Μια σημαντική επιτυχία κατέγραφε στο ενεργητικό της η τουρκική Ακτοφυλακή, η οποία έχει ευρύτερη σημασία, αφού είναι απολύτως συμβατή με την τουρκική επιδίωξη για τον γεωπολιτικό έλεγχο του θαλασσίου χώρου σε έκταση που ξεφεύγει σημαντικά από τα χωρικά της ύδατα, φιλοδοξώντας να καταστεί η Τουρκία ηγέτιδα δύναμη στην ευρύτερη περιοχή, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται ευρύτερα. Η επιχείρηση (Operation Albatros) αφορούσε την ακινητοποίηση πλοίου με σημαία Βολιβίας που έπλεε στη Μεσόγειο και μετέφερε 13 τόνους ινδικής κάνναβης (χασίς). Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το http://turkishnavy.net, η ακινητοποίηση και νηοψία διενεργήθηκε στις 5 Ιανουαρίου, 55 ναυτικά μίλια από τον λιμένα του Τομπρούκ της Λιβύης, 140 μίλα από την Κρήτη. Στόχος της επιχείρησης ήταν το πλοίο M/V Joudi το οποίο σταμάτησαν δύο πλοία της τουρκικής Ακτοφυλακής, τα Περιπολικά Ανοιχτής Θαλάσσης (OPV: Offshore Patrol Vessels) TCSG Yaşam (SG-704) και TCSG Umut (SG-703). To TCSG Yaşam απέπλευσε από τον λιμένα της Μερσίνας και το TCSG Umut από τη Μαρμαρίδα. Την επιχείρηση συντόνιζε – υποστήριζε αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας της τουρκικής Ακτοφυλακής, το οποίο έγινε σκιά του πλοίου, ενώ στην επιχείρηση νηοψίας, τα στελέχη των ειδικών δυνάμεων που συμμετείχαν, είχαν και την υποστήριξη δύο εκπαιδευμένων σκύλων στην ανεύρεση ναρκωτικών. Όταν το πλοίο των εμπόρων ναρκωτικών M/V Jourdi αναχώρησε από τη Συρία, οι διεθνείς αρχές καταπολέμησης της εμπορίας ναρκωτικών παρέλαβαν πληροφορίες για το φορτίο που μετέφερε, με την τουρκική Ακτοφυλακή να ξεκινά την παρακολούθηση της πορείας του πλοίου στις 3 Ιανουαρίου.
Εντύπωση προκαλεί η ενέργεια της τουρκικής πλευράς να επικοινωνήσει με τις αρχές της Βολιβίας και να εξασφαλίσει την άδεια διενέργειας νηοψίας στο πλοίο, η οποία πέραν της τήρησης των τύπων, διαβιβάζει επικοινωνιακά και το μήνυμα ενός δρώντα που συμμορφώνεται στον υπερθετικό με τη διεθνή έννομη τάξη, μια «λεπτομέρεια» που επίσης εξυπηρετεί τον στόχο της Τουρκίας όπως περιγράφηκε παραπάνω. Πλέον, το πλοίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της τουρκικής Ακτοφυλακής πλέοντας για την Τουρκία για τα περαιτέρω. Παρότι ο ιστοχώρος που φιλοξενεί το πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τον ακριβή προορισμό, αναφέρει πως «είναι ασφαλής εικασία ότι πλέει προς τον ναύσταθμο του Ακσάζ στη Μαρμαρίδα, που είναι ο πλησιέστερος [τουρκικός] ναύσταθμος». Όπως σχολιάζεται, προ δύο ετών τέτοια επιχείρηση θα ήτο αδιανόητη, καθώς η Ακτοφυλακή της Τουρκίας δε διέθετε πλοία με τέτοια επιχειρησιακή αυτονομία – εμβέλεια. Τη διαφορά έκανε η εισαγωγή σε υπηρεσία των Περιπολικών Ανοικτής Θαλάσσης κλάσης «Dost» (συμβόλαιο του 2007 για τέσσερα σκάφη που μπορούν να επιχειρούν σε κατάσταση θαλάσσης δυσμενέστερης του 5 και να υποστηρίζουν επιχειρήσεις ελικοπτέρων, ναυπήγηση στηριγμένη στα πλοία κλάσης Sirio της ιταλικής Fincantieri που ολοκλήρωσε επιτυχώς η RMK Marine), που επαύξησαν δραματικά τη δυνατότητα εκτέλεσης αποστολών – επιχειρήσεων για την Τουρκική Ακτοφυλακή. Το ζητούμενο είναι εάν η συγκεκριμένη επιχείρηση θα πετύχει να ξυπνήσει ορισμένους εντός της χώρας, καθώς κάθε μέρα που περνάει μας πείθει ολοένα και πιο πολύ, ότι η πραγματική χρεοκοπία δεν είναι στην τσέπη, αλλά στα κεφάλια των διαχρονικώς κρατούντων…
