Μετά την βάση στην Λατάκεια η Ρωσική Αεροπορία απέκτησε μια δεύτερη βάση από την οποία θα μπορούν να επιχειρούν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά με πτέρυγες μεταβλητής γεωμετρίας τύπου Tu-23M3 καθώς και τα υποστρατηγικά βομβαρδιστικά τύπου Su-34. Τα Tu-23M3 μέχρι πρότινος επιχειρούσαν από τη βάση Engels-2 και την βάση Modzok της Ρώσικης Αεροπορίας στην περιοχή του νοτίου Καυκάσου γεγονός που εμπόδιζε την μεταφορά μεγάλου πολεμικού φορτίου αφού η απόσταση που έπρεπε να διανύσουν τα αεροσκάφη ήταν 2.800 χλμ και 2.150 χλμ αντίστοιχα μέχρι την Palmyra, την Raqqah και το Deil Elz-Zor. Εξαιτίας της αποστάσεως το φορτίο που μπορούσαν να μεταφέρουν τα Tu-23M3 περιοριζόταν μόνο σε 10 συμβατικές βόμβες τύπου FAB-500M-62 ή εναλλακτικά σε 20 βόμβες υψηλής εκρηκτικότητας τύπου OFAB 250/270. Με την ανάπτυξη των αεροσκαφών στην βάση Hamedan τα ρωσικά αεροσκάφη θα πρέπει να διανύσουν μόλις 830 χλμ για να πλήξουν στόχους στη Συρία πετυχαίνοντας την μείωση της απόστασης που πρέπει να διανύσουν κατά 60% καταναλώνοντας 60% λιγότερα καύσιμα με συνέπεια την επαύξηση της μεταφορικής τους ικανότητας σε πολεμικό φορτίο. Με την αξιοποίηση της Ιρανικής βάσης η Ρωσική Αεροπορία θα μπορεί επιπλέον να πλήττει περισσότερους και πιο συχνά στόχους εφαρμόζοντας τακτικές carpet bombing στην έρημο της Συρίας κατά στόχων του ISIS με εξαιρετική ακρίβεια και συνέπεια.
Στην βάση Hamedan αναπτύχθηκαν έξι Tu-23M3 ένα Il-76 και ένα Tu-154 που μετέφερε το προσωπικό. Η νέα βάση επιτρέπει στα Tu-23M3 να μπορούν να μεταφέρουν μέχρι και 69 βόμβες τύπου FAB-250 ή 8 τύπου FAB-1500 ή 24 FAB-500M-62 τόσο στον εσωτερικό χώρο του αεροσκάφους όσο και εξωτερικά σε πυλώνες κάτω από την βάση των πτερύγων. Τα ρωσικά βομβαρδιστικά είναι εξοπλισμένα με το προηγμένο σύστημα αεροναυτιλίας τύπου SVP-24-22 το οποίο επιτρέπει την ακριβή πτήση του αεροσκάφους προς το στόχο με συνεχόμενες διορθώσεις ώστε να αυξηθεί η ακρίβεια του υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, ενώ επιτρέπει την πραγματοποίηση συνδυασμένες επιχειρήσεων κρούσης με μεγάλο αριθμό βομβαρδιστικών. Τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά μαζί με αριθμό αεροσκαφών Su-34 έπληξαν την Τρίτη 16 Αυγούστου στόχους στις επαρχίες Aleppo, Deir ez-Zor και Idlib κατά του ISIS και της οργάνωσης Jabhat al-Nusra. Από τις επιθέσεις καταστράφηκαν 5 μεγάλες αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων και ένα κέντρο εκπαίδευσης πλησίον των πόλεων Serakab, Al-Ghab, Aleppo και Deir ez-Zor, τρία κέντρα διοίκησης στις πόλεις Jafra και Deir ez-Zor. Στα βομβαρδιστικά παρείχαν κάλυψη και προστασία μαχητικά τύπου Su-30SM και Su-35S που απογειώθηκαν από την αεροπορική βάση της Λατάκειας.
http://www.viadiplomacy.gr/
Την ανάγκη να διαμηνύσει στο διεθνές ακροατήριο ότι η εξαπόλυση επιθέσεων στη Συρία εναντίον του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» από ρωσικά βομβαρδιστικά που απογειώθηκαν από ιρανική αεροπορική βάση, δεν συνεπάγεται την ύπαρξη μόνιμης βάσης των Ρώσων στην Ισλαμική Δημοκρατία, ένιωσε ο πολύπειρος στα διεθνή θέματα – ως πρώην πυρηνικός διαπραγματευτής – πρόεδρος του ιρανικού Κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζανί. Όλα αυτά μόλις μία μέρα μετά τα πλήγματα αυτά των Ρώσων που χρησιμοποίησαν τη βάση «Χαμαντάν». Ο διεθνή αντίκτυπος της εξέλιξης αυτής ήταν απόλυτα δικαιολογημένος, εάν αναλογιστεί κανείς ότι από το 1979 όταν τερματίστηκε η χρήση ιρανικών βάσεων από Αμερικανούς και Βρετανούς, συνεπεία της ισλαμικής επανάστασης, δεν είχε υπάρξει ανάλογη περίπτωση και τώρα που υπήρξε δεν ήταν… «αγγλοσαξονική»! Συνδυάζοντας μάλιστα την εξέλιξη αυτή με τη νίκη των δυνάμεων του Άσαντ στο Χαλέπι, τα σημάδια δημιουργίας μιας εντελώς νέας κατάστασης στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά και την Υπερκαυκασία , είναι περισσότερο από ευκρινή… Ο Λαριτζανί βέβαια, φρόντισε να τονίσει με έμφαση ότι η συνεργασία του Ιράν με τη Ρωσία, «ιδιαίτερα στο ζήτημα της Συρίας», είναι πολύ καλή. Ενδιαφέρον έχει βέβαια και η πληροφορία, ότι οι Ρώσοι, συμπεριφερόμενοι υπεύθυνα, είχαν δώσει εγκαίρως ειδοποίηση στις αμερικανικές δυνάμεις στη Συρία με σκοπό να μη διαταραχθεί η ασφάλεια πτήσεων.
