Η ΠΑ θα πρέπει μα είναι σε θέση περί το 2020 να αντιπαραθέσει ένα σύνολο 125 μαχητικών σε επίπεδο F-16V Viper συνεπικουρούμενα από τα 25 Mirage 2000-5Mk2 (σύνολο 150 μαχητικά) μαζί με τα εναπομείναντα 32 F-16C/D Block 30 και τα 19 Mirage 2000EGM που - εφόσον δεν αναβαθμιστούν - θα οδεύουν οριστικά προς της Δύση της καριέρας τους. Μέχρι τότε θα βρίσκονται λογικά εκτός υπηρεσίας και τα F-4E AUP. Προϋπόθεση φυσικά για όλα αυτά, είναι να υπάρχει εξέλιξη στο όλο θέμα εκσυγχρονισμού των F-16 με άμεση υπογραφή συμβάσεων εντός του 2016, ώστε να υπάρχει το απαιτούμενο διάστημα υλοποίησης σε βάθος 4ετίας που θα αποδώσει το ζητούμενο αποτέλεσμα. Που θα βρισκόμαστε όμως τότε από πλευράς απειλής; Ήδη τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, η τουρκική Αεροπορία έχει στη διάθεση της 30 νέα μαχητικά F-16C/D Block 50+ Advanced και 166 εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη F-16, από τα οποία 97 είναι F-16C/D Block 40 και 69 F-16C/D Block 50. Στο σύνολο τους διαθέτουν ραντάρ APG-68(V)9, έγχρωμες οθόνες CMFD με κινούμενο χάρτη, υπολογιστή αποστολής MMC-7000, δυνατότητα JHMCS, πιστοποίηση χρήσης διοπτρών νυκτερινής πτήσης AN/AVS-9, ζεύξη δεδομένων Link-16, σύστημα IFF APX-113 και σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου SPEWS II AN/ALQ-178 (V) 5+ της BAE Systems. Το σύνολο του στόλου δύναται να φέρει βλήματα stand off SLAM-ER, AGM-154C/A-1 JSOW κατευθυνόμενα πυρομαχικά JDAM και την τουρκικής κατευθυνόμενη με GPS βόμβα τύπου HGSS, με συνδυασμένη χρήση ατρακτιδίων σκόπευσης Sniper και LANTIRN. Δηλαδή ένας στόλος 166 +30 μαχητικών F-16 της THK είναι σήμερα συγκριτικά ανώτερος σε ποιοτικό επίπεδο σε σχέση με τα παλαιότερα Block 30/50 ακόμα και τα Block 52+ της ΠΑ με τους ειδικούς να αποδίδουν ιδιαίτερη έμφαση στην καθολική υιοθέτηση ζεύξης Link 16, που αναβαθμίζει καθοριστικά την απειλή για τα φίλια μαχητικά, εξαιτίας της αυξημένης επίγνωσης τακτικής κατάστασης που απολαμβάνουν πλέον οι τούρκοι χειριστές.
