Μπορεί ένα κράτος που θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση να διατάσσει δολοφονίες σε ευρωπαϊκό έδαφος;", διερωτάται το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
Βασικός κατηγορούμενος της υπόθεσης είναι ο Τούρκος μετανάστης Ömer Güney, ο οποίος σύμφωνα με τη δικογραφία ήταν ο τελευταίος που είδε ζωντανά τα θύματα. Οι τρεις γυναίκες κουρδικής καταγωγής βρέθηκαν νεκρές τα ξημερώματα της 10ης Ιανουαρίου 2013 στα γραφεία του Κουρδικού Ινστιτούτου που βρίσκονται στην οδό La Fayette 147 της γαλλικής πρωτεύουσας. Όπως αποκάλυψαν οι γαλλικές αρχές, και οι τρεις εκτελέστηκαν με σφαίρες διαμετρήματος 7,56mm στο κεφάλι ενώ η μία από τις δολοφονημένες έφερε και χτυπήματα στην κοιλιά και το πρόσωπο. Τα θύματα ταυτοποιήθηκαν ως:Sakine Cansiz, 54 ετών, ιδρυτικό στέλεχος του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και υπεύθυνη του τομέα γυναικών του κινήματος στην ΕυρώπηFidan Doğan, 32 ετών, αντιπρόσωπος του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου (KNC) στο Παρίσι Leyla Şaylemez, 24 ετών, ακτιβίστρια με ενασχόληση τις διπλωματικές σχέσεις του κουρδικού κινήματος.
Εσωτερικό έγγραφο της ΜΙΤ με διαβάθμιση «Απόρρητο» και ημερομηνία 18/11/2012: Αναφέρει πληροφορίες για τη Sakine Cansiz από πηγή στο Παρίσι που φέρει την κωδική ονομασία «λεγεωνάριος» και στον οποίο δόθηκε εντολή «έναρξης της επιχείρησης» μαζί με 6.000 ευρώ για τις προετοιμασίες της «επιχείρησης». Στους 4 αποδέκτες του εγγράφου βρίσκεται το όνομα του επιχειρησιακού διοικητή της ΜΙΤ, Uğur Kaan Ayık. Ηχητικά και έγγραφα ντουκουμέντα επιβεβαιώνουν ότι ο Τούρκος
μετανάστης Ömer Güney στρατολογήθηκε από τη ΜΙΤ και εκτέλεσε εν ψυχρώ
τις τρεις γυναίκες κουρδικής καταγωγής στο Παρίσι στις 9 Ιανουαρίου
2013. H εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην τριπλή εκτέλεση του Παρισιού στις 9 Ιανουαρίου 2013 επιβεβαιώνεται από ηχητικά και έγγραφα ντοκουμέντα που διέρρευσαν στο διαδίκτυο με τη συμπλήρωση ενός έτους από τις δολοφονίες. Συγκεκριμένα, στο ηχητικό ντοκουμέντο που αναρτήθηκε στο Youtube στις 12 Ιανουαρίου 2014, αποκαλύπτονται όλα τα επιχειρησιακά δεδομένα της επιχείρησης δολοφονίας μέσα από τηλεφωνική συνδιάλεξη του προφυλακισμένου βασικού ύποπτου, Ömer Güney, με τους χειριστές του στη ΜΙΤ. Το περιεχόμενο της εν λόγω ηχογραφημένης συνομιλίας, που προδίδει την ιεραρχική σχέση μεταξύ του Güney και των άλλων δύο ατόμων, αφήνουν ελάχιστη αμφιβολία για τη χρηματοδότηση, την καθοδήγηση και την εφαρμογή σχεδίου δολοφονίας από την Άγκυρα. Πέραν αυτού, ο σχεδιασμός της επιχείρησης αποκαλύπτεται σε διαβαθμισμένο έγγραφο της ΜΙΤ που διέρρευσε δύο ημέρες αργότερα, αναγκάζοντας τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες να διαψεύσουν με επίσημη ανακοίνωση την εμπλοκή τους στην τριπλή δολοφονία.