Ο ιστοχώρος http://turkishnavy.net/ που έφερε στο φως την «Επιχείρηση Άλμπατρος» (Operation Albatros) της Τουρκικής Ακτοφυλακής στα ανοιχτά της Λιβύης, προχωρά σήμερα στη δημοσίευση περισσοτέρων πληροφοριών, καθώς επίσης και στη δημοσίευση βίντεο, καθώς έγινε και επίσημη ενημέρωση από τουρκικής πλευράς. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βέβαια έχει ο υπερτονισμός του ότι το πλοίο φέρεται να φορτώθηκε στον συριακό λιμένα Ταρτούς, ο οποίος α) βρίσκεται υπό τον έλεγχο του συριακού καθεστώτος και β) φιλοξενεί τη ρωσική ναυτική βάση στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτά τα δεδομένα εγείρουν σαφέστατα υποψίες αναφορικά με την όλη υπόθεση, μήπως δηλαδή έχει και κάποιες διαστάσεις… σκηνοθεσίας, καθότι όλως τυχαίως, και οι δυο εμπλεκόμενοι, έμμεσα ή άμεσα, το συριακό καθεστώς και οι Ρώσοι, είναι οι μεγάλοι αντίπαλοι των Τούρκων και μάλιστα σε ζήτημα ζωτικής σημασίας για όσα η τουρκική ηγεσία θεωρεί εθνικά συμφέροντα. Εν ολίγοις, το όλο θέμα μοιάζει πλέον εξαιρετικά βολικό και ίσως έχουμε αντιδράσεις από τη ρωσική πλευρά τις επόμενες ημέρες. Διότι ένα φορτίο 13,6 τόνων καννάβεως να φορτώνεται εκεί, με τους Τούρκους να διαθέτουν σχετικές πληροφορίες, ασφαλώς η MIT θα γνωρίζει περισσότερα και για την προέλευση του φορτίου και θα μας ενημερώσει προσεχώς. Καθώς επίσης και για το πού στην ευχή πήγαινε το πλοίο αυτό να ξεφορτώσει, καθότι μόνο κουτορνίθια δεν θα παρακολουθούσαν το M/V Joudi με σημαία… Βολιβίας, να κάνει εμπόριο στη Μεσόγειο περνώντας από τον λιμένα Ταρτούς, με τα σενάρια δυνητικής δραστηριότητας να είναι πολλαπλά. Και στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει σχετική επαγρύπνηση. Άσε που ήταν χύμα, σε κοντέινερ… κατά τα άλλα χρειαζόντουσαν εκπαιδευμένοι σκύλοι! Κάτι δεν πάει καλά.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα λάβουμε πειστικές απαντήσεις τις ημέρες που ακολουθούν. Κατά τα άλλα, το βάρος του φορτίου μαριχουάνας που μετέφερε το πλοίο ήταν τελικά 13,6 τόνοι. Το πλοίο ακινητοποιήθηκε από ομάδα ειδικών επιχειρήσεων που επέβαινε επί των πλοίων TCSG Yaşam και TCSG Umut,όχι χωρίς να συναντήσει αντίσταση, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία.Το πλοίο πλέον βρίσκεται στον ναύσταθμο του Ακσάζ για τα περαιτέρω. Επί της ουσίας, το μόνο που αλλάζει σε σχέση με όσα μετέδωσε τη χθεσινή μέρα ο αξιόλογος τουρκικός ιστοχώρος με εξειδίκευση στα ναυτικά θέματα, είναι ότι το πλοίο εντοπίστηκε από αεροσκάφος της Ακτοφυλακής στις 2 Ιανουαρίου, δηλαδή μία ημέρα πριν. Όπως όμως έγινε γνωστό, όταν τα τουρκικά πλοία πλησίασαν και του ζήτησαν να ακινητοποιηθεί για τη διενέργεια νηοψίας, ο καπετάνιος αρνήθηκε να υπακούσει με αποτέλεσμα να επιχειρήσουν να το πλήξουν με «κανόνι» νερού. Ωστόσο και αυτή η μέθοδος απεδείχθη αναποτελεσματική, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί δυναμική επέμβαση επί του πλοίου από την ομάδα ειδικών επιχειρήσεων. Επιχειρώντας από ελικόπτερο που φιλοξενούσε ένα από τα δυο πλοία, κατέβηκαν με τη μέθοδο «fast rope» (ταχεία καταρρίχηση) στο πλοίο και το έθεσαν υπό έλεγχο.