Σε ότι αφορά τα μαχητικά 5ης γενιάς, οι αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για συνολικά 8 μαχητικά F-35A τα οποία θα είχαν παραδοθεί για την έναρξη πτητικής εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, με επιπλέον άλλα 4 μαχητικά (σύνολο 12) μέχρι το 2018. Παράλληλα με την εκπαίδευση στις ΗΠΑ άλλα 20 μαχητικά θα αποδίδονταν σταδιακά από τη γραμμή παραγωγής και εν συνεχεία θα ακολουθούσε η μετάβαση στην Τουρκία για την απευθείας παράδοση τους στην THK. Οι εμπλοκές όμως σε ότι αφορά την ομαλή εξέλιξη του προγράμματος ανάπτυξης του F-35, ώθησαν την Τουρκία να αναθεωρήσει τα σχέδια της, με συνεπακόλουθες επιπτώσεις στο χρονοδιάγραμμα ένταξης σε υπηρεσία σε Μοίρες της Τουρκικής Αεροπορίας. Τα νέα δεδομένα ανακοινώθηκαν στις 5 Ιανουαρίου 2013 από την Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK) της Τουρκίας με μετάθεση της παραγγελίας των δύο πρώτων F-35A για την παρτίδα LRIP 9. Αυτό πρακτικά σημαίνει την μετατόπιση του χρονοδιαγράμματος αρχικών παραδόσεων κατά 2 χρόνια δηλαδή το 2020. Η κίνηση αυτή ναι μεν ανέτρεψε τον αρχικό επιχειρησιακό σχεδιασμό της THK αλλά εξασφάλισε χαμηλότερο κόστος απόκτησης των νέων μαχητικών με τιμή $94.8 εκ. ανά μονάδα (χωρίς να περιλαμβάνεται ο κινητήρας). Ακολούθως ο κύριος όγκος των μαχητικών που θα παραλάβει η Τουρκία, θα αρχίσει να κατασκευάζεται μετά την LRIP 11, όταν δηλαδή η παραγωγή του F-35 θα έχει εισέλθει σε πλήρη ανάπτυξη. Η τουρκική Αεροπορία αναμένεται λοιπόν ότι θα έχει έτοιμη την πρώτη επιχειρησιακή Μοίρα μαχητικών 5ης γενιάς στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου το 2021-2022 και (εκτός απροόπτου) θα παραλάβει μέχρι το 2025 περί τα 100 Διακλαδικά Μαχητικά Κρούσης F-35A 5ης γενιάς, με ενσωματωμένη ικανότητα Stealth. Η φιλοσοφία σχεδίασης του F-35 περιλαμβάνει την απαίτηση διείσδυσης βαθιά στο εχθρικό έδαφος, αντιμετωπίζοντας τις πιο φονικές απειλές πυραύλων εδάφους-αέρος.Το αεροσκάφος έχει επίσης σχεδιαστεί για να καταστρέφει στόχους κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας μαχητικά 4ης και 5ης γενιάς, τα οποία όμως θα προτιμήσει να αποφύγει αθέατο, παρά να εμπλακεί μαζί τους. Όλα αυτά θα συνθέσουν την υπέρτατη πρόκληση για την ΠΑ που θα είναι ίσως η πρώτη αεροπορική δύναμη του ΝΑΤΟ που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μαχητικά 5ης γενιάς!
Η απειλή μιας τουρκικής Αεροπορίας με μαχητικά F-35A (ακόμα και αν δεν αποκτηθεί τελικά ο φιλόδοξος αριθμός των 100 μαχητικών), θα αποτελέσει ουσιαστικό παράγοντα αποσταθεροποίησης. Πέραν όμως του απαραίτητου εκσυγχρονισμού μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper, θα πρέπει να αναζητηθεί σε δεύτερη φάση μετά το 2020 ένα νέο μαχητικό επίσης 4+ης η 5ης γενιάς, ώστε να καλυφθεί και το επιπλέον κενό απόσυρσης των F-4E AUP σε ρόλο κρούσης και αναχαίτισης που θα προκύψει από την απόσυρση τους. ‘Όλα δυστυχώς συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η εξέλιξη του «ακήρυχτου αεροπορικού πολέμου» στο Αιγαίο, έχει λάβει πλέον νέα τροπή με μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα σε ότι αφορά την ισορροπία δυνάμεων. Εκτός και αν εντός του 2016 ληφθούν άμεσες αποφάσεις που θα ανατρέψουν αυτή την πορεία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://defencenews.gr/amina/3943-p-a-proklisi-isxyos-domi-dynameon
