Της Ελένης Παπαδοπούλου, Υπεύθυνης Νεολαίας Εθνικού Μετώπου Θεσ/νίκηςΣύμφωνοι λοιπόν! Ήταν απαίσιο και ειδεχθές το έγκλημα των δυο Ελλήνων, που σκότωσαν τον Πακιστανό, κι οφείλουμε όλοι να το καταδικάσουμε, γιατί, για να λεγόμαστε Έλληνες, πρέπει πρώτα να λεγόμαστε άνθρωποι. Ωστόσο υπάρχουν κάποια πράγματα, που προβληματίζουν.
- Κατ' αρχάς, αμέσως στην εγκληματική πράξη απέδωσαν φυλετικά κίνητρα και πήρε πολιτικές διαστάσεις. Αλλά άντε, να το δεχτούμε κι αυτό ότι είναι έτσι. Ας πούμε ότι ήταν μια ρατσιστική επίθεση από κάποιους ημίτρελους φανατικούς. Μα γιατί τότε δεν μπορούμε να κάνουμε ανάλογους συλλογισμούς και για τα δεκάδες - εάν όχι εκατοντάδες - εγκλήματα κατά Ελλήνων από αλλοδαπούς; Το Ισλάμ άλλωστε είναι γνωστό για την ρατσιστική ρητορική του.
- Κατά δεύτερον δεν κατανοώ, γιατί οι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» δεν επέδειξαν τον ίδιο ανθρωπισμό και για την Μυρτώ, τον Καντάρη κι ένα σωρό ακόμη θύματα λαθροεισβολέων στην χώρα μας. Εκείνοι είχαν μικρότερη αξία από τους πολύτιμους προστατευόμενούς τους; Γιατί δεν βγήκαν τότε να φωνάξουν για «ρατσιστική βία» και να κάνουν κάποια πορεία ή συναυλία; Εμείς, από την μεριά μας, καταδικάσαμε κάθε αδικία - όπως στην περίπτωση Γρηγορόπουλου ή αυτήν του Πακιστανού - όμως εκείνους δεν τους είδαμε ποτέ να καταδικάζουν την βία εναντίον των Ελλήνων.
Τελικά εύλογα συμπεραίνουμε, πως ο αντιρατσισμός αποτελεί το άλλοθι άλλων σκοπιμοτήτων και πως ο «αντιρατσιστής» δεν είναι παρά μια κωδικοποιημένη λέξη για το «αντι-λευκός». Τον πραγματικό ρατσισμό τον βιώνουμε εμείς οι ίδιοι, μέσα στην ίδια μας την χώρα, αλλά σ' αυτές τις περιπτώσεις δικαιολογείται πάντα ως «επιβίωση». Κοντεύουμε να γίνουμε μειονότητα στην χώρα μας (σε δημοτικό επίπεδο ήδη συμβαίνει) και το ονομάζουμε πολύ πολιτισμένα και κομψά «διαφορετικότητα», την στιγμή που, αν γινόταν αυτό σε κάποια αφρικανική ή ασιατική χώρα, θα ονομαζόταν γενοκτονία. Η υποκρισία του συστήματος και των παραπαιδιών του, των δήθεν «αντισυστημικών», τσακίζει κόκαλα! Όμως πλέον ξεσκεπάστηκε και όλο και περισσότερος κόσμος βλέπει μέρα με την μέρα την αλήθεια. Κι επειδή, όπως ευαγγελίζεται το σύστημα, «η βία φέρνει βία», δεν θ' αργήσει η στιγμή που η οργή του κόσμου θα ξεσπάσει και τότε θα δείτε τι εστί πραγματική βία!
- Κατά δεύτερον δεν κατανοώ, γιατί οι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» δεν επέδειξαν τον ίδιο ανθρωπισμό και για την Μυρτώ, τον Καντάρη κι ένα σωρό ακόμη θύματα λαθροεισβολέων στην χώρα μας. Εκείνοι είχαν μικρότερη αξία από τους πολύτιμους προστατευόμενούς τους; Γιατί δεν βγήκαν τότε να φωνάξουν για «ρατσιστική βία» και να κάνουν κάποια πορεία ή συναυλία; Εμείς, από την μεριά μας, καταδικάσαμε κάθε αδικία - όπως στην περίπτωση Γρηγορόπουλου ή αυτήν του Πακιστανού - όμως εκείνους δεν τους είδαμε ποτέ να καταδικάζουν την βία εναντίον των Ελλήνων.
Τελικά εύλογα συμπεραίνουμε, πως ο αντιρατσισμός αποτελεί το άλλοθι άλλων σκοπιμοτήτων και πως ο «αντιρατσιστής» δεν είναι παρά μια κωδικοποιημένη λέξη για το «αντι-λευκός». Τον πραγματικό ρατσισμό τον βιώνουμε εμείς οι ίδιοι, μέσα στην ίδια μας την χώρα, αλλά σ' αυτές τις περιπτώσεις δικαιολογείται πάντα ως «επιβίωση». Κοντεύουμε να γίνουμε μειονότητα στην χώρα μας (σε δημοτικό επίπεδο ήδη συμβαίνει) και το ονομάζουμε πολύ πολιτισμένα και κομψά «διαφορετικότητα», την στιγμή που, αν γινόταν αυτό σε κάποια αφρικανική ή ασιατική χώρα, θα ονομαζόταν γενοκτονία. Η υποκρισία του συστήματος και των παραπαιδιών του, των δήθεν «αντισυστημικών», τσακίζει κόκαλα! Όμως πλέον ξεσκεπάστηκε και όλο και περισσότερος κόσμος βλέπει μέρα με την μέρα την αλήθεια. Κι επειδή, όπως ευαγγελίζεται το σύστημα, «η βία φέρνει βία», δεν θ' αργήσει η στιγμή που η οργή του κόσμου θα ξεσπάσει και τότε θα δείτε τι εστί πραγματική βία!
No comments :
Post a Comment