ΠΕΡΙΛΗΨΗΈχουν περάσει πενήντα χρόνια από τότε που άρχισα να μελετώ την μέθοδο βαφής Yuzen, μια παραδοσιακή διεργασία βαφής στην Ιαπωνία σε ηλικία δέκα πέντε ετών. Κατά την διαδικασία αναβίωσα κάποιες αρχαίες μεθόδους βαφής. Η πορφύρα είναι μια από τις μεθόδους αυτές, που όμως έδωσε σπουδαίο νόημα στη ζωή μου. Έμαθα πόσο ευγενική ιδέα είναι ο πολιτισμός, ειδικά μάλιστα εντυπωσιάστηκα βαθιά από τον ελληνικό πολιτισμό, που οικοδομήθηκε από ευγενείς στοχασμούς που αναζητούσαν την αλήθεια, και οι οποίοι με στήριξαν στη συνέχιση της μελέτης μου για την πορφύρα επί είκοσι οκτώ χρόνια.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Καθώς συζητούσα με τους φίλους μου, ένας απ' αυτούς είπε ότι διάφοροι λαοί έβαφαν υφάσματα χρησιμοποιώντας πορφυρή βαφή, που έβγαζαν από οστρακοφόρα κατά την αρχαία ρωμαϊκή εποχή. Αυτό ήταν καινούργιο για μένα και με εξέπληξε. Το θέμα αυτό, που τέθηκε από ένα φίλο που δεν είχε σχέση με βαφές, ήταν το πρώτο βήμα στην μελέτης μου για την πορφύρα. Ήθελα να δω το πορφυρό χρώμα από τη χρωστική ουσία οστρακοφόρου. Άρχισα να εντοπίζω οστρακοφόρα σε εικονογραφημένα βιβλία. Επισκεπτόμουνα ένα-ένα σπίτια ψαράδων για πολλούς μήνες και τελικά βρήκα δέκα Thaisclavigera με μέγεθος περίπου 3 εκατοστοόν. Αφαίρεσα το κιτρινόλευκο έκκριμα από το όστρακο και προσπάθησα να βάψω ύφασμα. Τότε το έκκριμα, που απλώθηκε σε επιφάνεια ενός μόνο τετραγωνικού εκατοστού πάνω στο ύφασμα, άλλαξε χρώμα και από κίτρινο έγινε πράσινο, μπλε και τελικά πορφυρό μέσα σε τριάντα λεπτά Συνέλαβα κάτι μυστηριώδες στη διεργασία αυτή. Όμως, το πορφυρό είχε ένα θανάσιμο ελάττωμα: Μια πολύ δυσάρεστη οσμή. Το πορφυρό χρώμα, που αναδύθηκε από το πείραμα που έγινε πάνω σε μόλις ένα τετραγωνικό εκατοστό, έδειχνε θεϊκό και με γέμισε μια απερίγραπτη αίσθηση. Όταν έφθασα στο σημείο να κατανοώ την χρωστική ουσία, είχα πολλές δυνατότητες να ενημερωθώ από την βιβλιογραφία για την αρχαιότητα. Έμαθα ότι οι αρχαίοι Έλληνες περιέλαβαν την πορφύρα στον πολιτισμό τους σε βαθμό τελειότητας.
Καθώς η βιβλιογραφία συσσωρεύονταν, ο πόθος μου να επισκεφθώ την Ελλάδα μεγάλωνε. Βρήκα μεγάλο ενδιαφέρον σε μια πληροφορία που περιήλθε πρόσφατα σε γνώση μου (2006), ότι από τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ. οι κάτοικοι των νήσων του Αιγαίου έβγαζαν πορφύρα από το όστρακο murex και ότι η χρωστική αυτή ουσία χρησιμοποιήθηκε στις τοιχογραφίες της θήρας (Σαντορίνη). Το 1988 είχα επί τέλους την ευκαιρία να επισκεφθώ την Ελλάδα. Ακόμη θυμάμαι πόσο είχα εντυπωσιασθεί από το όμορφο τοπίο της χώρας στο Αιγαίο. Αισθάνθηκα πως είχα καθήκον ως βαφέας να αναβιώσω την πορφύρα, για την οποία οι αρχαίοι Έλληνες ήταν περήφανοι και η οποία έκανε τόσο βαθιά εντύπωση. Έτσι το τοπίο της Ελλάδας, που είχα αντικρίσει για πρώτη φορά, μου έδειχνε ποιο δρόμο να πάρω και μου έδινε ενθουσιασμό για να επιδιώξω τον σκοπό μου. Αποφάσισα να μελετήσω στην πράξη τη μέθοδο βαψίματος και όχι στον δοκιμαστικό σωλήνα. Ευτυχώς οι ψαράδες με βοηθούσαν συλλέγοντας τις μεγάλες ποσότητες οστρακοφόρων που χρειαζόμουν για την μελέτη μου. Συνέχισα μέρα με την μέρα να μελετώ τρόπους αφαίρεσης της κακής μυρωδιάς. Σκέφθηκα να χρησιμοποίησα) τα χαρακτηριστικά της χροίστικής ουσίας της πορφύρας. Η χρο)στική διαλύεται σε αλκαλικό διάλυμα και θρομβώνεται με οξύ. Παρατήρησα το χαρακτηριστικό αυτό και προσπάθησα να διαχωρίσω την χρωστική ουσία από το παχύρρευστο υγρό, που φαίνονταν να αναδίδει την κακή μυρωδιά.
Η διεργασία έχει ως εξής (οι επί μέρους διεργασίες φαίνεται στις εικόνες του Πίν. 1 στο τέλος του παρόντος):
1. Βγάζουμε τον πορφυρό αδένα (ένα εσωτερικό όργανο με μορφή σωλήνα, περίπου δυο επί τρία εκατοστά) από ένα οστρακοφόρο Rapana Venosa μεγέθους οκτώ εκατοστομέτρων. Ανοίγουμε τον σωλήνα και βγάζουμε το κίτρινο παχύρρευστο υγρό.
2. Διαλύουμε το παχύρρευστο υγρό σε αλκαλικό διάλυμα, θερμαίνουμε και προσθέτουμε οξύ για να οξειδωθεί. Τότε η πορφυρή χρωστική ουσία διαχωρίζεται από το παχύρρευστο υγρό με τη μορφή σωματιδίων. Τα σωματίδια κατακάθονται καθώς το διάλυμα κρυώνει.
