Στα χρόνια του Μεσοπολέμου, θεωρητικοί της αεροπορικής ισχύος, σημαντικότερος εκ των οποίων ήταν ο Ιταλός Giulio Douhet, υποστήριξαν ότι σε περίπτωση μαζικού βομβαρδισμού των εχθρικών πόλεων το ηθικό του λαού θα κατέρρεε, οι πολίτες θα στρέφονταν κατά της ηγεσίας τους για τα δεινά που υφίσταντο και θα απαιτούσαν γρήγορη ειρήνη, έστω και με δυσμενείς όρους. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι θεωρίες αυτές τέθηκαν σε εφαρμογή. Στην αρχή οι Γερμανοί και εν συνεχεία οι Σύμμαχοι, προέβησαν σε μαζικούς βομβαρδισμούς με άμεσο ή έμμεσο στόχο τον άμαχο πληθυσμό, με προοπτική να διασπάσουν την ενότητα λαού και ηγεσίας. Το αποτέλεσμα ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που επεδίωκαν. Σε όλες τις χώρες οι άνθρωποι, αντί να κατηγορούν τις ηγεσίες τους για αυτά που τους συνέβαιναν έτειναν να συσπειρώνονται γύρω τους. Έκτοτε, επανειλημμένως έχει αποδειχθεί πως όταν ένας λαός δέχεται επίθεση από το εξωτερικό (ή πιστεύει ότι δέχεται επίθεση από το εξωτερικό) περισσότερο στηρίζει την ηγεσία του, όποια και αν είναι αυτή, παρά την «αδειάζει». Αυτό το ιστορικό δίδαγμα αγνόησαν οι ηγεσίες των (κατά δήλωσή τους) φιλοευρωπαϊκών κομμάτων στην Ελλάδα, στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, χαρίζοντας μια περιφανή πολιτική επιτυχία στον ΣΥΡΙΖΑ και στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα προσωπικά. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτής της εξέλιξης μπορεί να επιτρέψουν στην Αριστερά να καταστεί καθεστηκυία τάξη για πολλά χρόνια, αν εκμεταλλευτεί σωστά την ευκαιρία που της δόθηκε. Πολύ απλά, μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού αντιλήφθηκε την αντίδραση στο δημοψήφισμα και την πίεση υπέρ του «ναι», σαν επίθεση εναντίον του από το εξωτερικό αλλά και από ένα παρακρατικό–υπερκρατικό σύστημα του εσωτερικού, που είναι απολύτως ξένο αν όχι εχθρικό προς αυτόν. Ας μην πει κάποιος στον πειρασμό να επιχειρηματολογήσει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μπορεί να είναι και έτσι. Αλλά από πότε η πραγματικότητα έχει την παραμικρή συνέπεια στην εφαρμοσμένη πολιτική; Αυτό που κυρίως μετράει είναι οι αντιλήψεις περί πραγματικότητας και όχι η πραγματικότητα αυτή καθεαυτή. Και αποτελεί γεγονός αναντίρρητο ότι μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ερμήνευσε με αυτόν τον τρόπο την κατάσταση που διαμορφώθηκε. Και έτσι συσπειρώθηκε γύρω από την ηγεσία του. Δηλαδή τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αποξενώθηκε (και συνεχίζει να αποξενώνεται) από τα υπόλοιπα κόμματα, τα οποία απειλούνται με πολιτική και ηθική απαξίωση πρωτοφανών διαστάσεων, μιας και ταυτίστηκαν με τους «εισβολείς».