Μια άλλη εκδοχή για τη βάση που χρησιμοποίησαν οι ρωσικές δυνάμεις στην ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δίνουν καλά πληροφορημένες ενίοτε ισραηλινές πηγές, αφού υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι πήγαν εκεί για να μείνουν, τουλάχιστον όσο θα διαρκούν οι επιχειρήσεις στη Συρία. Μάλιστα, οι πηγές αυτές υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι ξεφόρτωσαν από γιγαντιαίο αεροσκάφος στρατηγικών μεταφορών τύπου Antonov An-124, συστοιχίες πυραύλων S-400 (!) και S-300 για την προστασία της βάσης. Κάτι που αν αληθεύει πραγματικά υποδεικνύει μονιμότερη παρουσία. Στη βάση αυτή επίσης, οι Ρώσοι φέρονται να ετοιμάζονται να μεταφέρουν δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων (Spetznaz) για να την προστατεύουν. Είναι απορίας άξιο, το πως κατάφεραν οι μυστικές υπηρεσίες των χωρών της Δύσης να μην εντοπίσουν τις προετοιμασίες για τη δημιουργία της βάσης. Θα μάθουμ λογικά τις επόμενες ημέρες, αν και η πιθανότητα να μιλήσουν για φιάσκο της κοινότητας πληροφοριών (intelligence failure) εμφανίζεται ιδιαίτερα αυξημένη. Να σημειωθεί τέλος, ότι πέραν των στρατηγικών βομβαρδιστικών Tupolev Tu-22M3 στη βάση έχουν αναπτυχθεί και αεροσκάφη Sukhoi Su-34 τακτικού βομβαρδισμού, τα οποία επίσης πραγματοποιούν αποστολές εξουδετέρωσης στόχων στη Συρία.
Σε μια νέα προσπάθεια εμπλέκονται Ιρανοί αξιωματούχοι για να αιτιολογήσουν όσο μπορούν πιο πειστικά την απόφασή τους να παραχωρήσουν τη βάση Χαμαντάν στη Ρωσία για να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» στη Συρία, καθώς οι εξελίξεις που έχουν ανακύψει συνεπεία της απόφασης περιπλέκουν την κατάσταση σε όλο το φάσμα της ιρανικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά τις δηλώσεις του προέδρου του Κοινοβουλίου, πρώην πυρηνικού διαπραγματευτή, Αλί Λαριτζανί, ο οποίος είπε ότι δεν πρόκειται για μόνιμη ρωσική βάση, έρχεται ο υπουργός Άμυνας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Χοσέιν Ντελγκχάν, να υποστηρίξει ότι η παραχώρηση της βάσης έγινε μετά από αίτημα της συριακής κυβέρνησης… Η δε ανάπτυξη των ρωσικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών, τακτικών και στρατηγικών στη βάση, καλύπτεται από την τριμερή συνεργασία Ιράν, Συρίας, Ρωσίας και έχει την έγκριση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ο ίδιος ανέφερε ότι δεν χρειαζόταν έγκριση του Κοινοβουλίου, επειδή δεν πρόκειται για παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία, αλλά προσωρινή παροχή δυνατότητας χρήσης της. Ενδεχομένως προς αντιμετώπιση εντυπώσεων «απολογητικής διάθεσης», ο Ιρανός υπουργός δήλωσε ότι το Ιράν θα εξετάσει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει και άλλες βάσης για χρήση από τα ρωσικά αεροσκάφη, αν και δεν έχει άμεσα σχέδια να το πράξει…
http://www.defence-point.gr/
Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών στο μέτωπο της Συρίας αποτελούν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, αν και το μόνο σίγουρο είναι ότι οι βασικοί πρωταγωνιστές έχουν εμπλακεί σε ένα «παίγνιο» υψηλής πολιτικής, όπου οι κινήσεις τους αποσκοπούν σε κάτι άλλο από αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Μετά τη χρήση της βάσης Χαμαντάν του Ιράν από στρατηγικά βομβαρδιστικά της ρωσικής Αεροπορίας για να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά στόχων του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» στη Συρία, μια κίνηση η οποία σύμφωνα με παρατηρητές δημιούργησε μέγιστη αναστάτωση αφού ανέτρεπε ισορροπίες δεκαετιών στη «σκακιέρα» της Μέσης Ανατολής, ήρθε το αμερικανικό State Department να επιβεβαιώσει την εκτίμηση ότι η χρήση της «χτύπησε ευαίσθητες γεωστρατηγικές χορδές» στις ΗΠΑ… Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαρκ Τόνερ, αποφεύγοντας να στραφεί κατά της Ρωσίας, στράφηκε κατά του Ιράν, διατυπώνοντας την «ενόχληση» της αμερικανικής κυβέρνησης για τη χρήση της, σημείωσε ότι η συνέχιση της χρήσης αυτής της βάσης για να πλήττονται στόχοι στη Συρία «δεν συμβάλει» στις προσπάθειες για την επίτευξη διακοπής των εχθροπραξιών στη χώρα. Το ίδιο το State Department όμως συμπεριέλαβε και τη Ρωσία στην εξίσωση, αφού ανακοίνωσε ότι οι νομικοί του σύμβουλοι εξετάζουν αν με τη χρήση της ιρανικής βάσης παραβίασε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), φροντίζοντας βέβαια να προσθέσει, ότι οι ειδήμονες δεν έχουν ακόμα αποφανθεί!