3. Μετά από κάποιες επαναλήψεις η μέθοδος αυτή ραφιναρίσματος έδωσε κρυστάλλους καλής ποιότητας. Όμως παρέμενε μια ελαφριά οσμή ωμού ψαριού, αν και η κακή μυρωδιά είχε σχεδόν απαλειφθεί.
Χρειαζόμουν εκατό λίτρα ζεστού νερού με είκοσι γραμμάρια χρωστικής ουσίας μέσα για να βάψω ένα χιλιόγραμμο μεταξένιου υφάσματος. Δηλ. το διάλυμα αραιώνεται πεντακόσιες φορές και η οσμή δεν μπορεί να απαλειφθεί. Όμως δεν μπορούσα παρά να σκεφθώ ότι η αρχαία μέθοδος δεν είχε ακόμη αναβιώσει, επειδή η χρωστική ουσία που πάρθηκε με τη μέθοδο αυτή χρειάζονταν κάποιες βοηθητικές χημικές ουσίες να την οξειδώσουν. Δηλ. η χρωστική ουσία έπρεπε να έχει κίτρινο χρώμα, όποος όταν ήταν μέσα στο οστρακοφόρο. Ακόμη δεν έχει αποδειχθεί ότι κατά την αρχαία εποχή χρησιμοποιούσαν τέτοια χημικά. Αισθάνθηκα στα αλήθεια πόσο δύσκολο ήταν να λυθεί το μυστήριο της πορφύρας. Είχαν περάσει πέντε χρόνια από τότε που άρχισα την μελέτη μου.
2. ΕΞΑΓΩΓΗ ΜΕ ΔΙΑΒΡΩΣΗ
Άφησα ένα πορφυρό αδένα με νερό μέσα σε δοκιμαστικό σωλήνα για έξι μήνες. Η σάρκα του οστρακοφόρου σάπισε και διαλύθηκε στο νερό, ενώ η χρωστική ουσία είχε κατακαθίσει στον βυθό του σωλήνα. Ο χώρος είχε γεμίσει με την εντονότατη οσμή της αποσύνθεσης του οστρακοφόρου. Στη συνέχεια δοκίμασα την μέθοδο αυτή σε ένα δοχείο των δέκα λίτρων στο ύπαιθρο ως εξής:
4. Αφαιρώ τον πορφυρό αδένα (το παχύρευστο υγρό) από περίπου δέκα χιλιόγραμμα οστρακοφόρο. (περίπου 200 τεμάχια) και τα βάζω στο δοχείο με τρία λίτρα νερού. Στην αρχή ανακατεύω κάθε μέρα για να επιτάχυναν την διάβρωση.
5. Η καλύτερη εποχή είναι από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε η διάβρωση επιταχύνεται. Μετά από έξι μήνες η οσμή της αποσύνθεσης γίνεται έντονη.
6. Μετά από δώδεκα μήνες, περνώντας μέσα από τον χειμώνα, η οσμή αλλάζει σε μυρωδιά αερίου.
7. Αφού πέρασε το καλοκαίρι δυο φορές, η οσμή της αποσύνθεσης εξαφανίστηκε τελείως και μετατράπηκε σε δυνατή οσμή αερίου.
8. Ραφινάρισα την χρωστική χρησιμοποιώντας την μέθοδο 3 και 4 ως άνω. Η μυρωδιά του ωμού ψαριού εξαφανίστηκε, όμως παρέμεινε η οσμή της θάλασσας.
Στο Αιγαίο οι άνθρωποι αγαπούσαν τα αρώματα ως μέρος του πολιτισμού τους το 2000 π.Χ. Με βάση το γεγονός αυτό, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι άνθρωποι εκείνοι φορούσαν δύσοσμα ενδύματα. Οι αρχαίοι Έλληνες πρέπει να είχαν επιτύχει την τέλεια πορφύρα, με τον ίδιο τρόπο που επιδίωξαν και έφθασαν την τέλεια σκέψη στο πεδίο της μάθησης, της τέχνης, της επιστήμης, της φιλοσοφίας κοκ. Κατά την βιβλιογραφία η πορφύρα μεταφέρθηκε από την Κίνα μέσω της Ηπείρου της Ευρασίας. Πότε όμως; Πιστεύω πως η αρχαία πορφύρα ήταν τέλεια και άοσμη κι έτσι απολάμβανε μεγάλη εκτίμηση από πολλούς λαούς της ενδοχώρας, που δεν τους άρεσε η οσμή της θάλασσας κατά την εποχή εκείνη. Η έλλειψη οσμής έδωσε στην πορφύρα μεγάλη αξία στον κόσμο της εποχής εκείνης. Αποφάσισα έτσι να αναζητήσω μιαν άλλη μέθοδο για να φθάσω στην τέλεια πορφύρα.
3. ΣΤΟΧΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΟΣΜΗΣ
Αν και ακόμη συνέχιζα να αναζητώ την αρχαία μέθοδο τέλειας εξάλειψης της οσμής, δεν μπορούσα να βρω μια ορισμένη μέθοδο. Μετά από πολλά πειράματα, έφθασα τελικά στο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση ήταν να βρω κάποιο υγρό που θα μπορούσε να διαλύει την κακή οσμή. Ήμουν βέβαιος ότι η μυστηριώδης μέθοδος ραφιναρίσματος της χρωστικής ουσίας πρέπει να βρίσκονταν μέσα στην καθημερινή τους ζωή, έτσι δοκίμασα όλες τις μεθόδους που θα μπορούσα να σκεφθώ. Στο τέλος, μια ασαφής σκέψη παρέμενε. Ήταν το μελόκρασο. Το μίγμα αυτό το χρησιμοποιούσαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες. Σκέφθηκα ότι το μελόκρασο πρέπει να δίνει κάποια ιδέα για τη λύση του μυστηρίου του ραφιναρίσματος.
