Αμερικανικό ιδιωτικό αεροσκάφος τύπου Falcon 900, προσγειώθηκε στο Ιράν στις 10/12/2012, ύστερα από άδεια την οποίαν έλαβε από τις ιρανικές αρχές, καθώς αντιμετώπιζε “μηχανικό” πρόβλημα. Αυτό αποκάλυψε ο υπεύθυνος του πολιτικού αεροδρομίου της πόλης Ahvaz κ. Mahmoud Rasoulinejad και στην οποία προσγειώθηκε το προαναφερόμενο αεροσκάφος. Το αεροσκάφος εικάζεται ότι μετέφερε τρία άτομα και είχε ώς κατεύθυνση την Ολλανδία, αντιμετώπισε όμως “μηχανικό” πρόβλημα με αποτέλεσμα να ζητήσει άδεια για “αναγκαστική προσγείωση” από τις ιρανικές αρχές. Τις απαραίτητες ενέργειες για την αναχώρηση των επιβατών του αεροσκάφους απο την πόλη Ahvaz ανέλαβε η Ελβετική πρεσβεία η οποία και εκπροσωπεί τις ΗΠΑ στο Ιράν, δεδομένου ότι οι δύο χώρες δεν διατηρούν πλέον διπλωματικές σχέσεις. Ποιοι ή ποιος ήταν, οι επιβάτες ή ο επιβάτης του ιδιωτικού αεροσκάφους και για πιο λόγο αναχώρησαν εσπευσμένα από το Ιράν κατευθυνόμενοι σε άλλες χώρες του Κόλπου, όπως δήλωσε ο Ιρανός αξιωματούχος. Γιατί ο καθένας από τους τρεις επιβάτες κατευθύνθηκε εσπευσμένα με προορισμό, διαφορετική χώρα, και όχι όλοι μαζί σε μια ;;; Γιατί δεν κατονομάστηκαν ποιες είναι αυτές οι χώρες οι οποίες υποδέχτηκαν τους “αόρατους” επιβάτες του “αναγκαστικά” προσγειωμένου ιδιωτικού αεροσκάφους ;;;Είναι αυτό μιά πρόφαση “έν αμαρτίαις”, μιά προκαταρκτική διαδικασία μυστικών συνομιλιών με το Ιράν εν αγνοία των “συμμάχων” ;;;
Τα ερωτηματικά είναι πολλά και τα γεγονότα παρομοίως πολλά και υπό έρευνα, ο θάνατος όμως ενός ανθρώπου αποτελεί πάντα ένα τραγικό γεγονός. Τα “φιλαράκια” της κ. Hillary Clinton γνωρίζουν πολύ καλά τους δολοφόνους του Cristofher Stevens. Άλλωστε είναι δικοί τους μισθοφόροι. Είναι αυτοί τους οποίους έχουν στείλει τώρα στη Συρία, ενάντια στην μή ελεγχόμενη κυβέρνηση του Άσσαντ. Το κύριο ερώτημα το οποίο προκύπτει είναι, για πιο λόγο το αμερικανικό αυτό ιδιωτικό αεροσκάφος τύπου Falcon 900, επέλεξε να προσγειωθεί στο Ιράν σε μια διαδρομή εκτός “πορείας”, δεδομένων των “προβλημάτων” μεταξύ των δύο χωρών. Αν και η πτήση του προς Ολλανδία το φέρνει οριακά μέσα στον εναέριο χώρο του Ιράν, εντούτοις πιο κοντά, ως αεροδρόμιο εναλλακτικής λύσης, ήταν αυτό της Βασόρα ή η εν πολλοίς προκρινόμενη λύση της επιστροφής του στο Αμπού Ντάμπι, παρά η προσγείωσή του στην πόλη Ahwaz 150 χλμ. πιο μακριά. Η ροή των γεγονότων και η παρατεταμένη σιωπή και απο τίς δύο πλευρές (Ιράν-ΗΠΑ) “μυρίζει” μυστικές διαπραγματεύσεις και συνομιλίες. Το γεγονός της χρονικής σύμπτωσης γεγονότων, ξεκινώντας απο την “αναγκαστική προσγείωση” του ιδιωτικού αεροσκάφους τύπου Falcon 900, Αμερικανικού νηολογίου στο Ιράν, της “διπλωματικής ασθένειας” της κ. Hillary Clinton, και του ότι αεροπλάνο ιδίου τύπου (Falcon 900) χρησιμοποιούσε μονίμως ο σύζυγος της Γραμματέως του κράτους, και πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Bill Clinton δημιουργούν παραγωγικούς συνειρμούς.