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
Στην πραγματικότητα, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κάτι πολύ παραπάνω από το να λάβει παθητικά μια στήριξη από τον λαό, η οποία προκύπτει περίπου ως αυτόματη αντίδραση σε περίπτωση που ο τελευταίος θεωρεί ότι δέχεται επίθεση απ’ έξω. Προσέφερε στον ελληνικό λαό ένα πολύτιμο προϊόν, που το είχε πολύ μεγάλη ανάγκη τα τελευταία χρόνια, ίσως πολύ περισσότερο από την όποια αύξηση μισθών και συντάξεων και μείωση των φόρων. Την δυνατότητα να μιλήσει. Την ευκαιρία να εκφράσει την οργή του. Την αίσθηση του να νοιώσει ότι ανταποδίδει τα πυρά. Την πολυτέλεια να αισθανθεί ότι συμμετέχει στο παιχνίδι και δεν είναι άβουλο όργανο της θέλησης άλλων. Τι σημασία έχει και αν αυτή η δυνατότητα ήταν συμβολική; Τι σημασία έχει και αν αυτό έγινε μέσω ενός δημοψηφίσματος χωρίς αντικείμενο, μιας και η συμφωνία για την οποία καλούταν να αποφασίσει δεν υπήρχε πια στο τραπέζι; Μα ακριβώς αυτό ήταν και το βασικό πλεονέκτημα αυτού του δημοψηφίσματος. Από τη στιγμή που δεν υπήρχε πραγματικό αντικείμενο μπορούσε να λειτουργήσει αποκλειστικώς ως καθαρτήρια κραυγή οργής και αποδοκιμασίας. Και για να γίνουν ακόμη καλύτερα τα πράγματα, η «φιλοευρωπαϊκή» αντιπολίτευση, σύσσωμα τα ΜΜΕ και διάφορα κέντρα του εξωτερικού, φρόντισαν, με υστερική επιμονή, να προειδοποιήσουν τον ελληνικό λαό για καταστροφές επικών διαστάσεων που θα προκύψουν σε περίπτωση που δεν ψήφιζε «ναι». Δηλαδή, από επικοινωνιακής άποψης, μετέτρεψαν το «όχι» σε ΟΧΙ και προσέφεραν στους Έλληνες ψηφοφόρους την μοναδική ευκαιρία να αποκτήσουν την αίσθηση της ηρωικής επιλογής και να νοιώσουν αντάξιοι των προγόνων τους. Με άλλα λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας, χάρισε στους Έλληνες ψηφοφόρους ένα πολύτιμο δώρο το οποίο τους επέτρεψε να αισθανθούν ήρωες, να νοιώσουν κύριοι της μοίρας τους και να επιστρέψουν στους Ευρωπαίους την ταπείνωση που έχουν δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια. Εκπλήρωνε, δηλαδή, πολύτιμες ψυχολογικές λειτουργίες. Και αυτό, λοιπόν, το δώρο επεχείρησαν να απαξιώσουν ή, ακόμη χειρότερα, προσπάθησαν να πάρουν από τα χέρια των Ελλήνων, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τα ΜΜΕ. Και ήταν τόσο αφελείς ώστε περίμεναν πως θα δεν πλήρωναν για αυτό. Στην πραγματικότητα η συντριπτική ήττα του «ναι» της 5ης Ιουλίου είναι απλώς η αρχή του πολιτικού τιμήματος που θα κληθούν να πληρώσουν.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ «ΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΧΙ»
Και εδώ μπορεί κανείς να αντιτάξει το οργισμένο ερώτημα «μα τι μπορούσαν να κάνουν»; «Δεν έπρεπε να προειδοποιήσουν τον λαό για τις συνέπειες ενός όχι»; Ακόμη, όμως και αν υποθέσουμε ότι πράγματι αυτή η μονότονη παράθεση ασύλληπτων καταστροφών που θα έλθουν από την επιλογή του «όχι» είναι μέχρι κεραίας ορθή, άραγε αυτή ήταν η κατάλληλη στρατηγική για να στηριχθεί η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας; Στην πραγματικότητα, αν τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα ήθελαν να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους από το δημοψήφισμα δεν θα έπρεπε να παίξουν στο γήπεδο του Τσίπρα, στρεφόμενοι ουσιαστικά κατά του ελληνικού λαού, ο οποίος είχε την ψυχολογική ανάγκη να εκφράσει την οργή του και να νοιώσει ότι ελέγχει τη μοίρα του. Θα έπρεπε να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκαναν. «Όχι» πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, δυο φορές «όχι» αυτοί. Άλλωστε, η συμφωνία που καλούνταν να απορρίψουν ήταν ουσιαστικά προέκταση αυτής που ήταν έτοιμος να υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους «θεσμούς». Έτσι, θα μπορούσαν να του ασκήσουν και κριτική, δεδομένου ότι κατά τα φαινόμενα αυτή ήταν μια πολύ χειρότερη συμφωνία από αυτήν που διαπραγματευόταν η κυβέρνηση Ν.