4. ΤΕΛΕΙΑ ΧΡΩΣΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΕΛΟΚΡΑΣΟΥ
Για να βάψω ύφασμα χρειαζόμουν μεγάλη ποσότητα διαλύματος χρωστικής ουσίας. Η πορφύρα απαιτούσε εκατό φορές το ποσό διαλύματος ως προς το βάρος του υφάσματος. Η μέθοδος με τη χρήση μελόκρασου είχε ως εξής: Ανάμιξα πορφυρό αδένα βγαλμένο από οστρακοφόρα Rapana Venosa με μέλι, ώστε να προκληθεί ζύμωση. Το μέλι και η πορφύρα συνδέονταν προς τους θεούς στην αρχαία Ελλάδα. Ένιωσα σαν να είχα βρεθεί μέσα στην αρχαία μυθολογία. Είχα λόγο που δοκίμασα την μέθοδο αυτή. Στο μυαλό μου είχε μπει μια ιδέα. Ο Ηρόδοτος έγραψε στις Ιστορίες του τον 5° αιώνα π.Χ. ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ανακάλυψε 100-120 τόνους πορφύρας προϊόν της Ερμιόνης (Αργολίδα) εμβαπτισμένης μέσα σε μέλι, όταν κατέλαβε τα Σούσα στην Περσία. Μόλις το διάβασα, σκέφθηκα ότι το μέλι και η πορφύρα είχαν ίσως κάποια σχέση με το μελοκρασο, δηλ. με μια μέθοδο που θα χρησιμοποιούσε ζύμωση. Έτσι η μέθοδος που είχα επιδιώξει να προσδιορίσω για πολύ καιρό, ξεκαθάριζε με την ζύμωση. Δέκα πέντε χρόνια είχαν ήδη περάσει από τότε που άρχισα την μελέτη αυτή.
Στη συνέχεια δοκίμασα την συγκεκριμένη μέθοδο ζύμωσης:
9. Πρόσθεσα νερό σε ένα πορφυρό αδένα μέσα σε δοχείο. Πρόσθεσα μέλι σε ποσότητα ίση προς το ένα τέταρτο του συνολικού βάρους.
10. Η ζύμωση άρχισε την επόμενη μέρα. Ανακατεύουμε πρωί και βράδυ.
15. Η ζύμωση τελείωσε μετά από μια εβδομάδα και έφθασε στην από-οξείδωση.
Η μέθοδος αυτή δεν είναι τόσο πολύπλοκη όπως οι Α και Β και δεν υπάρχει κακή μυρωδιά. Ο χώρος γέμισε με μια ευχάριστη οσμή σαν κρασί ή μπράντι.
5. ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΟΔΟΝΤΟΥ
Η περιγραφή της Ιλιάδος («Έμοιαζε με την πορφύρα, που οι γυναίκες της Λυδίας ή της Καριάς χρησιμοποιούν για να βάψουν το ελεφαντόδοντο, για να το κάνουν στολίδι στα χαλινάρια των αλόγων» ) ήταν στον νου από πολύ καιρό. Αποφάσισα κάποια μέρα να αναπαραγάγω το κόσμημα. Επειδή δεν εύρισκα καμιά περιγραφή βαψίματος ελεφαντοστού με πορφύρα, συμπέρανα ότι θα έπρεπε να ήταν ένα πολύ σπουδαίο ιστορικό υλικό.
1 Ιλιάς Δ, 141-142: «Ώς δ' οτε τις τ' ελέφαντα γυνή φοίνικι μιήνη, Μηονηίς ήε Κάειρα παρήϊον εμμεναι ίππων».
6. ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ
12. Κόβω το σχήμα καλύμματος παρειάς από ελεφαντοστού ελαφρά μεγαλύτερο από το πραγματικό μέγεθος.
13. Κόβω τις γωνίες ώστε να προκύψει ένα χονδρικά στρογγυλό σχήμα.
14. Διαμορφώνω το τεμάχιο από ελεφαντοστού σε ένα τόρνο.
15. Υγραίνω ένα κομμάτι δέρματος προβάτου με νερό. Ρίχνω χονδρή άμμο στο πίσω μέρος της προβιάς και λειαίνω προσεκτικά το ελεφαντοστού. Επαναλαμβάνω με λεπτή άμμο.
16. Όταν η επιφάνεια του ελεφαντοστού λάμπει, την στιλβώνω πρώτα με βρεγμένο λινό ύφασμα, μετά με το πίσω μέρος δέρματος προβάτου, ξηρό μάλλινο ύφασμα, ύφασμα κασμίρι, και τελικά με γούνα ζιμπελίνας για 48 ώρες.
17. Για το βάψιμο επιλέγω μια μέρα με θερμοκρασία πάνω από 30ο και υγρασία κάτω από 40%.
18. Τοποθετώ το ελεφαντοστού σε ζεστό νερό για μιάμιση ώρα.
19. Στεγνώνω το ελεφαντοστού στην σκιά σε θερμοκρασία πάνω από 30° και θερμοκρασία κάτω από 40% για τρεις ως τέσσερις ημέρες.
20. Προετοιμάζω την πορφύρα για ζύμωση όπως αναφέρεται στο D. Την θερμαίνω μέχρι να αποκτήσει θερμοκρασία 60-6 5'Ό. Προσθέτω ασβεστό-νερο μέχρι να αποκτήσει τιμή ρΗ από 10 ως 15.
21. Τοποθετώ το ελεφαντοστού για μιαν ώρα στο νερό.
22. Εμβαπτίζω το ελεφαντοστού στο δοχείο με το διάλυμα, για 15 ως 20 λεπτά.
23. Ξεπλένω την χρωστική ουσία με ένα λεπτό τεμάχιο από δέρμα προβάτου.
24. Στεγνώνω το βαμμένο ελεφαντοστού στην σκιά σε θερμοκρασία πάνω από 30 και υγρασία κάτω από 40% για δυο εβδομάδες.
31. Επιβεβαιώνω ότι το ελεφαντοστού έχει στεγνώσει και το λειαίνω όποις εξηγήθηκε. Χρησιμοποιώ γούνα ζιμπελίνας για, την τελική στίλβωση. Αυτή είναι η μέθοδος που αναβίωσε από την Iλιάδα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν άρχισα να μελετώ την πορφύρα, ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα βρισκόμουν αντιμέτωπος με την μεγαλειώδη και μακρόχρονη ιστορία της Ελλάδας. Χάρη στις ιδέες των αρχαίων Ελλήνων, που αναζητούσαν την τέλεια ομορφιά, μπόρεσα να ολοκλήρωσα) την μελέτη μου. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να έχω την ευκαιρία να παρουσιάσω την εργασία αυτή στον τόπο που γεννήθηκε η πορφύρα και το βαμμένο ελεφαντοστού που μπόρεσα να αναπαραγάγω.