Το άμεσο ερώτημα είναι, επέβαινε του Falcon 900 η κ. Hillary Clinton, και εάν ναι, ποιός ο λόγος αυτού του “ταξειδιού” ;;; Δημιουργούνται συνειρμικά ερωτήματα περί του εάν το Ιράν τελικά έχει “πυρηνικά”, και η προσπάθεια είναι να μήν τα χρησιμοποιήσει, και ότι στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής “χτίζονται” νέες συμμαχίες αλλάζοντας ισσορροπίες πολλών ετών. Το προφανές πάντως είναι ότι “κάτι” μεγάλο όσο και “σπουδαίο” προετοιμάζεται εδώ και αρκετό καιρό του οποίου η εμφάνιση δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχει στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, μίλησε προσεκτικά για μια νέα Ιρανική διπλωματική πρόταση για την επίλυση της κρίσης στη Συρία, όπου ο σύμμαχος και φίλος της Τεχεράνης, Μπασάρ αλ Άσσαντ, διενεργεί επιχειρήσεις “υπερβολικής” βίας κατά του συριακού λαού. «Θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να επικρατήσει η σταθερότητα, η ειρήνη και η κατανόηση στη Συρία», δήλωσε ο κ. Αχμαντινετζάντ. Στις 29 Σεπτεμβρίου σε συνάντηση υπουργών για το θέμα της Συρίας στη Νέα Υόρκη, η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρυ Κλίντον, δήλωσε «δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η Τεχεράνη θα κάνει ότι περνά από το χέρι της για να προστατέψει τη φίλη και σύμμαχό της Δαμασκό». Στην Συρία δεν θα επικρατήσει ειρήνη και σταθερότητα αν ο Μπασάρ αλ Άσσαντ δεν σταματήσει τις δολοφονίες του λαού του με τη βοήθεια του Ιράν, «του πιο σημαντικού του συμμάχου» όπως είπε χαρακτηριστικά η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Οι κ. Αχμαντινετζάντ και Άσαντ κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι προσπαθούν να κυριαρχήσουν και να επιβάλλουν την νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν και η Συρία προχώρησαν σε μια προκλητική επίδειξη της ενότητάς τους σήμερα, περιφρονώντας τις προσπάθειες των ΗΠΑ να διαλύσουν τη συμμαχία τους προειδοποιώντας συγχρόνως το Ισραήλ να μην επιτεθεί διότι τίθεται σε άμεσο κίνδυνο από αυτούς. Ο κ. Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, ο Ιρανός πρόεδρος, “πέταξε” στη Δαμασκό, τον Φεβρουάριο του 2010, για συνομιλίες με τον κ. Μπασάρ αλ-Άσαντ, και μετά απο τις ΗΠΑ διόρισε πρεσβευτή στη Συρία. Καλύπτοντας κατ’αυτόν τον τρόπο ένα κενό πέντε χρόνων - μια κίνηση η οποία θεωρείται από κάποιους ως η αρχή μιας διπλωματικής απόψυξης μεταξύ των δύο χωρών. Ο κ. Άσαντ κατέστησε σαφές ότι, η Συρία δεν θα αποστασιοποιηθεί από το Ιράν, σύμμαχο της από την ισλαμική επανάσταση του 1979. "Ελπίζουμε ότι οι άλλοι δεν θα μας δίνουν μαθήματα σχετικά με την περιοχή μας και την ιστορία μας», είπε. "Εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι αποφασίζουν ... και ξέρουμε τα συμφέροντά μας. Τους ευχαριστούμε για τις συμβουλές τους. Βρίσκω περίεργο το πώς μιλούν για τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής και την ίδια ώρα μιλάνε για τη διαίρεση των δύο χωρών." Η κ. Χίλαρι Κλίντον, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ήταν προβληματισμένες από τη σχέση της Συρίας με το Ιράν και χαρακτήρισε το διορισμό του πρεσβευτή του Ιράν στην Δαμασκό ώς ένα "μικρό άνοιγμα". Οι Δεσμοί μεταξύ Ουάσινγκτον και Δαμασκού είχαν υποβαθμιστεί μετά τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου, Ραφίκ αλ-Χαρίρι, το 2005 διότι κατηγορήθηκε η Συρία.
Το Al-Jazeera ανέφερε ότι ο κ. Αχμαντινετζάντ συναντήθηκε επίσης με τον κ. Khaled Mash`al, στη Δαμασκό με τον ηγέτη του παλαιστινιακού κινήματος Χαμάς, και τον κ. Ραμαντάν Σάλα της Ισλαμικής Τζιχάντ, οι οποίες υποστηρίζονται από την Τεχεράνη. Οι δεσμοί μεταξύ της Χαμάς και του Ιράν έχουν επισημανθεί από τη δολοφονία της Χαμάς του Mahmoud al-Mabhouh, απο μια υποτιθέμενη ισραηλινή ομάδα, με χτύπημα στο Ντουμπάι. Πριν από δύο χρόνια ο στρατιωτικός ηγέτης της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, Imad Mughniyeh, δολοφονήθηκε στη Δαμασκό σε επίθεση που είχε επίσης κατηγορηθεί για μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, η Μοσάντ. Δεν ήταν σαφές εάν ο Αχμαντινετζάντ είχε συνάντηση επίσης Χασάν Νασράλα, ο ηγέτης της Χεζμπολάχ. Η Συρία και το Ιράν ανακοίνωσαν ότι ακύρωναν περιορισμούς στη χορήγηση θεωρήσεων μεταξύ των χωρών τους. «Πρέπει να έχει καταλάβει λάθος η κ. Κλίντον, λόγω της κακής μετάφρασης ή της περιορισμένης κατανόησής μας, έτσι ώστε να υπογράψει τη συμφωνία η οποία ακυρώνει τις θεωρήσεις", δήλωσε ο κ. Άσαντ. Η Συρία ήταν έτοιμη για οποιαδήποτε ισραηλινή επίθεση, είπε. Οι συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών πάνω από τα υψώματα του Γκολάν, τα οποία κατέλαβε το Ισραήλ το 1967, κατέρρευσαν το 2008 και δεν παρουσιάζουν κανένα σημάδι προθυμίας επανάληψής των. Η Συρία επίσης, προσφέρθηκε να μεσολαβήσει μεταξύ του Ιράν και της Δύσης σε ότι αφορά το “αμφιλεγόμενο” πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αλλά δηλώνει ότι αντιτίθεται σε οποιεσδήποτε κυρώσεις εις βάρος του Ιράν. Η κ. Κλίντον δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ήθελαν την Συρία "γενικά να αρχίσει να κινείται μακριά από τη σχέση της με το Ιράν, το οποίο είναι τόσο επικίνδυνο για την περιοχή,όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες". «Η Συρία δεν πρέπει να γίνει καταφύγιο των τρομοκρατών του ΡΚΚ ή της αλ Κάιντα» τόνισαν από κοινού η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και ο Τούρκος ομόλογός της Αχμέτ Νταβούτογλου, εκτιμώντας πως «οι σχέσεις ανάμεσα στην Χεζμπολάχ, το Ιράν και τη Συρία παρατείνουν τη ζωή του καθεστώτος της Δαμασκού».