Σε ότι αφορά τα μαχητικά 5ης γενιάς, οι αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για συνολικά 8 μαχητικά F-35A τα οποία θα είχαν παραδοθεί για την έναρξη πτητικής εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, με επιπλέον άλλα 4 μαχητικά (σύνολο 12) μέχρι το 2018. Παράλληλα με την εκπαίδευση στις ΗΠΑ άλλα 20 μαχητικά θα αποδίδονταν σταδιακά από τη γραμμή παραγωγής και εν συνεχεία θα ακολουθούσε η μετάβαση στην Τουρκία για την απευθείας παράδοση τους στην THK. Οι εμπλοκές όμως σε ότι αφορά την ομαλή εξέλιξη του προγράμματος ανάπτυξης του F-35, ώθησαν την Τουρκία να αναθεωρήσει τα σχέδια της, με συνεπακόλουθες επιπτώσεις στο χρονοδιάγραμμα ένταξης σε υπηρεσία σε Μοίρες της Τουρκικής Αεροπορίας. Τα νέα δεδομένα ανακοινώθηκαν στις 5 Ιανουαρίου 2013 από την Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK) της Τουρκίας με μετάθεση της παραγγελίας των δύο πρώτων F-35A για την παρτίδα LRIP 9. Αυτό πρακτικά σημαίνει την μετατόπιση του χρονοδιαγράμματος αρχικών παραδόσεων κατά 2 χρόνια δηλαδή το 2020. Η κίνηση αυτή ναι μεν ανέτρεψε τον αρχικό επιχειρησιακό σχεδιασμό της THK αλλά εξασφάλισε χαμηλότερο κόστος απόκτησης των νέων μαχητικών με τιμή $94.8 εκ. ανά μονάδα (χωρίς να περιλαμβάνεται ο κινητήρας). Ακολούθως ο κύριος όγκος των μαχητικών που θα παραλάβει η Τουρκία, θα αρχίσει να κατασκευάζεται μετά την LRIP 11, όταν δηλαδή η παραγωγή του F-35 θα έχει εισέλθει σε πλήρη ανάπτυξη. Η τουρκική Αεροπορία αναμένεται λοιπόν ότι θα έχει έτοιμη την πρώτη επιχειρησιακή Μοίρα μαχητικών 5ης γενιάς στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου το 2021-2022 και (εκτός απροόπτου) θα παραλάβει μέχρι το 2025 περί τα 100 Διακλαδικά Μαχητικά Κρούσης F-35A 5ης γενιάς, με ενσωματωμένη ικανότητα Stealth. Η φιλοσοφία σχεδίασης του F-35 περιλαμβάνει την απαίτηση διείσδυσης βαθιά στο εχθρικό έδαφος, αντιμετωπίζοντας τις πιο φονικές απειλές πυραύλων εδάφους-αέρος.Το αεροσκάφος έχει επίσης σχεδιαστεί για να καταστρέφει στόχους κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας μαχητικά 4ης και 5ης γενιάς, τα οποία όμως θα προτιμήσει να αποφύγει αθέατο, παρά να εμπλακεί μαζί τους. Όλα αυτά θα συνθέσουν την υπέρτατη πρόκληση για την ΠΑ που θα είναι ίσως η πρώτη αεροπορική δύναμη του ΝΑΤΟ που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μαχητικά 5ης γενιάς!
Η απειλή μιας τουρκικής Αεροπορίας με μαχητικά F-35A (ακόμα και αν δεν αποκτηθεί τελικά ο φιλόδοξος αριθμός των 100 μαχητικών), θα αποτελέσει ουσιαστικό παράγοντα αποσταθεροποίησης. Πέραν όμως του απαραίτητου εκσυγχρονισμού μαχητικών F-16 στο επίπεδο Viper, θα πρέπει να αναζητηθεί σε δεύτερη φάση μετά το 2020 ένα νέο μαχητικό επίσης 4+ης η 5ης γενιάς, ώστε να καλυφθεί και το επιπλέον κενό απόσυρσης των F-4E AUP σε ρόλο κρούσης και αναχαίτισης που θα προκύψει από την απόσυρση τους. ‘Όλα δυστυχώς συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η εξέλιξη του «ακήρυχτου αεροπορικού πολέμου» στο Αιγαίο, έχει λάβει πλέον νέα τροπή με μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα σε ότι αφορά την ισορροπία δυνάμεων. Εκτός και αν εντός του 2016 ληφθούν άμεσες αποφάσεις που θα ανατρέψουν αυτή την πορεία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://defencenews.gr/amina/3943-p-a-proklisi-isxyos-domi-dynameon
No comments :
Post a Comment