Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές, το Ναυτικό της χώρας στοχεύει στην κατασκευή σημαντικού αριθμού αυτόνομων, μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα οποία θα περιπολούν σε απόσταση 600 ναυτικών μιλίων στην περίμετρο ενός αεροπλανοφόρου. Το δε κόστος τους, θα πρέπει να ανέλθει στα 150 εκατομμύρια δολλάρια για κάθε “ομάδα” τέτοιων ΜΕΑ. Η αποστολή τους θα είναι η συλλογή πληροφοριών, η επιτήρηση και η στοχοποίηση, καθώς και η περιορισμένη δυνατότητα εκτέλεσης προσβολών στόχων σε αποστάσεις 2.000 ναυτικών μιλίων (οπότε θα υπάρχει και η δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού), σε περιοχές με μικρή αντιαεροπορική άμυνα. Ο πυρήνας, ωστόσο, του όλου προγράμματος είναι η ύπαρξη συνεχούς (24/24), οργανικής δυνατότητας (τμήμα της δύναμης των ομάδων μάχης των αεροπλανοφόρων) ISR (Intelligence, Surveillance, Reconnaissance). Ταυτόχρονα, λόγω της ανάγκης για μεταφορά όπλων, τα αυτόνομα ΜΕΑ θα μπορούν να μεταφέρουν φορτίο αισθητήρων και λοιπών συστημάτων βάρους 3.000 λιβρών, συμπεριλαμβανομένων 1.000 λιβρών όπλων αέρος – επιφανείας (π.χ. JDAM, SDB II κτλ).Πρόκειται για τις γενικές προδιαγραφές του συστήματος UCLASS (Unmanned Carrier Launched Airborne Surveillance and Strike). Στόχος είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητά το 2020. Οι γενικές προδιαγραφές δόθηκαν ενόψει της έναρξης της επίσημης διαδικασίας έκδοσης των προδιαγραφών και έναρξης του διαγωνισμού το 2014. Ταυτόχρονα, το Αμερικανικό Ναυτικό προσπαθεί να σχεδιάσει την αντίληψη της επιχειρησιακής χρήσης και αξιοποίησής του σε ευρύτερο πλαίσιο. Προς το παρόν τέσσερις εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον συμμετοχής. Αυτές είναι οι Northrop Grumman, General Atomics, Lockheed Martin και Boeing.
http://defense3.com/
No comments :
Post a Comment