Το Θερινό (για το βόρειο ημισφαίριο) ηλιοστάσιο, εφέτος θα συμπέσει σχεδόν με την πανσέληνο, η οποία θα υπάρξει στις 02:02 ώρα Ελλάδος την Τρίτη 21 Ιουνίου. Η σύμπτωση θερινού ηλιοστασίου και πανσελήνου έχει να συμβεί εδώ και 70 περίπου χρόνια. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, η 'Ανοιξη μικραίνει στο βόρειο ημισφαίριο και ό,τι αυτή χάνει, το κερδίζει σε διάρκεια το καλοκαίρι. Σήμερα στο βόρειο ημισφαίριο ο χειμώνας διαρκεί περίπου 89 μέρες (λιγότερες από όλες τις εποχές), η άνοιξη σχεδόν 93 μέρες, το καλοκαίρι σχεδόν 94 μέρες (περισσότερες από όλες τις εποχές) και το φθινόπωρο σχεδόν 90 μέρες. Συνολικά, η θερμότερη περίοδος του έτους (άνοιξη και καλοκαίρι) είναι περίπου μία εβδομάδα μεγαλύτερη σε διάρκεια από την ψυχρότερη (φθινόπωρο και χειμώνας). Η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται περίπου ένα λεπτό της ώρας κάθε χρόνο, ενώ ο χειμώνας μειώνεται σχεδόν κατά μισό λεπτό ετησίως. Αντίστροφα, η διάρκεια του καλοκαιριού μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό ενός λεπτού (που χάνει η άνοιξη), ενώ του φθινοπώρου αυξάνει κατά μισό λεπτό (που χάνει ο χειμώνας). Έτσι, όσο περνούν τα χρόνια, το καλοκαίρι μεγαλώνει σε βάρος της άνοιξης και το φθινόπωρο σε βάρος του χειμώνα. Υπολογίζεται ότι το έτος 3000 το καλοκαίρι θα διαρκεί 93,92 μέρες στο βόρειο ημισφαίριο, η άνοιξη 91,97 μέρες, το φθινόπωρο 90,61 μέρες και ο χειμώνας 88,74.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν Τιτανίδης, παιδί του Υπερίωνα και της Θείας. Είχε δύο αδελφές. Την Σελήνη και την Ηώ. Από τον 5ο π.Χ. αιώνα (περίπου) με την εκτεταμένη και σχεδόν πλήρη χρήση του "δωδεκάθεου" δεν θεωρείτο πλέον αυτοτελής θεότητα αλλά εταυτίζετο κυρίως με τον Απόλλων και κατά άλλους με τον ίδιο τον Ζευ (Δία). Το θερινό ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, αποτελούσε ανέκαθεν πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο. Από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο άνθρωπος υποδέχεται το καλοκαίρι με φωτιές τη νύχτα του ηλιοτρόπιου, την πιο μικρή νύχτα του χρόνου για το Βόρειο Ημισφαίριο, με τον ήλιο να στρέφεται προς το καλοκαίρι. Η νύχτα της 20ης-21ης Ιουνίου είναι αυτή που ανάβουν οι φωτιές, στο κατώφλι του καλοκαιριού. Οι φωτιές τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου έχουν σκοπό να εξαγνίσουν κάθε κακή τροπή, εξασφαλίζοντας στον ήλιο τον αιώνιο δρόμο στο δώμα του ουρανού.