Η θέση των Αμερικανών είναι καταφανώς δύσκολη, αφού δεν επιθυμούν να διαταράξουν προεκλογικά το κλίμα των σχέσεων με το Ιράν και επιθυμούν η κατάσταση να συνεχιστεί ως έχει για να μείνει η πυρηνική συμφωνία με θετικό πρόσημο, τουλάχιστον μέχρι την ανάδειξη νέου ενοίκου στον Λευκό Οίκο. Είναι όμως εμφανής ο εκνευρισμός τους, αφού όπως γράφτηκε στο «defence-point.gr» νωρίτερα, «από το 1979 όταν τερματίστηκε η χρήση ιρανικών βάσεων από Αμερικανούς και Βρετανούς, συνεπεία της ισλαμικής επανάστασης, δεν είχε υπάρξει ανάλογη περίπτωση [χρήσης ιρανικών στρατιωτικών υποδομών] και τώρα που υπήρξε δεν ήταν… “αγγλοσαξονική”!» και κάπως μπορεί να ερμηνευθεί η διπλωματική προσέγγιση του ζητήματος, η οποία «παίζει» με τις κυρώσεις, αφού υπό φυσιολογικές συνθήκες, το Ιράν μπορεί να διαθέτει κυρίαρχα τις βάσεις του σε όποιον επιθυμεί…
Λίγες ώρες αργότερα όμως μας προέκυπτε θέμα Ιντσιρλίκ από ρωσικής πλευράς και ως συνήθως, αυτό δεν έγινε από κυβερνητικό αξιωματούχο, αλλά από πολιτικό πρόσωπο η γνώμη του οποίου έχει ειδική βαρύτητα και δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τη βούληση και τη στόχευση του Κρεμλίνου. "Η Τουρκία θα μπορούσε να επιτρέψει την χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ από τη ρωσική Αεροπορία για τις αντιτρομοκρατικές της επιχειρήσεις στην Συρία". Ένα τέτοιο βήμα θα αποτελούσε μια λογική συνέχεια της κίνησης Ερντογάν να στραφεί προς τη Ρωσία», δήλωσε ο Ρώσος Γερουσιαστής και μέλος της επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βίκτορ Οζέροφ, μιλώντας στο πρακτορείο RIA. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ο Οζέροφ δεν απέκλεισε την παραχώρηση χρήσης της βάσης. «Δεν είναι βέβαιο ότι η Ρωσία χρειάζεται τη βάση του Ιντσιρλίκ, όμως μια τέτοια κίνηση θα έδειχνε την πραγματική ετοιμότητα της Τουρκίας να συνεργαστεί με τη Ρωσία στον αγώνα κατά των τρομοκρατών στην Συρία και όχι απλώς στα λόγια», είπε. Η Τουρκία έχει επιτρέψει την χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ στον διεθνή, υπό τις ΗΠΑ, συνασπισμό που μάχεται κατά των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία, τον Ιούλιο του 2015, μετά από επίπονο παζάρι με τους Αμερικανούς. Ο Οζέροφ δήλωσε πως μια συμφωνία για το Ιντσιρλίκ θα μπορούσε να επιτευχθεί στην ίδια βάση που η Συρία παραχώρησε στη Ρωσία το δικαίωμα χρήσης της βάσης του Χμέμιμ και του Χαμαντάν στο Ιράν.