Ο Νταβούτογλου για το θέμα αυτό τόνισε πως δεν πρέπει να υπάρξει κενό εξουσίας στη Συρία ώστε να μην το εκμεταλλευτούν οι κούρδοι αντάρτες και συμπλήρωσε πως η μεταβίβαση εξουσίας πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν. Η κ. Χίλαρι Κλίντον υπερασπίστηκε επίσης την επιβολή κυρώσεων στην λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ. «Συνεχίζουμε να αυξάνουμε τις πιέσεις στο εξωτερικό. Ανακοινώσαμε χθες κυρώσεις που στόχο έχουν να αποκαλύψουν και να καταστρέψουν τις σχέσεις ανάμεσα στο Ιράν, την Χεζμπολάχ και τη Συρία» είπε. Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ δήλωσε τέλος πως, η Ουάσινγκτον θα δώσει πέντε εκατομμύρια δολάρια στα Ηνωμένα Έθνη για να βοηθήσουν τους Σύρους πρόσφυγες, και όπως όλοι αντλαμβάνονται, αυτά τα πέντε εκατομμύρια θα δωθούν στούς Τούρκους οι οποίοι “φιλοξενούν” τους πρόσφυγες. «Οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να εκδιώξουν τον κ. Άσαντ απο τον ΟΗΕ» δηλώνει η κ. Κλίντον. "Συνεργαζόμαστε στενά για την κρίση στη Συρία. Όμως τώρα πρέπει να περάσουμε στις πραγματικές λεπτομέρειες αυτού του επιχειρησιακού σχεδιασμού", επισήμανε η κ. Κλίντον στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντησή της με τον Τούρκο ομόλογό της Αχμέτ Νταβούτογλου, αναφερόμενη στη διεύρυνση του “επιχειρησιακού” σχεδιασμού των δύο χωρών για την Συρία . "Οι υπηρεσίες πληροφοριών μας, οι στρατιωτικές μας δυνάμεις έχουν αναλάβει σοβαρές ευθύνες και έναν σημαντικό ρόλο, για το λόγο αυτό θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας για να κάνει ακριβώς αυτό", πρόσθεσε. Απο την άλλη, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας κ. Σεργκέι Λαβρόφ πίστευε έως εχθές, ότι η σύγκρουση στην Συρία εξακολουθούσε να είναι επιλύσιμη διπλωματικά.
Όμως νέα δεδομένα έρχονται στο φως της δημοσιότητος μετά την “ασθένεια” της κ. Κλίντον. Η “απόσταση” μεταξύ της Συρίας και του Ιράν μεγαλώνει, και εδώ ο ρόλος της κ. Κλίντον είναι καθοριστικός. Μήπως τελικά το Ιράν έγινε “πυρηνική δύναμη” με αποτέλεσμα να αλλάζουν συνολικά οι σχεδιασμοί για την Μ. Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή της ;;; Από το 1979, η συμμαχία μεταξύ της Συρίας και του Ιράν είχε σημαντική επίδραση τόσο στην διαμόρφωση πολιτικής στην Μέση Ανατολή όσο και στην παρεμπόδιση των περιφερειακών στόχων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ και του Ιράκ. Η Συρία ήταν η πρώτη αραβική χώρα η οποία αναγνώρισε την προσωρινή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μεχντί Μπαζαργκάν στο Ιράν μετά την ανατροπή του σάχη, και τρίτη συνολικά, μετά τη Σοβιετική Ένωση και το Πακιστάν. Μετά την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το 1982 και την κατατρόπωση των συριακών δυνάμεων εκεί, ο Σύριος Πρόεδρος κ. Χαφέζ Ασαντ στρατολόγησε σιίτες υπό την επιρροή του Ιράν, μεταξύ Συρίας και του Λιβάνου για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία υπονόμευσης, την τρομοκρατία και τον ανταρτοπόλεμο εναντίον της αμοιβαίας αντιπάλου τους στον Λίβανο, την χριστιανική κυβέρνηση, τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, τις ΗΠΑ και τις γαλλικές δυνάμεις διατήρησης της “ειρήνης”. Τα τέλη της δεκαετίας του 1980 σηματοδότησαν την πιο προβληματική φάση της εταιρικής σχέσης Συρίας-Ιράν. Ο εμφύλιος πόλεμος του Λιβάνου και ο πόλεμος μεταξύ Ιράν-Ιράκ υπονόμευσε την επιρροή μεταξύ της Δαμασκού-Τεχεράνης. Το Ιράν και η Συρία ανέπτυξαν επίσης συγκρουόμενα συμφέροντα στο Λίβανο, ιδιαίτερα στην επιλογή των σιιτών συμμάχων των. Το ιστορικό, των μεταξύ των διακρατικών σχέσεων, πάντως, δεν προδίδει “αλληλεγγύη” !!! Έκθεση της επιτροπής πυρηνικής ενέργειας των Ηνωμένων Εθνών, της περασμένης Παρασκευής αναφέρει ότι, το Ιράν εξακολουθεί να μην επιτρέπει την πρόσβαση στον στρατιωτικό χώρο, ο οποίος ονομάζεται Parchin. Ο οργανισμός αναζητά πρόσβαση από τον Ιανουάριο του 2012.
