Η αστάθεια στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Ευρώπη κάθε άλλο παρά εφησυχασμένο βρίσκει το ΝΑΤΟ. Μέχρι σήμερα έχει ενισχυθεί και θα συνεχίσει να ενισχύεται σε ό,τι αφορά την Ανατολική Ευρώπη. Επίσης, χώρες-μέλη του έχουν εμπλακεί στις αεροπορικές επιχειρήσεις στην Συρία, οι οποίες καθίστανται κρίσιμες λόγω των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων. Το πρόβλημα, ωστόσο, φαίνεται να είναι στο ενδιάμεσο. Στην Μεσόγειο. Οι σχέσεις με την Ρωσία ξεφεύγουν από τα όρια της Ευρώπης. Σε μια επανάληψη της λογικής του Ψυχρού Πολέμου, με τη μεταφορά του ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων σε συγκρούσεις σε άλλες γεωγραφικές περιοχές (proxy wars), η Ρωσία ενεπλάκη ενεργά στην Συρία. Πρόκειται για μια προσπάθεια της Μόσχας να κερδίσει ανταλλάγματα από την στιγμή που ήταν “αποκλεισμένη” οικονομικά και όχι μόνο, από τις κυρώσεις της Δύσης. Αν θυμηθούμε ένα από τα κλασικά παραδείγμα διαπραγμάτευσης στις Διεθνείς Σχέσεις, την κρίση της Κούβας το 1962, η λήξη της είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση των Σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα και την απόσυρση των αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων Jupiter από την Ιταλία και την Τουρκία. Σε τέτοιες κρίσιμες πολιτικά περιόδους οι Διεθνείς Σχέσεις έχουν να προσφέρουν τα απαραίτητα “εργαλεία” για την κατανόηση και την υποβολή πρότασεων για τις μελλοντικές αποφάσεις, χωρίς να περιορίζονται από μονοδιάστατες προσεγγίσεις γεωγραφικού… περιεχομένου, που εξηγούν μερικώς ορισμένα γεγονότα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν εργαλείο προσέγγισης ή ερμηνείας των φαινομένων και ούτε προσφέρουν πραγματικές ή έστω ευέλικτες προτάσεις στρατηγικής. Αναγνωρίζοντας το κενό που έχει στην στρατηγική του αναφορικά με τον πόλεμο στην Συρία, που ανατροφοδοτεί τα αίτια του πολέμου και της έλλειψης ασφάλειας, ενώ τροφοδοτεί άμεσα το διεθνικό φαινόμενο της τρομοκρατίας, αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία “Νότιας Στρατηγικής”. Δηλαδή, μιας στρατηγικής ασφαλείας για το περιβάλλον της Μεσογείου. Στόχος της θα είναι η δημιουργία Αποτροπής, η οποία θα είναι ξεκάθαρη σε όλο το φάσμα της ισχύος. Από το τακτικό έως το στρατηγικό. Θα είναι δε ξεκάθαρη υπό την έννοια ότι δε θα αφήνει χώρο για παρανοήσεις.
Η νέα στρατηγική που θα καθοριστεί την 1η και 2α Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια της συνόδου των υπουργών εξωτερικών της συμμαχίας, θα ξεδιπλωθεί σε πολλαπλούς τομείς. Σε αυτούς θα συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων και σύμφωνα δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα Γιενς Στόλτενμπεργκ,
- αποστολές επιτήρησης και αναγνώρισης από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις,
- ανάπτυξη δυνάμεων σε ρόλους συμβούλων σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής,
- ενισχυμένη μόνιμη παρουσία με ανάπτυξη δυνάμεων σε ορισμένες περιοχές.
- Στο ίδιο πλαίσιο, θα διεξαχθούν μεγαλύτερες και συχνότερες ασκήσεις, αντίστοιχες με την Trident Juncture που έλαβε χώρα πριν από λίγες ημέρες. Πάντως, ήδη έχουν δρομολογούνται κάποιες ενέργειες στο πλαίσιο αυτό. Μία εξ αυτών προέρχεται από τη δήλωση του Διοικητή Ναυτικών Επιχειρήσεων του Αμερικανικού Ναυτικού, Ναυάρχου Τζων Ρίτσαρντσον, ο οποίος ανέφερε ότι μελετάται προς υλοποίηση η αποστολή μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων στην Μεσόγειο, ως απάντηση στις κινήσεις των Ρώσων. Αντίστοιχης λογικής ήταν και η δήλωση του Υποδιοικητή Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, Στρατηγού Άντριαν Μπράντσω, ο οποίος τόνισε ότι πολύ σύντομα πέντε μη επανδρωμένα αεροχήματα Global Hawk θα αναπτυχθούν στην Σικελία.
