Είναι προφανές ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε την δημιουργία ενός «ιερού στρατού» με έντονα τα χαρακτηριστικά της προσήλωσης σε αρχές εθνικιστικού και ισλαμικού φανατισμού προκειμένου να διαφυλάξει την εξουσία του αλλά και την τουρκική κυριαρχία αποσκοπώντας στην αλλαγή του Συντάγματος του 1972. Η επόμενη μέρα του πραξικοπήματος άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την Τουρκία δημιουργώντας τις συνθήκες μιας μακράς αστάθειας και πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με πολλές επιπτώσεις και στο περιβάλλον ασφαλείας της χώρας. Ακόμη κι αν εκλείψει η «παράλληλη δομή» που απειλούσε την εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν το ερώτημα είναι τί γίνεται με εκείνο το παράλληλο «κράτος-συμμορία» που δρώντας σε συντονισμό με το επίσημο τουρκικό κράτος αποτελεί απειλή για την διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, επίσης, ότι η Τουρκία αποτέλεσε βασική πύλη εισόδου στην Ευρώπη του ριζοσπαστικού Ισλάμ σε συνδυασμό με τις προσφυγικές ροές που ελέγχονταν και κατευθύνονταν από επίσημους κρατικούς φορείς. Ταυτόχρονα, η Τουρκία βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με τις δυνάμεις των Κούρδων ανταρτών, συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ κατά της ISIS και βρίσκεται στο στόχαστρο της διεθνούς τρομοκρατίας.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις συνδέονται άμεσα και με τον ρόλο της Τουρκίας στους σύγχρονους υβριδικούς πολέμους που λαμβάνει χώρα στα ανατολικά κράσπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου: Η απόσχιση της Κριμαίας, τα γεγονότα στην Ουκρανία, αλλά και οι δραματικές εξελίξεις του εμφύλιου πολέμου στη Συρία, όλα έχουν συμβάλλει στην αλλαγή του περιβάλλοντος ασφαλείας και όλα αποτελούν παραδείγματα υβριδικών πολέμων. Ήδη, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το βάρος των αποτελεσμάτων αυτού του είδους του πολέμου, ενώ η Ευρώπη μετά τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα βρίσκεται ευθέως αντιμέτωπη με τις υβριδικές απειλές που αλλάζουν το περιβάλλον ασφαλείας, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά πλέον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το περιβάλλον ασφαλείας της περιοχής μας μεταλλάσσεται κι ενδεχομένως απαιτεί και μεταλλαγμένους συμμάχους ή εταίρους. Η Ελλάδα καλείται να αναλύσει άμεσα τις πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία και να προετοιμασθεί για να αντιμετωπίσει τα συνθετικά στοιχεία του υβριδικού πολέμου όπως ειναι η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η άσκηση πολιτικής πίεσης και η έμμεση ή άμεση υποστήριξη σε εξτρεμιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς στο εσωτερικό της Χώρας από διάφορες «παράλληλες δομές»!
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://www.viadiplomacy.gr/apo-tis-paralliles-domes-sto-ivridiko-praxikopima-tis-tourkias/
Η πλειοψηφία των Ελλήνων αναλυτών εκτιμά ότι ο Ερντογάν εξήλθε ενισχυμένος της απόπειρας πραξικοπήματος αλλά προϊόντος του χρόνου θα γίνει σαφές πως ο Τούρκος πρόεδρος διεσώθη από την παρέμβαση του αρχηγού της 1ης Στρατιάς Ουμίτ Ντουντάρ που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Και η παρέμβαση αυτή έγινε αφού επι αρκετό διάστημα ο στρατηγός συνδιαλεγόταν με την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Το πραξικόπημα άρχισε να εκφυλίζεται από τη στιγμή που παρενέβη δημοσίως ο Ντουντάρ και ετάχθη κατά των πραξικοπηματιών. Το τι συζήτησε ο Ντουντάρ με τον Τούρκο πρωθυπουργό και, ενδεχομένως, με τον ίδιο τον Ερντογάν παραμένει άγνωστο αλλά, η ερμηνεία των εξελίξεων οδηγεί στο συμπέρασμα πως υπήρξε παρασκηνιακή συνεννόηση. Ποια ήταν η άλλη πλευρά που συνομιλούσε με τον Ερντογάν με τη διαμεσολάβηση του τούρκου αρχηγού στρατιάς; Κατά την ανάλυση αυτή, οι αμερικανοί. Εικάζεται, λοιπόν, ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν και πήραν από τον Ερντογάν αυτό που τους ενδιαφέρει την περίοδο αυτή στη Μέση Ανατολή: την αποδοχή δημιουργίας κουρδικής οντότητας εντός των συριακών συνόρων. Άνθρωποι που είναι σε θέση να ερμηνεύουν ανάλογα γεγονότα εκτιμούν πως οι εκκαθαρίσεις που γίνονται στον τουρκικό στρατό αποβλέπουν στην εξασθένησή του ώστε να μην μπορέσει να αντιδράσει στη συμφωνία του Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρόεδρος απώλεσε την ισχύ που είχε αφού, με την απόπειρα πραξικοπήματος, έλαβε την «κίτρινη κάρτα» του. Οι κινήσεις και οι υποσχέσεις του παρακολουθούνται και τα συμφωνημένα θα αρχίσουν να γίνονται απτά το επόμενο διάστημα. Στο «παιχνίδι» σίγουρα η Γερμανία, η οποία αρνήθηκε να παράσχει άσυλο σε εκλεγμένο πολιτικό ηγέτη που καταδιώκετο από πραξικοπηματίες αλλά και άλλες χώρες από τις οποίες ο Ερντογάν ζητούσε άσυλο και δεν του το παρείχαν. Εις επίρρωσιν των παραπάνω αξίζει να επισημανθούν οι επίσημες θέσεις που πήραν Ουάσιγκτον και Βερολίνο κατά την εξέλιξη του πραξικοπήματος. Αμφίσημες στην αρχή, όσο το πραξικόπημα βρισκόταν σε εξέλιξη, σαφείς υπέρ του Ερντογάν, μετά τη συμφωνία που σύμφωνα με την ανάλυση αυτή, επήλθε.
