Η "Washington Post" δημοσιεύει ένα άρθρο για τους Έλληνες αναρχικούς. Αλλά τί σόι αναρχικοί είναι αυτοί που θρηνούν για τη μείωση του κράτους, αναρωτιέται ο David Boaz του "Cato Institute"; Οι αναρχικές ομάδες, τόσο στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αντιδρούν στις (πραγματικές ή υποτιθέμενες) περικοπές των κρατικών δαπανών στις οποιές προχωρούν οι κυβέρνησεις για να αντιμετωπίσουν το ολοένα και πιο απειλητικό δημόσιο χρέος. Δηλαδή, όπως παρατηρεί ο Boaz, οι Έλληνες αναρχικοί καίνε την Αθήνα επειδή το κράτος μειώνει το μέγεθος και την εξουσία του! Αυτό το παράδοξο επισήμανε πέρυσι και ο αμερικάνος δημοσιογράφος George Will : "...στους δρόμους της Αθήνας... έχουν ξεχυθεί αυτoί που τα ΜΜΕ περιέγραψαν σαν "αντικυβερνητικά πλήθη". "Αντικυβερνητικά πλήθη" που όμως αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από κυβερνητικούς υπαλλήλους εξαγριωμένους επειδή απειλούνται τα κεκτημένα τους!"
Tην προσοχή του Boaz τραβούν και οι δηλώσεις των αυτοπακολούμενων "αναρχικών", όπως αυτές φιλοξενούνται στο άρθρο της "Washington Post". "Μας τα παίρνουν όλα", λέει ο 19χρονος φοιτητής Νομικής Νικόλας Γανιάρης, ο οποίος αν και αναρχικός φαίνεται να ανησυχεί λιγότερο για το μέλλον της ελευθερίας και περισσότερο για την κρατική συνταξη που θα πάρει στα γεράματά του! "Τί θα συμβεί όταν τελειώσω τη σχολή; Θα καταλήξω να βγάζω φωτοτυπίες ; Θα χρειαστεί να δουλεύω μέχρι τα 70 για να συνταξιοδοτηθώ ; Θα πάρω σύνταξη μόνο λίγες εκατοντάδες ευρώ; Τί μέλλον θα έχω; ", είναι η κραυγή αγωνίας του Έλληνα αναρχικού που σίγουρα θα κάνει τα κόκκαλα του Προυντόν να τρίζουν. Ο 20χρονος Νίκος Γαλανός, πάλι, αποφάσισε να συμμετάσχει στο αναρχικό κίνημα επειδή οργίστηκε που η μητέρα του έχασε τη δουλειά της στο ...Δημόσιο και επειδή ο μισθός του πατέρα του, που είναι κι αυτός δημόσιος υπάλληλος, μειώθηκε κατά 15%. "Δεν υποστηρίζω τη βία για τη βία, αλλά η βία είναι η απάντηση στη βία που η κυβέρνηση ασκεί εναντια στην κοινωνία", λέει ο Γαλανός, για τον οποίον, προφανώς, η πεμπτουσία του αναρχισμού βρίσκεται στους διορισμούς στο Δημόσιο. Περίεργοι αναρχικοί, αλήθεια!
Και καταλήγει ο David Boaz: "Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση ασκεί βία εναντίον της κοινωνίας εδώ και δεκαετίες, φορολογώντας τους πολίτες, επιβάλλοντας πληθώρα νόμων στις επιχειρήσεις και ξοδεύοντας χρήματα που δεν έχει. Δεν είναι να απορείς που η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 35%... Οι πραγματικοί αναρχικοί, είτε αναρχοκαπιταλιστές είτε υποστηρικτές της "αμοιβαιότητας", θα είχαν να πουν κάποια χρήσιμα πράγματα στους Έλληνες για το τωρινό τους κατάντημα. Αλλα αυτοί οι δυσαρεστημένοι νεαροί, που αρνούνται το τέλος ενός κοινωνικού κράτους που δεν μπορεί να διατηρηθεί, δεν είναι αναρχικοί με καμιά σοβαρή έννοια του όρου. Είναι απλά θυμωμένα παιδιά που δεν είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Αλλά η πραγματικότητα έχει τον τρόπο της να επιβάλλεται, είτε είσαι έτοιμος να την αντιμετωπίσεις είτε όχι.".