Η Ελλάδα σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει σε λίγες ημέρες να παρουσιάσει τις δικές της προτάσεις. Η στρατηγική του ΝΑΤΟ την αφορά άμεσα. Πιο άμεσα δε γίνεται! Παρά την άσχημη οικονομική και πολιτική συγκυρία η χώρα δεν μπορεί να είναι απούσα σε μια στιγμή που δέχεται πιέσεις στα θέματα της οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής, της ασφάλειας, της άμυνας κτλ. Έχουμε αναφέρει αρκετά συχνά, με αφορμή πολιτικές αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων, ότι η Ελλάδα πρέπει να εμπλακεί για να αποκτήσει αξία. Οι Έλληνες πολιτικοί μέχρι χθες συνήθιζαν να αραδιάζουν λέξεις “κλισέ” για να δείξουν ότι η χώρα έχει στρατηγικό ρόλο. Όταν δεν υπάρχει εμπλοκή η χώρα δεν έχει καμία στρατηγική αξία και αυτοί που ψάχνουν να βρουν τα “πατήματα”, δηλαδή οι ισχυρότερες χώρες, είτε θα πάρουν αυτά που έχει να προσφέρει η χώρα με πιέσεις και χωρίς αντάλλαγμα ή θα βρουν άλλη χώρα που θα τους τα προσφέρει. Η ελπίδα είναι ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ θα κατανοήσει την κρισιμότητα της νέας εξέλιξης και θα καταρτίσει την απαραίτητη στρατηγική. Με απλά λόγια θα κάνει μια λίστα με το τι έχει να προσφέρει και μία λίστα με το τι θα ζητήσει. Δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ θα δώσει κύρια έμφαση στο σκέλος της άμυνας – ασφάλειας, η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει ή να διερευνήσει το κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει ενίσχυση των μέσων της από συμμαχικές χώρες ώστε αυτά να επιτελέσουν τον διπλό τους ρόλο. Την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας–άμυνας. Λόγω της ανάγκης για επιτήρηση, κρίνεται ως ιδιαίτερα εύστοχη η απόφαση και υλοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας LM Ρ-3. Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση των ηλεκτροπτικών και ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης, κάτι στο οποίο η “λαγνεία” για κύριες πλατφόρμες άφησε αρκετά πίσω. Φυσικά οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να αποκτηθεί στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής, σίγουρα θα ήταν κέρδος για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Επίσης, θα πρέπει να επιδιωχθεί η συμμετοχή όσων περισσότερων μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων σε συμμαχικές ασκήσεις. Φυσικά όχι των ίδιων, ξανά και ξανά, μονάδων. Αυτό είναι κάτι που αφορά κυρίως τον Στρατό Ξηράς, που θα πρέπει να επιδιώξει τη συμμετοχή άλλων σχηματισμών του, ώστε να υπάρξουν μεγαλύτερες εμπειρίες. Κάποτε θα πρέπει να “εκτεθούν” όλοι με καλό τρόπο ώστε να αποκτήσουν γνώσεις. Το να διαθέτουμε μερικές πολύ καλές μονάδες–βιτρίνα αφήνει χώρο για τη διεξαγωγή πολλών αρνητικών συμπερασμάτων για τις υπόλοιπες. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν πολλά κενά.