Τούτων λεχθέντων, πόσο άσχετες μεταξύ τους είναι οι δύο αυτές εξελίξεις; Κατά την υποκειμενική μας εκτίμηση, καθόλου. Εξάλλου, αναφορά στην προοπτική χρήσης του Ιντσιρλίκ από τη Ρωσία είχε κάνει – με αμφιλεγόμενο, ομολογουμένως τρόπο – ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Οι Ρώσοι θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι το «διαίρει και βασίλευε» όσον αφορά τη σχέση της με το ΝΑΤΟ είναι σαφέστατα προτεραιότητα ως στρατηγική. Άρα, με την ανακίνηση του θέματος του Ιντσιρλίκ ασκούν πίεση και στην Τουρκία που θέλει να φανεί πως προσεγγίζει σημαντικά τη Ρωσία, να προσωρήσει σε πράξεις ξεφεύγοντας από τα λόγια και στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν αυτονόητα «αλλεργία» στην ανάμιξη της Μόσχας στα του – ΝΑΤΟϊκού – οίκου τους.Κατά συνέπεια, οι Ρώσοι που γνωρίζουν ότι οι Αμερικανοί θέλουν να προφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, δεν έχουν περιθώριο σοβαρής κλιμάκωσης στις σχέσεις τους με την Ισλαμική Δημοκρατία και πέραν της διατύπωσης αντίρρησης, αφού δεν θα μπορούσε να περάσει και ασχολίαστο, δεν αναμένεται κάτι άλλο επί της ουσίας, αν και η προεκλογική περίοδος μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, αφού ενίοτε όλοι ενδιαφέρονται να δείξουν το «σκληρό προεδρικό» τους πρόσωπο…
Τα ανωτέρω όμως «ανέγνωσε» και η ιρανική ηγεσία δίνοντας το «πράσινο φως» στους Ρώσους να χρησιμοποιήσουν τη βάση Χαμαντάν, αφού μπορεί να είναι επιθυμητή η εξομάλυνση με τις ΗΠΑ και τη Δύση, όχι όμως άνευ όρων, αφού αυτό θα υπονόμευε την καθεστωτική σταθερότητα στο Ιράν που είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Τελικά όλοι κάνουν τη δουλειά τους. Οι δε Ρώσοι θέτουν εμμέσως το θέμα «ΟΚ, δεν ξαναπάμε στο Ιράν, ανοίξτε μας όμως το Ιντσιρλίκ», αφού η βάση Χμέιμιμ κοντά στη Λατάκια δεν είναι επαρκώς ασφαλής για τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά. Αν πετύχει τον στόχο της η Μόσχα, η Ρωσία θα βρεθεί «στα πόδια» των ΝΑΤΟϊκών, με την ικανότατη διπλωματία της να «παίζει» με τις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ, αλλά ταυτόχρονα να αποδεικνύει έμπρακτα ότι βασική της προτεραιότητα είναι η συνεργασία και όχι η σύγκρουση με τη Δύση. Πάντα βέβαια με κάποιους όρους, ένας από τους οποίους «καίει», αφού αφορά την Κριμαία…
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
http://www.defence-point.gr/news/?p=158622
ΣΧΕΤΙΚΟ: Ο Ερντογάν θα επισκεφθεί την Τεχεράνη.Προωθείται η συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας-Ιράν
Η χρήση από τη Ρωσία μιας ιρανικής αεροπορικής βάσης για να πλήξει τρομοκρατικούς στόχους στη Συρία θα ενισχύσει τον ρόλο των δύο χωρών στη Μέση Ανατολή εν μέσω λαθών από την πλευρά των ΗΠΑ στην περιοχή αυτή.
Πρώτον, για τη Ρωσία, η οποία πραγματοποιεί εντατικά αεροπορικά πλήγματα στη Συρία από τον περασμένο Σεπτέμβριο, η χρησιμοποίηση μιας ιρανικής αεροπορικής βάσης, πλέον των βάσεων που διαθέτει στο εσωτερικό της και της συριακής βάσης Χμεϊμίμ, τη βοηθά να μειώσει το κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία."Η ιρανική επιλογή επιτρέπει τη μείωση του κόστους εξοικονομώντας κηροζίνη και αποφεύγοντας τον ανεφοδιασμό βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς στον αέρα", δήλωσε ο Αζντάρ Κούρτοφ, αρχισυντάκτης του περιοδικού National Strategy και μέλος του ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών, στο πρακτορείο Xinhua.
Δεύτερον, υπονοεί βαθύτερες σχέσεις ανάμεσα στη Μόσχα και στην Τεχεράνη. Όταν ένα κράτος επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί, ακόμη και προσωρινά, το έδαφός του από τις ένοπλες δυνάμεις ενός άλλου κράτους, είπε ο Κούρτοφ, δείχνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μεταξύ τους.Η συμφωνία θα αυξήσει επίσης την ανάμειξη του Ιράν στην περιοχή, καθώς του δίνει μια ώθηση να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο στη διευθέτηση της συριακής κρίσης, πέραν της άρσης των κυρώσεων.
Ωστόσο ο Κούρτοφ είπε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμηθεί η συμβολή αυτού του μοντέλου συνεργασίας Μόσχας-Τεχεράνης στα αεροπορικά πλήγματα στην πολιτική κατάσταση στη Συρία, καθώς η αποτελεσματικότητα των αεροπορικών πληγμάτων από μαχητικά που απογειώνονται από βάσεις στο Ιράν μένει να εκτιμηθεί. Στο μεταξύ, συμφώνησε ότι αν προκαλέσουν περισσότερη ζημιά στους τρομοκράτες και τους αναγκάσουν να υποχωρήσουν, τότε μια επίλυση της κρίσης στη Συρία θα μπορούσε να εξευρεθεί γρηγορότερα. Επιπλέον, υπάρχει μια "πολιτική συνιστώσα" πίσω από αυτή τη χωρίς προηγούμενο κίνηση, η οποία σύμφωνα με τον Κούρτοφ δείχνει στην Ουάσινγκτον ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας αεροπορικές βάσεις σε χώρες της Μέσης Ανατολής. "Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι άμεσα υπεύθυνες για τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, τους εμφυλίους πολέμους και την ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων, πρέπει να λάβουν υπόψη το γεγονός ότι το Ιράκ και η Ρωσία έχουν εμπλακεί σε ενεργές στρατιωτικές επιχειρήσεις με σκοπό τη διόρθωση των λαθών στην πολιτική των ΗΠΑ", είπε ο Κούρτοφ
Μέχρι τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν φαίνεται να βλέπουν με καλό μάτι τη χρήση από τη Ρωσία της ιρανικής αεροπορικής βάσης, αλλά δεν έχουν λάβει ακόμη κάποια συγκεκριμένη δράση. Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάρκ Τόνερ δήλωσε την Τετάρτη πως μια τέτοια κίνηση "δεν είναι υποβοηθητική" για την κατάσταση στη Συρία και η Ουάσινγκτον εξετάζει κατά πόσον η κίνηση της Ρωσία παραβιάζει το ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο απαγορεύει την προμήθεια, πώληση και μεταφορά αεροσκαφών μάχης στο Ιράν. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ αρνήθηκε τις κατηγορίες, λέγοντας πως ρωσικά μαχητικά χρησιμοποιήθηκαν με τη συγκατάθεση του Ιράν στο πλαίσιο μιας "αντιτρομοκρατικής επιχείρησης το έδαφος της Συρίας με αίτημα της νόμιμης συριακής κυβέρνησης".