Στην Αρχαία Ελλάδα γινόταν μεγάλη εορτή, με τους νέους να ανταλάσσουν ερωτικούς όρκους πηδώντας πάνω από τις φωτιές για καλή τύχη τρεις φορές, αλλά και για να εξαγνιστούν αποδιώχνοντας κάθε επιβουλή. Στη σημερινή Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη στη θέση εκείνης της εορτής, οι Φωτιές του Αη-Γιαννιού, του Κλήδονα, που σε κάποιες περιοχές τις λένε «του Αη-Γιαννιού του ηλιοτροπιού», προσδιορίζοντας επακριβώς την καταγωγή του εορτασμού, που αντί για τις 21 Ιουνίου, γίνεται την παραμονή του Αη-Γιάννη, δηλαδή τη νύχτα της 23ης Ιουνίου. Ούτε η επιβολή της χριστιανικής θρησκείας δεν κατάφερε τελικά να ξεριζώσει αυτές τις αρχαιότροπες δοξασίες/έθιμα, ακόμη και όταν οι τελετουργοί απειλήθησαν με διωγμούς από την 6η Οικουμενική Σύνοδο, το 680 μ.Χ. Και σήμερα ακόμη, οι φωτιές ανάβουν με τη δύση του ήλιου και στις φλόγες τους ρίχνονται τα ξερά στεφάνια της πρωτομαγιάς, ενώ αυτοί που πηδούν πάνω από τις φλόγες κάνουν κρυφές ευχές μέσα τους, ελπίζοντας να ευοδωθούν.
Οι Κέλτες υποδέχονταν και εκείνοι με φωτιές το καλοκαίρι, τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου. Νεαρά ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις φωτιές και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά πηδήσουν πάνω από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ θα μεγάλωναν τα σπαρτά. Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας στο Στόουνχετζ. γιόρταζαν τις «Φωτιές της ακτής». Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 2500 π.Χ. και του 2000 π.Χ. Στα ερείπια του Stonehenge, η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου. Κάθε χρόνο, επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου το επισκέπτονται αυτή την ημέρα.
Οι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, μια θηλυκή θεότητα που την απεικόνιζαν συνήθως να καβαλά μια φοράδα. Αυτή η θεότητα ήταν η προσωποποίηση της.
Στη Ρώμη γιόρταζαν τα «Βεστάλια», μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Βεστά, (παραπλήσια θεότητα της Ελληνικής Εστίας), και αυτές οι γιορτές της φωτιάς διαρκούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα.
Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής όπως οι Natchez έκαναν την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν Τιτανίδης, παιδί του Υπερίωνα και της Θείας. Είχε δύο αδελφές. Την Σελήνη και την Ηώ. Από τον 5ο π.Χ. αιώνα (περίπου) με την εκτεταμένη και σχεδόν πλήρη χρήση του "δωδεκάθεου" δεν θεωρείτο πλέον αυτοτελής θεότητα αλλά εταυτίζετο κυρίως με τον Απόλλων και κατά άλλους με τον ίδιο τον Ζευ (Δία). Το θερινό ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, αποτελούσε ανέκαθεν πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο. Από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο άνθρωπος υποδέχεται το καλοκαίρι με φωτιές τη νύχτα του ηλιοτρόπιου, την πιο μικρή νύχτα του χρόνου για το Βόρειο Ημισφαίριο, με τον ήλιο να στρέφεται προς το καλοκαίρι. Η νύχτα της 20ης-21ης Ιουνίου είναι αυτή που ανάβουν οι φωτιές, στο κατώφλι του καλοκαιριού. Οι φωτιές τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου έχουν σκοπό να εξαγνίσουν κάθε κακή τροπή, εξασφαλίζοντας στον ήλιο τον αιώνιο δρόμο στο δώμα του ουρανού.
Στην Αρχαία Ελλάδα γινόταν μεγάλη εορτή, με τους νέους να ανταλάσσουν ερωτικούς όρκους πηδώντας πάνω από τις φωτιές για καλή τύχη τρεις φορές, αλλά και για να εξαγνιστούν αποδιώχνοντας κάθε επιβουλή. Στη σημερινή Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη στη θέση εκείνης της εορτής, οι Φωτιές του Αη-Γιαννιού, του Κλήδονα, που σε κάποιες περιοχές τις λένε «του Αη-Γιαννιού του ηλιοτροπιού», προσδιορίζοντας επακριβώς την καταγωγή του εορτασμού, που αντί για τις 21 Ιουνίου, γίνεται την παραμονή του Αη-Γιάννη, δηλαδή τη νύχτα της 23ης Ιουνίου. Ούτε η επιβολή της χριστιανικής θρησκείας δεν κατάφερε τελικά να ξεριζώσει αυτές τις αρχαιότροπες δοξασίες/έθιμα, ακόμη και όταν οι τελετουργοί απειλήθησαν με διωγμούς από την 6η Οικουμενική Σύνοδο, το 680 μ.Χ. Και σήμερα ακόμη, οι φωτιές ανάβουν με τη δύση του ήλιου και στις φλόγες τους ρίχνονται τα ξερά στεφάνια της πρωτομαγιάς, ενώ αυτοί που πηδούν πάνω από τις φλόγες κάνουν κρυφές ευχές μέσα τους, ελπίζοντας να ευοδωθούν.