Είναι, όμως, ευκαιρία για να κινητοποιηθεί το σύστημα λίγο πιο σοβαρά, να αφήσει τις “ελαφρότητες” με τα σηματάκια, τα διακριτικά και τις ζώνες, για να βρει λύσεις στο πλαίσιο της συμμαχίας. Καλύτερα θα ήταν να γινόντουσαν μικρές ουσιαστικές προμήθειες, παρά να μπαίνουν τα στελέχη ή οι ΕΔ σε λογικές συντήρησης μιας αγοράς, με πρόσχημα την εξύψωση του ηθικού. Ανοίγοντας μια παρένθεση, που αποδεικνύει την “ελαφρότητα” της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, θα αναφέρουμε το ακόλουθο. Εντοπίσαμε στο diavgeia.gov.gr την Διακήρυξη με αριθμό 04/2014 (ΑΔΑ: ΒΙΞΕ6-71) του ΓΕΣ, για την προμήθεια 375 δερμάτινων ζωνών με κεφαλές Λεόντων για την ανάρτηση του ξίφους για κάλυψη αναγκών της ΣΣΕ. Η εν λόγω προμήθεια, η οποία λογικά υλοποιήθηκε αφού δεν βρήκαμε κάποια ακυρωτική απόφαση, είχε συνολική προϋπολογισθείσα δαπάνη 30.000 (τριάντα χιλιάδων) ευρώ, για τις ανάγκες των αποφοίτων της ΣΣΕ. Η προμήθεια της ζώνης λεόντων ήταν αρχικά υποχρεωτική για όσους είχαν διοικήσει μονάδες, με το κόστος των 80-90 ευρώ να καταβάλλεται από τα στελέχη. Αργότερα, όταν αποδείχθηκε ότι δεν ανέβαζε το ηθικό…λόγω των πιέσεων για το κόστος που συνεπάγεται στα συμπιεσμένα οικονομικά των στελεχών, έγινε προαιρετική η χρήση της. Αλλά επανήλθε καθολικά με χρήματα που καταβάλει το ΓΕΣ, αφού τη ζώνη θα την αποκτούν όλοι οι αξιωματικοί με την αποφοίτησή τους από την ΣΣΕ! Δηλαδή, κάθε χρόνο θα δίνονται 30.000 ευρώ για ζώνες που θα φοριούνται μόνο σε λίγες τελετές κάθε χρόνο! “Αν έχουν τον Θεό τους κάποιοι…”. Μήπως θα ήταν πιο σοβαρό για την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να μην είχαν ασχοληθεί, ούτε να ασχολούνται με θέματα προμηθειών “κάτω από το ραντάρ”, ώστε αντί για ζώνη οι αξιωματικοί να αποκτούν με την αποφοίτησή τους μια αξιοπρεπή εξάρτυση ή να δινόταν το ποσό για την ενίσχυση της προμήθειας κάποιου ζευγαριού αρβυλών καλύτερης ποιότητας ή αντιβαλλιστικών γυαλιών ή πυρομαχικών ή κάτι χρήσιμου τέλος πάντων; (Κλείνει η παρένθεση).
Σε πολιτικό επίπεδο η Ελλάδα θα έχει την ευκαιρία να χτίσει την Αποτροπή της, όντας παρούσα και παρά τα προβλήματα. Το να παρέχεις δυνάμεις, ακόμα και σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, είναι κάτι που με την κατάλληλη επικοινωνία θα εκτιμηθεί. Σίγουρα δε, η Αθήνα θα έχει κάτι να παρουσιάσει ως στρατηγικός εταίρος σε κρισιμότατα ζητήματα, όπως η ελάφρυνση του χρέους, το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και πολλά άλλα. Όπως και να έχει, η ουσία είναι μία. Η Ελλάδα να επιδιώξει να εμπλακεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη και τις όποιες λεπτές ισορροπίες πρέπει να κρατήσει. Διαφορετικά, όντας εξαφανισμένοι από τις εξελίξεις, θα κινδυνεύουμε να εξαφανιστούμε σταδιακά από τον χάρτη.
http://defense3.com/
Η νέα στρατηγική που θα καθοριστεί την 1η και 2α Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια της συνόδου των υπουργών εξωτερικών της συμμαχίας, θα ξεδιπλωθεί σε πολλαπλούς τομείς. Σε αυτούς θα συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων και σύμφωνα δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα Γιενς Στόλτενμπεργκ,
- αποστολές επιτήρησης και αναγνώρισης από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις,
- ανάπτυξη δυνάμεων σε ρόλους συμβούλων σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής,
- ενισχυμένη μόνιμη παρουσία με ανάπτυξη δυνάμεων σε ορισμένες περιοχές.