Δ–ΠΑΣΟΚ. Με το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας να εισηγούνται το «όχι» στο δημοψήφισμα, το τελευταίο θα έχανε το νόημά του και θα γελοιοποιούσε τον εμπνευστή του, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που δεν είχε νόημα, αφού η συμφωνία για την οποία γινόταν λόγος δεν ίσχυε πλέον. Έτσι, η συμμετοχή στο δημοψήφισμα θα μετατρεπόταν σε μια βαρετή υποχρέωση και όχι σε ηρωική πράξη και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ευρίσκετο πάλι ενώπιον μιας αναπόφευκτης οδυνηρής συμφωνίας με τους δανειστές, που θα τον αποδυνάμωνε πολιτικά. Και ας μην μπει κάποιος στον κόπο να επιχειρηματολογήσει ότι έτσι θα περνάγαμε το μήνυμα στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα θέλει να βγει από το ευρώ. Το επίσημο ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν είχε καμιά σχέση με την έξοδο από το ευρώ και πολύ περισσότερο από την Ε.Ε. Στη χειρότερη των περιπτώσεων αυτό είναι ένα υπόγειο μήνυμα. Αν όμως το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων επέλεγε το «όχι», τονίζοντας ότι μιλάει αποκλειστικά και μόνο για το ερώτημα που αναγράφεται στο ψηφοδέλτιο, τότε το υπόγειο αυτό μήνυμα θα αποδυναμωνόταν μέχρις εξαφανίσεως. Αντιθέτως, τώρα, οι ιαχές περί του «Μένουμε Ευρώπη» μπορεί να έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα και η κινδυνολογία περί της εξόδου από το ευρώ να λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Βέβαια, κύκλοι του εξωτερικού θα μπορούσε να επιμείνουν στο να αντιλαμβάνονται ένα πάνδημο «όχι» ως απόφαση εξόδου από το ευρώ, ανεξαρτήτως του τι θα λέγανε οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, θα μιλάγαμε για ειλημμένη απόφαση, η οποία θα προχωρούσε ότι και αν κάναμε εμείς, ότι και αν αποφασίζαμε στο δημοψήφισμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ
Και φυσικά, πρέπει να κοιτάμε και την επομένη μέρα. Από μικροπολιτικής άποψης, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να υπογράψει την οποιαδήποτε συμφωνία με τους δανειστές, ιδιαίτερα αν αυτή είναι πολύ σκληρή, όπως αναμένεται να είναι. Αν το κάνει θα χάσει μέρος των πολιτικών ωφελειών που έχει πετύχει μέχρι στιγμής. Αντιθέτως, αν επιμείνει μέχρι τέλους, τότε όσο τα πράγματα θα δυσκολεύουν για τους Έλληνες πολίτες, τόσο αυτοί θα συσπειρώνονται γύρω του και θα απαξιώνουν όσους καλούν για «παράδοση». Από την άλλη, αν δεν προχωρήσει σε συμφωνία θα υποστεί άλλου είδους συνέπειες, που τελικά θα τον πλήξουν βαρύτατα πολιτικά. Τον γόρδιο αυτό δεσμό σπεύδει να επιλύσει η επιμονή των «φιλοευρωπαϊκών» κομμάτων και των ΜΜΕ, να επιμένουν στην ίδια παρανοϊκή πολιτική της οξείας κριτικής στην κυβέρνηση, η οποία ερμηνεύεται από ένα ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό του ελληνικού λαού ως υποστήριξη των «ξένων εισβολέων–εκβιαστών». Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανιστεί ότι μάχεται ηρωικά και τελικά υποκύπτει κάτω από τις συντριπτικές επιθέσεις, τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό. Φυσικά, θα έχει και αυτός πολιτικές απώλειες από όσους θέλουν αντίσταση μέχρις εσχάτως. Όμως, το μεγαλύτερο μέρος της οργής και της περιφρόνησης του κόσμου θα στραφεί προς τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα και όχι προς αυτόν. Πέραν, λοιπόν, από τα μύρια όσα μπορεί κανείς να καταλογίσει στην ικανότητα των κατεστημένων κομμάτων να κάνουν πολιτική, πλέον καθίσταται εμφανές ότι έχουν χάσει την ικανότητά τους να κάνουν ακόμη και μικροπολιτική. Η επικοινωνιακή τους στρατηγική είναι παιδαριώδης ενώ φαίνεται ότι έχουν απωλέσει εντελώς την επαφή με το λαϊκό στοιχείο. Ιδιαίτερα δε αυτό που αποκαλούμε «συντηρητική παράταξη» απαξιώνεται στη συνείδηση των πολιτών μέρα με τη μέρα και θα περάσουν χρόνια μέχρι να μπορέσει να ανακάμψει, αν δεν αλλάξει ρότα. Αν δεν θυμηθεί στοιχειώδης αρχές της στρατηγικής και της πολιτικής επικοινωνίας και κυρίως αν δεν αφουγκραστεί τον λαό. Ίσως, η σοφότερη κουβέντα που ακούστηκε αυτήν την περίοδο ήταν αυτή του προέδρου της ΟΝΝΕΔ που είπε ότι το παλαιό πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει και θα πρέπει να αποσυρθεί από το προσκήνιο.