Η Τουρκία, είναι, πλέον, μια βαθιά διχασμένη και σε επίπεδο κοινωνίας αλλά, για πρώτη φορά τόσο έντονα, και σε επίπεδο στρατού χώρα. Οι εικόνες λιντσαρίσματος Τούρκων στρατιωτών που παρακολουθούμε στους δρόμους και ο εξευτελισμός στελεχών του που παραδόθηκαν γυμνοί, καταγράφονται στο υποσυνείδητο των στρατιωτικών ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για στρατιώτες που υπηρετούσαν τη θητεία τους σε μονάδες που πήραν μέρος στο πραξικόπημα. Αν θελήσει να ανακτήσει την αξιοπιστία του ο τουρκικός στρατός θα πρέπει να το κάνει πρώτα στο εσωτερικό του, αποτρέποντας τέτοια συμπεριφορά πολιτικών και πολιτών εναντίον του. Με τέτοιες εικόνες, οι εντυπώσεις στο στράτευμα κατά των πραξικοπηματιών μπορεί να αμβλυνθούν. Η εικόνα και η αποτελεσματικότητα του τουρκικού στρατού αποδομούνται και αυτή είναι μια μόνιμη επιδίωξη Δυτικών δυνάμεων οι πολιτικές ηγεσίες των οποίων έχουν ενοχληθεί από τη συμπεριφορά όχι μόνο του Ερντογάν αλλά της Τουρκίας γενικότερα ως μέλους μιας δυτικής συμμαχίας.
Η αποδυνάμωση, ως ενός σημείου, της Τουρκίας ευνοεί νέες ισορροπίες στην περιοχή. Ο χάρτης στη Μέση Ανατολή αλλάζει και σ αυτήν την αλλαγή υπεισέρχεται και η Κύπρος, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα το δούμε αναλόγως της λύσης που θα δοθεί.
http://www.anixneuseis.gr/?p=147590
Οι παραπάνω διαπιστώσεις συνδέονται άμεσα και με τον ρόλο της Τουρκίας στους σύγχρονους υβριδικούς πολέμους που λαμβάνει χώρα στα ανατολικά κράσπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου: Η απόσχιση της Κριμαίας, τα γεγονότα στην Ουκρανία, αλλά και οι δραματικές εξελίξεις του εμφύλιου πολέμου στη Συρία, όλα έχουν συμβάλλει στην αλλαγή του περιβάλλοντος ασφαλείας και όλα αποτελούν παραδείγματα υβριδικών πολέμων. Ήδη, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το βάρος των αποτελεσμάτων αυτού του είδους του πολέμου, ενώ η Ευρώπη μετά τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα βρίσκεται ευθέως αντιμέτωπη με τις υβριδικές απειλές που αλλάζουν το περιβάλλον ασφαλείας, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά πλέον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το περιβάλλον ασφαλείας της περιοχής μας μεταλλάσσεται κι ενδεχομένως απαιτεί και μεταλλαγμένους συμμάχους ή εταίρους. Η Ελλάδα καλείται να αναλύσει άμεσα τις πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία και να προετοιμασθεί για να αντιμετωπίσει τα συνθετικά στοιχεία του υβριδικού πολέμου όπως ειναι η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η άσκηση πολιτικής πίεσης και η έμμεση ή άμεση υποστήριξη σε εξτρεμιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς στο εσωτερικό της Χώρας από διάφορες «παράλληλες δομές»!
