Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα της διάρρηξης των “κοινωνικών συμβολαίων” των φιλελευθέρων δημοκρατιών και του εθνοφυλετικού πολέμου! Όλες οι παλαιές πολιτικές δυνάμεις, από τους ροδόχρωμους σοσιαλδημοκράτες, τους μεταμοντέρνους αριστερούς και τους απωλέσαντες κάθε έννοια φυσικής τάξης οικολόγους, έως τους φιλελεύθερους και τους μετριοπαθείς συντηρητικούς της δεξιάς ενώνονται σε μια ιερή συμμαχία ώστε να ξορκίσουν αυτό το φάντασμα και να προασπίσουν μια ολόκληρη σαθρή τάξη πραγμάτων που καταρρέει!
Η σκληρά φυλασσόμενη “ανοιχτή και ασφαλής κοινωνία” του φιλελευθερισμού
Οι φονικές επιθέσεις μίσους απ’την πλευρά μη Ευρωπαίων μεταναστών (εισβολέων) ή απογόνων μεταναστών είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Στην Γαλλία ή “Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης” (σύγχρονο υποκατάστατο του πάλαι ποτέ στρατιωτικού νόμου) που κηρύχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο παρατάθηκε επ’αόριστον, χωρίς την παραμικρή αποτελεσματικότητα, και ανακλήθηκαν χιλιάδες έφεδροι ώστε να συνδράμουν τις ήδη υπερκινητοποιημένες δυνάμεις της τάξης. Κατά παράδοξο τρόπο η “ανοιχτή κοινωνία” του φιλελευθερισμού ή του αριστερού διεθνσμού δεν φαίνεται να μπορεί να επιβίωσει παρά μόνο υπό την σκιά της πιο σκληρής αστυνομικής και στρατιωτικής φύλαξης και στα ασφυκτικά πλαίσια των πιο αυστηρών κι αφόρητων περιορισμών. Κι ακόμα, αυτό το πολυφυλετικό συμπήγμα που κάποιοι διακαώς επεδίωξαν να βάλουν στη θέση των άλλοτε ομοιογενών και σταθερών ευρωπαϊκων κοινωνιών αποδεικνύεται πεδίο συγκρούσεων, γενικευμένης δυσπιστίας και πρόσφορο έδαφος για την επανεμφάνιση θρησκευτικών φανατισμών και φυλετικών αταβισμών. Η διαλεκτική της ιστορίας είναι ιδιαιτέρως σκληρή για όσους αρνούνται πεισματικά να διδαχθούν απ’αυτήν!
Θρησκευτική ή εθνοτική σύγκρουση;
Ωστόσο μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση απέναντι στην σημερνή κατάσταση προϋποθέτει πρώτα απ’όλα μια διασαφήνιση των βαθυτέρων αιτιών της ισλαμικής τρομοκρατίας. Μια προσεκτική εκτίμηση των γεγονότων δείχνει ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα διαπράχθηκαν κυρίως από απογόνους μεταναστών οι οποίοι γεννήθηκαν σε ευρωπαϊκές χώρες και πέρασαν, έστω και μέχρι έναν ορισμένο βαθμό, από τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για άτομα “τρίτης γενιάς” αίσθηση προκαλεί η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση τους και η πλήρης απόρριψη απ’την πλευρά τους των χωρών που δέχτηκαν τις οικογένειές τους και τους παρείχαν μια αρκετά πιο αξιοπρεπή ζωή απ’αυτήν που θα είχαν στους τόπους καταγωγής τους, καθώς και την δυνατότητα “ένταξης” συχνά εις βάρος των αυτοχθόνων. Στην πραγματικότητα το βαθύτερο και ουσιαστικότερο αίτιο της τρομοκρατίας δεν είναι η ολέθρια επίδραση κάποιας θρησκείας ή ιδεολογίας αλλά η έκρηξη ενός ιδιόμορφου μηδενισμού μιας ολόκληρης γενιάς ξεριζωμένων, ψυχολογικά και ηθικά διαλυμένων ανθρώπων οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε χώρες οι οποίες ποτέ δεν θα γίνονταν δικές τους, ενώ συνάμα αδυνατούσαν να ξαναβρούν τις χαμένες τους ρίζες και τα πολιτισμικά ερείσματα τα οποία ήρθε να αντικαταστήσει ένας φονταμενταλιστικός, ισοπεδωτικός και φυσικά διεθνιστικός ισλαμισμός, παραγωγό των πολυφυλετικών προαστείων της Ευρώπης. Σε πολλές περιπτώσεις οι τρομοκράτες δεν ήσαν οργανωμένοι ισλαμιστές κι ούτε καν τηρούσαν τους κανόνες του Ισλάμ ενώ περνούσαν στη δράση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τοποθετούμενοι την τελευταία στιγμή υπό τη σημαία του “χαλιφάτου”. Συνεπώς το φυλετικό ελατήριο αυτού του είδους τρομοκρατίας είναι προφανές: το αβυσσαλέο μίσος κατά των αυτόχθονων, λευκών, ευρωπαϊκων πληθυσμών που βρίσκονται στον τόπο τους αλλά έχουν ευνουχιστεί ηθικά και ψυχικά από δεκαετίες φιλελεύθερου διαλυτισμού.
