Καταλαβαίνω ότι υπάρχει τεράστια «τρύπα» στη συλλογή των κρατικών εσόδων. Πάνω από 1,5 δισ ευρώ, την υπολογίζουν οι αρμόδιοι του υπουργείου Οικονομικών. Καταλαβαίνω, επίσης, ότι αγωνιούν για το ενδεχόμενο να απαιτήσει η τρόικα, τον Σεπτέμβριο, νέα μέτρα για να καλυφθεί το «κενό». Καταλαβαίνω ότι καταλαβαίνουν πως νέα μέτρα δεν μπορεί να πάρει η παρούσα κυβέρνηση. Θα καταρρεύσει την ίδια στιγμή που θα το επιχειρήσει. Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω. Καθόλου, μάλιστα. Στέλνουν στους αποκαμωμένους συνέλληνες τέσσερις φόρους για τα ακίνητα, συν το εκκαθαριστικό της εφορίας (συν τέλος πολυτελείας, για όσους έχουν ιχ πάνω από 1,929 κυβικά, ανεξάρτητα αν πρόκειται για Ζάσταβα ή Πόρσε). Είναι δυνατόν να πιστεύουν, στ’ αλήθεια, ότι μπορεί έστω και ένας φορολογούμενος να πληρώσει τρεις ΦΠΑ (για το 2011, 2012, 2013) και ταυτόχρονα το «χαράτσι» για το ακίνητό του; Έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα;
Αναρωτιέμαι, δεν έτυχε να ακούσουν ότι πολλοί ιδιοκτήτες ήδη παραχωρούν δωρεάν τα διαμερίσματά τους στους ενοικιαστές, με μόνη υποχρέωσή τους να πληρώνουν το «χαράτσι»; Δεν έτυχε να ακούσουν ότι πολλοί ιδιοκτήτες ανταλλάσουν τα ακίνητά τους με μερικές ρίζες ελιές; Δεν έτυχε να ακούσουν ότι οι αντικειμενικές αξίες, επί των οποίων καθορίζουν τους φόρους, είναι διπλάσιες από τις αληθινές τιμές της αγοράς; Και αυτό, ΑΝ ΠΩΛΕΙΤΟ κάποιο ακίνητο. Διότι, στην πραγματικότητα, ουδείς αγοράζει τίποτα. Πώς να πληρώσει κάποιος τέσσερις φόρους μαζί για ένα διαμέρισμα που αγόρασε, πριν πχ από πέντε χρόνια με δάνειο, και σήμερα είναι ή άνεργος ή με μειωμένα τα εισοδήματά του στο μισό; Πόσο μυαλό χρειάζεται, άραγε, για να καταλάβουν οι αρμόδιοι ότι αυτό απλώς δεν γίνεται; Έχοντας αποτύχει παταγωδώς στη σύλληψη της φοροδιαφυγής, έχοντας επιτρέψει στο (σχεδόν) 30% των Ελλήνων να συνεχίσουν ανενόχλητοι την κοροϊδία του κράτους, στοχοποιούν ξανά τα ίδια «θύματα». Κάνουν λάθος. Και, δυστυχώς, το ξέρουν. Μπροστά στην ανεπάρκειά τους, όμως, να τσακίσουν τους φοροφυγάδες θέτουν ανόητους στόχους, ελπίζοντας ότι «κάτι» θα μαζέψουν και «κάπως» θα ξεγελάσουν τους δανειστές. Αφελείς κουτοπονηριές…
Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου
Πολλά χρόνια, τώρα, αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα: Έχουν, άραγε, καμιά σχέση με τον αληθινό κόσμο όσοι φτιάχνουν τους φορολογικούς νόμους; Ή μήπως ζουν σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, χωρίς ανθρώπους, χωρίς καθημερινές συναλλαγές, χωρίς τριβές… Πολλά χρόνια, τώρα, δίνω σταθερά την ίδια απάντηση: οι άνθρωποι αυτοί, είτε έχουν πανεπιστημιακές περγαμηνές είτε όχι, συμπεριφέρονται σαν UFO! Ανεξαρτήτως κομματικής στοίχισης και πολιτικής καταγωγής γράφουν την ίδια θλιβερή ιστορία: χτίζουν στην άμμο, μετά τα γκρεμίζουν, και πάλι απ’ την αρχή… Κάπως έτσι, πληρώνουν μόνο οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι έντιμοι επιχειρηματίες. Όλοι οι υπόλοιποι, δεν συμμετέχουν κατά κανέναν τρόπο στο κοινό δημόσιο τρόπο. Εδώ και ένα χρόνο ακούω ότι ετοιμάζουν οι αρμόδιοι νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα αποδίδει -υποτίθεται- κοινωνική δικαιοσύνη. Θα βάζει, δηλαδή, τους πάντες να πληρώσουν, ανάλογα με τις δυνάμεις τους -πράγμα απολύτως αναγκαίο για να αποφευχθεί η έκρηξη εκ μέρους των καθημαγμένων μισθωτών και συνταξιούχων. Και τι έχει γίνει; Μια τρύπα στο νερό. Ακόμη ψάχνουν να βρουν τρόπους να φορολογήσουν τους μόνιμους φοροφυγάδες, ακόμη αναζητούν μέθοδο για να ελαφρύνουν τα μόνιμα υποζύγια.