ΑΜΠΕ
Στην βάση Hamedan αναπτύχθηκαν έξι Tu-23M3 ένα Il-76 και ένα Tu-154 που μετέφερε το προσωπικό. Η νέα βάση επιτρέπει στα Tu-23M3 να μπορούν να μεταφέρουν μέχρι και 69 βόμβες τύπου FAB-250 ή 8 τύπου FAB-1500 ή 24 FAB-500M-62 τόσο στον εσωτερικό χώρο του αεροσκάφους όσο και εξωτερικά σε πυλώνες κάτω από την βάση των πτερύγων. Τα ρωσικά βομβαρδιστικά είναι εξοπλισμένα με το προηγμένο σύστημα αεροναυτιλίας τύπου SVP-24-22 το οποίο επιτρέπει την ακριβή πτήση του αεροσκάφους προς το στόχο με συνεχόμενες διορθώσεις ώστε να αυξηθεί η ακρίβεια του υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, ενώ επιτρέπει την πραγματοποίηση συνδυασμένες επιχειρήσεων κρούσης με μεγάλο αριθμό βομβαρδιστικών. Τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά μαζί με αριθμό αεροσκαφών Su-34 έπληξαν την Τρίτη 16 Αυγούστου στόχους στις επαρχίες Aleppo, Deir ez-Zor και Idlib κατά του ISIS και της οργάνωσης Jabhat al-Nusra. Από τις επιθέσεις καταστράφηκαν 5 μεγάλες αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων και ένα κέντρο εκπαίδευσης πλησίον των πόλεων Serakab, Al-Ghab, Aleppo και Deir ez-Zor, τρία κέντρα διοίκησης στις πόλεις Jafra και Deir ez-Zor. Στα βομβαρδιστικά παρείχαν κάλυψη και προστασία μαχητικά τύπου Su-30SM και Su-35S που απογειώθηκαν από την αεροπορική βάση της Λατάκειας.
http://www.viadiplomacy.gr/
Την ανάγκη να διαμηνύσει στο διεθνές ακροατήριο ότι η εξαπόλυση επιθέσεων στη Συρία εναντίον του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» από ρωσικά βομβαρδιστικά που απογειώθηκαν από ιρανική αεροπορική βάση, δεν συνεπάγεται την ύπαρξη μόνιμης βάσης των Ρώσων στην Ισλαμική Δημοκρατία, ένιωσε ο πολύπειρος στα διεθνή θέματα – ως πρώην πυρηνικός διαπραγματευτής – πρόεδρος του ιρανικού Κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζανί. Όλα αυτά μόλις μία μέρα μετά τα πλήγματα αυτά των Ρώσων που χρησιμοποίησαν τη βάση «Χαμαντάν». Ο διεθνή αντίκτυπος της εξέλιξης αυτής ήταν απόλυτα δικαιολογημένος, εάν αναλογιστεί κανείς ότι από το 1979 όταν τερματίστηκε η χρήση ιρανικών βάσεων από Αμερικανούς και Βρετανούς, συνεπεία της ισλαμικής επανάστασης, δεν είχε υπάρξει ανάλογη περίπτωση και τώρα που υπήρξε δεν ήταν… «αγγλοσαξονική»! Συνδυάζοντας μάλιστα την εξέλιξη αυτή με τη νίκη των δυνάμεων του Άσαντ στο Χαλέπι, τα σημάδια δημιουργίας μιας εντελώς νέας κατάστασης στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά και την Υπερκαυκασία , είναι περισσότερο από ευκρινή… Ο Λαριτζανί βέβαια, φρόντισε να τονίσει με έμφαση ότι η συνεργασία του Ιράν με τη Ρωσία, «ιδιαίτερα στο ζήτημα της Συρίας», είναι πολύ καλή. Ενδιαφέρον έχει βέβαια και η πληροφορία, ότι οι Ρώσοι, συμπεριφερόμενοι υπεύθυνα, είχαν δώσει εγκαίρως ειδοποίηση στις αμερικανικές δυνάμεις στη Συρία με σκοπό να μη διαταραχθεί η ασφάλεια πτήσεων.