Η ώρα των Εθνικιστών!
Κάθε κατατμημένη, ανομοιογενής κοινωνία είναι ένα ανοιχτό πεδίο συγκρούσεων αφού στερείται συνοχής ή για να το πούμε πιο απλά αυτού του συλλογικού "Εμείς" που συγκροτείται στη βάση της κοινής καταγωγής και ταυτοτικής συνείδησης. Κάθε τέτοια κοινωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει μέσα σε ένα όργιο αίματος και τρόμου, κάθε λαός που αδυνατεί να υπερασπιστεί την γη του και την ίδια την ανθρωπολογική του υπόσταση είναι καταδικασμένος να εξαφανισθεί ακόμα κι αν έχει πίσω του ένα ένδοξο παρελθόν ιστορίας και πολιτισμού! Η διεθνής υπερτάξη που κρατά τα ηνία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος επί σειρά δεκαετιών προώθησε την αλόγιστη και μαζική μετανάστευση πιστεύοντας ότι δημιουργούσε έτσι την ιδανικότερη κοινωνία των τελείων απάτριδων και ανέθνιστων καταναλωτών, που δεν θα τους ένωνε κανένας οργανικός δεσμός παρά μόνο το “γενικό συμφέρον”. Τώρα που η ουτοπία αυτη καταρρέει και απειλεί να συμπαρασύρει και τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη, όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αφυπνίζονται, ενώ η πολιτική ορθότητα υποχωρεί και εκτίθεται προκαλώντας οργή και απόρριψη. Μόνη ελπίδα αντίθεσης σ’αυτήν την νοσηρή κατάσταση είναι η ενίσχυση και η ισχυροποίηση των εθνικιστικών κινημάτων, όχι των προσκολλημένων σε ανεπαρκή ημίμετρα και διαμαρτυρίες λαϊκιστικων σχηματισμών της δεξιάς και της ακροδεξιάς, αλλά αυθεντικών επαναστατικών ρευμάτων που εναντιώνονται στην Μεγάλη Αντικατάσταση των λαών μας και θα δώσουν μέχρι τέλους τη μάχη για μια Ελεύθερη Ευρώπη των Εθνών και των ταυτοτήτων!
Βασίλειος Π. Δοργανάς
http://www.elkosmos.gr/evropi-empolemi-zoni-i-ora-ton-ethnikiston/
Η σκληρά φυλασσόμενη “ανοιχτή και ασφαλής κοινωνία” του φιλελευθερισμού
Οι φονικές επιθέσεις μίσους απ’την πλευρά μη Ευρωπαίων μεταναστών (εισβολέων) ή απογόνων μεταναστών είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Στην Γαλλία ή “Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης” (σύγχρονο υποκατάστατο του πάλαι ποτέ στρατιωτικού νόμου) που κηρύχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο παρατάθηκε επ’αόριστον, χωρίς την παραμικρή αποτελεσματικότητα, και ανακλήθηκαν χιλιάδες έφεδροι ώστε να συνδράμουν τις ήδη υπερκινητοποιημένες δυνάμεις της τάξης. Κατά παράδοξο τρόπο η “ανοιχτή κοινωνία” του φιλελευθερισμού ή του αριστερού διεθνσμού δεν φαίνεται να μπορεί να επιβίωσει παρά μόνο υπό την σκιά της πιο σκληρής αστυνομικής και στρατιωτικής φύλαξης και στα ασφυκτικά πλαίσια των πιο αυστηρών κι αφόρητων περιορισμών. Κι ακόμα, αυτό το πολυφυλετικό συμπήγμα που κάποιοι διακαώς επεδίωξαν να βάλουν στη θέση των άλλοτε ομοιογενών και σταθερών ευρωπαϊκων κοινωνιών αποδεικνύεται πεδίο συγκρούσεων, γενικευμένης δυσπιστίας και πρόσφορο έδαφος για την επανεμφάνιση θρησκευτικών φανατισμών και φυλετικών αταβισμών. Η διαλεκτική της ιστορίας είναι ιδιαιτέρως σκληρή για όσους αρνούνται πεισματικά να διδαχθούν απ’αυτήν!
