«Ένας κύριος μπορεί να επηρεάσει εκείνους που βρίσκονται πάνω από αυτόν. Ένας ανθρωπάκος μπορεί να επηρεάσει μόνον εκείνους που βρίσκονται πιο κάτω από αυτόν»... (Κομφούκιος)
«Οι λαοί προχωρούν ανεπηρέαστοι το δρόμο τους ενώ στέκονται στην ράχη τους κάτι ασήμαντα ανθρωπάρια που νομίζουν πως τους ποδηγετούν»....(αν δεν κάνω λάθος, Τολστόη)
Και τα δύο αποφθέγματα εκφράζουν επακριβώς αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας, στον λαό μας από της παλιγγενεσίας αλλά ιδιαίτερα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ένα τσούρμο ανθρωπάκια, απόγονοι των κοτζαμπάσηδων, μας «κατσικώθηκαν» στο σβέρκο δημιουργώντας στους εαυτούς τους αλλά και σε μας, τον λαό, την ψευδαίσθηση ότι μας κυβερνούν.
Με τι εφόδια; Ένα παλιοπτυχίο, άσχετο τις περισσότερες φορές, που το απέκτησαν εδώ αλλά συνήθως στην αλλοδαπή, πολύ σπάνια μόνοι τους και συνηθέστερα με τα λεφτά του μπαμπά τους.
Με τι προσόντα; Το θράσος. Ένα θράσος που τους περισσεύει μόνο για εσωτερική κατανάλωση γιατί όταν βρεθούν μπροστά ξένους ηγέτες (ακόμη και στον Αλβανό Ράμα) παριστάνουν τις «πάπιες», τις «κότες» και κάθε είδους πουλερικό ανίκανοι να διεκδικήσουν ακόμη και το δίκιο μας, αρκούμενοι σε φωτογραφήσεις «ενθύμια επισκέψεων» και πάλι για εσωτερική κατανάλωση.
Αστοιχείωτοι, αγράμματοι, άβουλοι εκεί που και όταν χρειάζεται, κομπλεξικοί απέναντι στους ξένους επειδή έχουν γνώση της μηδαμινότητάς τους αλλά απαιτητικοί προς τον Έλληνα, αμοραλιστές, κίναιδοι (αρκετοί απ' αυτούς), θρασύδειλοι, ψεύτες και λωποδύτες (με κάποιες εξαιρέσεις) παριστάνουν τους κυρίους (και τις κυρίες) εκεί που τους παίρνει απαιτώντας και όχι διεκδικώντας τον σεβασμό μας που δεν τον δικαιούνται σε καμμία περίπτωση. Και επίορκοι. Ποτέ τους δεν τήρησαν τον όρκο που έδωσαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων ότι θα υπηρετούν τον λαό ικανοποιώντας τις στοιχειώδεις ανάγκες του.
Γιατί θέλει ο απλός Έλληνας, ο λαός; Ένα κράτος που να ενδιαφέρεται για την προσωπικότητα, το άτομο και την ανάγκη του να υπάρξει, να αναπνεύσει, να ζήσει με λίγα λόγια ο άνθρωπος ελεύθερος και με αξιοπρέπεια την οικογένειά του δρομολογώντας το μέλλον των παιδιών του. Πράγματα απλά δηλαδή και είναι αυτά που πρεσβεύει η «λαϊκή δεξιά» και που θα έπρεπε να είναι η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας, των ΑΝΕΛ και όσων δεξιών μικροκομμάτων λειτουργούν στην χώρα αλλά βλέπετε αυτοί προτιμούν την «λαϊκίστικη δεξιά».
Τι έκαναν όλοι αυτοί δεξιοί , ο θεός να τους κάνει, και «προοδευτικοί» από την μεταπολίτευση και μετά; Τα γνωστά....
Βάσει σχεδίου, ο μεν «αείμνηστος» Καραμανλής με την επάνοδό του, εντελώς εκδικητικά κυνήγησε κάθε σοβαρό επιχειρηματία κλείνοντας κάθε υγειά επιχείρηση της χώρας, ο άλλος δε «αείμνηστος» Παπανδρέου συνέχισε το «έργο» και επί πλέον κατασπατάλησε τα τρισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών ενισχύσεων ασυλλόγιστα αλλά μεθοδευμένα (είναι δυνατόν) με σκοπό και οι δύο να γονατίσουν την χώρα μέσα σε μια τριακονταετία και το έργο τους συνέχισαν οι επίγονοι με πιο «δραστήριο» και «αποτελεσματικό» αυτόν τον ηλίθιο παπανδρεϊκό απόγονο για να φθάσουμε στο σημερινό κατάντημα να απειλείται ακόμη και η εδαφική ακεραιότητα της ιερής μας πατρίδας ενώ στον μόνο που θα μπορούσα δώσω κάποια ελαφρυντικά, εγώ που συχαίνομαι την αριστερά και τους αριστερούς, είναι ο Τσίπρας αλλά γι αυτόν σε άλλο σημείωμα.
Είχα υποσχεθεί εδώ να εξηγήσω γιατί εντός εισαγωγικών το «κύριοι» (και «κυρίες») της πολιτικής. Πιστεύω ότι το κατάφερα. Τουλάχιστον προσπάθησα....