Τελικά η αφέλεια ή η ανικανότητα έχουν τίμημα, έναν ολέθριο πόλεμο ;;; Ίδωμεν !!!
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=58988&type=1&kata=0
Το 2012 χαρακτηρίστηκε από διαδοχικούς γύρους διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Μέχρι τότε δεν υπήρξαν συναντήσεις για διάστημα ενός έτους. Στις φετινές διαπραγματεύσεις πολλοί είχαν εναποθέσει μεγάλες προσδοκίες. Ωστόσο, το πρόβλημα παρέμεινε άλυτο. Εν τω μεταξύ, πέρασαν σχεδόν 10 χρόνια από τότε, που οι «έξι» διεθνείς μεσολαβητές μαζί με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) για πρώτη φορά απευθύνθηκαν στο Ιράν με αίτημα να σταματήσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου. Σχετικά με τις εκδοχές εξέλιξης των γεγονότων – εμπειρογνώμονες μιλούν στη «Φωνή της Ρωσίας». Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός, ότι οι δυτικές χώρες και οι ΗΠΑ γίνονται όλο και περισσότερο εξαρτημένες από τις διαπραγματεύσεις. Την ίδια ώρα το Ιράν, όλο και με περισσότερη αυτοπεποίθηση επιδεικνύει ότι δεν τις έχει ανάγκη. Ακόμα και η Ρωσία, που υποστήριζε την Ισλαμική Δημοκρατία στις αρχές της δεκαετίας, είναι προβληματισμένη με την εξέλιξη της κατάστασης γύρω από το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα και προσχώρησε στις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
- Εάν αναπτυχθούν τα πυρηνικά όπλα, τότε η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή είναι αναπόφευκτη, - εξηγεί ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Βλαντίμιρ Σάζιν. Ο κίνδυνος της πυρηνικοποίησης του Ιράν έγκειται στο ότι, κατ’ αρχάς, οι πολιτικοί του αντίπαλοι και εχθροί (κυρίως χώρες του Περσικού κόλπου), θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Κατά δεύτερον, διαθέτοντας πυρηνικό δυναμικό και τη δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων, το Ιράν θα αλλάξει, φυσικά, την πολιτική του στην περιοχή, η οποία θα είναι περισσότερο σκληρή και ριζοσπαστική. Ωστόσο, υπάρχει η άποψη, ότι το Ιράν δεν χρειάζεται καν την ανάπτυξη μια ατομικής βόμβας. Και οι υποψίες από αυτή την πλευρά είναι αβάσιμες. Ορισμένοι ειδικοί σημειώνουν, ότι τα πυρηνικά όπλα απλά δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν πουθενά. Στο έδαφος του Ισραήλ βρίσκονται μουσουλμανικά ιερά μέρη, ενώ η κατεύθυνση ενός χτυπήματος προς την πλευρά της Ασίας, Ρωσίας ή των ΗΠΑ – δεν έχει νόημα, σημειώνουν οι αναλυτές.
- Η προσοχή στο ζήτημα έχει επικεντρωθεί για εντελώς διαφορετικό λόγο, διαβεβαιώνει ο καθηγητής της έδρας Ανατολικών Σπουδών του Κρατικού Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας, Σεργκέι Ντρουζιλόβσκι. Έπρεπε να περάσει το Ιράν υπό την εποπτεία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το σκέφτονταν πολύ καιρό: τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, τα βασανιστήρια στις φυλακές – δεν ήταν αρκετά για να παρουσιαστούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας . Στη συνέχεια αποφάσισαν να καταπιαστούν με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η δύση θέλει να ανατρέψει αυτό το καθεστώς, το οποίο είναι δυσάρεστο και ανεξέλεγκτο. Αυτό λέει την σκληρή αλήθεια σε όλα τα θέματα και ζητήματα, και τώρα κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, ακόμα κι αν τώρα το Ιράν δεν έχει ανάγκη τα πυρηνικά όπλα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα τα χρειαστεί μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, και τώρα προετοιμάζεται η βιομηχανική βάση για την κατασκευή τους.