ABSTRACT
Fifty years have passed since I began studying painting method Yuzen, a traditional dyeing process in Japan at the age of fifteen years. In the process revive some ancient methods of dyeing. Purple is one of those methods, but gave great meaning to my life. I learned how noble idea is culture, especially not impressed deeply by the Greek civilization, built by noble thoughts seeking the truth, and who supported me to continue my study in purple for twenty eight years.
1. INTRODUCTION
While talking with my friends, one of them said that several folks dyed fabrics using purple paint, earning from shellfish during the ancient Roman times. This was new for me and surprised me. This question, asked by a friend who had nothing to do with painting, was the first step in my study for purpura. I wanted to see the purple color of the pigment ostracism. I started to track shellfish in picture books. Episkeptomouna one to one fisherman houses for many months and finally found a size ten Thaisclavigera about 3 ekatostoon. Remove the yellowish discharge from the shell and tried to paint fabric. Then the discharge, which was spread on the surface of a single square centimeter on the fabric, and changed color from yellow was green, blue purple and finally within thirty minutes arrested something mysterious in this process. But the purple was a deadly flaw: A very unpleasant odor. The purple color, which emerged from the experiment was over in just one square centimeter, looked divine and filled with an indescribable feeling. When I reached the point to understand the dye, I had many opportunities to be informed by the literature of antiquity. I learned that the ancient Greeks included purple in their culture perfection.
As the accumulated literature, my desire to visit Greece grew. I found a great interest in information received recently to my knowledge (2006), that by the mid-second millennium BC the inhabitants of the Aegean islands were making the purple murex shell and that this coloring substance used in the frescoes of Thera (Santorini).In 1988 I was finally given the opportunity to visit Greece. I still remember how I was impressed by the beautiful landscape of the country in the Aegean. I felt I had a duty as a dyer to revive the robe, which the ancient Greeks were proud and which made so deep impression.So the landscape of Greece, which had illusory for the first time, show me which road to take and gave me enthusiasm to pursue my purpose. I decided to study in practice the method and not the paint tube. Fortunately help fishermen collecting large quantities of shellfish I needed for my study. I went day by day to study ways of removing the bad smell. I thought to use) the characteristics of the substance chroistikis purple. The XPO) brindle dissolved in alkaline solution and coagulated with acid. I noticed this feature and tried to separate the pigment from the viscous liquid that seemed to give off a bad smell. The process is as follows (the individual processes shown in the images of Fig. 1 at the end of this):
1. Remove the purple gland (an internal organ pipe form, about two by three centimeters) from a totally unsuitable Rapana Venosa size eight centimeters. Open the tube and remove the yellow viscous liquid.
2. Dissolve the viscous liquid in alkaline solution, heating and adding acid to oxidize. Then the purple pigment is separated from the slurry in the form of particles. The particles deposited as the solution cools.
3. After some iterations refining this method gave crystals of good quality. However remained a slight odor of raw fish, although the bad odor was virtually eliminated.I needed one hundred liters of hot water with twenty grams of pigment to paint in one kilogram of silk fabric. I.e. dilute five hundred times, and the odor can not be removed.But I could only think of that ancient method had not yet revived, because the pigment obtained with this method we need some auxiliary chemicals to oxidize. Ie, the dye should have been yellow REIO when he was in totally unsuitable. Yet to prove that in ancient times used such chemicals. I felt really how difficult it was to solve the mystery of purple. Five years had passed since I began my study.
2. REMOVAL OF CORROSION
I left a purple gland with water in a test tube for six months. The flesh of crustaceans rotted and dissolved in water, whereas the pigment had settled to the bottom of the tube. The space was filled with an overwhelming smell of decay of ostracism. Then tried this method in a ten liter vessel outdoors as follows:
4. Remove the purple gland (viscous liquid) about ten kilograms totally unsuitable. (About 200 pieces) and put them in the pot with three liters of water. At first scramble every day to accelerated corrosion.
5. The best season is from April to October, when the corrosion is accelerated. After six months, the decomposition odor becomes strong.
6. After twelve months, passing through the winter, the smell changes in smell gas.
7. After spending the summer twice, the smell of decomposition disappeared completely and turned in a strong smell of gas.8. Refining the dye using the method 3 and 4 above. The smell of raw fish disappeared, but remained the smell of the sea.
In the Aegean people love perfumes as part of their culture in 2000 BC Based on this fact, we can not accept that those people were wearing smelly clothes. The ancient Greeks must have achieved the perfect purple, in the same way as they sought to reach a perfect thought in the field of learning, art, science, philosophy and so on. In literature purpura moved from China through the continent of Eurasia. But when? Believe that ancient purple was perfect and odorless so enjoyed high esteem by many peoples of the interior, they did not like the smell of the sea at that time. The lack of odor in purple gave great value to the world at the time. So I decided to look for another method to get to the perfect purple.
3. AIMING TO COMPLETE ELIMINATION OF LIFE smell
While still continuing to seek the ancient method of perfect elimination odor, could not find a specific method. After many experiments, they finally reached the conclusion that the only solution was to find a liquid that could dissolve the bad odor. I was sure that the mysterious process of refining pigment must have been in daily life, so I tried all the methods I could think of. In the end, a vague thought remained. Was melokraso. This mixture was used very ancient Greeks. I thought that melokraso should give some idea to solve the mystery of refineries.
4. PERFECT pigments USE MELOKRASOU
To paint a large amount of fabric needed dye solution. Purple require one hundred times the amount of solution to the weight of the fabric. The method using melokrasou was as follows: mixing purple gland storyline of shellfish Rapana Venosa with honey to cause fermentation. Honey and purple were linked to the gods in ancient Greece. I felt like I had found in the ancient mythology. I reason I tried this method. In my mind I had gotten an idea.