Θρησκευτική ή εθνοτική σύγκρουση;
Ωστόσο μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση απέναντι στην σημερνή κατάσταση προϋποθέτει πρώτα απ’όλα μια διασαφήνιση των βαθυτέρων αιτιών της ισλαμικής τρομοκρατίας. Μια προσεκτική εκτίμηση των γεγονότων δείχνει ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα διαπράχθηκαν κυρίως από απογόνους μεταναστών οι οποίοι γεννήθηκαν σε ευρωπαϊκές χώρες και πέρασαν, έστω και μέχρι έναν ορισμένο βαθμό, από τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για άτομα “τρίτης γενιάς” αίσθηση προκαλεί η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση τους και η πλήρης απόρριψη απ’την πλευρά τους των χωρών που δέχτηκαν τις οικογένειές τους και τους παρείχαν μια αρκετά πιο αξιοπρεπή ζωή απ’αυτήν που θα είχαν στους τόπους καταγωγής τους, καθώς και την δυνατότητα “ένταξης” συχνά εις βάρος των αυτοχθόνων. Στην πραγματικότητα το βαθύτερο και ουσιαστικότερο αίτιο της τρομοκρατίας δεν είναι η ολέθρια επίδραση κάποιας θρησκείας ή ιδεολογίας αλλά η έκρηξη ενός ιδιόμορφου μηδενισμού μιας ολόκληρης γενιάς ξεριζωμένων, ψυχολογικά και ηθικά διαλυμένων ανθρώπων οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε χώρες οι οποίες ποτέ δεν θα γίνονταν δικές τους, ενώ συνάμα αδυνατούσαν να ξαναβρούν τις χαμένες τους ρίζες και τα πολιτισμικά ερείσματα τα οποία ήρθε να αντικαταστήσει ένας φονταμενταλιστικός, ισοπεδωτικός και φυσικά διεθνιστικός ισλαμισμός, παραγωγό των πολυφυλετικών προαστείων της Ευρώπης. Σε πολλές περιπτώσεις οι τρομοκράτες δεν ήσαν οργανωμένοι ισλαμιστές κι ούτε καν τηρούσαν τους κανόνες του Ισλάμ ενώ περνούσαν στη δράση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τοποθετούμενοι την τελευταία στιγμή υπό τη σημαία του “χαλιφάτου”. Συνεπώς το φυλετικό ελατήριο αυτού του είδους τρομοκρατίας είναι προφανές: το αβυσσαλέο μίσος κατά των αυτόχθονων, λευκών, ευρωπαϊκων πληθυσμών που βρίσκονται στον τόπο τους αλλά έχουν ευνουχιστεί ηθικά και ψυχικά από δεκαετίες φιλελεύθερου διαλυτισμού.
Η ώρα των Εθνικιστών!
Κάθε κατατμημένη, ανομοιογενής κοινωνία είναι ένα ανοιχτό πεδίο συγκρούσεων αφού στερείται συνοχής ή για να το πούμε πιο απλά αυτού του συλλογικού "Εμείς" που συγκροτείται στη βάση της κοινής καταγωγής και ταυτοτικής συνείδησης. Κάθε τέτοια κοινωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει μέσα σε ένα όργιο αίματος και τρόμου, κάθε λαός που αδυνατεί να υπερασπιστεί την γη του και την ίδια την ανθρωπολογική του υπόσταση είναι καταδικασμένος να εξαφανισθεί ακόμα κι αν έχει πίσω του ένα ένδοξο παρελθόν ιστορίας και πολιτισμού! Η διεθνής υπερτάξη που κρατά τα ηνία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος επί σειρά δεκαετιών προώθησε την αλόγιστη και μαζική μετανάστευση πιστεύοντας ότι δημιουργούσε έτσι την ιδανικότερη κοινωνία των τελείων απάτριδων και ανέθνιστων καταναλωτών, που δεν θα τους ένωνε κανένας οργανικός δεσμός παρά μόνο το “γενικό συμφέρον”. Τώρα που η ουτοπία αυτη καταρρέει και απειλεί να συμπαρασύρει και τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη, όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αφυπνίζονται, ενώ η πολιτική ορθότητα υποχωρεί και εκτίθεται προκαλώντας οργή και απόρριψη. Μόνη ελπίδα αντίθεσης σ’αυτήν την νοσηρή κατάσταση είναι η ενίσχυση και η ισχυροποίηση των εθνικιστικών κινημάτων, όχι των προσκολλημένων σε ανεπαρκή ημίμετρα και διαμαρτυρίες λαϊκιστικων σχηματισμών της δεξιάς και της ακροδεξιάς, αλλά αυθεντικών επαναστατικών ρευμάτων που εναντιώνονται στην Μεγάλη Αντικατάσταση των λαών μας και θα δώσουν μέχρι τέλους τη μάχη για μια Ελεύθερη Ευρώπη των Εθνών και των ταυτοτήτων!
Βασίλειος Π. Δοργανάς
http://www.elkosmos.gr/evropi-empolemi-zoni-i-ora-ton-ethnikiston/
No comments :
Post a Comment