- Η Τεχεράνη έχει υπογράψει το Σύμφωνο για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Και σύμφωνα με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, όχι μόνο το παραβιάζει, αλλά και δεν σκοπεύει να σταματήσει, αδιαφορώντας και για τον ΔΟΑΕ και για την «ομάδα των έξι», είναι πεπεισμένος ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής Εβγκένι Σατανόβσκι. Όλες αυτές οι διαπραγματεύσεις, όσον αφορά το Ιράν, είναι εξαιρετικά επιτυχημένες, επειδή αποσπούν την προσοχή από το σημείο, όταν στο Ιράν τελικά εμφανίζονται πυρηνικά όπλα. Μετά από αυτό, μία στρατιωτική επίθεση στο Ιράν δεν θα έχει νόημα, θα απαιτηθεί πλέον κάποιος τρόπος διαπραγμάτευσης. Πυρηνικές κεφαλές οι ιρανοί θα αποκτήσουν, ίσως κατά την άνοιξη, ίσως κατά το καλοκαίρι. Αλλά εκατό τοις εκατό, μέχρι το τέλος του έτους.
Τι να περιμένουμε από τις διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ακόμα δεν είναι σαφές. Ωστόσο, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι έχει απομείνει λίγος χρόνος για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Είτε το Ιράν θα συμφωνήσει να αναστείλει την ανάπτυξη των προγραμμάτων του, είτε η σύγκρουση θα φτάσει στο αποκορύφωμά της. Και τότε, λένε οι αναλυτές, η «ομάδα των έξι» πιθανόν να περάσει σε δραστικά μέτρα.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά και τα γεγονότα παρομοίως πολλά και υπό έρευνα, ο θάνατος όμως ενός ανθρώπου αποτελεί πάντα ένα τραγικό γεγονός. Τα “φιλαράκια” της κ. Hillary Clinton γνωρίζουν πολύ καλά τους δολοφόνους του Cristofher Stevens. Άλλωστε είναι δικοί τους μισθοφόροι. Είναι αυτοί τους οποίους έχουν στείλει τώρα στη Συρία, ενάντια στην μή ελεγχόμενη κυβέρνηση του Άσσαντ. Το κύριο ερώτημα το οποίο προκύπτει είναι, για πιο λόγο το αμερικανικό αυτό ιδιωτικό αεροσκάφος τύπου Falcon 900, επέλεξε να προσγειωθεί στο Ιράν σε μια διαδρομή εκτός “πορείας”, δεδομένων των “προβλημάτων” μεταξύ των δύο χωρών. Αν και η πτήση του προς Ολλανδία το φέρνει οριακά μέσα στον εναέριο χώρο του Ιράν, εντούτοις πιο κοντά, ως αεροδρόμιο εναλλακτικής λύσης, ήταν αυτό της Βασόρα ή η εν πολλοίς προκρινόμενη λύση της επιστροφής του στο Αμπού Ντάμπι, παρά η προσγείωσή του στην πόλη Ahwaz 150 χλμ. πιο μακριά. Η ροή των γεγονότων και η παρατεταμένη σιωπή και απο τίς δύο πλευρές (Ιράν-ΗΠΑ) “μυρίζει” μυστικές διαπραγματεύσεις και συνομιλίες. Το γεγονός της χρονικής σύμπτωσης γεγονότων, ξεκινώντας απο την “αναγκαστική προσγείωση” του ιδιωτικού αεροσκάφους τύπου Falcon 900, Αμερικανικού νηολογίου στο Ιράν, της “διπλωματικής ασθένειας” της κ. Hillary Clinton, και του ότι αεροπλάνο ιδίου τύπου (Falcon 900) χρησιμοποιούσε μονίμως ο σύζυγος της Γραμματέως του κράτους, και πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Bill Clinton δημιουργούν παραγωγικούς συνειρμούς.
Το άμεσο ερώτημα είναι, επέβαινε του Falcon 900 η κ. Hillary Clinton, και εάν ναι, ποιός ο λόγος αυτού του “ταξειδιού” ;;; Δημιουργούνται συνειρμικά ερωτήματα περί του εάν το Ιράν τελικά έχει “πυρηνικά”, και η προσπάθεια είναι να μήν τα χρησιμοποιήσει, και ότι στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής “χτίζονται” νέες συμμαχίες αλλάζοντας ισσορροπίες πολλών ετών. Το προφανές πάντως είναι ότι “κάτι” μεγάλο όσο και “σπουδαίο” προετοιμάζεται εδώ και αρκετό καιρό του οποίου η εμφάνιση δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχει στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρος του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, μίλησε προσεκτικά για μια νέα Ιρανική διπλωματική πρόταση για την επίλυση της κρίσης στη Συρία, όπου ο σύμμαχος και φίλος της Τεχεράνης, Μπασάρ αλ Άσσαντ, διενεργεί επιχειρήσεις “υπερβολικής” βίας κατά του συριακού λαού. «Θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να επικρατήσει η σταθερότητα, η ειρήνη και η κατανόηση στη Συρία», δήλωσε ο κ. Αχμαντινετζάντ. Στις 29 Σεπτεμβρίου σε συνάντηση υπουργών για το θέμα της Συρίας στη Νέα Υόρκη, η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρυ Κλίντον, δήλωσε «δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η Τεχεράνη θα κάνει ότι περνά από το χέρι της για να προστατέψει τη φίλη και σύμμαχό της Δαμασκό». Στην