Εν αναμονή …νέων εθνικών εμπειριών.

Καλές είναι οι θεωρίες και τα… «οικονομικά εθνικοπατριωτικά», όταν όμως η υπόθεση φτάσει στην τσέπη του καθενός, η υπόθεση αλλάζει επίπεδο, καθώς δεν μπορεί στο όνομα της οποιασδήποτε ιδεολογικού τύπου διαμάχης, να εξαερώνονται οι κόποι μιας ζωής ή τα χρήματα να δίδονται γενικώς και αορίστως για «κοινωνική πολιτική», ενώ η συνολικότερη προοπτική της χώρας να παραμένει «μαύρη». Κάποια στιγμή όλοι θα καταλάβουν ότι με αυτοσχεδιασμούς η κατάσταση δεν πρόκειται να διορθωθεί, απλώς και μόνο διότι οι ελληναράδες πολιτικοί αποφάσισαν να ανακαλύψουν ξανά τον τροχό. Το τι πρέπει να γίνει είναι σαφέστατο. Η κατάσταση επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα και αντί να υπάρξει υγιής αντίδραση, εξακολουθούν να έχουν αλεργία με τα νούμερα, θεωρώντας ότι όσα εμείς θεωρούμε ευκταία είναι αυτομάτως και εφικτά στον πραγματικό κόσμο. Την ίδια στιγμή, ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα που συχνότατα αμείβεται με 500-600 ευρώ, καλείται να χρηματοδοτήσει συντάξεις και μισθούς του δημόσιου τομέα, κατά μέσο όρο διπλάσιου μεγέθους από τις αποδοχές του. Και αντί να βλέπουν όλοι τον τοίχο που πλησιάζει ταχύτατα και θα συγκρουστούμε με καταστροφικά αποτελέσματα, εξακολουθούν να μη βλέπουν το προφανές, το ότι δυστυχώς βρισκόμαστε σε πορεία χρεοκοπίας, πιστεύοντας ότι άλλοι λαοί, κάποιοι εκ των οποίων αμείβονται με λιγότερα χρήματα, θα στέρξουν για να χρηματοδοτούν το οικονομικά παράλογο.

Δυστυχώς, ο Έλληνας αν δεν πάθει, δεν μαθαίνει.

ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:  http://www.defence-point.gr/news/?p=125552