Μια άλλη εκδοχή για τη βάση που χρησιμοποίησαν οι ρωσικές δυνάμεις στην ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δίνουν καλά πληροφορημένες ενίοτε ισραηλινές πηγές, αφού υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι πήγαν εκεί για να μείνουν, τουλάχιστον όσο θα διαρκούν οι επιχειρήσεις στη Συρία. Μάλιστα, οι πηγές αυτές υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι ξεφόρτωσαν από γιγαντιαίο αεροσκάφος στρατηγικών μεταφορών τύπου Antonov An-124, συστοιχίες πυραύλων S-400 (!) και S-300 για την προστασία της βάσης. Κάτι που αν αληθεύει πραγματικά υποδεικνύει μονιμότερη παρουσία. Στη βάση αυτή επίσης, οι Ρώσοι φέρονται να ετοιμάζονται να μεταφέρουν δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων (Spetznaz) για να την προστατεύουν. Είναι απορίας άξιο, το πως κατάφεραν οι μυστικές υπηρεσίες των χωρών της Δύσης να μην εντοπίσουν τις προετοιμασίες για τη δημιουργία της βάσης. Θα μάθουμ λογικά τις επόμενες ημέρες, αν και η πιθανότητα να μιλήσουν για φιάσκο της κοινότητας πληροφοριών (intelligence failure) εμφανίζεται ιδιαίτερα αυξημένη. Να σημειωθεί τέλος, ότι πέραν των στρατηγικών βομβαρδιστικών Tupolev Tu-22M3 στη βάση έχουν αναπτυχθεί και αεροσκάφη Sukhoi Su-34 τακτικού βομβαρδισμού, τα οποία επίσης πραγματοποιούν αποστολές εξουδετέρωσης στόχων στη Συρία.
Σε μια νέα προσπάθεια εμπλέκονται Ιρανοί αξιωματούχοι για να αιτιολογήσουν όσο μπορούν πιο πειστικά την απόφασή τους να παραχωρήσουν τη βάση Χαμαντάν στη Ρωσία για να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» στη Συρία, καθώς οι εξελίξεις που έχουν ανακύψει συνεπεία της απόφασης περιπλέκουν την κατάσταση σε όλο το φάσμα της ιρανικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά τις δηλώσεις του προέδρου του Κοινοβουλίου, πρώην πυρηνικού διαπραγματευτή, Αλί Λαριτζανί, ο οποίος είπε ότι δεν πρόκειται για μόνιμη ρωσική βάση, έρχεται ο υπουργός Άμυνας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Χοσέιν Ντελγκχάν, να υποστηρίξει ότι η παραχώρηση της βάσης έγινε μετά από αίτημα της συριακής κυβέρνησης… Η δε ανάπτυξη των ρωσικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών, τακτικών και στρατηγικών στη βάση, καλύπτεται από την τριμερή συνεργασία Ιράν, Συρίας, Ρωσίας και έχει την έγκριση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ο ίδιος ανέφερε ότι δεν χρειαζόταν έγκριση του Κοινοβουλίου, επειδή δεν πρόκειται για παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία, αλλά προσωρινή παροχή δυνατότητας χρήσης της. Ενδεχομένως προς αντιμετώπιση εντυπώσεων «απολογητικής διάθεσης», ο Ιρανός υπουργός δήλωσε ότι το Ιράν θα εξετάσει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει και άλλες βάσης για χρήση από τα ρωσικά αεροσκάφη, αν και δεν έχει άμεσα σχέδια να το πράξει…
http://www.defence-point.gr/
Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών στο μέτωπο της Συρίας αποτελούν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, αν και το μόνο σίγουρο είναι ότι οι βασικοί πρωταγωνιστές έχουν εμπλακεί σε ένα «παίγνιο» υψηλής πολιτικής, όπου οι κινήσεις τους αποσκοπούν σε κάτι άλλο από αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Μετά τη χρήση της βάσης Χαμαντάν του Ιράν από στρατηγικά βομβαρδιστικά της ρωσικής Αεροπορίας για να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά στόχων του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους» στη Συρία, μια κίνηση η οποία σύμφωνα με παρατηρητές δημιούργησε μέγιστη αναστάτωση αφού ανέτρεπε ισορροπίες δεκαετιών στη «σκακιέρα» της Μέσης Ανατολής, ήρθε το αμερικανικό State Department να επιβεβαιώσει την εκτίμηση ότι η χρήση της «χτύπησε ευαίσθητες γεωστρατηγικές χορδές» στις ΗΠΑ… Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαρκ Τόνερ, αποφεύγοντας να στραφεί κατά της Ρωσίας, στράφηκε κατά του Ιράν, διατυπώνοντας την «ενόχληση» της αμερικανικής κυβέρνησης για τη χρήση της, σημείωσε ότι η συνέχιση της χρήσης αυτής της βάσης για να πλήττονται στόχοι στη Συρία «δεν συμβάλει» στις προσπάθειες για την επίτευξη διακοπής των εχθροπραξιών στη χώρα. Το ίδιο το State Department όμως συμπεριέλαβε και τη Ρωσία στην εξίσωση, αφού ανακοίνωσε ότι οι νομικοί του σύμβουλοι εξετάζουν αν με τη χρήση της ιρανικής βάσης παραβίασε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), φροντίζοντας βέβαια να προσθέσει, ότι οι ειδήμονες δεν έχουν ακόμα αποφανθεί!