Αναρωτιέμαι, δεν έτυχε να ακούσουν ότι πολλοί ιδιοκτήτες ήδη παραχωρούν δωρεάν τα διαμερίσματά τους στους ενοικιαστές, με μόνη υποχρέωσή τους να πληρώνουν το «χαράτσι»; Δεν έτυχε να ακούσουν ότι πολλοί ιδιοκτήτες ανταλλάσουν τα ακίνητά τους με μερικές ρίζες ελιές; Δεν έτυχε να ακούσουν ότι οι αντικειμενικές αξίες, επί των οποίων καθορίζουν τους φόρους, είναι διπλάσιες από τις αληθινές τιμές της αγοράς; Και αυτό, ΑΝ ΠΩΛΕΙΤΟ κάποιο ακίνητο. Διότι, στην πραγματικότητα, ουδείς αγοράζει τίποτα. Πώς να πληρώσει κάποιος τέσσερις φόρους μαζί για ένα διαμέρισμα που αγόρασε, πριν πχ από πέντε χρόνια με δάνειο, και σήμερα είναι ή άνεργος ή με μειωμένα τα εισοδήματά του στο μισό; Πόσο μυαλό χρειάζεται, άραγε, για να καταλάβουν οι αρμόδιοι ότι αυτό απλώς δεν γίνεται; Έχοντας αποτύχει παταγωδώς στη σύλληψη της φοροδιαφυγής, έχοντας επιτρέψει στο (σχεδόν) 30% των Ελλήνων να συνεχίσουν ανενόχλητοι την κοροϊδία του κράτους, στοχοποιούν ξανά τα ίδια «θύματα». Κάνουν λάθος. Και, δυστυχώς, το ξέρουν. Μπροστά στην ανεπάρκειά τους, όμως, να τσακίσουν τους φοροφυγάδες θέτουν ανόητους στόχους, ελπίζοντας ότι «κάτι» θα μαζέψουν και «κάπως» θα ξεγελάσουν τους δανειστές. Αφελείς κουτοπονηριές…
Του Χρήστου Παναγιωτόπουλου
Πολλά χρόνια, τώρα, αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα: Έχουν, άραγε, καμιά σχέση με τον αληθινό κόσμο όσοι φτιάχνουν τους φορολογικούς νόμους; Ή μήπως ζουν σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, χωρίς ανθρώπους, χωρίς καθημερινές συναλλαγές, χωρίς τριβές… Πολλά χρόνια, τώρα, δίνω σταθερά την ίδια απάντηση: οι άνθρωποι αυτοί, είτε έχουν πανεπιστημιακές περγαμηνές είτε όχι, συμπεριφέρονται σαν UFO! Ανεξαρτήτως κομματικής στοίχισης και πολιτικής καταγωγής γράφουν την ίδια θλιβερή ιστορία: χτίζουν στην άμμο, μετά τα γκρεμίζουν, και πάλι απ’ την αρχή… Κάπως έτσι, πληρώνουν μόνο οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι έντιμοι επιχειρηματίες. Όλοι οι υπόλοιποι, δεν συμμετέχουν κατά κανέναν τρόπο στο κοινό δημόσιο τρόπο. Εδώ και ένα χρόνο ακούω ότι ετοιμάζουν οι αρμόδιοι νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα αποδίδει -υποτίθεται- κοινωνική δικαιοσύνη. Θα βάζει, δηλαδή, τους πάντες να πληρώσουν, ανάλογα με τις δυνάμεις τους -πράγμα απολύτως αναγκαίο για να αποφευχθεί η έκρηξη εκ μέρους των καθημαγμένων μισθωτών και συνταξιούχων. Και τι έχει γίνει; Μια τρύπα στο νερό. Ακόμη ψάχνουν να βρουν τρόπους να φορολογήσουν τους μόνιμους φοροφυγάδες, ακόμη αναζητούν μέθοδο για να ελαφρύνουν τα μόνιμα υποζύγια.
Κορυφαίο -ως προς τη γελοιότητα- παράδειγμα, το θέμα της συλλογής αποδείξεων για την Εφορία. Το πρωί μας εξηγούν πως δεν έχει κανέναν νόημα να τις μαζεύουμε και το απόγευμα μας προτρέπουν να τις δώσουμε όλες μαζί για να πετύχουμε έκπτωση… Αφήστε δε την περίφημη υπόθεση των συναλλαγών με μετρητά -όπου κανείς δεν κόβει ούτε ζητά αποδείξεις, διότι πωλητές και αγοραστές συνεννοούνται απευθείας και καθορίζουν την έκπτωση των προϊόντων…Ακόμη αναρωτιούνται αν πρέπει να επιβάλουν το πλαστικό χρήμα σε όλες τις συναλλαγές. Τότε, δηλαδή, δεν θα συνεννοούνται οι συναλασσόμενοι και το κράτος θα σταματήσει να χάνει; Σε εποχή που όλοι ψάχνουν να γλυτώσουν και το τελευταίο ευρώ, δεν είναι αναμενόμενο πως θα κάνουν ό,τι περνά απ’ το χέρι τους για να πληρώσουν λιγότερα; Αφού το κράτος δεν τους δίνει κανένα κίνητρο, έτσι κι αλλιώς… Ουδείς έχει σκεφτεί, για παράδειγμα, ότι η λύση θα ήταν να περνούν απευθείας στις εφορίες όλες οι συναλλαγές. Τόσο δύσκολο είναι; Γι' αυτό έγραψα στην αρχή ότι οι άνθρωποι είναι UFO…
Υ.Γ: Όχι μόνο οι σημερινοί, αλλά και οι χθεσινοί και οι προχθεσινοί…
aixmi.gr
No comments :
Post a Comment