Οι Κέλτες υποδέχονταν και εκείνοι με φωτιές το καλοκαίρι, τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου. Νεαρά ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις φωτιές και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά πηδήσουν πάνω από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ θα μεγάλωναν τα σπαρτά. Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας στο Στόουνχετζ. γιόρταζαν τις «Φωτιές της ακτής». Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 2500 π.Χ. και του 2000 π.Χ. Στα ερείπια του Stonehenge, η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου. Κάθε χρόνο, επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου το επισκέπτονται αυτή την ημέρα.
Οι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, μια θηλυκή θεότητα που την απεικόνιζαν συνήθως να καβαλά μια φοράδα. Αυτή η θεότητα ήταν η προσωποποίηση της.
Στη Ρώμη γιόρταζαν τα «Βεστάλια», μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Βεστά, (παραπλήσια θεότητα της Ελληνικής Εστίας), και αυτές οι γιορτές της φωτιάς διαρκούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα.
Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής όπως οι Natchez έκαναν την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Στις κοινωνίες του ολοκληρωτικά εφήμερου, τις αρνούμενες να διακρίνουν την Ιερότητα και την Φυσική Τάξη, όσοι Όρθιοι στα κακόσχημα ερείπιά τους και στην ανόητη χλεύη τους, χτίζουμε σιωπηλά και με σιγουριά το εύσχημο Μέλλον.
ReplyDeleteΤο Πολυτιμότερο Αγαθό των Αθανάτων Θεών μας προς εμάς, η Ιερή Φωτιά, ας Ανάψει σε κάθε Εστία, επάνω σε κάθε Βωμό, για την Κυριαρχία του Θεού Απόλλωνος κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο.
Ο Οίκος μας, προετοιμάζεται και σε αυτόν τον Ενιαυτό Κύκλο για τη Σύναξη του Θέρους, και καλεί κάθε Αδελφή και Αδελφό μας Εθνικό οπουδήποτε και αν βρίσκεται να αποδώσει τις Πρέπουσες Τιμές και Λατρεία προς τους Πατρώνους και Πατρώνες τους, Θεούς και Θέαινες.
Σε έναν ήδη ξεπερασμένα «μοντέρνο» κόσμο που αυτοκαταστρέφεται, η Κυριαρχία του Μεγίστου Θεού Ηλίου παραμένει ανεπηρέαστη.
Οίκος Ελλήνων Εθνικών
Θύρσος
In totalitarian societies of the ephemeral, which they refusing to distinguish the Sanctity and the Natural Order, those of ugly ruins, we are Standing still, unconquered of their silly sneer, building silently and confidently the plausible future.
The most valuable asset of our Immortal Gods given to us, the Sacred Fire, Ignite let it Rise in every Home, upon every Altar on the Sovereignty of the Sun God during the Summer Solstice.
Our House is prepared one more time, for this annual Cycle for the Assembly of Summer, and calls each Sister and our Brother, defenders of the National Pride and Heritage, wherever they may be, to pledge every Honor and Worship to their patrons Gods.
Our Great Wishes for Strength and Prosperity goes to all dear Friends and Comrades in Odinic Rite, in Societas Hesperiana, in Seeds of Yggdrasil, in RHB Brazil and everyone else individual that supports us so far.
In an already outdated "modern" world that is destroying itself rapidly, the Sovereignty of God Sun remains unaffected.
Oikos of Ethnikoi Hellenes
Thyrsos
http://hellenesthyrsos.blogspot.gr/2016/06/message-from-house-of-thyrsos-for.html