Αίγυπτος: Το Β΄ Μέρος της Αραβικής Άνοιξης; - Η θανάσιμη απειλή για την Αίγυπτο μετά την ανατροπή…

ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΟΙ ΗΠΑ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΤΗΝ ..."ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ" ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ..."ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΣ" ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ (ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ) ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ,  ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ "ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΘΗΚΕ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΤΕ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ. ΕΑΝ ΟΙ ΗΠΑ ΑΡΧΙΚΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΤΑΡΑΞΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΟΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΣΥΝΕΝΟΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥΣ.

Τέλος εποχής για τον Μωχάμεντ Μόρσι από την Προεδρεία της Αιγύπτου, αφού ο Στρατός έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο που προέβλεπε το τελεσίγραφο. Ο Αιγυπτιακός Στρατός, σημείο αναφοράς στην ενότητα του πολιτικού συστήματος, εκδίωξε τον μέχρι πρόσφατα Πρόεδρο της χώρας από την εξουσία, τοποθετώντας μεταβατική κυβέρνηση. Αυτό απόδειξη πολιτικής ωριμότητας για τον Αιγυπτιακό Στρατό, γνωρίζοντας ότι η χώρα χρειάζεται εκλεγμένη κυβέρνηση και όχι πραξικοπηματίες. Η απόφαση ελήφθη, αφού η κυβέρνηση του Μ. Μόρσι και η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν κατάφεραν να φέρουν τις πολυαναμενόμενες αλλαγές μετά την εκλογή τους, ως αποτέλεσμα της εκδίωξης του Χόσνι Μουμπάρακ. Με την ανακοίνωση της είδησης, το σκηνικό δεν ήταν το ίδιο εορταστικό σε όλη την Αίγυπτο, αφού υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές του Μ. Μόρσι και της Αδελφότητας. Ο δε Πρόεδρος Μ. Μόρσι απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στο οποίο αποκάλεσε τις κινήσεις των στρατιωτικών ως πραξικόπημα. Στο τηλεοπτικό του διάγγελμα προς το λαό της Αιγύπτου, ο Υπουργός Άμυνας, Στρατηγός Αμπντέλ Φαττάχ Ελ Σίσι, δήλωσε ότι αναστέλλονται οι λειτουργίες του Συντάγματος και ο επικεφαλής του Συνταγματικού Δικαστηρίου θα είναι ο μεταβατικός Πρόεδρος, με αντικειμενικό στόχο τη διενέργεια εκλογών.