Συρία δεν θα επικρατήσει ειρήνη και σταθερότητα αν ο Μπασάρ αλ Άσσαντ δεν σταματήσει τις δολοφονίες του λαού του με τη βοήθεια του Ιράν, «του πιο σημαντικού του συμμάχου» όπως είπε χαρακτηριστικά η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Οι κ. Αχμαντινετζάντ και Άσαντ κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι προσπαθούν να κυριαρχήσουν και να επιβάλλουν την νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν και η Συρία προχώρησαν σε μια προκλητική επίδειξη της ενότητάς τους σήμερα, περιφρονώντας τις προσπάθειες των ΗΠΑ να διαλύσουν τη συμμαχία τους προειδοποιώντας συγχρόνως το Ισραήλ να μην επιτεθεί διότι τίθεται σε άμεσο κίνδυνο από αυτούς. Ο κ. Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, ο Ιρανός πρόεδρος, “πέταξε” στη Δαμασκό, τον Φεβρουάριο του 2010, για συνομιλίες με τον κ. Μπασάρ αλ-Άσαντ, και μετά απο τις ΗΠΑ διόρισε πρεσβευτή στη Συρία. Καλύπτοντας κατ’αυτόν τον τρόπο ένα κενό πέντε χρόνων - μια κίνηση η οποία θεωρείται από κάποιους ως η αρχή μιας διπλωματικής απόψυξης μεταξύ των δύο χωρών. Ο κ. Άσαντ κατέστησε σαφές ότι, η Συρία δεν θα αποστασιοποιηθεί από το Ιράν, σύμμαχο της από την ισλαμική επανάσταση του 1979. "Ελπίζουμε ότι οι άλλοι δεν θα μας δίνουν μαθήματα σχετικά με την περιοχή μας και την ιστορία μας», είπε. "Εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι αποφασίζουν ... και ξέρουμε τα συμφέροντά μας. Τους ευχαριστούμε για τις συμβουλές τους. Βρίσκω περίεργο το πώς μιλούν για τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής και την ίδια ώρα μιλάνε για τη διαίρεση των δύο χωρών." Η κ. Χίλαρι Κλίντον, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ήταν προβληματισμένες από τη σχέση της Συρίας με το Ιράν και χαρακτήρισε το διορισμό του πρεσβευτή του Ιράν στην Δαμασκό ώς ένα "μικρό άνοιγμα". Οι Δεσμοί μεταξύ Ουάσινγκτον και Δαμασκού είχαν υποβαθμιστεί μετά τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου, Ραφίκ αλ-Χαρίρι, το 2005 διότι κατηγορήθηκε η Συρία.
Το Al-Jazeera ανέφερε ότι ο κ. Αχμαντινετζάντ συναντήθηκε επίσης με τον κ. Khaled Mash`al, στη Δαμασκό με τον ηγέτη του παλαιστινιακού κινήματος Χαμάς, και τον κ. Ραμαντάν Σάλα της Ισλαμικής Τζιχάντ, οι οποίες υποστηρίζονται από την Τεχεράνη. Οι δεσμοί μεταξύ της Χαμάς και του Ιράν έχουν επισημανθεί από τη δολοφονία της Χαμάς του Mahmoud al-Mabhouh, απο μια υποτιθέμενη ισραηλινή ομάδα, με χτύπημα στο Ντουμπάι. Πριν από δύο χρόνια ο στρατιωτικός ηγέτης της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, Imad Mughniyeh, δολοφονήθηκε στη Δαμασκό σε επίθεση που είχε επίσης κατηγορηθεί για μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, η Μοσάντ. Δεν ήταν σαφές εάν ο Αχμαντινετζάντ είχε συνάντηση επίσης Χασάν Νασράλα, ο ηγέτης της Χεζμπολάχ. Η Συρία και το Ιράν ανακοίνωσαν ότι ακύρωναν περιορισμούς στη χορήγηση θεωρήσεων μεταξύ των χωρών τους. «Πρέπει να έχει καταλάβει λάθος η κ. Κλίντον, λόγω της κακής μετάφρασης ή της περιορισμένης κατανόησής μας, έτσι ώστε να υπογράψει τη συμφωνία η οποία ακυρώνει τις θεωρήσεις", δήλωσε ο κ. Άσαντ. Η Συρία ήταν έτοιμη για οποιαδήποτε ισραηλινή επίθεση, είπε. Οι συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών πάνω από τα υψώματα του Γκολάν, τα οποία κατέλαβε το Ισραήλ το 1967, κατέρρευσαν το 2008 και δεν παρουσιάζουν κανένα σημάδι προθυμίας επανάληψής των. Η Συρία επίσης, προσφέρθηκε να μεσολαβήσει μεταξύ του Ιράν και της Δύσης σε ότι αφορά το “αμφιλεγόμενο” πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αλλά δηλώνει ότι αντιτίθεται σε οποιεσδήποτε κυρώσεις εις βάρος του Ιράν. Η κ. Κλίντον δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ήθελαν την Συρία "γενικά να αρχίσει να κινείται μακριά από τη σχέση της με το Ιράν, το οποίο είναι τόσο επικίνδυνο για την περιοχή,όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες". «Η Συρία δεν πρέπει να γίνει καταφύγιο των τρομοκρατών του ΡΚΚ ή της αλ Κάιντα» τόνισαν από κοινού η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και ο Τούρκος ομόλογός της Αχμέτ Νταβούτογλου, εκτιμώντας πως «οι σχέσεις ανάμεσα στην Χεζμπολάχ, το Ιράν και τη Συρία παρατείνουν τη ζωή του καθεστώτος της Δαμασκού».