Η θέση των Αμερικανών είναι καταφανώς δύσκολη, αφού δεν επιθυμούν να διαταράξουν προεκλογικά το κλίμα των σχέσεων με το Ιράν και επιθυμούν η κατάσταση να συνεχιστεί ως έχει για να μείνει η πυρηνική συμφωνία με θετικό πρόσημο, τουλάχιστον μέχρι την ανάδειξη νέου ενοίκου στον Λευκό Οίκο. Είναι όμως εμφανής ο εκνευρισμός τους, αφού όπως γράφτηκε στο «defence-point.gr» νωρίτερα, «από το 1979 όταν τερματίστηκε η χρήση ιρανικών βάσεων από Αμερικανούς και Βρετανούς, συνεπεία της ισλαμικής επανάστασης, δεν είχε υπάρξει ανάλογη περίπτωση [χρήσης ιρανικών στρατιωτικών υποδομών] και τώρα που υπήρξε δεν ήταν… “αγγλοσαξονική”!» και κάπως μπορεί να ερμηνευθεί η διπλωματική προσέγγιση του ζητήματος, η οποία «παίζει» με τις κυρώσεις, αφού υπό φυσιολογικές συνθήκες, το Ιράν μπορεί να διαθέτει κυρίαρχα τις βάσεις του σε όποιον επιθυμεί…
Λίγες ώρες αργότερα όμως μας προέκυπτε θέμα Ιντσιρλίκ από ρωσικής πλευράς και ως συνήθως, αυτό δεν έγινε από κυβερνητικό αξιωματούχο, αλλά από πολιτικό πρόσωπο η γνώμη του οποίου έχει ειδική βαρύτητα και δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τη βούληση και τη στόχευση του Κρεμλίνου. "Η Τουρκία θα μπορούσε να επιτρέψει την χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ από τη ρωσική Αεροπορία για τις αντιτρομοκρατικές της επιχειρήσεις στην Συρία". Ένα τέτοιο βήμα θα αποτελούσε μια λογική συνέχεια της κίνησης Ερντογάν να στραφεί προς τη Ρωσία», δήλωσε ο Ρώσος Γερουσιαστής και μέλος της επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βίκτορ Οζέροφ, μιλώντας στο πρακτορείο RIA. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ο Οζέροφ δεν απέκλεισε την παραχώρηση χρήσης της βάσης. «Δεν είναι βέβαιο ότι η Ρωσία χρειάζεται τη βάση του Ιντσιρλίκ, όμως μια τέτοια κίνηση θα έδειχνε την πραγματική ετοιμότητα της Τουρκίας να συνεργαστεί με τη Ρωσία στον αγώνα κατά των τρομοκρατών στην Συρία και όχι απλώς στα λόγια», είπε. Η Τουρκία έχει επιτρέψει την χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ στον διεθνή, υπό τις ΗΠΑ, συνασπισμό που μάχεται κατά των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία, τον Ιούλιο του 2015, μετά από επίπονο παζάρι με τους Αμερικανούς. Ο Οζέροφ δήλωσε πως μια συμφωνία για το Ιντσιρλίκ θα μπορούσε να επιτευχθεί στην ίδια βάση που η Συρία παραχώρησε στη Ρωσία το δικαίωμα χρήσης της βάσης του Χμέμιμ και του Χαμαντάν στο Ιράν.
Τούτων λεχθέντων, πόσο άσχετες μεταξύ τους είναι οι δύο αυτές εξελίξεις; Κατά την υποκειμενική μας εκτίμηση, καθόλου. Εξάλλου, αναφορά στην προοπτική χρήσης του Ιντσιρλίκ από τη Ρωσία είχε κάνει – με αμφιλεγόμενο, ομολογουμένως τρόπο – ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Οι Ρώσοι θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι το «διαίρει και βασίλευε» όσον αφορά τη σχέση της με το ΝΑΤΟ είναι σαφέστατα προτεραιότητα ως στρατηγική. Άρα, με την ανακίνηση του θέματος του Ιντσιρλίκ ασκούν πίεση και στην Τουρκία που θέλει να φανεί πως προσεγγίζει σημαντικά τη Ρωσία, να προσωρήσει σε πράξεις ξεφεύγοντας από τα λόγια και στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν αυτονόητα «αλλεργία» στην ανάμιξη της Μόσχας στα του – ΝΑΤΟϊκού – οίκου τους.Κατά συνέπεια, οι Ρώσοι που γνωρίζουν ότι οι Αμερικανοί θέλουν να προφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, δεν έχουν περιθώριο σοβαρής κλιμάκωσης στις σχέσεις τους με την Ισλαμική Δημοκρατία και πέραν της διατύπωσης αντίρρησης, αφού δεν θα μπορούσε να περάσει και ασχολίαστο, δεν αναμένεται κάτι άλλο επί της ουσίας, αν και η προεκλογική περίοδος μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, αφού ενίοτε όλοι ενδιαφέρονται να δείξουν το «σκληρό προεδρικό» τους πρόσωπο…
Τα ανωτέρω όμως «ανέγνωσε» και η ιρανική ηγεσία δίνοντας το «πράσινο φως» στους Ρώσους να χρησιμοποιήσουν τη βάση Χαμαντάν, αφού μπορεί να είναι επιθυμητή η εξομάλυνση με τις ΗΠΑ και τη Δύση, όχι όμως άνευ όρων, αφού αυτό θα υπονόμευε την καθεστωτική σταθερότητα στο Ιράν που είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Τελικά όλοι κάνουν τη δουλειά τους. Οι δε Ρώσοι θέτουν εμμέσως το θέμα «ΟΚ, δεν ξαναπάμε στο Ιράν, ανοίξτε μας όμως το Ιντσιρλίκ», αφού η βάση Χμέιμιμ κοντά στη Λατάκια δεν είναι επαρκώς ασφαλής για τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά. Αν πετύχει τον στόχο της η Μόσχα, η Ρωσία θα βρεθεί «στα πόδια» των ΝΑΤΟϊκών, με την ικανότατη διπλωματία της να «παίζει» με τις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ, αλλά ταυτόχρονα να αποδεικνύει έμπρακτα ότι βασική της προτεραιότητα είναι η συνεργασία και όχι η σύγκρουση με τη Δύση. Πάντα βέβαια με κάποιους όρους, ένας από τους οποίους «καίει», αφού αφορά την Κριμαία…
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
http://www.defence-point.gr/news/?p=158622
ΣΧΕΤΙΚΟ: Ο Ερντογάν θα επισκεφθεί την Τεχεράνη.Προωθείται η συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας-Ιράν
Η χρήση από τη Ρωσία μιας ιρανικής αεροπορικής βάσης για να πλήξει τρομοκρατικούς στόχους στη Συρία θα ενισχύσει τον ρόλο των δύο χωρών στη Μέση Ανατολή εν μέσω λαθών από την πλευρά των ΗΠΑ στην περιοχή αυτή.