Herodotus wrote his Histories in the 5 ° century BC that Alexander the Great discovered 100-120 tons of Hermione purple product (Argolida) immersed in honey, when he captured Susa in Persia. Once I read it, I thought that honey and purple probably have something to do with melokraso, ie a method that would use fermentation. So the method I seek to identify long, making clear the fermentation. Fifteen years had already passed since I began this study. Then I tried this particular method of fermentation:9. I added water to a purple gland in a container. I added honey in an amount equal to one quarter of the total weight.10. The fermentation is started the next day. Stir morning and evening.15. The fermentation was finished after one week and reached the by-oxidation.This method is not as complex as the A and B and there is no bad smell. The space was filled with a pleasant smell like wine or brandy.
5. THE PAINTING OF IVORY
The description of the Iliad ("It looked like purple, the women of Lydia and Caria use to dye ivory to make ornament on the horse bridles") was thinking for a long time. I decided one day to play jewelry. Because not found any description ivory with purple paint, I have concluded that it should be a very important historical material. 1 D Iliad, 141-142: "As d 'nor the' t elephant woman miini Phoenicians, Mioniis UN Kaeira pariion emmenai horses. "
6. DEVELOPMENT AND PREPARATION FOR PAINTING
12. I cut the shape of ivory cheek cover slightly larger than the actual size.13. Sever the angles to give a roughly round shape.14. Shapes the piece of ivory in a lathe.15. Moisten a piece of sheep skin with water. Throw grit at the back of the hide and sleek ivory carefully. Repeat with fine sand.16. When the surface of ivory shine, glaze the first with wet linen cloth, after the back skin sheep, dry wool fabric, cashmere, and finally with fur sable for 48 hours.17. For this painting I choose a day with temperatures above 30 and humidity below 40%.18. Place the ivory in warm water for half an hour.19. Dries ivory shade in temperatures above 30 ° temperature and below 40% for three to four days.20. Paved purple for fermentation as indicated in D. The warm temperature until it 5'O 60-6. Add lime-water to obtain a pH value of 10 to 15.21. Place the ivory for an hour in the water.22. Immerse the ivory in the vessel with the solution for 15 to 20 minutes.23. Scour the pigment with a thin piece of sheepskin.24. Dry the painted ivory shade in temperatures above 30 and humidity below 40% for two weeks.31. I confirm that ivory is dry and slick which explained. Sable fur to use, the final polishing. This is the method that revived the Iliad.
EPILOGUE
When I started studying purple, never could I imagine that would have faced a long and glorious history of Greece. Thanks to the ideas of the ancient Greeks, who sought the perfect beauty, we can finish) to my study. It is a great honor for me to have the opportunity to present this work in the birthplace purple and ivory painted to be able to reproduce.
1. Βγάζουμε τον πορφυρό αδένα (ένα εσωτερικό όργανο με μορφή σωλήνα, περίπου δυο επί τρία εκατοστά) από ένα οστρακοφόρο Rapana Venosa μεγέθους οκτώ εκατοστομέτρων. Ανοίγουμε τον σωλήνα και βγάζουμε το κίτρινο παχύρρευστο υγρό.
2. Διαλύουμε το παχύρρευστο υγρό σε αλκαλικό διάλυμα, θερμαίνουμε και προσθέτουμε οξύ για να οξειδωθεί. Τότε η πορφυρή χρωστική ουσία διαχωρίζεται από το παχύρρευστο υγρό με τη μορφή σωματιδίων. Τα σωματίδια κατακάθονται καθώς το διάλυμα κρυώνει.
3. Μετά από κάποιες επαναλήψεις η μέθοδος αυτή ραφιναρίσματος έδωσε κρυστάλλους καλής ποιότητας. Όμως παρέμενε μια ελαφριά οσμή ωμού ψαριού, αν και η κακή μυρωδιά είχε σχεδόν απαλειφθεί.
Χρειαζόμουν εκατό λίτρα ζεστού νερού με είκοσι γραμμάρια χρωστικής ουσίας μέσα για να βάψω ένα χιλιόγραμμο μεταξένιου υφάσματος. Δηλ. το διάλυμα αραιώνεται πεντακόσιες φορές και η οσμή δεν μπορεί να απαλειφθεί. Όμως δεν μπορούσα παρά να σκεφθώ ότι η αρχαία μέθοδος δεν είχε ακόμη αναβιώσει, επειδή η χρωστική ουσία που πάρθηκε με τη μέθοδο αυτή χρειάζονταν κάποιες βοηθητικές χημικές ουσίες να την οξειδώσουν. Δηλ. η χρωστική ουσία έπρεπε να έχει κίτρινο χρώμα, όποος όταν ήταν μέσα στο οστρακοφόρο. Ακόμη δεν έχει αποδειχθεί ότι κατά την αρχαία εποχή χρησιμοποιούσαν τέτοια χημικά. Αισθάνθηκα στα αλήθεια πόσο δύσκολο ήταν να λυθεί το μυστήριο της πορφύρας. Είχαν περάσει πέντε χρόνια από τότε που άρχισα την μελέτη μου.
2. ΕΞΑΓΩΓΗ ΜΕ ΔΙΑΒΡΩΣΗ
Άφησα ένα πορφυρό αδένα με νερό μέσα σε δοκιμαστικό σωλήνα για έξι μήνες. Η σάρκα του οστρακοφόρου σάπισε και διαλύθηκε στο νερό, ενώ η χρωστική ουσία είχε κατακαθίσει στον βυθό του σωλήνα. Ο χώρος είχε γεμίσει με την εντονότατη οσμή της αποσύνθεσης του οστρακοφόρου. Στη συνέχεια δοκίμασα την μέθοδο αυτή σε ένα δοχείο των δέκα λίτρων στο ύπαιθρο ως εξής:
4. Αφαιρώ τον πορφυρό αδένα (το παχύρευστο υγρό) από περίπου δέκα χιλιόγραμμα οστρακοφόρο. (περίπου 200 τεμάχια) και τα βάζω στο δοχείο με τρία λίτρα νερού. Στην αρχή ανακατεύω κάθε μέρα για να επιτάχυναν την διάβρωση.
5. Η καλύτερη εποχή είναι από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε η διάβρωση επιταχύνεται. Μετά από έξι μήνες η οσμή της αποσύνθεσης γίνεται έντονη.
6. Μετά από δώδεκα μήνες, περνώντας μέσα από τον χειμώνα, η οσμή αλλάζει σε μυρωδιά αερίου.
7. Αφού πέρασε το καλοκαίρι δυο φορές, η οσμή της αποσύνθεσης εξαφανίστηκε τελείως και μετατράπηκε σε δυνατή οσμή αερίου.