Η εκδίωξη του Μ. Μόρσι από την εξουσία ξεκίνησε από νωρίς το απόγευμα όταν ο Στρατός μετακίνησε άρματα στο Κάιρο, όπου απέκλεισε το προεδρικό μέγαρο, και σε άλλες σημαντικές πόλεις, όπου υπήρξαν συγκεντρώσεις οπαδών του Προέδρου. Του επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας και ταυτόχρονα συγκάλεσαν τους ηγέτες κοινωνικών και θρησκευτικών ομάδων, προκειμένου να συμφωνήσουν τον “οδικό χάρτη” μέχρι την ημέρα των εκλογών. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα βρίσκεται σε μεγάλη πίεση από τη δημιουργηθείσα πολιτική κατάσταση. Οι στρατιωτικοί της επέβαλαν περιορισμούς στη λειτουργία της, αλλά και στην κίνηση των ηγετικών της μελών. Ο αρχηγός και υπαρχηγός της συνελλήφθηκαν από τον Στρατό, ως υπεύθυνοι για τη διοργάνωση απόδραση από τις φυλακές το 2011. Το σημαντικότερο πρόβλημα, ήταν η αποτυχία της να αλλάξει την πολιτική κατάσταση και την καθημερινότητα των πολιτών, αποτυγχάνοντας ως κίνημα και ως πολιτική δύναμη. Από καταπιεσμένη πολιτική ομάδα, επί Χόσνι Μουμπάρακ, κατάφερε να ανέλθει στην εξουσία της χώρας και μέσα σε λίγο καιρό να έχει τους πολίτες να διαδηλώνουν εναντίον της.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει η άποψη που θεωρεί ότι όλα οφείλονται στην στήριξη που έλαβαν οι αντιφροντούντες, προκειμένου να μην επιτραπεί σε μια ισλαμική ομάδα να έχει την εξουσία, ιδιαίτερα μιας τόσο σημαντικής για τον Αραβικό Κόσμο χώρας. Η ατζέντα της πολιτικής ομάδας που ονομάζεται Μουσουλμανική Αδελφότητα προέβλεπε και την προώθηση της θρησκευτικής της ατζέντας. Σε μια μουσουλμανική κοινωνία, που η εκκοσμίκευση σημαίνει αθεΐα, η πτώση του Χ. Μουμπάρακ ακολουθήθηκε από την ψήφιση της Αδελφότητας. Ο χρόνος βέβαια έδειξε ότι η χώρα απαιτούσε άμεσες πολιτικές λύσεις και όχι χρονοβόρα πειράματα διάχυσης του “πολιτικού ισλάμ” σε όλες τις κρατικές δομές. Το κατά πόσο υπάρχει εμπλοκή των ΗΠΑ στα της Αιγύπτου δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε. Αλλά αναφερόμαστε στην εμπλοκή που αποσκοπεί στο να μπει η χώρα σε πορεία εκκοσμίκευσης και Δημοκρατίας, που να μπορεί να επωφελεί όλους και όχι συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Από την άποψη του κατά πόσο συμφέρει στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα να έχει τέτοια ταυτότητα η Αίγυπτος, η απάντηση είναι εύκολο να δοθεί. Εξάλλου ως η κορωνίδα του Αραβικού Κόσμου έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει καταστάσεις εξομάλυνσης της κρίσης στην Μέση Ανατολή.

Θεωρούμε ότι τα προβλήματα του Αιγυπτιακού λαού είναι κρίσιμης σημασίας. Αποτελούν φυσικά, και μιας πρώτης τάξης ευκαιρία προκειμένου η χώρα να μπει σε πορεία εκκοσμίκευσης, χωρίς να απειλεί μελλοντικά τα συμφέροντα και των γειτονικών χωρών, όπως του Ισραήλ. Η Αραβική Άνοιξη μάλλον δεν ολοκληρώθηκε ακόμα. Όχι μόνο για την Αίγυπτο, αλλά και για τις υπόλοιπες χώρες του Μαγρέμπ. Η κατάσταση όπως εξελίσσεται για παράδειγμα στην Τυνησία, δείχνει ότι οι ισλαμιστές χάνουν έδαφος, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής πολιτικού σκηνικού κι εκεί.

http://defense3.com/

Η οριστική ανατροπή του προέδρου τη Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι, σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας σελίδας στην πολυτάραχη ιστορία της χώρας του Νείλου, μια σελίδα όμως η οποία δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα είναι ειρηνική, ενώ θα παίξει ρόλο και στις περιφερειακές ισορροπίες… Κάποιες αρχικές παρατηρήσεις είναι πλέον δυνατό να γίνουν λίγη ώρα μετά το πραξικόπημα και αφού οι πληροφορίες για το τι έχει πραγματικά συμβεί έχουν ξεκαθαρίσει. Το βασικότερο είναι ότι οι ένοπλες δυνάμεις, παρότι χρεώνονται – ή πιστώνονται κατ’ άλλους – την απομάκρυνση του ισλαμιστή προέδρου, δεν επιθυμούν την ανάληψη της εξουσίας, αλλά επιθυμούν να παίζουν τον ρόλο του εγγυητή της σταθερότητας της χώρας, λειτουργώντας όσο είναι δυνατόν στο παρασκήνιο. Παρότι πολλοί αναλυτές είχαν την πεποίθηση ότι ο Μόρσι είχε κατορθώσει να ελέγξει το στράτευμα με ισλαμιστές στρατηγούς, κατέστη σαφές ότι οι ένοπλες δυνάμεις σε χώρες της Μέσης Ανατολής όπως η Αίγυπτος, με τη δεδομένη Ιστορία, είναι αυτόνομες και αυτοδιοικούμενες και μόνο τύποις υπόκεινται στην πολιτική εξουσία. Οι στρατηγοί αντιλήφθηκαν πολλοί γρήγορα ότι δεν θα ήταν προς το συμφέρον τους να ταυτιστούν με την οποιαδήποτε πλευρά όταν επικρατεί τόσο μεγάλος διχασμός και ότι θα πρέπει να διατηρήσουν την πολυτέλεια καθορισμού της στάσης τους ad hoc. Το ζητούμενο είναι μέχρι πότε θα μπορούν να παίζουν αυτόν τον ρόλο και να μην αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας… 