Η ιστορία με το… παπόρι απ’ τη Συρία, αντί της Περσίας, είναι ενδιαφέρουσα και έχει διαφορετικές αναγνώσεις. Η κοιλάδα Μπεκάα όπου παράγεται η μεγαλύτερη ποσότητα ινδικής κάνναβης («χασισάκι μυρωδάτο» κατά το ρεμπέτικο άσμα και η καλύτερη ποιότητα κατά τους ειδικούς) στη Μ. Ανατολή και η οποία ελέγχεται από την Χεζμπολάχ, γιατί μεγάλο μέρος της χρηματοδότησής της προέρχεται από το Χασίς! Όπως ξέρουμε η Χεζμπολάχ είναι βασικός σύμμαχος του Άσαντ, άρα δεν θα ήταν τραβηγμένο να υποθέσουμε ότι η φόρτωση έγινε με την ανοχή των συριακών αρχών και της Ρωσίας (άριστα πληροφορημένη για τα τεκταινόμενα εκεί). Ο δεύτερος λόγος ήταν η μεγάλη ποσότητα, 13,5 τόνοι είναι πολύ πράγμα… και μυρίζει το άτιμο! Το ρίσκο να εξάγεις τόσο μεγάλη ποσότητα δικαιολογείται μόνο αν υπήρχε ένας και μοναδικός πελάτης, αλλιώς δε ρισκάρεις να χάσεις όλη αυτή την ποσότητα. Ο συνήθης τελικώς προορισμός είναι η Ισπανία, για να προωθηθεί το εμπόρευμα στην Ευρώπη. Γιατί οι Τούρκοι οι οποίοι προφανώς ήξεραν για τη φόρτωση περίμεναν να φτάσει το καράβι στην Λιβύη; Φοβόντουσαν τα ρώσικα καράβια; Φοβόντουσαν τους P-800 της Συρίας και έπρεπε να περιμένουν 36 ώρες να βγει το καράβι εκτός εμβέλειας;. Πολλά τα ερωτήματα. Πάντως, σίγουρα έχωσαν ένα χοντρό χτύπημα στην Χεζμπολάχ που πρέπει τώρα να καλύψει τη ζημιά από αλλού.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
http://www.defence-point.gr/
Εντύπωση προκαλεί η ενέργεια της τουρκικής πλευράς να επικοινωνήσει με τις αρχές της Βολιβίας και να εξασφαλίσει την άδεια διενέργειας νηοψίας στο πλοίο, η οποία πέραν της τήρησης των τύπων, διαβιβάζει επικοινωνιακά και το μήνυμα ενός δρώντα που συμμορφώνεται στον υπερθετικό με τη διεθνή έννομη τάξη, μια «λεπτομέρεια» που επίσης εξυπηρετεί τον στόχο της Τουρκίας όπως περιγράφηκε παραπάνω. Πλέον, το πλοίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της τουρκικής Ακτοφυλακής πλέοντας για την Τουρκία για τα περαιτέρω. Παρότι ο ιστοχώρος που φιλοξενεί το πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τον ακριβή προορισμό, αναφέρει πως «είναι ασφαλής εικασία ότι πλέει προς τον ναύσταθμο του Ακσάζ στη Μαρμαρίδα, που είναι ο πλησιέστερος [τουρκικός] ναύσταθμος». Όπως σχολιάζεται, προ δύο ετών τέτοια επιχείρηση θα ήτο αδιανόητη, καθώς η Ακτοφυλακή της Τουρκίας δε διέθετε πλοία με τέτοια επιχειρησιακή αυτονομία – εμβέλεια. Τη διαφορά έκανε η εισαγωγή σε υπηρεσία των Περιπολικών Ανοικτής Θαλάσσης κλάσης «Dost» (συμβόλαιο του 2007 για τέσσερα σκάφη που μπορούν να επιχειρούν σε κατάσταση