8. Ραφινάρισα την χρωστική χρησιμοποιώντας την μέθοδο 3 και 4 ως άνω. Η μυρωδιά του ωμού ψαριού εξαφανίστηκε, όμως παρέμεινε η οσμή της θάλασσας.
Στο Αιγαίο οι άνθρωποι αγαπούσαν τα αρώματα ως μέρος του πολιτισμού τους το 2000 π.Χ. Με βάση το γεγονός αυτό, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι άνθρωποι εκείνοι φορούσαν δύσοσμα ενδύματα. Οι αρχαίοι Έλληνες πρέπει να είχαν επιτύχει την τέλεια πορφύρα, με τον ίδιο τρόπο που επιδίωξαν και έφθασαν την τέλεια σκέψη στο πεδίο της μάθησης, της τέχνης, της επιστήμης, της φιλοσοφίας κοκ. Κατά την βιβλιογραφία η πορφύρα μεταφέρθηκε από την Κίνα μέσω της Ηπείρου της Ευρασίας. Πότε όμως; Πιστεύω πως η αρχαία πορφύρα ήταν τέλεια και άοσμη κι έτσι απολάμβανε μεγάλη εκτίμηση από πολλούς λαούς της ενδοχώρας, που δεν τους άρεσε η οσμή της θάλασσας κατά την εποχή εκείνη. Η έλλειψη οσμής έδωσε στην πορφύρα μεγάλη αξία στον κόσμο της εποχής εκείνης. Αποφάσισα έτσι να αναζητήσω μιαν άλλη μέθοδο για να φθάσω στην τέλεια πορφύρα.
3. ΣΤΟΧΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΟΣΜΗΣ
Αν και ακόμη συνέχιζα να αναζητώ την αρχαία μέθοδο τέλειας εξάλειψης της οσμής, δεν μπορούσα να βρω μια ορισμένη μέθοδο. Μετά από πολλά πειράματα, έφθασα τελικά στο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση ήταν να βρω κάποιο υγρό που θα μπορούσε να διαλύει την κακή οσμή. Ήμουν βέβαιος ότι η μυστηριώδης μέθοδος ραφιναρίσματος της χρωστικής ουσίας πρέπει να βρίσκονταν μέσα στην καθημερινή τους ζωή, έτσι δοκίμασα όλες τις μεθόδους που θα μπορούσα να σκεφθώ. Στο τέλος, μια ασαφής σκέψη παρέμενε. Ήταν το μελόκρασο. Το μίγμα αυτό το χρησιμοποιούσαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες. Σκέφθηκα ότι το μελόκρασο πρέπει να δίνει κάποια ιδέα για τη λύση του μυστηρίου του ραφιναρίσματος.
4. ΤΕΛΕΙΑ ΧΡΩΣΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΕΛΟΚΡΑΣΟΥ
Για να βάψω ύφασμα χρειαζόμουν μεγάλη ποσότητα διαλύματος χρωστικής ουσίας. Η πορφύρα απαιτούσε εκατό φορές το ποσό διαλύματος ως προς το βάρος του υφάσματος. Η μέθοδος με τη χρήση μελόκρασου είχε ως εξής: Ανάμιξα πορφυρό αδένα βγαλμένο από οστρακοφόρα Rapana Venosa με μέλι, ώστε να προκληθεί ζύμωση. Το μέλι και η πορφύρα συνδέονταν προς τους θεούς στην αρχαία Ελλάδα. Ένιωσα σαν να είχα βρεθεί μέσα στην αρχαία μυθολογία. Είχα λόγο που δοκίμασα την μέθοδο αυτή. Στο μυαλό μου είχε μπει μια ιδέα. Ο Ηρόδοτος έγραψε στις Ιστορίες του τον 5° αιώνα π.Χ. ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ανακάλυψε 100-120 τόνους πορφύρας προϊόν της Ερμιόνης (Αργολίδα) εμβαπτισμένης μέσα σε μέλι, όταν κατέλαβε τα Σούσα στην Περσία. Μόλις το διάβασα, σκέφθηκα ότι το μέλι και η πορφύρα είχαν ίσως κάποια σχέση με το μελοκρασο, δηλ. με μια μέθοδο που θα χρησιμοποιούσε ζύμωση. Έτσι η μέθοδος που είχα επιδιώξει να προσδιορίσω για πολύ καιρό, ξεκαθάριζε με την ζύμωση. Δέκα πέντε χρόνια είχαν ήδη περάσει από τότε που άρχισα την μελέτη αυτή.
Στη συνέχεια δοκίμασα την συγκεκριμένη μέθοδο ζύμωσης:
9. Πρόσθεσα νερό σε ένα πορφυρό αδένα μέσα σε δοχείο. Πρόσθεσα μέλι σε ποσότητα ίση προς το ένα τέταρτο του συνολικού βάρους.
10. Η ζύμωση άρχισε την επόμενη μέρα. Ανακατεύουμε πρωί και βράδυ.
15. Η ζύμωση τελείωσε μετά από μια εβδομάδα και έφθασε στην από-οξείδωση.
Η μέθοδος αυτή δεν είναι τόσο πολύπλοκη όπως οι Α και Β και δεν υπάρχει κακή μυρωδιά. Ο χώρος γέμισε με μια ευχάριστη οσμή σαν κρασί ή μπράντι.
5. ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΟΔΟΝΤΟΥ
Η περιγραφή της Ιλιάδος («Έμοιαζε με την πορφύρα, που οι γυναίκες της Λυδίας ή της Καριάς χρησιμοποιούν για να βάψουν το ελεφαντόδοντο, για να το κάνουν στολίδι στα χαλινάρια των αλόγων» ) ήταν στον νου από πολύ καιρό. Αποφάσισα κάποια μέρα να αναπαραγάγω το κόσμημα. Επειδή δεν εύρισκα καμιά περιγραφή βαψίματος ελεφαντοστού με πορφύρα, συμπέρανα ότι θα έπρεπε να ήταν ένα πολύ σπουδαίο ιστορικό υλικό.
1 Ιλιάς Δ, 141-142: «Ώς δ' οτε τις τ' ελέφαντα γυνή φοίνικι μιήνη, Μηονηίς ήε Κάειρα παρήϊον εμμεναι ίππων».
6. ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ
12. Κόβω το σχήμα καλύμματος παρειάς από ελεφαντοστού ελαφρά μεγαλύτερο από το πραγματικό μέγεθος.
13. Κόβω τις γωνίες ώστε να προκύψει ένα χονδρικά στρογγυλό σχήμα.
14. Διαμορφώνω το τεμάχιο από ελεφαντοστού σε ένα τόρνο.
15. Υγραίνω ένα κομμάτι δέρματος προβάτου με νερό. Ρίχνω χονδρή άμμο στο πίσω μέρος της προβιάς και λειαίνω προσεκτικά το ελεφαντοστού. Επαναλαμβάνω με λεπτή άμμο.
16. Όταν η επιφάνεια του ελεφαντοστού λάμπει, την στιλβώνω πρώτα με βρεγμένο λινό ύφασμα, μετά με το πίσω μέρος δέρματος προβάτου, ξηρό μάλλινο ύφασμα, ύφασμα κασμίρι, και τελικά με γούνα ζιμπελίνας για 48 ώρες.
17. Για το βάψιμο επιλέγω μια μέρα με θερμοκρασία πάνω από 30ο και υγρασία κάτω από 40%.
18. Τοποθετώ το ελεφαντοστού σε ζεστό νερό για μιάμιση ώρα.
19. Στεγνώνω το ελεφαντοστού στην σκιά σε θερμοκρασία πάνω από 30° και θερμοκρασία κάτω από 40% για τρεις ως τέσσερις ημέρες.
20. Προετοιμάζω την πορφύρα για ζύμωση όπως αναφέρεται στο D. Την θερμαίνω μέχρι να αποκτήσει θερμοκρασία 60-6 5'Ό. Προσθέτω ασβεστό-νερο μέχρι να αποκτήσει τιμή ρΗ από 10 ως 15.
21. Τοποθετώ το ελεφαντοστού για μιαν ώρα στο νερό.
22. Εμβαπτίζω το ελεφαντοστού στο δοχείο με το διάλυμα, για 15 ως 20 λεπτά.
23. Ξεπλένω την χρωστική ουσία με ένα λεπτό τεμάχιο από δέρμα προβάτου.
24. Στεγνώνω το βαμμένο ελεφαντοστού στην σκιά σε θερμοκρασία πάνω από 30 και υγρασία κάτω από 40% για δυο εβδομάδες.
31. Επιβεβαιώνω ότι το ελεφαντοστού έχει στεγνώσει και το λειαίνω όποις εξηγήθηκε. Χρησιμοποιώ γούνα ζιμπελίνας για, την τελική στίλβωση. Αυτή είναι η μέθοδος που αναβίωσε από την Iλιάδα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν άρχισα να μελετώ την πορφύρα, ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα βρισκόμουν αντιμέτωπος με την μεγαλειώδη και μακρόχρονη ιστορία της Ελλάδας. Χάρη στις ιδέες των αρχαίων Ελλήνων, που αναζητούσαν την τέλεια ομορφιά, μπόρεσα να ολοκλήρωσα) την μελέτη μου. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να έχω την ευκαιρία να παρουσιάσω την εργασία αυτή στον τόπο που γεννήθηκε η πορφύρα και το βαμμένο ελεφαντοστού που μπόρεσα να αναπαραγάγω.
ABSTRACT
Fifty years have passed since I began studying painting method Yuzen, a traditional dyeing process in Japan at the age of fifteen years. In the process revive some ancient methods of dyeing. Purple is one of those methods, but gave great meaning to my life. I learned how noble idea is culture, especially not impressed deeply by the Greek civilization, built by noble thoughts seeking the truth, and who supported me to continue my study in purple for twenty eight years.
1. INTRODUCTION
While talking with my friends, one of them said that several folks dyed fabrics using purple paint, earning from shellfish during the ancient Roman times. This was new for me and surprised me. This question, asked by a friend who had nothing to do with painting, was the first step in my study for purpura. I wanted to see the purple color of the pigment ostracism. I started to track shellfish in picture books. Episkeptomouna one to one fisherman houses for many months and finally found a size ten Thaisclavigera about 3 ekatostoon. Remove the yellowish discharge from the shell and tried to paint fabric. Then the discharge, which was spread on the surface of a single square centimeter on the fabric, and changed color from yellow was green, blue purple and finally within thirty minutes arrested something mysterious in this process. But the purple was a deadly flaw: A very unpleasant odor. The purple color, which emerged from the experiment was over in just one square centimeter, looked divine and filled with an indescribable feeling. When I reached the point to understand the dye, I had many opportunities to be informed by the literature of antiquity. I learned that the ancient Greeks included purple in their culture perfection.
As the accumulated literature, my desire to visit Greece grew. I found a great interest in information received recently to my knowledge (2006), that by the mid-second millennium BC the inhabitants of the Aegean islands were making the purple murex shell and that this coloring substance used in the frescoes of Thera (Santorini).In 1988 I was finally given the opportunity to visit Greece. I still remember how I was impressed by the beautiful landscape of the country in the Aegean. I felt I had a duty as a dyer to revive the robe, which the ancient Greeks were proud and which made so deep impression.So the landscape of Greece, which had illusory for the first time, show me which road to take and gave me enthusiasm to pursue my purpose. I decided to study in practice the method and not the paint tube. Fortunately help fishermen collecting large quantities of shellfish I needed for my study. I went day by day to study ways of removing the bad smell. I thought to use) the characteristics of the substance chroistikis purple. The XPO) brindle dissolved in alkaline solution and coagulated with acid. I noticed this feature and tried to separate the pigment from the viscous liquid that seemed to give off a bad smell. The process is as follows (the individual processes shown in the images of Fig. 1 at the end of this):
1. Remove the purple gland (an internal organ pipe form, about two by three centimeters) from a totally unsuitable Rapana Venosa size eight centimeters. Open the tube and remove the yellow viscous liquid.
2. Dissolve the viscous liquid in alkaline solution, heating and adding acid to oxidize. Then the purple pigment is separated from the slurry in the form of particles. The particles deposited as the solution cools.