Το προφίλ του εκτελεστή
Μοναδικό αγόρι από μια οικογένεια τεσσάρων παιδιών, ο Ömer Güney γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1982 στην πόλη Şarkışla του νομού Sivas, προπύργιο των υπερεθνικιστών «Γκρίζων Λύκων». Tο χωριό του, το Polatpaşa, μετονομάστηκε από Tuzla προς τιμήν του Στρατηγού Osman Fazlı Polat Paşa, εκ των ανωτάτων αξιωματικών που συμμετείχαν στην εισβολή στην Κύπρο το 1974. Ο Güney μεταναστεύει σε ηλικία 5 ετών με την οικογένειά του στη Γαλλία. Μετακομίζει το 2003 στη Γερμανία και παντρεύεται το 2008 για να επιστρέψει στη Γαλλία το 2011, μετά το διαζύγιό του. Το Νοέμβριο του 2011, ο νεαρός άνδρας προσεγγίζει και διεισδύει στην κουρδική κοινότητα του Παρισιού, καταβάλλοντας το ποσό των 50€ στο κουρδικό πολιτιστικό κέντρο του Villiers-le-Bel. Στο προφίλ του στο Facebook, ο Ömer Güney δηλώνει ότι εργάζεται στο διεθνές αεροδρόμιο Charles de Gaulle ως συμβασιούχος συντηρητής, παρ΄όλα αυτά κατοικεί στα βόρεια προάστια, εμφανίζεται με ακριβά κοστούμια και χαρτοφύλακα στο κέντρο του Παρισιού και ταξιδεύει 10 φορές προς Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα μέσα στο 2012, όπως έδειξε το διαβατήριό του που βρέθηκε κρυμμένο πίσω από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του. Το τελευταίο ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 18-21 Δεκεμβρίου 2012 με τον Ömer Güney να διαμένει για τρεις ημέρες σε ξενοδοχείο στο κέντρο της Άγκυρας.
Ο Ömer Güney συλλαμβάνεται στις 21 Ιανουαρίου 2013 με άκρως επιβαρυντικά στοιχεία από κάμερες ασφαλείας, ίχνη πυρίτιδας στα προσωπικά του αντικείμενα και κατοχή μεγάλου αριθμού κινητών τηλεφώνων. Κατά τη διαδικασία της ανάκρισης, ο Güney δήλωσε μέλος του ΡΚΚ τα τελευταία δύο χρόνια, στοιχείο που αξιοποιεί η Άγκυρα για να στηρίξει την εκδοχή του «εσωτερικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών». «Δεν είναι Κούρδος, και ακόμα λιγότερο Κούρδος ακτιβιστής», σημειώνει ο Mehmet Ülker, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κουρδικών Ενώσεων της Γαλλίας ενώ ο ιμάμης του Polatpaşa που κατακλύζεται από ραδιοτηλεοπτικά μέσα, επιβεβαιώνει ότι η οικογένεια του Güney ψήφιζε πάντα το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ). Στα τουρκικά ΜΜΕ, η οικογένεια Güney αρνείται επίσης την συμμετοχή του στο PKK. «Είμαστε μια εθνικιστική οικογένεια» δηλώνει ο θείος της οικογένειας και ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι ο ύποπτος πάσχει από όγκο στον εγκέφαλο και παρουσιάζει συχνές απώλειες μνήμης.
Όλα τα δεδομένα συνηγορούν ότι βασικός στόχος ήταν η 54χρονη Sakine Cansiz και «παράπλευρες απώλειες» οι Fidan Doğan και Leyla Şaylemez που βρέθηκαν στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή. Η Cansiz γεννήθηκε το 1958 στην πόλη Tunceli (Dersim στα κουρδικά) στη νοτιοανατολική Τουρκία. Το 1978, σε ηλικία μόλις 20 ετών, συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΡΚΚ και έκτοτε ασχολήθηκε ενεργά με το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα. Το 1979 συνελήφθη για πρώτη φορά, δικάστηκε, καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Diyarbakir όπου υπέστη βασανιστήρια. Μετά την αποφυλάκισή της, βγήκε στην παρανομία και άρχισε να συμμετέχει στην πολιτική και ένοπλη δράση του ΡΚΚ με το ψευδώνυμο «Sara». Η Cansiz εκπαιδεύτηκε στο στρατόπεδο του κινήματος στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, όπου ασχολήθηκε με τον συντονισμό των τομέα γυναικών του ΡΚΚ και ύστερα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, δρώντας κυρίως στη Γερμανία όπου υπάρχουν οι μαζικότερες οργανώσεις Κούρδων μεταναστών. Εθεωρείτο προστατευόμενη του Murat Karayilan, επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας του ΡΚΚ.
