01/10/2016

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική διασύνδεση και η… Σχολή της Φρανκφούρτης

Αποεθνικοποίηση του κράτους, αποϊεροποίηση της κοινωνίας, θεσμική και νομική κατοχύρωση του Τρίτου Φύλου (sic) και της ομοφυλοφιλίας, αναθεώρηση της Ιστορίας, εξάλειψη του εθνικού και θρησκευτικού χαρακτήρα της Παιδείας, με κάθε τρόπο προώθηση της πολυπολιτισμικότητας, διαχωρισμός Εκκλησίας- Κράτους, οικονομική προλεταριοποίηση της πλειοψηφίας και φυσικά ως «κερασάκι στην τούρτα», η ποινικοποίηση και της σκέψης. Για να μην ξεχνάμε βέβαια και τις απαραίτητες δόσεις «επαναστατικής βίας». Οι άνθρωποι δεν κρύβονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες-συνιστώσες του, τα έλεγαν, τα έγραφαν και τώρα απλά τα κάνουν πράξη. Απλά οι αστοί ψηφοφόροι συνηθισμένοι να μην διαβάζουν τα ψιλά γράμματα έστειλαν τον Alexis στην εξουσία για να σωθούν από τον ΕΝΦΙΑ και τα Μνημόνια. Και εντέλει ούτε και από αυτά σώθηκαν, αλλά ούτε και από την κοινωνική μηχανική της Αριστεράς που, στην εξουσία πλέον, βάλθηκε να την εφαρμόσει στην καθημερινότητα του Έλληνα. Ποιος είναι όμως ο γερμανικός παράγοντας που αναφέρουμε στον τίτλο του άρθρου; Αν νομίζετε ότι αναφερόμαστε στην Μέρκελ και το επιτελείο της που θέλουν μία Αριστερή κυβέρνηση για να περάσουν αμαχητί τα μέτρα τους έχετε εν μέρει δίκιο. Γιατί οι Βρυξέλες δεν «χαλιούνται» από αυτήν την κυβέρνηση που κάνει ότι της πουν και όπως της το πουν για να παραδώσει την εξουσία στην κατάλληλη στιγμή στον άλλον «εκλεκτό», τον Μητσοτάκη.

Η Σχολή της Φρανκφούρτης και η επιβολή των ιδεών της στην Ελλάδα. Πέρα όμως από τα οικονομικά μέτρα, η εφαρμογή των ιδεοληψιών της Αριστεράς στην Παιδεία και τις κοινωνικές σχέσεις γίνεται πραγματικότητα. Το ίδιο και η πολυπολιτισμική εισβολή με τους πρόσφυγες, το ίδιο και η εξαθλίωση της μεσαίας τάξης ώστε να εφαρμοστεί επιτέλους το μαρξιστικό όραμα που θέλει τους πάντες ίσους στην… εξαθλίωση. Αυτά τα τελευταία και πιο επικίνδυνα, είναι η πραγματική γερμανική διασύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ.Η εφαρμογή, στην πράξη δηλαδή, των θεωριών της Σχολής της Φρανκφούρτης. Μίας ομάδας Εβραιογερμανών θεωρητικών που από την Γερμανία της Βαϊμάρης βρέθηκαν καθηγητάδες, κυρίως στις ΗΠΑ, όπου και ξεδίπλωσαν τις απόψεις τους. Σύμφωνα με αυτούς ο Μαρξισμός όφειλε να ξεφύγει από την κλασσική αναζήτηση της οικονομικής και κοινωνικής ανατροπής και να «δουλέψει» στις κοινωνικές σχέσεις. Στην Παιδεία, στην οικογένεια, στην νομιμοποίηση κάθε παρά φύσιν σχέσης, στην δημιουργία οικουμενικών κοινωνιών χωρίς εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις. Από την δεκαετία το 60’ με τους περίφημους «Μάηδες» και την ιδεολογική οπισθοχώρηση της όποιας Δεξιάς, οι θεωρίες αυτές βγήκαν από τα Πανεπιστημιακά Cambus και έγιναν η ιδεολογική προμετωπίδα της Νέας Αριστεράς, όπως αυτής του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα που δεν έχει πρόβλημα κουστουμαρισμένη να συναγελάζεται με τον κάθε Επίτροπο και επιχειρηματία. Αλλά παράλληλα, δεν ξεχνά και την βάση της, γι’ αυτό και τα νομοσχέδια για την ιθαγένεια, γι’ αυτό και τα Hot Spot, γι’ αυτό και τα πολύχρωμα σχολεία. Γι’ αυτό και η οικονομική αφαίμαξη του Έλληνα με την καταστροφή της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας αλλά και το παράλληλο ξεπούλημα σε ημέτερους μεγιστάνες. Γι’ αυτό και η σπουδή για τους ομοφυλόφιλους, γι’ αυτό και η δίωξη των «κακών» σκέψεων και όχι μόνον των «ρατσιστικών» πράξεων.

Η ελληνική κοινωνία θα αντιδράσει στα καταστροφικά τους σχέδια. Από τα γκέτο και τα ραβινικά σχολεία στα αμερικανικά Πανεπιστήμια και τώρα στους υπουργικούς θώκους η Αριστερά εφαρμόζει τα «πιστεύω» της. Και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο κόπο καθώς η αντίθετη σκέψη είναι ανύπαρκτη και η αντίδραση περιορίζεται μόνον σε ένα κλαψούρισμα κάποιων που βλέπουν να χάνουν τα προνόμιά τους, αλλά μεμονωμένα και όχι συντονισμένα. Και ακριβώς γι’ αυτό η Αριστερά θα την «πατήσει». Απλούστατα γιατί οι πανεπιστημιακές θεωρίες τους για εθνική, θρησκευτική και κοινωνική διάλυση είναι σκέτες θεωρίες που όταν πάνε να εφαρμοστούν στην πράξη απλά αποδεικνύονται ανεφάρμοστες. Η Αριστερά σύντομα- ήδη έχουν αρχίσει να φαίνονται τα σημάδια- θα έχει απέναντί της την ίδια την κοινωνία που δεν θέλει να αλλάξει. Όχι τίποτε θεωρητικούς αντιπάλους, αλλά το εθνικό και κοινωνικό σύνολο που κουράζεται και αντιδρά στην όποια αλλαγή της καθημερινότητάς του, αλλά και όταν πιστεύει ότι το διαφοροποιούν εθνικά και κοινωνικά. Να είναι καλά και οι πρόσφυγες και οι Ισλαμιστές που με την ορμή του νεοφώτιστου, βοηθούν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες να θυμηθούν ότι εδώ είναι Ευρώπη, όχι Ασία, ούτε Αφρική, αλλά ούτε και η χιμαιρική κοινωνία των καθηγητάδων της Σχολής της Φρανκφούρτης.

Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
http://www.elkosmos.gr/o-siriza-i-germaniki-diasindesi-ke-i-scholi-tis-frankfourtis/

No comments :

Post a Comment