3. After some iterations refining this method gave crystals of good quality. However remained a slight odor of raw fish, although the bad odor was virtually eliminated.I needed one hundred liters of hot water with twenty grams of pigment to paint in one kilogram of silk fabric. I.e. dilute five hundred times, and the odor can not be removed.But I could only think of that ancient method had not yet revived, because the pigment obtained with this method we need some auxiliary chemicals to oxidize. Ie, the dye should have been yellow REIO when he was in totally unsuitable. Yet to prove that in ancient times used such chemicals. I felt really how difficult it was to solve the mystery of purple. Five years had passed since I began my study.
2. REMOVAL OF CORROSION
I left a purple gland with water in a test tube for six months. The flesh of crustaceans rotted and dissolved in water, whereas the pigment had settled to the bottom of the tube. The space was filled with an overwhelming smell of decay of ostracism. Then tried this method in a ten liter vessel outdoors as follows:
4. Remove the purple gland (viscous liquid) about ten kilograms totally unsuitable. (About 200 pieces) and put them in the pot with three liters of water. At first scramble every day to accelerated corrosion.
5. The best season is from April to October, when the corrosion is accelerated. After six months, the decomposition odor becomes strong.
6. After twelve months, passing through the winter, the smell changes in smell gas.
7. After spending the summer twice, the smell of decomposition disappeared completely and turned in a strong smell of gas.8. Refining the dye using the method 3 and 4 above. The smell of raw fish disappeared, but remained the smell of the sea.
In the Aegean people love perfumes as part of their culture in 2000 BC Based on this fact, we can not accept that those people were wearing smelly clothes. The ancient Greeks must have achieved the perfect purple, in the same way as they sought to reach a perfect thought in the field of learning, art, science, philosophy and so on. In literature purpura moved from China through the continent of Eurasia. But when? Believe that ancient purple was perfect and odorless so enjoyed high esteem by many peoples of the interior, they did not like the smell of the sea at that time. The lack of odor in purple gave great value to the world at the time. So I decided to look for another method to get to the perfect purple.
3. AIMING TO COMPLETE ELIMINATION OF LIFE smell
While still continuing to seek the ancient method of perfect elimination odor, could not find a specific method. After many experiments, they finally reached the conclusion that the only solution was to find a liquid that could dissolve the bad odor. I was sure that the mysterious process of refining pigment must have been in daily life, so I tried all the methods I could think of. In the end, a vague thought remained. Was melokraso. This mixture was used very ancient Greeks. I thought that melokraso should give some idea to solve the mystery of refineries.
4. PERFECT pigments USE MELOKRASOU
To paint a large amount of fabric needed dye solution. Purple require one hundred times the amount of solution to the weight of the fabric. The method using melokrasou was as follows: mixing purple gland storyline of shellfish Rapana Venosa with honey to cause fermentation. Honey and purple were linked to the gods in ancient Greece. I felt like I had found in the ancient mythology. I reason I tried this method. In my mind I had gotten an idea.
Herodotus wrote his Histories in the 5 ° century BC that Alexander the Great discovered 100-120 tons of Hermione purple product (Argolida) immersed in honey, when he captured Susa in Persia. Once I read it, I thought that honey and purple probably have something to do with melokraso, ie a method that would use fermentation. So the method I seek to identify long, making clear the fermentation. Fifteen years had already passed since I began this study. Then I tried this particular method of fermentation:9. I added water to a purple gland in a container. I added honey in an amount equal to one quarter of the total weight.10. The fermentation is started the next day. Stir morning and evening.15. The fermentation was finished after one week and reached the by-oxidation.This method is not as complex as the A and B and there is no bad smell. The space was filled with a pleasant smell like wine or brandy.
5. THE PAINTING OF IVORY
The description of the Iliad ("It looked like purple, the women of Lydia and Caria use to dye ivory to make ornament on the horse bridles") was thinking for a long time. I decided one day to play jewelry. Because not found any description ivory with purple paint, I have concluded that it should be a very important historical material. 1 D Iliad, 141-142: "As d 'nor the' t elephant woman miini Phoenicians, Mioniis UN Kaeira pariion emmenai horses. "
6. DEVELOPMENT AND PREPARATION FOR PAINTING
12. I cut the shape of ivory cheek cover slightly larger than the actual size.13. Sever the angles to give a roughly round shape.14. Shapes the piece of ivory in a lathe.15. Moisten a piece of sheep skin with water. Throw grit at the back of the hide and sleek ivory carefully. Repeat with fine sand.16. When the surface of ivory shine, glaze the first with wet linen cloth, after the back skin sheep, dry wool fabric, cashmere, and finally with fur sable for 48 hours.17. For this painting I choose a day with temperatures above 30 and humidity below 40%.18. Place the ivory in warm water for half an hour.19. Dries ivory shade in temperatures above 30 ° temperature and below 40% for three to four days.20. Paved purple for fermentation as indicated in D. The warm temperature until it 5'O 60-6. Add lime-water to obtain a pH value of 10 to 15.21. Place the ivory for an hour in the water.22. Immerse the ivory in the vessel with the solution for 15 to 20 minutes.23. Scour the pigment with a thin piece of sheepskin.24. Dry the painted ivory shade in temperatures above 30 and humidity below 40% for two weeks.31. I confirm that ivory is dry and slick which explained. Sable fur to use, the final polishing. This is the method that revived the Iliad.
EPILOGUE
When I started studying purple, never could I imagine that would have faced a long and glorious history of Greece. Thanks to the ideas of the ancient Greeks, who sought the perfect beauty, we can finish) to my study. It is a great honor for me to have the opportunity to present this work in the birthplace purple and ivory painted to be able to reproduce.
Wako Nishiyama: Αισθάνθηκα πως είχα καθήκον ως βαφέας να αναβιώσω την πορφύρα, για την οποία οι αρχαίοι Έλληνες ήταν περήφανοι και η οποία έκανε τόσο βαθιά εντύπωση. (Address for correspondence: 530Ishki, Yaizou-city, Shzuoka 425-0054, Japan E-mail: wako-n@nifty.com)
Wako Nishiyama: I felt I had a duty as a dyer to revive the Purple, which the ancient Greeks were proud and which made so deep impression. (Address for correspondence: 530Ishki, Yaizou-city, Shzuoka425-0054, Japan Email: wako-n(@)nifty.com)
http://ermionh.blogspot.gr/2013/02/blog-post_17.html
ΣΧΕΤΙΚΟ: http://argolikivivliothiki.gr/
No comments :
Post a Comment