http://e-amyna.com/
Βασικός κατηγορούμενος της υπόθεσης είναι ο Τούρκος μετανάστης Ömer Güney, ο οποίος σύμφωνα με τη δικογραφία ήταν ο τελευταίος που είδε ζωντανά τα θύματα. Οι τρεις γυναίκες κουρδικής καταγωγής βρέθηκαν νεκρές τα ξημερώματα της 10ης Ιανουαρίου 2013 στα γραφεία του Κουρδικού Ινστιτούτου που βρίσκονται στην οδό La Fayette 147 της γαλλικής πρωτεύουσας. Όπως αποκάλυψαν οι γαλλικές αρχές, και οι τρεις εκτελέστηκαν με σφαίρες διαμετρήματος 7,56mm στο κεφάλι ενώ η μία από τις δολοφονημένες έφερε και χτυπήματα στην κοιλιά και το πρόσωπο. Τα θύματα ταυτοποιήθηκαν ως:Sakine Cansiz, 54 ετών, ιδρυτικό στέλεχος του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και υπεύθυνη του τομέα γυναικών του κινήματος στην ΕυρώπηFidan Doğan, 32 ετών, αντιπρόσωπος του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου (KNC) στο Παρίσι Leyla Şaylemez, 24 ετών, ακτιβίστρια με ενασχόληση τις διπλωματικές σχέσεις του κουρδικού κινήματος. 
Εσωτερικό έγγραφο της ΜΙΤ με διαβάθμιση «Απόρρητο» και ημερομηνία 18/11/2012: Αναφέρει πληροφορίες για τη Sakine Cansiz από πηγή στο Παρίσι που φέρει την κωδική ονομασία «λεγεωνάριος» και στον οποίο δόθηκε εντολή «έναρξης της επιχείρησης» μαζί με 6.000 ευρώ για τις προετοιμασίες της «επιχείρησης». Στους 4 αποδέκτες του εγγράφου βρίσκεται το όνομα του επιχειρησιακού διοικητή της ΜΙΤ, Uğur Kaan Ayık. Ηχητικά και έγγραφα ντουκουμέντα επιβεβαιώνουν ότι ο Τούρκος
μετανάστης Ömer Güney στρατολογήθηκε από τη ΜΙΤ και εκτέλεσε εν ψυχρώ
τις τρεις γυναίκες κουρδικής καταγωγής στο Παρίσι στις 9 Ιανουαρίου
2013. H εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην τριπλή εκτέλεση του Παρισιού στις 9 Ιανουαρίου 2013 επιβεβαιώνεται από ηχητικά και έγγραφα ντοκουμέντα που διέρρευσαν στο διαδίκτυο με τη συμπλήρωση ενός έτους από τις δολοφονίες. Συγκεκριμένα, στο ηχητικό ντοκουμέντο που αναρτήθηκε στο Youtube στις 12 Ιανουαρίου 2014, αποκαλύπτονται όλα τα επιχειρησιακά δεδομένα της επιχείρησης δολοφονίας μέσα από τηλεφωνική συνδιάλεξη του προφυλακισμένου βασικού ύποπτου, Ömer Güney, με τους χειριστές του στη ΜΙΤ. Το περιεχόμενο της εν λόγω ηχογραφημένης συνομιλίας, που προδίδει την ιεραρχική σχέση μεταξύ του Güney και των άλλων δύο ατόμων, αφήνουν ελάχιστη αμφιβολία για τη χρηματοδότηση, την καθοδήγηση και την εφαρμογή σχεδίου δολοφονίας από την Άγκυρα. Πέραν αυτού, ο σχεδιασμός της επιχείρησης αποκαλύπτεται σε διαβαθμισμένο έγγραφο της ΜΙΤ που διέρρευσε δύο ημέρες αργότερα, αναγκάζοντας τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες να διαψεύσουν με επίσημη ανακοίνωση την εμπλοκή τους στην τριπλή δολοφονία.Το προφίλ του εκτελεστή
Μοναδικό αγόρι από μια οικογένεια τεσσάρων παιδιών, ο Ömer Güney γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1982 στην πόλη Şarkışla του νομού Sivas, προπύργιο των υπερεθνικιστών «Γκρίζων Λύκων». Tο χωριό του, το Polatpaşa, μετονομάστηκε από Tuzla προς τιμήν του Στρατηγού Osman Fazlı Polat Paşa, εκ των ανωτάτων αξιωματικών που συμμετείχαν στην εισβολή στην Κύπρο το 1974. Ο Güney μεταναστεύει σε ηλικία 5 ετών με την οικογένειά του στη Γαλλία. Μετακομίζει το 2003 στη Γερμανία και παντρεύεται το 2008 για να επιστρέψει στη