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://www.viadiplomacy.gr/apo-tis-paralliles-domes-sto-ivridiko-praxikopima-tis-tourkias/
Η πλειοψηφία των Ελλήνων αναλυτών εκτιμά ότι ο Ερντογάν εξήλθε ενισχυμένος της απόπειρας πραξικοπήματος αλλά προϊόντος του χρόνου θα γίνει σαφές πως ο Τούρκος πρόεδρος διεσώθη από την παρέμβαση του αρχηγού της 1ης Στρατιάς Ουμίτ Ντουντάρ που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Και η παρέμβαση αυτή έγινε αφού επι αρκετό διάστημα ο στρατηγός συνδιαλεγόταν με την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Το πραξικόπημα άρχισε να εκφυλίζεται από τη στιγμή που παρενέβη δημοσίως ο Ντουντάρ και ετάχθη κατά των πραξικοπηματιών. Το τι συζήτησε ο Ντουντάρ με τον Τούρκο πρωθυπουργό και, ενδεχομένως, με τον ίδιο τον Ερντογάν παραμένει άγνωστο αλλά, η ερμηνεία των εξελίξεων οδηγεί στο συμπέρασμα πως υπήρξε παρασκηνιακή συνεννόηση. Ποια ήταν η άλλη πλευρά που συνομιλούσε με τον Ερντογάν με τη διαμεσολάβηση του τούρκου αρχηγού στρατιάς; Κατά την ανάλυση αυτή, οι αμερικανοί. Εικάζεται, λοιπόν, ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν και πήραν από τον Ερντογάν αυτό που τους ενδιαφέρει την περίοδο αυτή στη Μέση Ανατολή: την αποδοχή δημιουργίας κουρδικής οντότητας εντός των συριακών συνόρων. Άνθρωποι που είναι σε θέση να ερμηνεύουν ανάλογα γεγονότα εκτιμούν πως οι εκκαθαρίσεις που γίνονται στον τουρκικό στρατό αποβλέπουν στην εξασθένησή του ώστε να μην μπορέσει να αντιδράσει στη συμφωνία του Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρόεδρος απώλεσε την ισχύ που είχε αφού, με την απόπειρα πραξικοπήματος, έλαβε την «κίτρινη κάρτα» του. Οι κινήσεις και οι υποσχέσεις του παρακολουθούνται και τα συμφωνημένα θα αρχίσουν να γίνονται απτά το επόμενο διάστημα. Στο «παιχνίδι» σίγουρα η Γερμανία, η οποία αρνήθηκε να παράσχει άσυλο σε εκλεγμένο πολιτικό ηγέτη που καταδιώκετο από πραξικοπηματίες αλλά και άλλες χώρες από τις οποίες ο Ερντογάν ζητούσε άσυλο και δεν του το παρείχαν. Εις επίρρωσιν των παραπάνω αξίζει να επισημανθούν οι επίσημες θέσεις που πήραν Ουάσιγκτον και Βερολίνο κατά την εξέλιξη του πραξικοπήματος. Αμφίσημες στην αρχή, όσο το πραξικόπημα βρισκόταν σε εξέλιξη, σαφείς υπέρ του Ερντογάν, μετά τη συμφωνία που σύμφωνα με την ανάλυση αυτή, επήλθε.
Η Τουρκία, είναι, πλέον, μια βαθιά διχασμένη και σε επίπεδο κοινωνίας αλλά, για πρώτη φορά τόσο έντονα, και σε επίπεδο στρατού χώρα. Οι εικόνες λιντσαρίσματος Τούρκων στρατιωτών που παρακολουθούμε στους δρόμους και ο εξευτελισμός στελεχών του που παραδόθηκαν γυμνοί, καταγράφονται στο υποσυνείδητο των στρατιωτικών ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για στρατιώτες που υπηρετούσαν τη θητεία τους σε μονάδες που πήραν μέρος στο πραξικόπημα. Αν θελήσει να ανακτήσει την αξιοπιστία του ο τουρκικός στρατός θα πρέπει να το κάνει πρώτα στο εσωτερικό του, αποτρέποντας τέτοια συμπεριφορά πολιτικών και πολιτών εναντίον του. Με τέτοιες εικόνες, οι εντυπώσεις στο στράτευμα κατά των πραξικοπηματιών μπορεί να αμβλυνθούν. Η εικόνα και η αποτελεσματικότητα του τουρκικού στρατού αποδομούνται και αυτή είναι μια μόνιμη επιδίωξη Δυτικών δυνάμεων οι πολιτικές ηγεσίες των οποίων έχουν ενοχληθεί από τη συμπεριφορά όχι μόνο του Ερντογάν αλλά της Τουρκίας γενικότερα ως μέλους μιας δυτικής συμμαχίας.
Η αποδυνάμωση, ως ενός σημείου, της Τουρκίας ευνοεί νέες ισορροπίες στην περιοχή. Ο χάρτης στη Μέση Ανατολή αλλάζει και σ αυτήν την αλλαγή υπεισέρχεται και η Κύπρος, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα το δούμε αναλόγως της λύσης που θα δοθεί.
http://www.anixneuseis.gr/?p=147590
No comments :
Post a Comment