Γιατί το λέμε αυτό; Διότι έγκυροι αναλυτές επισημαίνουν τον κίνδυνο να επαναληφθεί στην Αίγυπτο ότι έγινε στην Αλγερία, όπου εξελέγη ισλαμιστική κυβέρνηση στην οποία δεν επετράπη να κυβερνήσει. Ως αποτέλεσμα, ισχυροποιήθηκαν και ριζασπαστικοποιήθηκαν τα πιο ακραία ισλαμιστικά στοιχεία, με αποτέλεσμα τον εξαιρετικά αιματηρό εμφύλιο πόλεμο από τον οποίο δεν έχει ακόμα συνέλθει η χώρα.  Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στην Αίγυπτο, αφού το μπλοκ των ισλαμιστών δεν περιλαμβάνει μόνο τη Μουσουλαμική Αδελφότητα, αλλά και τους πολύ πιο συντηρητικούς και ακραίους σαλαφιστές, που έχουν ως επικεφαλής. Με απλά λόγια, ο κίνδυνος είναι η ενδεχόμενη εκτροπή του στην ένοπλη βία που θα αλλάξει τα δεδομένα στην Αίγυπτο. Επίσης, όταν ένα μεγάλο μέρος του αιγυπτιακού λαού στηρίζει τους ισλαμιστές και ένα εξίσου μεγάλο τους απεχθάνεται, είναι πολύ δύσκολο να φτιαχτεί βιώσιμη κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα μακροημερεύσει. Γιατί να μην κάνουν οι ισλαμιστές αυτό που έκαναν οι αντίπαλοι του Μόρσι; Τι θα κάνουν οι ένοπλες δυνάμεις; Πως θα δικαιολογήσουν την αδράνειά τους εάν ξεκινήσει να στήνεται το ίδιο σκηνικό από την… ανάποδη; Προς το παρόν, για να μη βρεθούν σε δυσμενή θέση οι στρατηγοί εξέδωσαν εντάλματα σύλληψης για 300 στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων… Η δυσαρέσκεια όμως απέναντι στην όποια κυβέρνηση θα είναι νομοτελειακή. Η οικονομική κατάσταση στην ήδη φτωχή χώρα είναι κάκιστη, οπότε το περιθώριο κοινωνικής ανοχής στα οικονομικά μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν θα είναι από ελάχιστη έως μηδενική.

Με απλά λόγια, η προοπτική για την Αίγυπτο δεν είναι καλή και αυτό φανταζόμαστε ότι θα αποδειχθεί πολύ σύντομα. Αυτό θα έχει και περιφερειακές επιπτώσεις. Οι ισλαμιστές στην Αίγυπτο μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις σχέσεις τους με τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας για να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα και να υπονομεύσουν την αποδοχή των ενόπλων δυνάμεων. Ήδη, από το Κάιρο μεταδίδεται ότι έχουν συλληφθεί τέσσερα φερόμενα ως μέλη της Χαμάς με την υποψία ότι σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση… Οι προβοκάτσιες μπορεί να είναι στην ημερήσια διάταξη… Ας μην ξεχνάμε ότι ο γιατρός και διάδοχος του Οσάμα μπιν Λάντεν στην ηγεσία της Αλ Κάιντα είναι ο Αιγύπτιος Αϊμάν Αλ Ζαουάχρι, ο αδερφός του οποίου Μοχάμεντ, ηγείται των σαλαφιστών που επιδιώκουν τη τζιχάντ, αν και προς το παρόν το σαλαφιστικό κόμμα Αλ Νουρ συνεργάζεται με το στράτευμα… Τρέμοντας για τις δυνητικές περιφερειακές συνέπειες των εξελίξεων στην Αίγυπτο και προσπαθώντας να κατευνάσουν την οργή των σουνιτών μουσουλμάνων στη Συρία, την Ιορδανία και τη Λωρίδα της Γάζας η κυβέρνηση Ομπάμα εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καταδικάζει, έστω διστακτικά, το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Μοχάμεντ Μόρσι στην Αίγυπτο.