Ο Νταβούτογλου για το θέμα αυτό τόνισε πως δεν πρέπει να υπάρξει κενό εξουσίας στη Συρία ώστε να μην το εκμεταλλευτούν οι κούρδοι αντάρτες και συμπλήρωσε πως η μεταβίβαση εξουσίας πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν. Η κ. Χίλαρι Κλίντον υπερασπίστηκε επίσης την επιβολή κυρώσεων στην λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ. «Συνεχίζουμε να αυξάνουμε τις πιέσεις στο εξωτερικό. Ανακοινώσαμε χθες κυρώσεις που στόχο έχουν να αποκαλύψουν και να καταστρέψουν τις σχέσεις ανάμεσα στο Ιράν, την Χεζμπολάχ και τη Συρία» είπε. Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ δήλωσε τέλος πως, η Ουάσινγκτον θα δώσει πέντε εκατομμύρια δολάρια στα Ηνωμένα Έθνη για να βοηθήσουν τους Σύρους πρόσφυγες, και όπως όλοι αντλαμβάνονται, αυτά τα πέντε εκατομμύρια θα δωθούν στούς Τούρκους οι οποίοι “φιλοξενούν” τους πρόσφυγες. «Οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να εκδιώξουν τον κ. Άσαντ απο τον ΟΗΕ» δηλώνει η κ. Κλίντον. "Συνεργαζόμαστε στενά για την κρίση στη Συρία. Όμως τώρα πρέπει να περάσουμε στις πραγματικές λεπτομέρειες αυτού του επιχειρησιακού σχεδιασμού", επισήμανε η κ. Κλίντον στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντησή της με τον Τούρκο ομόλογό της Αχμέτ Νταβούτογλου, αναφερόμενη στη διεύρυνση του “επιχειρησιακού” σχεδιασμού των δύο χωρών για την Συρία . "Οι υπηρεσίες πληροφοριών μας, οι στρατιωτικές μας δυνάμεις έχουν αναλάβει σοβαρές ευθύνες και έναν σημαντικό ρόλο, για το λόγο αυτό θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας για να κάνει ακριβώς αυτό", πρόσθεσε. Απο την άλλη, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας κ. Σεργκέι Λαβρόφ πίστευε έως εχθές, ότι η σύγκρουση στην Συρία εξακολουθούσε να είναι επιλύσιμη διπλωματικά.
Όμως νέα δεδομένα έρχονται στο φως της δημοσιότητος μετά την “ασθένεια” της κ. Κλίντον. Η “απόσταση” μεταξύ της Συρίας και του Ιράν μεγαλώνει, και εδώ ο ρόλος της κ. Κλίντον είναι καθοριστικός. Μήπως τελικά το Ιράν έγινε “πυρηνική δύναμη” με αποτέλεσμα να αλλάζουν συνολικά οι σχεδιασμοί για την Μ. Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή της ;;; Από το 1979, η συμμαχία μεταξύ της Συρίας και του Ιράν είχε σημαντική επίδραση τόσο στην διαμόρφωση πολιτικής στην Μέση Ανατολή όσο και στην παρεμπόδιση των περιφερειακών στόχων των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ και του Ιράκ. Η Συρία ήταν η πρώτη αραβική χώρα η οποία αναγνώρισε την προσωρινή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μεχντί Μπαζαργκάν στο Ιράν μετά την ανατροπή του σάχη, και τρίτη συνολικά, μετά τη Σοβιετική Ένωση και το Πακιστάν. Μετά την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το 1982 και την κατατρόπωση των συριακών δυνάμεων εκεί, ο Σύριος Πρόεδρος κ. Χαφέζ Ασαντ στρατολόγησε σιίτες υπό την επιρροή του Ιράν, μεταξύ Συρίας και του Λιβάνου για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία υπονόμευσης, την τρομοκρατία και τον ανταρτοπόλεμο εναντίον της αμοιβαίας αντιπάλου τους στον Λίβανο, την χριστιανική κυβέρνηση, τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, τις ΗΠΑ και τις γαλλικές δυνάμεις διατήρησης της “ειρήνης”. Τα τέλη της δεκαετίας του 1980 σηματοδότησαν την πιο προβληματική φάση της εταιρικής σχέσης Συρίας-Ιράν. Ο εμφύλιος πόλεμος του Λιβάνου και ο πόλεμος μεταξύ Ιράν-Ιράκ υπονόμευσε την επιρροή μεταξύ της Δαμασκού-Τεχεράνης. Το Ιράν και η Συρία ανέπτυξαν επίσης συγκρουόμενα συμφέροντα στο Λίβανο, ιδιαίτερα στην επιλογή των σιιτών συμμάχων των. Το ιστορικό, των μεταξύ των διακρατικών σχέσεων, πάντως, δεν προδίδει “αλληλεγγύη” !!! Έκθεση της επιτροπής πυρηνικής ενέργειας των Ηνωμένων Εθνών, της περασμένης Παρασκευής αναφέρει ότι, το Ιράν εξακολουθεί να μην επιτρέπει την πρόσβαση στον στρατιωτικό χώρο, ο οποίος ονομάζεται Parchin. Ο οργανισμός αναζητά πρόσβαση από τον Ιανουάριο του 2012.
Τελικά η αφέλεια ή η ανικανότητα έχουν τίμημα, έναν ολέθριο πόλεμο ;;; Ίδωμεν !!!