http://www.defence-point.gr/news/?p=132444
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ ΟΜΩΣ ΞΕΧΝΑ ΚΑΤΙ. ΕΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ. Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΒΡΑΧΥΒΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΞΟΥΝ ΠΟΛΥ, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΕΚΤΟΣ ΜΙΑΣ, (ΠΟΥ ΕΝΩ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ, ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΕΝΤΥΠΩΣΗΣ). ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ/ΑΝΟΧΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ '80. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΕΧΝΟΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟ ...ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ. ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΧΑΝΕΙ. ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΟΥΝ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΛΕΙΨΕΙΣ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ, Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΟΣ ΘΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΗΝ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑΧΙΣΤΑ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ "ΛΑΟΠΛΑΝΟΥΣ" ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΕΙΠΕ "ΝΑΙ", ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ..."ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ" ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΟΧΗΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ (ΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ) ΠΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΟΣ. (ΖΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΑΣΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ..."ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ".) ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΤΟΝΑ. Η ΕΛΛΑΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΟΧΙ Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ) ΩΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΜΨΕΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΤΩΡΑ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ) ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ. ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΩΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΔΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ (ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ) ΟΠΟΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. ΟΡΘΩΣ Ο ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ.
4/7/15
- ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΕΑΝ ΨΗΦΙΣΕΤΕ "ΟΧΙ", Ο ΘΙΑΣΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ. ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΕΧΕΙΑ, Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΘΑ ΣΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε ή ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΩΝ ΣΑΣ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΙΣΕΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΟΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΞΕΝΟΙ.
Υ.Γ: Η "ΙΣΧΥΣ" ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ..."ΛΑΟΥ", (ΕΤΣΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΙ ΑΟΡΙΣΤΑ) ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ "ΒΛΑΞ" ΚΑΙ "ΗΛΙΘΙΟ" (ΕΤΣΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΙ ΑΟΡΙΣΤΑ), ΟΣΟ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ (ΔΙΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ) ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ, ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ "ΟΠΛΑ" (ΕΝΝΟΙΕΣ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ, ΑΛΛΑ ΒΑΥΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ. ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΑΥΤΑ ΦΤΑΙΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ "ΕΛΛΑΣ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ "ΛΑΟΥ".
