα είναι απλά μια καλή «εμπειρία», κάτι που θα γράφουμε στις εταιρικές παρουσιάσεις της ΕΑΒ στο εξωτερικό. Πρέπει να τονίσουμε το εξής, γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε. Η αγορά ενός αριθμού UCAV της κατηγορίας nEUROn, Taranis, FCAS/SCAF, X-45, X-47B θα δώσει πρωτόγνωρες δυνατότητες στην Πολεμική Αεροπορία, αλλά δεν θα την υποκαταστήσει. Εννοούμε, πως η εμπλοκή της ΕΑΒ στο FCAS/SCAF και η πιθανή αγορά του από την ΠΑ (αν η τελευταία κρινει ότι την ενδιαφέρει) δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος ή τον εκσυγχρονισμό των F-16. Προφανώς και στο μέλλον θα χρειαστούμε ΝΜΑ, εκσυγχρονισμένα F-16 και FCAS/SCAF (ή κάτι αντίστοιχο). Το nEUROn απασχολεί ήδη τους αναγνώστες του περιοδκού μας, γιαυτό και κάναμε την σημερινή προσέγγιση, που επιγραμματικά μπορεί να κλείσει στο συμπέρασμα της ανάγκης εισόδου της χώρας μας στο FCAS/SCAF. Αυτό λέει και στο κλείσιμό της η ΕΑΒ, μπαίνουν οι προϋποθέσεις για μια ισότιμη συμμετοχή της ΕΑΒ σε ένα οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα σχεδίασης&παραγωγής ενός επανδρωμένου ή μη αεροσκάφους καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα παρουσιασθεί διεθνώς… Σημειώνουμε πως ενώ η αγαπητή γειτονική μας χώρα και η αεροπορική της βιομηχανία ΤΑΙ έχουν επεκταθεί σε οτιδήποτε «αεροπορικό», δεν έχουν προσεγγίσει ακόμη το θέμα UCAV κατηγορίας nEUROn. Αυτό μας δίνει (;) ένα μικρό θεωρητικό προβάδισμα, αν και η στενή σχέση που έχει με την BAe Systems της επιτρέπει ανά πάσα στιγμή την είσοδό της στο Taranis. Αν λοιπόν σαν χώρα θέλουμε να κάνουμε ρελάνς στην -πραγματικά- εμπνευσμένη είσοδο της Τουρκίας στο F-35 (μέσω του διεθνούς consortium), ας προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα του nEUROn. H ύπαρξη της ΕΑΒ, που μπορεί με πολύ μικρότερο κόστος (από ότι να παράγονταν στην Ευρώπη) να παράγει FCAS/SCAF για όλη την Ευρώπη, είναι ένα ατού για την Ελλάδα.
Πολλές φορές αναγνώστες της σελίδας ή του περιοδικού μας κάνουν την ερώτηση «αν μπορούν τα εκσυγχρονισμένα F-16 να αντιμετωπίσουν τα F-35», μερικοί (όχι ίσως τόσο «φίλοι») το κάνουν μάλιστα «κουνώντας το δάκτυλο» παπαγαλίζοντας ώψιμες «αναλύσεις» υπέρ του F-35. Το F-35 δεν μπορεί ούτε το ίδιο να αντιμετωπίσει το F-35, αντιλαμβάνεται κανείς τι μπορεί να κάνει το κάθε F-16 Block 70. Το κάθε όμως εκσυγχρονισμένο F-16, το κάθε μελλοντικό F-35 (ή Rafale, Typhoon, Gripen, F-15 Silent Eagle, Su-35) θα μπουν σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας, και θα πάρει την θέση του σε αυτό που ονομάζεται Πολεμική Αεροπορία. Αεροπορία δεν κάνεις με αγορά μιας 20άδας F-35 που σήμερα θα κόστιζαν τουλάχιστον 3,5 δις. Πολεμική Αεροπορία χτίζεις σε βάθος πολλών ετών, δεκαετιών. Μια λάθος προμήθεια μπορεί να οδηγήσει την ΠΑ ενός κράτους υπό χρεωκοπία, σε διάλυση. Όλα τα παραπάνω παραπάνω είναι ένα μικρό κομμάτι από αυτό που ονομάζουμε αντιμετώπιση των F-35. Η αντιμετώπιση αεροσκαφών σαν το F-35 αύριο και του TF-X μεθαύριο πρέπει να είναι μακρυά από πυροτεχνήματα του στυλ «ας πουλήσουμε το νεφρό μας για να πάρουμε κανα F-35». Το F-35 όπως γράψαμε και στην αρχή είναι μια «αποκάλυψη». Η ύπαρξη μιας ισχυρής αεροπορίας προϋποθέτει μακροχρόνια σχεδιασμό και αποφυγή «πυροσβεστικών» λύσεων. Το F-35 ή το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, οποίο κι αν είναι αυτό είναι ανεξάρτητο από την λύση στο πρόβλημα που λέγεται «τουρκικά F-35». Σε αυτό το θέμα θα επανέλθουμε πολλές φορές μέσα από την ιστοσελίδα ή το περιοδικό.
Το πρόγραμμα FCAS/SCAF θα απαιτήσει για την δημιουργία επιχειρησιακού πρωτοτύπου ένα ποσό περίπου 2 δις ευρώ (2,145 δις για να είμαστε ακριβείς). Αυτό το ποσό αν συγκριθεί με τα 460 εκ που απαίτησε το nEUROn, τα 210 εκ του Taranis και τα 10.6 δις του προγράμματος του Rafale δεν είναι μεγάλο. Η Ελλάδα θα μπορούσε να «μπει» με ένα 10% ή 215 εκ. ευρώ, καταβλητέα σε βάθος χρόνου. Τα οφέλη είναι πολλά. Αλλά ποιος σκέφτηκε ποτέ μακροπρόθεσμα σε αυτή την χώρα για να σκεφτεί και τώρα;
https://www.ptisidiastima.com/neuron-vs-f-35-the-greek-option/
No comments :
Post a Comment