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=58988&type=1&kata=0
Το 2012 χαρακτηρίστηκε από διαδοχικούς γύρους διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Μέχρι τότε δεν υπήρξαν συναντήσεις για διάστημα ενός έτους. Στις φετινές διαπραγματεύσεις πολλοί είχαν εναποθέσει μεγάλες προσδοκίες. Ωστόσο, το πρόβλημα παρέμεινε άλυτο. Εν τω μεταξύ, πέρασαν σχεδόν 10 χρόνια από τότε, που οι «έξι» διεθνείς μεσολαβητές μαζί με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) για πρώτη φορά απευθύνθηκαν στο Ιράν με αίτημα να σταματήσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου. Σχετικά με τις εκδοχές εξέλιξης των γεγονότων – εμπειρογνώμονες μιλούν στη «Φωνή της Ρωσίας». Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός, ότι οι δυτικές χώρες και οι ΗΠΑ γίνονται όλο και περισσότερο εξαρτημένες από τις διαπραγματεύσεις. Την ίδια ώρα το Ιράν, όλο και με περισσότερη αυτοπεποίθηση επιδεικνύει ότι δεν τις έχει ανάγκη. Ακόμα και η Ρωσία, που υποστήριζε την Ισλαμική Δημοκρατία στις αρχές της δεκαετίας, είναι προβληματισμένη με την εξέλιξη της κατάστασης γύρω από το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα και προσχώρησε στις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
- Εάν αναπτυχθούν τα πυρηνικά όπλα, τότε η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή είναι αναπόφευκτη, - εξηγεί ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Βλαντίμιρ Σάζιν. Ο κίνδυνος της πυρηνικοποίησης του Ιράν έγκειται στο ότι, κατ’ αρχάς, οι πολιτικοί του αντίπαλοι και εχθροί (κυρίως χώρες του Περσικού κόλπου), θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Κατά δεύτερον, διαθέτοντας πυρηνικό δυναμικό και τη δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων, το Ιράν θα αλλάξει, φυσικά, την πολιτική του στην περιοχή, η οποία θα είναι περισσότερο σκληρή και ριζοσπαστική. Ωστόσο, υπάρχει η άποψη, ότι το Ιράν δεν χρειάζεται καν την ανάπτυξη μια ατομικής βόμβας. Και οι υποψίες από αυτή την πλευρά είναι αβάσιμες. Ορισμένοι ειδικοί σημειώνουν, ότι τα πυρηνικά όπλα απλά δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν πουθενά. Στο έδαφος του Ισραήλ βρίσκονται μουσουλμανικά ιερά μέρη, ενώ η κατεύθυνση ενός χτυπήματος προς την πλευρά της Ασίας, Ρωσίας ή των ΗΠΑ – δεν έχει νόημα, σημειώνουν οι αναλυτές.
- Η προσοχή στο ζήτημα έχει επικεντρωθεί για εντελώς διαφορετικό λόγο, διαβεβαιώνει ο καθηγητής της έδρας Ανατολικών Σπουδών του Κρατικού Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας, Σεργκέι Ντρουζιλόβσκι. Έπρεπε να περάσει το Ιράν υπό την εποπτεία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το σκέφτονταν πολύ καιρό: τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, τα βασανιστήρια στις φυλακές – δεν ήταν αρκετά για να παρουσιαστούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας . Στη συνέχεια αποφάσισαν να καταπιαστούν με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η δύση θέλει να ανατρέψει αυτό το καθεστώς, το οποίο είναι δυσάρεστο και ανεξέλεγκτο. Αυτό λέει την σκληρή αλήθεια σε όλα τα θέματα και ζητήματα, και τώρα κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, ακόμα κι αν τώρα το Ιράν δεν έχει ανάγκη τα πυρηνικά όπλα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα τα χρειαστεί μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, και τώρα προετοιμάζεται η βιομηχανική βάση για την κατασκευή τους.
- Η Τεχεράνη έχει υπογράψει το Σύμφωνο για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Και σύμφωνα με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, όχι μόνο το παραβιάζει, αλλά και δεν σκοπεύει να σταματήσει, αδιαφορώντας και για τον ΔΟΑΕ και για την «ομάδα των έξι», είναι πεπεισμένος ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής Εβγκένι Σατανόβσκι. Όλες αυτές οι διαπραγματεύσεις, όσον αφορά το Ιράν, είναι εξαιρετικά επιτυχημένες, επειδή αποσπούν την προσοχή από το σημείο, όταν στο Ιράν τελικά εμφανίζονται πυρηνικά όπλα. Μετά από αυτό, μία στρατιωτική επίθεση στο Ιράν δεν θα έχει νόημα, θα απαιτηθεί πλέον κάποιος τρόπος διαπραγμάτευσης. Πυρηνικές κεφαλές οι ιρανοί θα αποκτήσουν, ίσως κατά την άνοιξη, ίσως κατά το καλοκαίρι. Αλλά εκατό τοις εκατό, μέχρι το τέλος του έτους.
Τι να περιμένουμε από τις διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ακόμα δεν είναι σαφές. Ωστόσο, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι έχει απομείνει λίγος χρόνος για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Είτε το Ιράν θα συμφωνήσει να αναστείλει την ανάπτυξη των προγραμμάτων του, είτε η σύγκρουση θα φτάσει στο αποκορύφωμά της. Και τότε, λένε οι αναλυτές, η «ομάδα των έξι» πιθανόν να περάσει σε δραστικά μέτρα.
No comments :
Post a Comment