Η ανακοίνωση του Μπάρακ Ομπάμα αναφέρει ότι «μόνο ο αιγυπτιακός λαός μπορεί να καθορίσει το μέλλον του», αλλά η Ουάσιγκτον είναι βαθύτατα ανήσυχη για την απόφαση του στρατεύματος να απομακρύνει τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι από την εξουσία και να αναστείλει την εφαρμογή του Συντάγματος. Καλεί το στράτευμα να παραδώσει την κυβέρνηση σε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση πολιτικών και να μην συλλάβει τον Μόρσι ή τους υποστηρικτές του. Επίσης, αναφέρει ότι επανεξετάζει τις συνέπειες του πραξικοπήματος για την αμερικανική βοήθεια στη Αίγυπτο… Η φρασεολογία έχει συνήθως πολύ μεγάλο ενδιαφέρον: «…Να παραδώσει την κυβέρνηση ΣΕ δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση πολιτικών…», δεν αναφέρει «ΣΤΗΝ», άρα στέλνει το έμμεσο μήνυμα ότι έχει αποδεχθεί τα τετελεσμένα. Παράλληλα, η αναφορά στη στρατιωτική βοήθεια γίνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε ακόμα και να καθυστερήσει για ένα διάστημα είναι βέβαιο ότι θα ξαναρχίσει…

Την εκδίκησή του πήρε ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ από τον ανατραπέντα πρόεδρο της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι, όπως φάνηκε από τη δήλωση που έδωσε στη δημοσιότητα η συριακή κυβέρνηση. Οι Σύροι κάλεσαν τον Μόρσι να αποχωρήσει από την εξουσία και να υπακούσει στα κελεύσματα του αιγυπτιακού λαού! Η ανακοίνωση αυτή εκδόθηκε πριν την οριστική ανατροπή του ισλαμιστή από τις ένοπλες δυνάμεις. Κι αν εγερθεί αντίλογος ότι και ο Άσαντ «δεν ακούει τον συριακό λαό», είναι ψευδές, καθώς δηλώνει ότι θέλει να διεξαχθούν εκλογές, ώστε να φανεί πέραν πάσης αμφιβολίας και εικοτολογίας, ποιον θέλουν και ποιον όχι οι Σύροι πολίτες… Ο Άσαντ είχε ανοιχτό μέτωπο με τον Μόρσι ο οποίος είχε συμπαραταχτεί με τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες που επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, παίζοντας και το παιχνίδι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι οποίες γι’ αυτόν ενδεχομένως τον λόγο εμφανίστηκαν για μια ακόμη φορά αμήχανες μπροστά στις εξελίξεις. Ο Μόρσι είχε μάλιστα διακόψει τον περασμένο Μάιο τις διπλωματικές σχέσεις Καΐρου-Δαμασκού. Οι επίσημες δημόσιες δηλώσεις του πρόδιδαν μια τάση να αποφύγουν να υποστηρίξουν την οποιαδήποτε πλευρά, αν και διακριτικά φαίνεται πως έκαναν κίνηση για να διασώσουν τον Μόρσι παρεμβαίνοντας προς τις ένοπλες δυνάμεις τις οποίες χρηματοδοτούν πλουσιοπάροχα.

http://www.defence-point.gr