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
Στην πραγματικότητα, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κάτι πολύ παραπάνω από το να λάβει παθητικά μια στήριξη από τον λαό, η οποία προκύπτει περίπου ως αυτόματη αντίδραση σε περίπτωση που ο τελευταίος θεωρεί ότι δέχεται επίθεση απ’ έξω. Προσέφερε στον ελληνικό λαό ένα πολύτιμο προϊόν, που το είχε πολύ μεγάλη ανάγκη τα τελευταία χρόνια, ίσως πολύ περισσότερο από την όποια αύξηση μισθών και συντάξεων και μείωση των φόρων. Την δυνατότητα να μιλήσει. Την ευκαιρία να εκφράσει την οργή του. Την αίσθηση του να νοιώσει ότι ανταποδίδει τα πυρά. Την πολυτέλεια να αισθανθεί ότι συμμετέχει στο παιχνίδι και δεν είναι άβουλο όργανο της θέλησης άλλων. Τι σημασία έχει και αν αυτή η δυνατότητα ήταν συμβολική; Τι σημασία έχει και αν αυτό έγινε μέσω ενός δημοψηφίσματος χωρίς αντικείμενο, μιας και η συμφωνία για την οποία καλούταν να αποφασίσει δεν υπήρχε πια στο τραπέζι; Μα ακριβώς αυτό ήταν και το βασικό πλεονέκτημα αυτού του δημοψηφίσματος. Από τη στιγμή που δεν υπήρχε πραγματικό αντικείμενο μπορούσε να λειτουργήσει αποκλειστικώς ως καθαρτήρια κραυγή οργής και αποδοκιμασίας. Και για να γίνουν ακόμη καλύτερα τα πράγματα, η «φιλοευρωπαϊκή» αντιπολίτευση, σύσσωμα τα ΜΜΕ και διάφορα κέντρα του εξωτερικού, φρόντισαν, με υστερική επιμονή, να προειδοποιήσουν τον ελληνικό λαό για καταστροφές επικών διαστάσεων που θα προκύψουν σε περίπτωση που δεν ψήφιζε «ναι». Δηλαδή, από επικοινωνιακής άποψης, μετέτρεψαν το «όχι» σε ΟΧΙ και προσέφεραν στους Έλληνες ψηφοφόρους την μοναδική ευκαιρία να αποκτήσουν την αίσθηση της ηρωικής επιλογής και να νοιώσουν αντάξιοι των προγόνων τους. Με άλλα λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας, χάρισε στους Έλληνες ψηφοφόρους ένα πολύτιμο δώρο το οποίο τους επέτρεψε να αισθανθούν ήρωες, να νοιώσουν κύριοι της μοίρας τους και να επιστρέψουν στους Ευρωπαίους την ταπείνωση που έχουν δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια. Εκπλήρωνε, δηλαδή, πολύτιμες ψυχολογικές λειτουργίες. Και αυτό, λοιπόν, το δώρο επεχείρησαν να απαξιώσουν ή, ακόμη χειρότερα, προσπάθησαν να πάρουν από τα χέρια των Ελλήνων, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τα ΜΜΕ. Και ήταν τόσο αφελείς ώστε περίμεναν πως θα δεν πλήρωναν για αυτό. Στην πραγματικότητα η συντριπτική ήττα του «ναι» της 5ης Ιουλίου είναι απλώς η αρχή του πολιτικού τιμήματος που θα κληθούν να πληρώσουν.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ «ΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΧΙ»
Και εδώ μπορεί κανείς να αντιτάξει το οργισμένο ερώτημα «μα τι μπορούσαν να κάνουν»; «Δεν έπρεπε να προειδοποιήσουν τον λαό για τις συνέπειες ενός όχι»; Ακόμη, όμως και αν υποθέσουμε ότι πράγματι αυτή η μονότονη παράθεση ασύλληπτων καταστροφών που θα έλθουν από την επιλογή του «όχι» είναι μέχρι κεραίας ορθή, άραγε αυτή ήταν η κατάλληλη στρατηγική για να στηριχθεί η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας; Στην πραγματικότητα, αν τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα ήθελαν να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους από το δημοψήφισμα δεν θα έπρεπε να παίξουν στο γήπεδο του Τσίπρα, στρεφόμενοι ουσιαστικά κατά του ελληνικού λαού, ο οποίος είχε την ψυχολογική ανάγκη να εκφράσει την οργή του και να νοιώσει ότι ελέγχει τη μοίρα του. Θα έπρεπε να κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκαναν. «Όχι» πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, δυο φορές «όχι» αυτοί. Άλλωστε, η συμφωνία που καλούνταν να απορρίψουν ήταν ουσιαστικά προέκταση αυτής που ήταν έτοιμος να υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους «θεσμούς». Έτσι, θα μπορούσαν να του ασκήσουν και κριτική, δεδομένου ότι κατά τα φαινόμενα αυτή ήταν μια πολύ χειρότερη συμφωνία από αυτήν που διαπραγματευόταν η κυβέρνηση Ν.