- Στο ίδιο πλαίσιο, θα διεξαχθούν μεγαλύτερες και συχνότερες ασκήσεις, αντίστοιχες με την Trident Juncture που έλαβε χώρα πριν από λίγες ημέρες. Πάντως, ήδη έχουν δρομολογούνται κάποιες ενέργειες στο πλαίσιο αυτό. Μία εξ αυτών προέρχεται από τη δήλωση του Διοικητή Ναυτικών Επιχειρήσεων του Αμερικανικού Ναυτικού, Ναυάρχου Τζων Ρίτσαρντσον, ο οποίος ανέφερε ότι μελετάται προς υλοποίηση η αποστολή μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων στην Μεσόγειο, ως απάντηση στις κινήσεις των Ρώσων. Αντίστοιχης λογικής ήταν και η δήλωση του Υποδιοικητή Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, Στρατηγού Άντριαν Μπράντσω, ο οποίος τόνισε ότι πολύ σύντομα πέντε μη επανδρωμένα αεροχήματα Global Hawk θα αναπτυχθούν στην Σικελία.
Η Ελλάδα σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει σε λίγες ημέρες να παρουσιάσει τις δικές της προτάσεις. Η στρατηγική του ΝΑΤΟ την αφορά άμεσα. Πιο άμεσα δε γίνεται! Παρά την άσχημη οικονομική και πολιτική συγκυρία η χώρα δεν μπορεί να είναι απούσα σε μια στιγμή που δέχεται πιέσεις στα θέματα της οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής, της ασφάλειας, της άμυνας κτλ. Έχουμε αναφέρει αρκετά συχνά, με αφορμή πολιτικές αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων, ότι η Ελλάδα πρέπει να εμπλακεί για να αποκτήσει αξία. Οι Έλληνες πολιτικοί μέχρι χθες συνήθιζαν να αραδιάζουν λέξεις “κλισέ” για να δείξουν ότι η χώρα έχει στρατηγικό ρόλο. Όταν δεν υπάρχει εμπλοκή η χώρα δεν έχει καμία στρατηγική αξία και αυτοί που ψάχνουν να βρουν τα “πατήματα”, δηλαδή οι ισχυρότερες χώρες, είτε θα πάρουν αυτά που έχει να προσφέρει η χώρα με πιέσεις και χωρίς αντάλλαγμα ή θα βρουν άλλη χώρα που θα τους τα προσφέρει. Η ελπίδα είναι ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ θα κατανοήσει την κρισιμότητα της νέας εξέλιξης και θα καταρτίσει την απαραίτητη στρατηγική. Με απλά λόγια θα κάνει μια λίστα με το τι έχει να προσφέρει και μία λίστα με το τι θα ζητήσει. Δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ θα δώσει κύρια έμφαση στο σκέλος της άμυνας – ασφάλειας, η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει ή να διερευνήσει το κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει ενίσχυση των μέσων της από συμμαχικές χώρες ώστε αυτά να επιτελέσουν τον διπλό τους ρόλο. Την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας–άμυνας. Λόγω της ανάγκης για επιτήρηση, κρίνεται ως ιδιαίτερα εύστοχη η απόφαση και υλοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας LM Ρ-3. Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση των ηλεκτροπτικών και ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης, κάτι στο οποίο η “λαγνεία” για κύριες πλατφόρμες άφησε αρκετά πίσω. Φυσικά οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να αποκτηθεί στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής, σίγουρα θα ήταν κέρδος για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Επίσης, θα πρέπει να επιδιωχθεί η συμμετοχή όσων περισσότερων μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων σε συμμαχικές ασκήσεις. Φυσικά όχι των ίδιων, ξανά και ξανά, μονάδων. Αυτό είναι κάτι που αφορά κυρίως τον Στρατό Ξηράς, που θα πρέπει να επιδιώξει τη συμμετοχή άλλων σχηματισμών του, ώστε να υπάρξουν μεγαλύτερες εμπειρίες. Κάποτε θα πρέπει να “εκτεθούν” όλοι με καλό τρόπο ώστε να αποκτήσουν γνώσεις. Το να διαθέτουμε μερικές πολύ καλές μονάδες–βιτρίνα αφήνει χώρο για τη διεξαγωγή πολλών αρνητικών συμπερασμάτων για τις υπόλοιπες. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν πολλά κενά.
