ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ..

Οι Αμερικανοί λένε, μέχρι στιγμής, όχι στην ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα, αφού εδώ και χρόνια «κυκλοφορεί» το σχέδιο της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου με τους «φίλους» μας.  Η Γερμανία για δικά της συμφέροντα, όπως έχουμε γράψει, δεν βλέπει με κακό μάτι μια τέτοια προοπτική. Ωστόσο, αν και σε οικονομικό επίπεδο είναι ισχυρή χώρα, δεν διαθέτει στρατιωτική και αποτρεπτική ισχύ.  Η προσέγγιση Βερολίνου-Μόσχας αλλάζει εν μέρει τα δεδομένα. Μάλιστα, πέραν του ενεργειακού και επιχειρηματικού τομέα, Μέρκελ και Πούτιν δεν διστάζουν να προχωρήσουν την συνεργασία τους και σε κοινά θέματα ασφάλειας.
Με την επιρροή που διαθέτει η Γερμανία στην ΕΕ, η ρώσο-γερμανική προσέγγιση παρουσιάζεται ως ρώσο-ευρωπαϊκή υπόθεση, παρά τις όποιες γαλλικές παραδοσιακές επιφυλάξεις σε ό,τι αφορά ρώσο-γερμανικές συμφωνίες.  Να θυμίσουμε τι αναφέρθηκε στην γερμανική Βουλή:

«Η Ρωσία αποτελεί για τη Γερμανία και την Ευρώπη έναν κεντρικό εταίρο»
«Η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύουν να αναπτύξουν με τη Ρωσία μια ολοκληρωτική εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό».
Η συγκεκριμένη πολιτική τακτική γίνεται σίγουρα εξ’ ανάγκης, αφού οι Γερμανοί, όπως όλοι, θέλουν την πίτα ολόκληρη. Επιπλέον η Γερμανία δεν ξεχνά ότι είναι χώρα του ΝΑΤΟ, αν και θα προτιμούσαν στο Βερολίνο να είχαν το πάνω χέρι και σε στρατιωτικό επίπεδο. Εντούτοις η εφαρμογή της και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα μπορούσε να δώσει στην Ελλάδα «άλλοθι» έναντι αμερικανικών αντιδράσεων καθώς και την απαιτούμενη επιπρόσθετη προστασία στο Αιγαίο σε περίπτωση που οι «φίλοι» μας αντιδράσουν (π.χ. θέσπιση ΑΟΖ). Αρκεί η Ελλάδα ν” αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο, έστω και βοηθητικό, προς αυτήν την κατεύθυνση. Εν ολίγοις η χώρα οφείλει να κινηθεί πολυδιάστατα, να αναγνωστούν προσεκτικά οι όποιες συγκυρίες (όσο υφίστανται, αφού η γεωπολιτική είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο) και να σταματήσει η υποτακτική και μονόπλευρη σχέση μας με τις Η.Π.Α.  Τέλος μην ξεχνάμε την απογοήτευση αρκετών κύκλων στην Ουάσινγκτον σε σχέση με την νέο-οθωμανική πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία.  Στην πολιτική έχουμε να κάνουμε μόνο με συμφέροντα!

ΠΥΓΜΗ.gr