Δ–ΠΑΣΟΚ. Με το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας να εισηγούνται το «όχι» στο δημοψήφισμα, το τελευταίο θα έχανε το νόημά του και θα γελοιοποιούσε τον εμπνευστή του, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που δεν είχε νόημα, αφού η συμφωνία για την οποία γινόταν λόγος δεν ίσχυε πλέον. Έτσι, η συμμετοχή στο δημοψήφισμα θα μετατρεπόταν σε μια βαρετή υποχρέωση και όχι σε ηρωική πράξη και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ευρίσκετο πάλι ενώπιον μιας αναπόφευκτης οδυνηρής συμφωνίας με τους δανειστές, που θα τον αποδυνάμωνε πολιτικά. Και ας μην μπει κάποιος στον κόπο να επιχειρηματολογήσει ότι έτσι θα περνάγαμε το μήνυμα στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα θέλει να βγει από το ευρώ. Το επίσημο ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν είχε καμιά σχέση με την έξοδο από το ευρώ και πολύ περισσότερο από την Ε.Ε. Στη χειρότερη των περιπτώσεων αυτό είναι ένα υπόγειο μήνυμα. Αν όμως το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων επέλεγε το «όχι», τονίζοντας ότι μιλάει αποκλειστικά και μόνο για το ερώτημα που αναγράφεται στο ψηφοδέλτιο, τότε το υπόγειο αυτό μήνυμα θα αποδυναμωνόταν μέχρις εξαφανίσεως. Αντιθέτως, τώρα, οι ιαχές περί του «Μένουμε Ευρώπη» μπορεί να έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα και η κινδυνολογία περί της εξόδου από το ευρώ να λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Βέβαια, κύκλοι του εξωτερικού θα μπορούσε να επιμείνουν στο να αντιλαμβάνονται ένα πάνδημο «όχι» ως απόφαση εξόδου από το ευρώ, ανεξαρτήτως του τι θα λέγανε οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, θα μιλάγαμε για ειλημμένη απόφαση, η οποία θα προχωρούσε ότι και αν κάναμε εμείς, ότι και αν αποφασίζαμε στο δημοψήφισμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ
Και φυσικά, πρέπει να κοιτάμε και την επομένη μέρα. Από μικροπολιτικής άποψης, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να υπογράψει την οποιαδήποτε συμφωνία με τους δανειστές, ιδιαίτερα αν αυτή είναι πολύ σκληρή, όπως αναμένεται να είναι. Αν το κάνει θα χάσει μέρος των πολιτικών ωφελειών που έχει πετύχει μέχρι στιγμής. Αντιθέτως, αν επιμείνει μέχρι τέλους, τότε όσο τα πράγματα θα δυσκολεύουν για τους Έλληνες πολίτες, τόσο αυτοί θα συσπειρώνονται γύρω του και θα απαξιώνουν όσους καλούν για «παράδοση». Από την άλλη, αν δεν προχωρήσει σε συμφωνία θα υποστεί άλλου είδους συνέπειες, που τελικά θα τον πλήξουν βαρύτατα πολιτικά. Τον γόρδιο αυτό δεσμό σπεύδει να επιλύσει η επιμονή των «φιλοευρωπαϊκών» κομμάτων και των ΜΜΕ, να επιμένουν στην ίδια παρανοϊκή πολιτική της οξείας κριτικής στην κυβέρνηση, η οποία ερμηνεύεται από ένα ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό του ελληνικού λαού ως υποστήριξη των «ξένων εισβολέων–εκβιαστών». Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανιστεί ότι μάχεται ηρωικά και τελικά υποκύπτει κάτω από τις συντριπτικές επιθέσεις, τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό. Φυσικά, θα έχει και αυτός πολιτικές απώλειες από όσους θέλουν αντίσταση μέχρις εσχάτως. Όμως, το μεγαλύτερο μέρος της οργής και της περιφρόνησης του κόσμου θα στραφεί προς τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα και όχι προς αυτόν. Πέραν, λοιπόν, από τα μύρια όσα μπορεί κανείς να καταλογίσει στην ικανότητα των κατεστημένων κομμάτων να κάνουν πολιτική, πλέον καθίσταται εμφανές ότι έχουν χάσει την ικανότητά τους να κάνουν ακόμη και μικροπολιτική. Η επικοινωνιακή τους στρατηγική είναι παιδαριώδης ενώ φαίνεται ότι έχουν απωλέσει εντελώς την επαφή με το λαϊκό στοιχείο. Ιδιαίτερα δε αυτό που αποκαλούμε «συντηρητική παράταξη» απαξιώνεται στη συνείδηση των πολιτών μέρα με τη μέρα και θα περάσουν χρόνια μέχρι να μπορέσει να ανακάμψει, αν δεν αλλάξει ρότα. Αν δεν θυμηθεί στοιχειώδης αρχές της στρατηγικής και της πολιτικής επικοινωνίας και κυρίως αν δεν αφουγκραστεί τον λαό. Ίσως, η σοφότερη κουβέντα που ακούστηκε αυτήν την περίοδο ήταν αυτή του προέδρου της ΟΝΝΕΔ που είπε ότι το παλαιό πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει και θα πρέπει να αποσυρθεί από το προσκήνιο.
http://www.defence-point.gr/news/?p=132444