Γαλλία το 2011, μετά το διαζύγιό του. Το Νοέμβριο του 2011, ο νεαρός άνδρας προσεγγίζει και διεισδύει στην κουρδική κοινότητα του Παρισιού, καταβάλλοντας το ποσό των 50€ στο κουρδικό πολιτιστικό κέντρο του Villiers-le-Bel. Στο προφίλ του στο Facebook, ο Ömer Güney δηλώνει ότι εργάζεται στο διεθνές αεροδρόμιο Charles de Gaulle ως συμβασιούχος συντηρητής, παρ΄όλα αυτά κατοικεί στα βόρεια προάστια, εμφανίζεται με ακριβά κοστούμια και χαρτοφύλακα στο κέντρο του Παρισιού και ταξιδεύει 10 φορές προς Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα μέσα στο 2012, όπως έδειξε το διαβατήριό του που βρέθηκε κρυμμένο πίσω από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του. Το τελευταίο ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 18-21 Δεκεμβρίου 2012 με τον Ömer Güney να διαμένει για τρεις ημέρες σε ξενοδοχείο στο κέντρο της Άγκυρας.
Ο Ömer Güney συλλαμβάνεται στις 21 Ιανουαρίου 2013 με άκρως επιβαρυντικά στοιχεία από κάμερες ασφαλείας, ίχνη πυρίτιδας στα προσωπικά του αντικείμενα και κατοχή μεγάλου αριθμού κινητών τηλεφώνων. Κατά τη διαδικασία της ανάκρισης, ο Güney δήλωσε μέλος του ΡΚΚ τα τελευταία δύο χρόνια, στοιχείο που αξιοποιεί η Άγκυρα για να στηρίξει την εκδοχή του «εσωτερικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών». «Δεν είναι Κούρδος, και ακόμα λιγότερο Κούρδος ακτιβιστής», σημειώνει ο Mehmet Ülker, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κουρδικών Ενώσεων της Γαλλίας ενώ ο ιμάμης του Polatpaşa που κατακλύζεται από ραδιοτηλεοπτικά μέσα, επιβεβαιώνει ότι η οικογένεια του Güney ψήφιζε πάντα το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ). Στα τουρκικά ΜΜΕ, η οικογένεια Güney αρνείται επίσης την συμμετοχή του στο PKK. «Είμαστε μια εθνικιστική οικογένεια» δηλώνει ο θείος της οικογένειας και ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι ο ύποπτος πάσχει από όγκο στον εγκέφαλο και παρουσιάζει συχνές απώλειες μνήμης.
Όλα τα δεδομένα συνηγορούν ότι βασικός στόχος ήταν η 54χρονη Sakine Cansiz και «παράπλευρες απώλειες» οι Fidan Doğan και Leyla Şaylemez που βρέθηκαν στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή. Η Cansiz γεννήθηκε το 1958 στην πόλη Tunceli (Dersim στα κουρδικά) στη νοτιοανατολική Τουρκία. Το 1978, σε ηλικία μόλις 20 ετών, συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΡΚΚ και έκτοτε ασχολήθηκε ενεργά με το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα. Το 1979 συνελήφθη για πρώτη φορά, δικάστηκε, καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Diyarbakir όπου υπέστη βασανιστήρια. Μετά την αποφυλάκισή της, βγήκε στην παρανομία και άρχισε να συμμετέχει στην πολιτική και ένοπλη δράση του ΡΚΚ με το ψευδώνυμο «Sara». Η Cansiz εκπαιδεύτηκε στο στρατόπεδο του κινήματος στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, όπου ασχολήθηκε με τον συντονισμό των τομέα γυναικών του ΡΚΚ και ύστερα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, δρώντας κυρίως στη Γερμανία όπου υπάρχουν οι μαζικότερες οργανώσεις Κούρδων μεταναστών. Εθεωρείτο προστατευόμενη του Murat Karayilan, επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας του ΡΚΚ.
http://e-amyna.com/
No comments :
Post a Comment