θαλάσσης δυσμενέστερης του 5 και να υποστηρίζουν επιχειρήσεις ελικοπτέρων, ναυπήγηση στηριγμένη στα πλοία κλάσης Sirio της ιταλικής Fincantieri που ολοκλήρωσε επιτυχώς η RMK Marine), που επαύξησαν δραματικά τη δυνατότητα εκτέλεσης αποστολών – επιχειρήσεων για την Τουρκική Ακτοφυλακή. Το ζητούμενο είναι εάν η συγκεκριμένη επιχείρηση θα πετύχει να ξυπνήσει ορισμένους εντός της χώρας, καθώς κάθε μέρα που περνάει μας πείθει ολοένα και πιο πολύ, ότι η πραγματική χρεοκοπία δεν είναι στην τσέπη, αλλά στα κεφάλια των διαχρονικώς κρατούντων…
Ο ιστοχώρος http://turkishnavy.net/ που έφερε στο φως την «Επιχείρηση Άλμπατρος» (Operation Albatros) της Τουρκικής Ακτοφυλακής στα ανοιχτά της Λιβύης, προχωρά σήμερα στη δημοσίευση περισσοτέρων πληροφοριών, καθώς επίσης και στη δημοσίευση βίντεο, καθώς έγινε και επίσημη ενημέρωση από τουρκικής πλευράς. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βέβαια έχει ο υπερτονισμός του ότι το πλοίο φέρεται να φορτώθηκε στον συριακό λιμένα Ταρτούς, ο οποίος α) βρίσκεται υπό τον έλεγχο του συριακού καθεστώτος και β) φιλοξενεί τη ρωσική ναυτική βάση στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτά τα δεδομένα εγείρουν σαφέστατα υποψίες αναφορικά με την όλη υπόθεση, μήπως δηλαδή έχει και κάποιες διαστάσεις… σκηνοθεσίας, καθότι όλως τυχαίως, και οι δυο εμπλεκόμενοι, έμμεσα ή άμεσα, το συριακό καθεστώς και οι Ρώσοι, είναι οι μεγάλοι αντίπαλοι των Τούρκων και μάλιστα σε ζήτημα ζωτικής σημασίας για όσα η τουρκική ηγεσία θεωρεί εθνικά συμφέροντα. Εν ολίγοις, το όλο θέμα μοιάζει πλέον εξαιρετικά βολικό και ίσως έχουμε αντιδράσεις από τη ρωσική πλευρά τις επόμενες ημέρες. Διότι ένα φορτίο 13,6 τόνων καννάβεως να φορτώνεται εκεί, με τους Τούρκους να διαθέτουν σχετικές πληροφορίες, ασφαλώς η MIT θα γνωρίζει περισσότερα και για την προέλευση του φορτίου και θα μας ενημερώσει προσεχώς. Καθώς επίσης και για το πού στην ευχή πήγαινε το πλοίο αυτό να ξεφορτώσει, καθότι μόνο κουτορνίθια δεν θα παρακολουθούσαν το M/V Joudi με σημαία… Βολιβίας, να κάνει εμπόριο στη Μεσόγειο περνώντας από τον λιμένα Ταρτούς, με τα σενάρια δυνητικής δραστηριότητας να είναι πολλαπλά. Και στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει σχετική επαγρύπνηση. Άσε που ήταν χύμα, σε κοντέινερ… κατά τα άλλα χρειαζόντουσαν εκπαιδευμένοι σκύλοι! Κάτι δεν πάει καλά.