Πρώτον, για τη Ρωσία, η οποία πραγματοποιεί εντατικά αεροπορικά πλήγματα στη Συρία από τον περασμένο Σεπτέμβριο, η χρησιμοποίηση μιας ιρανικής αεροπορικής βάσης, πλέον των βάσεων που διαθέτει στο εσωτερικό της και της συριακής βάσης Χμεϊμίμ, τη βοηθά να μειώσει το κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία."Η ιρανική επιλογή επιτρέπει τη μείωση του κόστους εξοικονομώντας κηροζίνη και αποφεύγοντας τον ανεφοδιασμό βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς στον αέρα", δήλωσε ο Αζντάρ Κούρτοφ, αρχισυντάκτης του περιοδικού National Strategy και μέλος του ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών, στο πρακτορείο Xinhua.
Δεύτερον, υπονοεί βαθύτερες σχέσεις ανάμεσα στη Μόσχα και στην Τεχεράνη. Όταν ένα κράτος επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί, ακόμη και προσωρινά, το έδαφός του από τις ένοπλες δυνάμεις ενός άλλου κράτους, είπε ο Κούρτοφ, δείχνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μεταξύ τους.Η συμφωνία θα αυξήσει επίσης την ανάμειξη του Ιράν στην περιοχή, καθώς του δίνει μια ώθηση να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό ρόλο στη διευθέτηση της συριακής κρίσης, πέραν της άρσης των κυρώσεων.
Ωστόσο ο Κούρτοφ είπε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμηθεί η συμβολή αυτού του μοντέλου συνεργασίας Μόσχας-Τεχεράνης στα αεροπορικά πλήγματα στην πολιτική κατάσταση στη Συρία, καθώς η αποτελεσματικότητα των αεροπορικών πληγμάτων από μαχητικά που απογειώνονται από βάσεις στο Ιράν μένει να εκτιμηθεί. Στο μεταξύ, συμφώνησε ότι αν προκαλέσουν περισσότερη ζημιά στους τρομοκράτες και τους αναγκάσουν να υποχωρήσουν, τότε μια επίλυση της κρίσης στη Συρία θα μπορούσε να εξευρεθεί γρηγορότερα. Επιπλέον, υπάρχει μια "πολιτική συνιστώσα" πίσω από αυτή τη χωρίς προηγούμενο κίνηση, η οποία σύμφωνα με τον Κούρτοφ δείχνει στην Ουάσινγκτον ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας αεροπορικές βάσεις σε χώρες της Μέσης Ανατολής. "Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι άμεσα υπεύθυνες για τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, τους εμφυλίους πολέμους και την ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων, πρέπει να λάβουν υπόψη το γεγονός ότι το Ιράκ και η Ρωσία έχουν εμπλακεί σε ενεργές στρατιωτικές επιχειρήσεις με σκοπό τη διόρθωση των λαθών στην πολιτική των ΗΠΑ", είπε ο Κούρτοφ
Μέχρι τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν φαίνεται να βλέπουν με καλό μάτι τη χρήση από τη Ρωσία της ιρανικής αεροπορικής βάσης, αλλά δεν έχουν λάβει ακόμη κάποια συγκεκριμένη δράση. Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάρκ Τόνερ δήλωσε την Τετάρτη πως μια τέτοια κίνηση "δεν είναι υποβοηθητική" για την κατάσταση στη Συρία και η Ουάσινγκτον εξετάζει κατά πόσον η κίνηση της Ρωσία παραβιάζει το ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο απαγορεύει την προμήθεια, πώληση και μεταφορά αεροσκαφών μάχης στο Ιράν. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ αρνήθηκε τις κατηγορίες, λέγοντας πως ρωσικά μαχητικά χρησιμοποιήθηκαν με τη συγκατάθεση του Ιράν στο πλαίσιο μιας "αντιτρομοκρατικής επιχείρησης το έδαφος της Συρίας με αίτημα της νόμιμης συριακής κυβέρνησης".
ΑΜΠΕ
No comments :
Post a Comment