Το Δ.Σ. της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς διαμαρτύρεται εντονώτατα για την απόφαση της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας (ΦΕΚ 941 Β’ /25-5-2015) να καταργηθεί η διδασκαλία του Επιταφίου του Περικλέους, που εύστοχα έχει χαρακτηρισθεί «ευαγγέλιο της δημοκρατίας», και να μειωθεί σε μιά ώρα την εβδομάδα η διδασκαλία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στην Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου. Επίσης, εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του για τη δραστική μείωση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στην Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ΄ Λυκείου (από 10 που προβλέπονταν στον ν. 4186/2013 σε 4 (!) ώρες εβδομαδιαίως), η οποία περιλαμβάνεται στην ίδια Υπουργική Απόφαση. Τα άστοχα αυτά μέτρα του Υπουργείου Παιδείας παραγνωρίζουν το γεγονός ότι στον Επιτάφιο του Περικλέους διατυπώνονται με ευκρίνεια ηθικές, κοινωνικές και δημοκρατικές αξίες, απαραίτητες για τον σύγχρονο άνθρωπο. Αυτές τις αξίες είναι αυτονόητη και επιτακτική ανάγκη να εγκολπώνονται οι νέοι της Πατρίδος μας, όποιον επιστημονικό κλάδο και αν ακολουθήσουν στις μελλοντικές τους σπουδές, και μάλιστα σε μια εποχή που η Ελληνική κοινωνία βιώνει επώδυνα σοβαρή οικονομική κρίση, απότοκο βαθειάς κρίσης πολιτισμού, ηθικών και πνευματικών αξιών. Επιπλέον, μέσω των αρχαίων Ελληνικών κειμένων κατανοείται η διαχρονία και η ενότητα της Ελληνικής γλώσσας και ενισχύεται η εκφραστική και ο λεξιλογικός πλούτος του γραπτού και προφορικού λόγου. Εξ άλλου η μείωση της διδασκαλίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας σε μία μόνον ώρα εβδομαδιαίως στην Γενική Παιδεία της Γ΄ Λυκείου υποβαθμίζει ουσιαστικά και τους βάρδους της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, που με το μεγάλο έργο τους εμπλούτισαν τον Νεοελληνικό μας λόγο, γαλούχησαν γενιές και γενιές Νεοελλήνων, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην μόρφωση των Ελλήνων πολιτών. Αυτήν ακριβώς την μόρφωση, με τη μείωση της διδασκαλίας της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στερούν αβασάνιστα οι εισαγόμενες αλλαγές από τη σημερινή ελληνική νεολαία και αυριανούς πολίτες της χώρας μας.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει τις αποφάσεις του για το πρόγραμμα της Γ΄ Λυκείου και να μη μειώσει την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη διαχρονία της. Είναι χρέος προς την νεότητα και τον πολιτισμό μας.
Η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά θεωρεί ως καθοριστικής σημασίας τα προγράμματα και τα διδακτικά βιβλία, που αφορούν την Ελληνική ανθρωπιστική κληρονομιά και την Ελληνική ιστορία και γλώσσα στη διαχρονική τους συνέχεια. Προτίθεται γι’ αυτό ν’ αφιερώσει σ’ αυτό το θέμα μια από τις μεγάλες εκδηλώσεις της του προσεχούς έτους 2016. Συγκεκριμένα, θα οργανώσει Επιστημονική Ημερίδα στην Αθήνα, στο πρώτο τρίμηνο του 2016, και θα καλέσει διακεκριμένους ειδικούς και εξέχουσες προσωπικότητες των γραμμάτων να εξετάσουν και να συζητήσουν συστηματικά τα υπάρχοντα προγράμματα και διδακτικά βιβλία όλων των τάξεων του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου, στον τομέα ειδικότερα της ανθρωπιστικής παιδείας, της Ελληνικής ιστορίας και της γλώσσας. Τα συμπεράσματα της Ημερίδος, με μορφή παρατηρήσεων, εισηγήσεων και προτάσεων, θα υποβληθούν στο Υπουργείο Παιδείας. Η Ελληνική γλωσσική αλλά και γενικότερα ανθρωπιστική κληρονομιά, Παιδεία και πολιτιστική ταυτότητα, είναι υπόθεση ολόκληρου του Ελληνικού λαού και υποθήκη και επιταγή για την πολιτική του αρμόδιου Υπουργείου. Με αυτό το πνεύμα, η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά είναι πρόθυμη να συνεργασθεί με το Υπουργείο για την επανεξέταση των προγραμμάτων και των διδακτικών βιβλίων, που χρειάζεται να επανεξετασθούν.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος, Καθηγητής Β. Φίλιας
