Θυμίζω ότι πριν από λίγες εβδομάδες είχε υπάρξει ανακοίνωση της «αριστερής» ΟΛΜΕ (καθώς τα 8 από τα 11 μέλη του ΔΣ ανήκουν σε ΣΥΡΙΖΑ, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ), που ουσιαστικά στρεφόταν κατά της Θεματικής Εβδομάδας και καλούσε το Υπουργείο να την αποσύρει. Παρόμοια απόφαση είχαμε πάρει και στο ΔΣ της τοπικής ΕΛΜΕ Ροδόπης, καλώντας τους Συλλόγους Διδασκόντων των Γυμνασίων του νομού μας να μην τη διοργανώσουν καθόλου ή έστω να τη συρρικνώσουν χρονικά, απαλείφοντας εντελώς τις αντιπαιδαγωγικές και επικίνδυνες επίμαχες θεματικές περί εμφύλων ταυτοτήτων. Η νέα λοιπόν - και πολύ ενδιαφέρουσα - εξέλιξη ήταν η πρόσφατη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ όλης της χώρας, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 18/2 και αποφάσισε μεταξύ άλλων να υπάρξει πλήρης συνδικαλιστική κάλυψη στους Συλλόγους Διδασκόντων, αλλά και σε κάθε συνάδελφο μεμονωμένα, που θα αρνηθεί να εφαρμόσει τη Θεματική Εβδομάδα.
Αφιερωμένο απλά σε κάποιους εκπαιδευτικούς της περιοχής, αλλά και διευθυντές σχολείων, που -ενεργώντας ως βασιλικότεροι του βασιλέως- έσπευσαν ασθμαίνοντες (απ' ότι μαθαίνω) να πειθαρχήσουν στην αρχική εγκύκλιο. Για κάποιους μπορεί να είναι θέμα ιδεοληψίας (για την ακρίβεια ψευτοπροοδευτικού ιδεασμού), για κάποιους άλλους φοβικότητας (άλλωστε ορισμένοι είναι τόσο σεσημασμένα ψοφοδεείς, που ακόμη και η κάλυψη εκ μέρους του συνδικάτου προφανώς δεν τους αρκεί για να πάψουν για μια φορά στη ζωή τους να...φοβούνται τη σκιά τους). Ποιος να κάτσει τώρα να εξηγήσει στους κακομοίρηδες ότι η Ιστορία αυτού του τόπου γράφτηκε βασικά με τα ΟΧΙ! Όσο δε, για το τι σημαίνει πραγματικά «δάσκαλος» και «λειτουργός» και ποια τρομακτική ευθύνη κουβαλάμε απέναντι στα νέα παιδιά, καλύτερα να μην το πιάσω τώρα, γιατί θα μελαγχολήσουμε. Άξιοι της μοίρας μας - για μια ακόμη φορά...
Νεκτάριος Δαπέργολας, εκπαιδευτικός
Αφιερωμένο απλά σε κάποιους εκπαιδευτικούς της περιοχής, αλλά και διευθυντές σχολείων, που -ενεργώντας ως βασιλικότεροι του βασιλέως- έσπευσαν ασθμαίνοντες (απ' ότι μαθαίνω) να πειθαρχήσουν στην αρχική εγκύκλιο. Για κάποιους μπορεί να είναι θέμα ιδεοληψίας (για την ακρίβεια ψευτοπροοδευτικού ιδεασμού), για κάποιους άλλους φοβικότητας (άλλωστε ορισμένοι είναι τόσο σεσημασμένα ψοφοδεείς, που ακόμη και η κάλυψη εκ μέρους του συνδικάτου προφανώς δεν τους αρκεί για να πάψουν για μια φορά στη ζωή τους να...φοβούνται τη σκιά τους). Ποιος να κάτσει τώρα να εξηγήσει στους κακομοίρηδες ότι η Ιστορία αυτού του τόπου γράφτηκε βασικά με τα ΟΧΙ! Όσο δε, για το τι σημαίνει πραγματικά «δάσκαλος» και «λειτουργός» και ποια τρομακτική ευθύνη κουβαλάμε απέναντι στα νέα παιδιά, καλύτερα να μην το πιάσω τώρα, γιατί θα μελαγχολήσουμε. Άξιοι της μοίρας μας - για μια ακόμη φορά...
Νεκτάριος Δαπέργολας, εκπαιδευτικός
No comments :
Post a Comment