Τελικά, στη χώρα όπου ο κρατισμός είναι η μόνη ιδεολογία που ενώνει όλους τους πολιτικούς χώρους, ίσως ήρθε ο καιρός, εκτός από πραγματικούς φιλελεύθερους, συντηρητικούς και αριστερούς, να αποκτήσουμε και σωστούς αναρχικούς!
http://www.blemilo.com/2011/05/blog-post_9936.html
Tην προσοχή του Boaz τραβούν και οι δηλώσεις των αυτοπακολούμενων "αναρχικών", όπως αυτές φιλοξενούνται στο άρθρο της "Washington Post". "Μας τα παίρνουν όλα", λέει ο 19χρονος φοιτητής Νομικής Νικόλας Γανιάρης, ο οποίος αν και αναρχικός φαίνεται να ανησυχεί λιγότερο για το μέλλον της ελευθερίας και περισσότερο για την κρατική συνταξη που θα πάρει στα γεράματά του! "Τί θα συμβεί όταν τελειώσω τη σχολή; Θα καταλήξω να βγάζω φωτοτυπίες ; Θα χρειαστεί να δουλεύω μέχρι τα 70 για να συνταξιοδοτηθώ ; Θα πάρω σύνταξη μόνο λίγες εκατοντάδες ευρώ; Τί μέλλον θα έχω; ", είναι η κραυγή αγωνίας του Έλληνα αναρχικού που σίγουρα θα κάνει τα κόκκαλα του Προυντόν να τρίζουν. Ο 20χρονος Νίκος Γαλανός, πάλι, αποφάσισε να συμμετάσχει στο αναρχικό κίνημα επειδή οργίστηκε που η μητέρα του έχασε τη δουλειά της στο ...Δημόσιο και επειδή ο μισθός του πατέρα του, που είναι κι αυτός δημόσιος υπάλληλος, μειώθηκε κατά 15%. "Δεν υποστηρίζω τη βία για τη βία, αλλά η βία είναι η απάντηση στη βία που η κυβέρνηση ασκεί εναντια στην κοινωνία", λέει ο Γαλανός, για τον οποίον, προφανώς, η πεμπτουσία του αναρχισμού βρίσκεται στους διορισμούς στο Δημόσιο. Περίεργοι αναρχικοί, αλήθεια!
Και καταλήγει ο David Boaz: "Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση ασκεί βία εναντίον της κοινωνίας εδώ και δεκαετίες, φορολογώντας τους πολίτες, επιβάλλοντας πληθώρα νόμων στις επιχειρήσεις και ξοδεύοντας χρήματα που δεν έχει. Δεν είναι να απορείς που η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 35%... Οι πραγματικοί αναρχικοί, είτε αναρχοκαπιταλιστές είτε υποστηρικτές της "αμοιβαιότητας", θα είχαν να πουν κάποια χρήσιμα πράγματα στους Έλληνες για το τωρινό τους κατάντημα. Αλλα αυτοί οι δυσαρεστημένοι νεαροί, που αρνούνται το τέλος ενός κοινωνικού κράτους που δεν μπορεί να διατηρηθεί, δεν είναι αναρχικοί με καμιά σοβαρή έννοια του όρου. Είναι απλά θυμωμένα παιδιά που δεν είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Αλλά η πραγματικότητα έχει τον τρόπο της να επιβάλλεται, είτε είσαι έτοιμος να την αντιμετωπίσεις είτε όχι.".
Τελικά, στη χώρα όπου ο κρατισμός είναι η μόνη ιδεολογία που ενώνει όλους τους πολιτικούς χώρους, ίσως ήρθε ο καιρός, εκτός από πραγματικούς φιλελεύθερους, συντηρητικούς και αριστερούς, να αποκτήσουμε και σωστούς αναρχικούς!
http://www.blemilo.com/2011/05/blog-post_9936.html
No comments :
Post a Comment