Οδυσσεύς Πάτσης
«Οι λαοί προχωρούν ανεπηρέαστοι το δρόμο τους ενώ στέκονται στην ράχη τους κάτι ασήμαντα ανθρωπάρια που νομίζουν πως τους ποδηγετούν»....(αν δεν κάνω λάθος, Τολστόη)
Και τα δύο αποφθέγματα εκφράζουν επακριβώς αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας, στον λαό μας από της παλιγγενεσίας αλλά ιδιαίτερα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ένα τσούρμο ανθρωπάκια, απόγονοι των κοτζαμπάσηδων, μας «κατσικώθηκαν» στο σβέρκο δημιουργώντας στους εαυτούς τους αλλά και σε μας, τον λαό, την ψευδαίσθηση ότι μας κυβερνούν.
Με τι εφόδια; Ένα παλιοπτυχίο, άσχετο τις περισσότερες φορές, που το απέκτησαν εδώ αλλά συνήθως στην αλλοδαπή, πολύ σπάνια μόνοι τους και συνηθέστερα με τα λεφτά του μπαμπά τους.
Με τι προσόντα; Το θράσος. Ένα θράσος που τους περισσεύει μόνο για εσωτερική κατανάλωση γιατί όταν βρεθούν μπροστά ξένους ηγέτες (ακόμη και στον Αλβανό Ράμα) παριστάνουν τις «πάπιες», τις «κότες» και κάθε είδους πουλερικό ανίκανοι να διεκδικήσουν ακόμη και το δίκιο μας, αρκούμενοι σε φωτογραφήσεις «ενθύμια επισκέψεων» και πάλι για εσωτερική κατανάλωση.
Αστοιχείωτοι, αγράμματοι, άβουλοι εκεί που και όταν χρειάζεται, κομπλεξικοί απέναντι στους ξένους επειδή έχουν γνώση της μηδαμινότητάς τους αλλά απαιτητικοί προς τον Έλληνα, αμοραλιστές, κίναιδοι (αρκετοί απ' αυτούς), θρασύδειλοι, ψεύτες και λωποδύτες (με κάποιες εξαιρέσεις) παριστάνουν τους κυρίους (και τις κυρίες) εκεί που τους παίρνει απαιτώντας και όχι διεκδικώντας τον σεβασμό μας που δεν τον δικαιούνται σε καμμία περίπτωση. Και επίορκοι. Ποτέ τους δεν τήρησαν τον όρκο που έδωσαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων ότι θα υπηρετούν τον λαό ικανοποιώντας τις στοιχειώδεις ανάγκες του.
Γιατί θέλει ο απλός Έλληνας, ο λαός; Ένα κράτος που να ενδιαφέρεται για την προσωπικότητα, το άτομο και την ανάγκη του να υπάρξει, να αναπνεύσει, να ζήσει με λίγα λόγια ο άνθρωπος ελεύθερος και με αξιοπρέπεια την οικογένειά του δρομολογώντας το μέλλον των παιδιών του. Πράγματα απλά δηλαδή και είναι αυτά που πρεσβεύει η «λαϊκή δεξιά» και που θα έπρεπε να είναι η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας, των ΑΝΕΛ και όσων δεξιών μικροκομμάτων λειτουργούν στην χώρα αλλά βλέπετε αυτοί προτιμούν την «λαϊκίστικη δεξιά».
Τι έκαναν όλοι αυτοί δεξιοί , ο θεός να τους κάνει, και «προοδευτικοί» από την μεταπολίτευση και μετά; Τα γνωστά....
Βάσει σχεδίου, ο μεν «αείμνηστος» Καραμανλής με την επάνοδό του, εντελώς εκδικητικά κυνήγησε κάθε σοβαρό επιχειρηματία κλείνοντας κάθε υγειά επιχείρηση της χώρας, ο άλλος δε «αείμνηστος» Παπανδρέου συνέχισε το «έργο» και επί πλέον κατασπατάλησε τα τρισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών ενισχύσεων ασυλλόγιστα αλλά μεθοδευμένα (είναι δυνατόν) με σκοπό και οι δύο να γονατίσουν την χώρα μέσα σε μια τριακονταετία και το έργο τους συνέχισαν οι επίγονοι με πιο «δραστήριο» και «αποτελεσματικό» αυτόν τον ηλίθιο παπανδρεϊκό απόγονο για να φθάσουμε στο σημερινό κατάντημα να απειλείται ακόμη και η εδαφική ακεραιότητα της ιερής μας πατρίδας ενώ στον μόνο που θα μπορούσα δώσω κάποια ελαφρυντικά, εγώ που συχαίνομαι την αριστερά και τους αριστερούς, είναι ο Τσίπρας αλλά γι αυτόν σε άλλο σημείωμα.
Είχα υποσχεθεί εδώ να εξηγήσω γιατί εντός εισαγωγικών το «κύριοι» (και «κυρίες») της πολιτικής. Πιστεύω ότι το κατάφερα. Τουλάχιστον προσπάθησα....
Οδυσσεύς Πάτσης
No comments :
Post a Comment