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ ΟΜΩΣ ΞΕΧΝΑ ΚΑΤΙ. ΕΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ. Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΒΡΑΧΥΒΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΞΟΥΝ ΠΟΛΥ, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ. ΕΚΤΟΣ ΜΙΑΣ, (ΠΟΥ ΕΝΩ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ, ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΕΝΤΥΠΩΣΗΣ). ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ/ΑΝΟΧΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ '80. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΕΧΝΟΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟ ...ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ. ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΧΑΝΕΙ. ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΟΥΝ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ ΤΟΥ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΛΕΙΨΕΙΣ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ, Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΟΣ ΘΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΗΝ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑΧΙΣΤΑ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ "ΛΑΟΠΛΑΝΟΥΣ" ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΠΟΥ ΕΙΠΕ "ΝΑΙ", ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ..."ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ" ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΟΧΗΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ (ΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ) ΠΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΟΣ. (ΖΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΑΣΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ..."ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ".) ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΤΟΝΑ. Η ΕΛΛΑΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΟΧΙ Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ) ΩΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΜΨΕΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΤΩΡΑ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ) ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ. ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΩΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΔΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ (ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ) ΟΠΟΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. ΟΡΘΩΣ Ο ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ.
4/7/15
- ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΕΑΝ ΨΗΦΙΣΕΤΕ "ΟΧΙ", Ο ΘΙΑΣΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ. ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΕΧΕΙΑ, Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΘΑ ΣΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε ή ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΩΝ ΣΑΣ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΙΣΕΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΟΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΞΕΝΟΙ.
Υ.Γ: Η "ΙΣΧΥΣ" ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ..."ΛΑΟΥ", (ΕΤΣΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΙ ΑΟΡΙΣΤΑ) ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ "ΒΛΑΞ" ΚΑΙ "ΗΛΙΘΙΟ" (ΕΤΣΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΙ ΑΟΡΙΣΤΑ), ΟΣΟ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ (ΔΙΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ) ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ, ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ "ΟΠΛΑ" (ΕΝΝΟΙΕΣ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ, ΑΛΛΑ ΒΑΥΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ. ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΑΥΤΑ ΦΤΑΙΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ "ΕΛΛΑΣ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ "ΛΑΟΥ".
No comments :
Post a Comment