Ε.ΔΗ.Κ: Κάτω η τουρκοπροσκυνημένη ηγεσία της εκκλησίας - “ελληνοκύπριοι” θέλουν να ζήσουν υπό τουρκική κατοχή

Ο θρησκευτικός ηγέτης της “ελληνοκυπριακής κοινότητας” σύμφωνα με τον ορισμό του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης καλεί την κυβέρνηση Αναστασιάδη να επιμείνει στο κοινό ανακοινωθέν ώστε να γίνεται λόγος για ξεκάθαρη ομοσπονδιακή βάση. Το τουρκοπροσκυνημένο ιερατείο της εκκλησίας συνεχίζει την παράδοση του ραγιαδισμού προς το λαό και της προσοδοφόρου συνεργασίας με τους εκάστοτε κατακτητές και ολιγάρχες όντας το ίδιο το ιερατείο μέρος της ληστρικής ολιγαρχίας. Το παπαδαριό για 17 συνεχείς αιώνες υπηρετεί κάθε λογής κατακτητές και δυνάστες αντιπροσωπεύοντας δήθεν τον θεό και την εξουσία του επί της γης. Η εθνικοκοινωνική επανάσταση τάσσεται κατά της τυραννίας του χριστιανικού ιερατείου αντιτάσσοντας στα εξουσιαστικά παραμύθια τους το κοσμοθεωρητικό βάθος του φιλοσοφικού ελληνισμού.

Κάτω η εξουσία των παπάδων, κάτω οι εβραϊκές κοσμοπλασίες τους. Πατρίδα ελεύθερη και ελληνική με παιδεία ελληνική και λαϊκή εξουσία.

Η επιθυμία ορισμένων κερυνειωτών υπό την στήριξη του δημάρχου Κερύνειας Γλαύκου Καριόλη να επιστρέψουν και να κατοικήσουν στη Κερύνεια ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ανοίγει το δρόμο της αποδοχής της κατοχής από τον ίδιο το λαό, διαγράφοντας μια για πάντα κάθε αξίωση για απελευθέρωση. Την αυτή πρόθεση αποδίδει το δημοσίευμα του “Φιλελεύθερου” και στον μητροπολίτη Κερύνειας εάν του παραχωρούνταν τα δώματα της κερυνειώτικης αρχιεπισκοπής Πρόκειται για μια νέα εξέλιξη του ραγιαδισμού και της τουρκοπροσκύνησης που ήθελαν οι εμπνευστές της να προστεθεί στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (Μ.Ο.Ε) μαζί με τον φάκελο της προδοτικής πρότασης για το Βαρώσι που κατέθεσε ο Αναστασιάδης, ως εκπρόσωπος της “ελληνοκυπριακής κοινότητος” παραμερίζοντας το αξίωμα του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από αυτό το αξίωμα. Πίσω από όλα αυτά τα ραγιαδίστικα καμώματα ανιχνεύεται η γνωστή πορεία της εμπράγματης λύσης που παρακολουθεί την πορεία της διαπραγματευτικής “λύσης”.

Αναφέρουμε εδώ επιγραμματικά κάποια σημεία της γραμμής της εμπράγματης “λύσης” :
- Άνοιγμα των οδοφραγμάτων.
- Διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων.
- Κανονισμός της πράσινης γραμμής και αναγνώριση του “τουρκοκυπριακού εμπορικού επιμελητηρίου”
- Ξεπούλημα της πατρώας γης στους κατακτητές.
- Επιδόματα και απολαβές σε τουρκοκύπριους.
- Πρόταση για άνοιγμα της Αμμοχώστου με ανταλλάγματα.
- Υποβιβασμός του αξιώματος του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας .

Η επιθυμία ενός μέρους του λαού να ζήσει υπό τη σκιά της κατοχής είναι ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο που δεν είχε εκδηλωθεί ως τώρα και θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως επέκταση της μολυσματικής νόσου του ραγιαδισμού από τα διεφθαρμένα και προδοτικά στρώματα της ολιγαρχίας (ρασοφόρου και γραβατοφόρου) στα λαϊκά στρώματα. Αν το φαινόμενο αυτό επεκταθεί τότε η αντίσταση των Ελλήνων στον εκτουρκισμό της Κύπρου θα γίνεται ολοένα και δυσκολότερη.

Τομέας ιδεολογικού πολέμου, Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