Είναι, όμως, ευκαιρία για να κινητοποιηθεί το σύστημα λίγο πιο σοβαρά, να αφήσει τις “ελαφρότητες” με τα σηματάκια, τα διακριτικά και τις ζώνες, για να βρει λύσεις στο πλαίσιο της συμμαχίας. Καλύτερα θα ήταν να γινόντουσαν μικρές ουσιαστικές προμήθειες, παρά να μπαίνουν τα στελέχη ή οι ΕΔ σε λογικές συντήρησης μιας αγοράς, με πρόσχημα την εξύψωση του ηθικού. Ανοίγοντας μια παρένθεση, που αποδεικνύει την “ελαφρότητα” της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, θα αναφέρουμε το ακόλουθο. Εντοπίσαμε στο diavgeia.gov.gr την Διακήρυξη με αριθμό 04/2014 (ΑΔΑ: ΒΙΞΕ6-71) του ΓΕΣ, για την προμήθεια 375 δερμάτινων ζωνών με κεφαλές Λεόντων για την ανάρτηση του ξίφους για κάλυψη αναγκών της ΣΣΕ. Η εν λόγω προμήθεια, η οποία λογικά υλοποιήθηκε αφού δεν βρήκαμε κάποια ακυρωτική απόφαση, είχε συνολική προϋπολογισθείσα δαπάνη 30.000 (τριάντα χιλιάδων) ευρώ, για τις ανάγκες των αποφοίτων της ΣΣΕ. Η προμήθεια της ζώνης λεόντων ήταν αρχικά υποχρεωτική για όσους είχαν διοικήσει μονάδες, με το κόστος των 80-90 ευρώ να καταβάλλεται από τα στελέχη. Αργότερα, όταν αποδείχθηκε ότι δεν ανέβαζε το ηθικό…λόγω των πιέσεων για το κόστος που συνεπάγεται στα συμπιεσμένα οικονομικά των στελεχών, έγινε προαιρετική η χρήση της. Αλλά επανήλθε καθολικά με χρήματα που καταβάλει το ΓΕΣ, αφού τη ζώνη θα την αποκτούν όλοι οι αξιωματικοί με την αποφοίτησή τους από την ΣΣΕ! Δηλαδή, κάθε χρόνο θα δίνονται 30.000 ευρώ για ζώνες που θα φοριούνται μόνο σε λίγες τελετές κάθε χρόνο! “Αν έχουν τον Θεό τους κάποιοι…”. Μήπως θα ήταν πιο σοβαρό για την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να μην είχαν ασχοληθεί, ούτε να ασχολούνται με θέματα προμηθειών “κάτω από το ραντάρ”, ώστε αντί για ζώνη οι αξιωματικοί να αποκτούν με την αποφοίτησή τους μια αξιοπρεπή εξάρτυση ή να δινόταν το ποσό για την ενίσχυση της προμήθειας κάποιου ζευγαριού αρβυλών καλύτερης ποιότητας ή αντιβαλλιστικών γυαλιών ή πυρομαχικών ή κάτι χρήσιμου τέλος πάντων; (Κλείνει η παρένθεση).
Σε πολιτικό επίπεδο η Ελλάδα θα έχει την ευκαιρία να χτίσει την Αποτροπή της, όντας παρούσα και παρά τα προβλήματα. Το να παρέχεις δυνάμεις, ακόμα και σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, είναι κάτι που με την κατάλληλη επικοινωνία θα εκτιμηθεί. Σίγουρα δε, η Αθήνα θα έχει κάτι να παρουσιάσει ως στρατηγικός εταίρος σε κρισιμότατα ζητήματα, όπως η ελάφρυνση του χρέους, το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και πολλά άλλα. Όπως και να έχει, η ουσία είναι μία. Η Ελλάδα να επιδιώξει να εμπλακεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη και τις όποιες λεπτές ισορροπίες πρέπει να κρατήσει. Διαφορετικά, όντας εξαφανισμένοι από τις εξελίξεις, θα κινδυνεύουμε να εξαφανιστούμε σταδιακά από τον χάρτη.
http://defense3.com/
No comments :
Post a Comment