Η Γενική Γραμματεύς, Καθηγήτρια Αριστέα Τόλια
Η Ελληνική γλώσσα, στη διαχρονική ιστορία, δημιουργία και εξέλιξή της, είναι για τους ΄Ελληνες ζωντανή συνείδηση και έκφραση, εθνική ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα, μνήμη και το αδιάσπαστο νήμα που συνδέει τον σημερινό ελληνισμό με τις πρωτοπηγές του Ομηρικού και Μυκηναϊκού κόσμου. Διαπλέοντας τον πολυκύμαντο ιστορικό χρόνο, η Ελληνική γλώσσα κατόρθωσε να διατηρήσει τη συνέχεια και την πλούσια καρποφορία της διαδοχικά στο κλασικό και οικουμενικό πλαίσιο της Αρχαιότητας και αργότερα στο πλαίσιο της χιλιόχρονης Βυζαντινής αυτοκρατορίας και του Νέου Ελληνισμού. Ταυτισμένη με τα ανθρωπιστικά οικουμενικά ιδεώδη και την κλασική κληρονομιά, δεν είναι μόνο εθνική αλλά και παγκόσμια κληρονομιά. Ο θησαυρός της Ελληνικής γλώσσας είναι γι’ αυτό εθνικό παλλάδιο και παρακαταθήκη για τους ΄Ελληνες αλλά και πολύτιμη πνευματική κληρονομιά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η μελέτη της σ’ ολόκληρη τη διαχρονικότητά της, η διαφύλαξή της μέσα στον σημερινό κόσμο και η παραγωγή, η καλλιέργεια και η προβολή της συνιστούν για τους ΄Ελληνες πρωταρχικό καθήκον για την παιδεία, τον πολιτισμό, την νέα δημιουργία και την αδιάσπαστη εθνική και πολιτιστική συνέχεια και ταυτότητα. Αποτελεί όμως ταυτόχρονα για ολόκληρο τον κόσμο διαφύλαξη μιάς μοναδικής κληρονομιάς και πολύτιμη κοινωνία με τον πολιτιστικό πλούτο και τα οικουμενικά ανθρωπιστικά ιδεώδη που αντιπροσωπεύει και τα οποία είναι τόσο επίκαιρα μέσα στον σημερινὀ κόσμο.
Στο πνεύμα αυτό το 2001 Ακαδημαικοί, Πρυτάνεις Πανεπιστημίων, διανοούμενοι, προσωπικότητες της επιστήμης, των γραμμάτων, της τέχνης αλλά και του ευρύτερου πολιτικού, δικαστικού, διπλωματικού, στρατιωτικού και επιχειρηματικού χώρου, απεφάσισαν να συμπράξουν για την δημιουργία ενός φορέα υπό την μορφήν Ανεγνωρισμένου Σωματείου με την ανωτέρω επωνυμία. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ έχει στόχο την ευαισθητοποίηση φορέων και μεμονωμένων ατόμων που μπορούν να συμβάλουν με οποιονδήποτε τρόπο στην προαγωγή και διάδοση του ελληνικού λόγου. Καθήκον όλων μας και ιδιαίτερα των νέων είναι η σωστή χρήση της γλώσσας μας για την πρόσβαση στην γνώση, που αποτελεί την ισχυρότερη δύναμη για την επιβίωση του γένους και του πολιτισμού μας.
Σκοποί του Σωματείου είναι:
1. Η πέραν πάσης πολιτικής τοποθετήσεως διαφύλαξη, προαγωγή και διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας ως και η αποτροπή κάθε βιαίας παραποιήσεως του λεκτικού και συντακτικού περιεχομένου της.
2. Η κατάδειξη της συνεχείας της Ελληνικής Γλώσσας και της συμβολής της στον παγκόσμιο πολιτισμό με αναγωγή στις πηγές.
3. Η ευαισθητοποίηση των Ελλήνων και ιδιαίτερα της νεολαίας, όσον αφορά εις την αξίαν και τον οικουμενικό χαρακτήρα της Ελληνικής Γλώσσας, καθώς και τους κινδύνους που διατρέχει.
4. Η διαφύλαξη της ιστορικής ορθογραφίας και της παραδοσιακής γραφής της Ελληνικής Γλώσσας.
5. Η ενίσχυση κάθε προσπάθειας για την εκμάθηση και διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας σε χώρες της αλλοδαπής.
6. Η μέριμνα για την ενεργοποίηση του ισχύοντας νόμου περί αναγραφής όλων των επιγραφών στην Ελληνική Γλώσσα και η αποτροπή της χρήσεως ξενικών λέξεων και όρων, ιδίως στα διδακτικά βιβλία
No comments :
Post a Comment