
Μία ακόμη “ημέρα μνήμης” για ένα από τα λαμπρότερα ελληνικά φύλλα, καταντά μία ακόμη ημέρα θρήνου και αγανακτήσεως για την συνεχιζόμενη κοροϊδία της τραγωδίας του Ποντιακού ελληνισμού. Μία ακόμη ημέρα πόνου για κάθε εναπομείναντα Έλληνα, μία ακόμη ημέρα αδιαφορίας για το ιταμόν, αντίχριστον, και ανελλήνιστον ελλαδικό κράτος. Μετά την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια και την έξωσιν του βασιλέως Όθωνος, το από τότε μέχρι σήμερον υπάρχον ελλαδικόν κράτος (πλην ελαχιστότατων βραχύβιων εξαιρέσεων), ΕΝΑΝ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟΧΟΝ ΕΙΧΕΝ, την καταστροφήν του έθνους. Μέσα στο “πρόγραμμα” αυτό ενετάχθη και ο αφανισμός του Ποντιακού – Μικρασιατικού (Ιωνικού) Ελληνισμού. Μέχρι προσφάτως το ξενοκίνητον, ξενόδουλον και προδοτικόν ελλαδικόν κράτος απέδειξε ότι, τηρή “ευλαβώς” έναντι των αφεντικών του, την τακτικήν αυτήν.
Και ενώ εμείς έχομε γεμίσει “επετείους” θρήνων και οδυρμών το σιχαμερό πολιτικό κατεστημένο, ανάλγητο, πεπορωμένο, προκλητικό, εορτάζει απάνω στο χαμένο ελληνικό αίμα την … “ελληνοτουρκική φιλία”. Μέσα από την σημερινήν επέτειον, ενώνουμε τον πόνο μας για την σφαγήν των Ποντίων αδελφών μας με την πίκρα μας για το κατάντημα του όλου ελληνισμού και ερωτούμε όποιον απέμεινεν Έλληνας : ΩΣ ΠΟΤΕ ΑΚΟΜΗ ;
http://ellinokratia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_18.html
No comments :
Post a Comment