Όχι στην επέκταση του Ισραήλ στη Κύπρο

Η συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων επί γειτνιαζόντων οικοπέδωντης κυπριακής ΑΟΖ , είτε με το Ισραήλ είτε με τον Λίβανο, είτε με την Αίγυπτο, είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη. Τούτο συνεπάγει και μια μορφή στρατιωτικής συνεργασίας για την ασφάλεια του εγχειρήματος δεδομένων των απειλών που εκτοξεύει η Τουρκία κατά της κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας. Όμως το ερώτημα είναι σε ποιο βάθος θα προχωρήσει η αμυντική συνεργασία με τις συνεργαζόμενες χώρες. Διότι εάν η συνεργασία σημαίνει την στρατιωτική επέκταση του Ισραήλ σε Κύπρο και Ελλάδα, τότε διανοίγονται πολύ επικίνδυνες προοπτικές με ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες και στο εθνικό μας θέμα, αν ληφθεί υπόψιν και η αναθέρμανση των σχέσεων Ισραήλ – Τουρκίας. Συνεργασία με το Ισραήλ ή και τις άλλες χώρες με τις οποίες γειτνιάζει η κυπριακή ΑΟΖ μπορεί να γίνει με την προϋπόθεση της ανάπτυξης ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ στη Κύπρο. Χωρίς την παρουσία του ελληνικού στρατού, η Κύπρος θα παραδοθεί στην “προστασία” του Ισραήλ με δραματικές συνέπειες.

Το άλλο θέμα αφορά στον σχεδιασμό της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου. Ορθή η επιλογή άμεσης μεταφοράς αερίου, δι' αγωγού, στη Κύπρο, για την εξυπηρέτηση των αναγκών της αλλά και η δημιουργία τερματικού υγροποίησης προς εξαγωγή με αποκλεισμό της διέλευσης του μέσω αγωγού διερχόμενου της Τουρκίας. Το πρόβλημα είναι να μην παραδοθεί ούτε η επένδυση του αγωγού, ούτε το τερματικό σε ιδιώτες αλλά να παραμείνει κρατικό-κοινωνική ιδιοκτησία με δυνατότητα συμμετοχής της κοινωνίας, με ονομαστικές μετοχές προς Έλληνες πολίτες και μάλιστα προς τις τοπικές αυτοδιοικήσεις που θα μπορούν να συγκεντρώσουν το κοινωνικό κεφάλαιο κaι να ελέγχουν με αντιπροσώπους τους την πορεία της εκμετάλλευσης. Ο κίνδυνος να παραδοθεί η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σε ιδιώτες, ξένους ή ντόπιους ολιγάρχες, πρέπει να αποφευχθεί. Ούτε επέκταση του Ισραήλ στη Κύπρο, ούτε παράδοση του φυσικού αερίου στους ξένους ή στην ντόπια ολιγαρχία .

Τομέας ιδεολογικού πολέμου, Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