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα λάβουμε πειστικές απαντήσεις τις ημέρες που ακολουθούν. Κατά τα άλλα, το βάρος του φορτίου μαριχουάνας που μετέφερε το πλοίο ήταν τελικά 13,6 τόνοι. Το πλοίο ακινητοποιήθηκε από ομάδα ειδικών επιχειρήσεων που επέβαινε επί των πλοίων TCSG Yaşam και TCSG Umut,όχι χωρίς να συναντήσει αντίσταση, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία.Το πλοίο πλέον βρίσκεται στον ναύσταθμο του Ακσάζ για τα περαιτέρω. Επί της ουσίας, το μόνο που αλλάζει σε σχέση με όσα μετέδωσε τη χθεσινή μέρα ο αξιόλογος τουρκικός ιστοχώρος με εξειδίκευση στα ναυτικά θέματα, είναι ότι το πλοίο εντοπίστηκε από αεροσκάφος της Ακτοφυλακής στις 2 Ιανουαρίου, δηλαδή μία ημέρα πριν. Όπως όμως έγινε γνωστό, όταν τα τουρκικά πλοία πλησίασαν και του ζήτησαν να ακινητοποιηθεί για τη διενέργεια νηοψίας, ο καπετάνιος αρνήθηκε να υπακούσει με αποτέλεσμα να επιχειρήσουν να το πλήξουν με «κανόνι» νερού. Ωστόσο και αυτή η μέθοδος απεδείχθη αναποτελεσματική, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί δυναμική επέμβαση επί του πλοίου από την ομάδα ειδικών επιχειρήσεων. Επιχειρώντας από ελικόπτερο που φιλοξενούσε ένα από τα δυο πλοία, κατέβηκαν με τη μέθοδο «fast rope» (ταχεία καταρρίχηση) στο πλοίο και το έθεσαν υπό έλεγχο.
Η ιστορία με το… παπόρι απ’ τη Συρία, αντί της Περσίας, είναι ενδιαφέρουσα και έχει διαφορετικές αναγνώσεις. Η κοιλάδα Μπεκάα όπου παράγεται η μεγαλύτερη ποσότητα ινδικής κάνναβης («χασισάκι μυρωδάτο» κατά το ρεμπέτικο άσμα και η καλύτερη ποιότητα κατά τους ειδικούς) στη Μ. Ανατολή και η οποία ελέγχεται από την Χεζμπολάχ, γιατί μεγάλο μέρος της χρηματοδότησής της προέρχεται από το Χασίς! Όπως ξέρουμε η Χεζμπολάχ είναι βασικός σύμμαχος του Άσαντ, άρα δεν θα ήταν τραβηγμένο να υποθέσουμε ότι η φόρτωση έγινε με την ανοχή των συριακών αρχών και της Ρωσίας (άριστα πληροφορημένη για τα τεκταινόμενα εκεί). Ο δεύτερος λόγος ήταν η μεγάλη ποσότητα, 13,5 τόνοι είναι πολύ πράγμα… και μυρίζει το άτιμο! Το ρίσκο να εξάγεις τόσο μεγάλη ποσότητα δικαιολογείται μόνο αν υπήρχε ένας και μοναδικός πελάτης, αλλιώς δε ρισκάρεις να χάσεις όλη αυτή την ποσότητα. Ο συνήθης τελικώς προορισμός είναι η Ισπανία, για να προωθηθεί το εμπόρευμα στην Ευρώπη. Γιατί οι Τούρκοι οι οποίοι προφανώς ήξεραν για τη φόρτωση περίμεναν να φτάσει το καράβι στην Λιβύη; Φοβόντουσαν τα ρώσικα καράβια; Φοβόντουσαν τους P-800 της Συρίας και έπρεπε να περιμένουν 36 ώρες να βγει το καράβι εκτός εμβέλειας;. Πολλά τα ερωτήματα. Πάντως, σίγουρα έχωσαν ένα χοντρό χτύπημα στην Χεζμπολάχ που πρέπει τώρα να καλύψει τη ζημιά από αλλού.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
http://www.defence-point.gr/
No comments :
Post a Comment