Η δυστυχία του να είσαι δημοκράτης

Μπορεί ο Βολταίρος να έγραφε "θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να εκφράζεις την διαφωνία σου". Μπορεί η μήτρα των συγχρόνων δημοκρατιών, η Γαλλική Επανάσταση να μιλούσε για "Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα" αλλά στην ουσία η πάσης μορφής και απόχρωσης δημοκράτες την Ελευθερία την έχουν και την εννοούν μόνον για την πάρτη τους. Ρωτήστε τους ιερωμένους και τους αντεπαναστάτες που έστειλαν στην γκιλοτίνα τότε. Ρωτήστε τους διανοούμενους που εξαφάνισαν ως αντιδραστικούς. Ρωτήστε τους βασιλόφρονες σε Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία που κυνήγησαν οι φιλελεύθεροι και οι Ρεπουμπλικάνοι. Ρωτήστε τους φασίστες και τους εθνικοσοσιαλιστές που εκτελέσθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες το 1945. Ρωτήστε τι συνέβη στην Πηγάδα του Μελιγαλά και στο Κιλκίς το 1944. Ρωτήστε και άμα βρείτε απάντηση ελάτε να μου την πείτε, γιατί οι κακοί της ιστορίας δεν έχουν το δικαίωμα όχι μόνο στην ζωή αλλά ούτε στην ιστορική μνήμη. Όμορφα πράγματα, δημοκρατικά φτιαγμένα, όπως και τα περίφημα προτεινόμενα αντιρατσιστικά νομοσχέδια.

Αυτά που σε όλες τις εκδοχές και τις εκφάνσεις τους τείνουν στο ένα και το αυτό: να φιμώσουν όσους αντιδρούν στην μετανάστευση και στο μπαστάρδεμα της εθνοπολιτισμικής μας ταυτότητας. Αυτό αλλά και να ικανοποιήσουν το παγκόσμιο σιωνιστικό πλέγμα που δεν θέλει να αμφισβητείται το ολοκαυτωμά τους στον Β΄ ΠΠ. Μόνο το δικό τους βέβαια, γιατί όλα τα άλλα είναι από συζήτηση στους "διεθνείς αναγνωρισμένους οργανισμούς". Έτσι όλο αυτό το κακό των τελευταίων εβδομάδων γίνεται κατά βάση για τους εβραίους, απλά κανείς δεν τολμά να το πεί. Γι' αυτό από εδώ και πέρα θα μάθουμε την ιστορία που θέλουν τα διεθνή κέντρα και κυρίως δεν θα τολμάμε να εκφράζουμε τις όποιες αντιρρήσεις μας για τον φόβο, κυριολεκτικά, των ιουδαϊκών νόμων. Μπορεί όμως οι νόμοι αυτοί να ποινικοποιούν την γραφή και την έκφραση άποψης σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούν να προκαλέσουν λοβοτομή στα μυαλά και στις καρδιές όσων θέλουν να είναι ελεύθεροι, έξω από τα συστήματα των καλών και αγαθών δημοκρατών. Γι' αυτό ακριβώς και τα συγκεκριμένα νομοθετήματα θα μείνουν νεκρά γράμματα όπως και όλα τα άλλα που αντιβαίνουν το κοινό αίσθημα. Ένα στοιχείο της ανθρώπινης φύσης που δεν μπορεί ακόμα τουλάχιστον ούτε να καλουπωθεί, ούτε να κατασκευαστεί.

http://www.elkosmos.gr/2011-11-29-16-11-20/apopsis/editorial/12902-2013-06-09-09-59-32.html